Πέμπτη 6 Δεκεμβρίου 2012

Λούκα Κατσέλη: Κατέστησαν την Ελλάδα εξαρτημένη αποικία στα χέρια επίδοξων ληστών!


"Η κυβέρνηση επέλεξε τη λογική της πλήρους υποταγής", καθιστώντας την Ελλάδα "κράτος χωρίς καμία εθνική κυριαρχία στη διαχείριση των οικονομικών της και εξαρτημένη αποικία στα χέρια επίδοξων ληστών", επισημαίνει σε αποκλειστική συνέντευξή της στο Pheme.gr η πρόεδρος της "Κοινωνικής Συμφωνίας" κυρία Λούκα Κατσέλη.

Στην εφ’ όλη της ύλης συνέντευξή η πρώην υπουργός Οικονομίας και Εργασίας του ΠΑΣΟΚ, προεξοφλεί την ακύρωση των πρόσφατων, δυσβάστακτων μέτρων. "Η ραγδαία επιδείνωση της οικονομικής κατάστασης θα οδηγήσει πολύ σύντομα σε τέτοια αδιέξοδα και κοινωνικές εντάσεις ώστε το πρόγραμμα θα ανατραπεί αναγκαστικά", τονίζει η κυρία Κατσέλη.

Η διαπρεπής οικονομολόγος και πανεπιστημιακός προεξοφλεί ένα νέο κούρεμα του δημόσιου χρέους, ενώ πιστεύει ότι για να καταστεί βιώσιμο θα πρέπει η αποπληρωμή του "να συνδεθεί με το ρυθμό μεγέθυνσης της οικονομίας, δηλαδή με ρήτρα ανάπτυξης".

Πολλές συζητήσεις, ωστόσο, αναμένεται να προκαλέσουν οι τοποθετήσεις της κυρίας Κατσέλη για τον πρώην πρωθυπουργό κ. Γιώργο Παπανδρέου και τον κ. Ανδρέα Λοβέρδο.

Στον κ. Παπανδρέου απέδωσε "λανθασμένη στρατηγική στην αντιμετώπιση της κρίσης" και στην επιλογή προσώπων που "οδήγησαν τη χώρα σε αδιέξοδο"!

Σε ό,τι αφορά στον κ. Ανδρέα Λοβέρδο και την πολιτική κίνηση ΡΙΚΣΣΥ, η κυρία Κατσέλη υπήρξε ιδιαιτέρως επικριτική. "Αδυνατώ να κατανοήσω το περιεχόμενο της "ρήξης" που επαγγέλλεται η ΡΙΚΣΣΥ ή την σχέση του με βασικές αρχές της σοσιαλδημοκρατίας", τονίζει η κυρία Κατσέλη και προσθέτει με νόημα: Από καιρό ο κ. Λοβέρδος έχει ασπασθεί θέσεις που διαπνέονται από έναν "ιδιότυπο καθεστωτικό-νεοφιλελεύθερο κυβερνητισμό"!

Ακολουθεί η αποκλειστική συνέντευξη που παραχώρησε στο Pheme.gr η πρόεδρος της Κοινωνικής Συμφωνίας, κυρία Λούκα Κατσέλη.

Κυρία Κατσέλη ασκήσατε αυστηρή κριτική στα αποτελέσματα της πρόσφατης Συνόδου Κορυφής του Eurogroup. Δεν πιστεύεται ότι θα βελτιώσει τη δεινή κατάσταση της χώρας;

Η πρόσφατη απόφαση του Eurogroup είναι άκρως προβληματική. Αντί να απαντήσει οριστικά στο πρόβλημα βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους, παρέπεμψε την αναγκαία αναδιάρθρωση στο μέλλον. Άνοιξε διάπλατα τις πόρτες ώστε οι κερδοσκόποι των αγορών να πιέζουν και να κερδίζουν στις πλάτες του ελληνικού λαού μέχρι να επιλυθεί οριστικά το πρόβλημα. Στο μεταξύ, η βαθειά ύφεση η οποία θα συνεχίσει το 2013, παρά τις ανεδαφικές και παραπειστικές εκτιμήσεις της Κυβέρνησης και της Τρόικα, θα βυθίσει την οικονομία ακόμα βαθύτερα στην "παγίδα χρεοκοπίας" επιδεινώνοντας το χρέος, την ανεργία και την κοινωνική εξαθλίωση. Οι όροι που τέθηκαν με την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου καθιστούν την Ελλάδα κράτος χωρίς καμία εθνική κυριαρχία στη διαχείριση των οικονομικών της και εξαρτημένη αποικία στα χέρια επίδοξων ληστών.


Προ ημερών δηλώσατε ότι οι αποφάσεις της Ε.Ε ελήφθησαν με γνώμονα την επιβίωση της τρικομματικής κυβέρνησης. Τι εννοείτε;

Η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου-Κουβέλη δεν έκανε το αυτονόητο μετά τις εκλογές, όπως περίμεναν οι πιστωτές και είχα προτείνει με επιστολή στον Πρωθυπουργό: να ζητήσει η ίδια την αναδιάρθρωση του Ελληνικού χρέους ώστε να μπορεί στο μέλλον να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της με βάση τα έσοδά της. Παρά την προγραμματική συμφωνία, τις προεκλογικές της εξαγγελίες και τη βαθειά ύφεση δεν επαναδιαπραγματεύθηκε τίποτα και δεν παρουσίασε ένα αξιόπιστο σχέδιο επανεκκίνησης και ανασυγκρότησης της οικονομίας. Στη λογική της πλήρους υποταγής στα κελεύσματα της κας Μέρκελ, δέχτηκε παθητικά πρόσθετα, αδιέξοδα μέτρα βίαιης λιτότητας, γνωρίζοντας πολύ καλά ότι το πρόγραμμα δεν βγαίνει και η κατάσταση θα επιδεινωθεί.

Γιατί η κυβέρνηση να ακολουθήσει αυτή την τακτική;

H μόνη απάντηση που μπορώ να δώσω είναι ότι είχε ήδη επέλθει πολιτική συμφωνία με την κα Μέρκελ πριν τις εκλογές για υλοποίηση όλων των δεσμεύσεων του Φεβρουαρίου με αντάλλαγμα πολιτική στήριξη για παράταση ζωής της Κυβέρνησης. Δυστυχώς, η ραγδαία επιδείνωση της οικονομικής κατάστασης θα οδηγήσει πολύ σύντομα σε τέτοια αδιέξοδα και κοινωνικές εντάσεις ώστε το πρόγραμμα θα ανατραπεί αναγκαστικά.


Μπορεί η Ε.Ε να λαμβάνει αποφάσεις με κριτήριο τη στήριξη της ελληνικής κυβέρνησης και όχι την έξοδο της χώρας από την κρίση;

Οι ηγέτες της Ε.Ε, κυρίως η Γερμανία, κινήθηκαν στη βάση των δικών τους πολιτικών σκοπιμοτήτων. Προτίμησαν να αναβάλουν τη λήψη των απαραίτητων αποφάσεων και να κλείσουν τα μάτια στην προεξοφλούμενη από τις αγορές αδυναμία μείωσης ή αποπληρωμής του Ελληνικού χρέους παρά να πουν στους ψηφοφόρους τους ότι το πρόγραμμα απέτυχε και ότι χρειάζονται περισσότεροι πόροι και κούρεμα του Ελληνικού δημόσιου εξωτερικού χρέους. Προτίμησαν για άλλη μια φορά να ρίξουν τα βάρη στον "κακό μαθητή", την Ελλάδα, παρά να παραδεχθούν ότι η αποφυγή κρίσεων στην Ευρωζώνη απαιτεί συμμετρία προσαρμογής και συντονισμό πολιτικών, ενιαίους κανόνες αυστηρής εποπτείας στις Τράπεζες, αναπτυξιακή πολιτική και ενεργητική παρέμβαση στις αγορές από μια αξιόπιστη Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.

Χαρακτηρίσατε ουτοπικό το στόχο που ετέθη για τη μείωση του ελληνικού χρέους. Τι πιστεύετε για το ελληνικό χρέος; Είναι διαχειρίσιμο ή όχι;

Οι δανειακές υποχρεώσεις μας ξεπερνούν κατά πολύ τις δυνατότητες αποπληρωμής ιδιαίτερα μετά το 2020. Ένα νέο κούρεμα είναι ζήτημα χρόνου. Κλειδί όμως για τη βιωσιμότητα του χρέους είναι να ανατραπεί η πολιτική λιτότητας και εσωτερικής υποτίμησης. Να βγει δηλαδή η οικονομία από την ύφεση. Γι’ αυτό και η αποπληρωμή του χρέους πρέπει να συνδεθεί με το ρυθμό μεγέθυνσης της οικονομίας δηλαδή με "ρήτρα ανάπτυξης", όπως υπήρχε άλλωστε στο πρόγραμμα αναδιάρθρωσης της Γερμανίας το 1953.


Υπάρχει "λόμπυ της δραχμής"; Έχει βάση η κριτική του Πρωθυπουργού;

Υπάρχουν κάποιοι μεμονωμένοι θιασώτες μιας τέτοιας άποψης αλλά δεν υφίσταται οργανωμένο λόμπυ. Αποτελεί επιχείρημα για να δικαιολογηθεί το ψευτοδίλημμα "ευρώ ή δραχμή". Αυτό που δεν αντιλαμβάνεται η Κυβέρνηση είναι ότι ακριβώς η πολιτική λιτότητας και εσωτερικής υποτίμησης οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε αποσταθεροποίηση της οικονομίας και κίνδυνο ασύντακτης χρεοκοπίας.

Τι θα σήμαινε με οικονομικούς όρους η επιστροφή στη δραχμή; Υπάρχει ιστορικό προηγούμενο;

Όχι μόνο δεν υπάρχει ιστορικό προηγούμενο εξόδου χώρας από την ευρωζώνη, αλλά πριν ενάμισι περίπου χρόνο είχα καταθέσει στη Επιτροπή Οικονομικών της Βουλής Έκθεση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας όπου, στη βάση νομικής θεμελίωσης, ρητά αποδεικνυόταν ως ανέφικτη και αποκλειόταν μια τέτοια πιθανότητα. Το ίδιο ισχύει και για πολιτικοοικονομικούς λόγους. Οι επιπτώσεις σε άλλα κράτη μέλη της Ευρωζώνης θα ήταν αλυσιδωτές και θα απειλούσαν την ίδια την ύπαρξη του ευρώ. Θα είχαμε σημαντική αύξηση των ασφαλίστρων κινδύνου και αποσταθεροποίηση ολόκληρου του ευρωπαϊκού τραπεζικού συστήματος. Σε εθνικό επίπεδο, επιστροφή στο εθνικό νόμισμα, κάτω από τις σημερινές συνθήκες, θα σήμαινε μεγάλο πληθωρισμό, άτακτη φυγή κεφαλαίων και χρεοκοπία. Η συμμετοχή μας στο ευρώ είναι αδιαπραγμάτευτη. Αυτό που πρέπει να ανατραπεί είναι η πολιτική της βίαιης λιτότητας. Είναι παραπλανητική και βαθύτατα συντηρητική η άποψη ότι αν διαπραγματευθούμε σκληρά, ότι αν θέτουμε "κόκκινες γραμμές" στους δανειστές μας, τότε θα βγούμε από το ευρώ.

Κάποιοι, ωστόσο, υποστηρίζουν ότι οι διαπραγματευτικές δυνατότητες οιασδήποτε κυβέρνησης της Ελλάδας, ακόμη και της πιο ριζοσπαστικής, αυτή την περίοδο δεν υφίστανται, καθόσον η χώρα ζει με τα χρήματα των δανειστών.

Πρώτον, ας ξεκαθαρίσουμε κάτι: οι δανειστές μας σήμερα χρηματοδοτούν μόνο τις καθαρές δανειακές μας ανάγκες, δηλαδή περίπου 5 δις. Ζούμε από τις θυσίες του Ελληνικού λαού. Από αυτές πληρώνονται μισθοί και συντάξεις. Δεύτερον, όταν ακόμα και σε επίπεδο ατομικών οφειλών, οι δανειστές αποδέχονται τον διακανονισμό ως μέθοδο εξασφάλισης της αποπληρωμής των επισφαλών δανείων, αντιλαμβάνεστε πως όλα είναι θέμα διαπραγμάτευσης. Φτάνει να υπάρχει βούληση και γνώση του δανειολήπτη των δυνατοτήτων του για διαπραγμάτευση. Ακόμα και η αδυναμία εξόφλησης υποχρεώσεων σε τέτοιες περιπτώσεις είναι ένα ισχυρό διαπραγματευτικό όπλο. Γι αυτό άλλωστε η Κυβέρνηση έπρεπε να ζητήσει από την Ε.Ε. μελέτη βιωσιμότητας του χρέους πριν καθίσει στο τραπέζι διαπραγμάτευσης των μέτρων του τρίτου Μνημονίου.

Ένας πρώην σύντροφός σας στο ΠΑΣΟΚ και από τους δημόσιους επικριτές σας, ο κ. Α. Λοβέρδος, είχε κοινή μοίρα με εσάς: Δημιούργησε έναν νέο πολιτικό σχήμα και διεγράφη. Βλέπετε να έχετε παράλληλη πορεία;

Η διαφορά μας είναι καθαρά ιδεολογική και πολιτική. Προσωπικά διαγράφηκα δυο φορές μέσα σε τέσσερις μήνες γιατί καταψήφισα συγκεκριμένες πολιτικές επιλογές του ΠΑΣΟΚ και της τότε Κυβέρνησης, δηλαδή τα εργασιακά και την συνέχιση της πολιτικής της βίαιης λιτότητας. Η "Κοινωνική Συμφωνία" δημιουργήθηκε για να ανατρέψει αυτές τις πολιτικές επιλογές και να προτάξει εναλλακτικές λύσεις. Ο Ανδρέας υπερψήφισε ενθουσιωδώς αυτές τις επιλογές και συνεχίζει να τις υποστηρίζει. Αδυνατώ να κατανοήσω το περιεχόμενο της "ρήξης" που επαγγέλλεται η ΡΙΚΣΣΥ, ή και την σχέση του με βασικές αρχές της σοσιαλδημοκρατίας. Έχει ασπασθεί πλήρως, όπως άλλωστε φάνηκε και από πολιτικές που προώθησε στα υπουργεία Εργασίας και Υγείας, θέσεις και πρακτικές που κατά τη γνώμη μου δεν συνάδουν ούτε με την σοσιαλδημοκρατία ούτε με την Κεντροαριστερά, αλλά με ένα ιδιότυπο καθεστωτικό, νεοφιλελεύθερο κυβερνητισμό.


Με ποιες κινήσεις θα μπορούσε να αντιστραφεί η σημερινή κατάσταση για να αποφευχθεί ο φαύλος κύκλος της λιτότητας;

Ο μόνος τρόπος για να αποτραπεί η καταστροφική αυτή πορεία και να μπορέσει η χώρα να βγει όρθια από την κρίση είναι να υιοθετηθεί ένα ριζικά διαφορετικό μίγμα πολιτικής, στο πλαίσιο ενός Εθνικού Προγράμματος Ανασυγκρότησης, με βασικούς στόχους:

α) Την επανεκκίνηση της οικονομίας, για τον απεγκλωβισμό από την παγίδα λιτότητας.

β) Την αναδιάρθρωση του χρέους, για τον απεγκλωβισμό από την παγίδα χρεοκοπίας.

γ) Τη διεύρυνση της παραγωγικής βάσης, για τον απεγκλωβισμό από την παγίδα παραγωγικής αποσάθρωσης.

δ) Τη στήριξη των πιο ευάλωτων κοινωνικών ομάδων για έξοδο από την παγίδα φτώχειας. Με μέτρα και πολιτικές πάταξης της φοροδιαφυγής και της εισφοροδιαφυγής, στοχευμένη αξιοποίηση των Κοινοτικών κονδυλίων για στήριξη της εργασίας, αναδιοργάνωση του δημόσιου τομέα, διοχέτευση ρευστότητας στην αγορά μέσω ενός τραπεζικού πυλώνα "δημοσίου συμφέροντος" κλπ.

Ποια τα επόμενα βήματα της "Κοινωνικής Συμφωνίας"; Θα έχει αυτόνομη παρουσία ή όχι;

Η "Κοινωνική Συμφωνία" είναι ένα κόμμα νέου τύπου που μετρά μόλις εννέα μήνες ζωής. Παρότι ιδρύθηκε ένα μόλις μήνα πριν από τις εκλογές της 6ης Μαΐου, κατόρθωσε να κατεβάσει υποψηφίους σε όλη την επικράτεια. Έκτοτε, η Κοινωνική Συμφωνία δεν έπαψε να είναι παρούσα μέσα στην ελληνική κοινωνία και στο καθημερινό πολιτικό γίγνεσθαι.

Με πολιτικές παρεμβάσεις και εναλλακτικές προτάσεις στα φλέγοντα θέματα που γεννά η κρίση, αλλά και με κοινωνικές πρωτοβουλίες, όπως η στήριξη του Δικτύου Κοινωνικής Στήριξης, ώστε να προτείνει διεξόδους σε συμπολίτες μας που δοκιμάζονται από την ανεργία, την υπερχρέωση, τη φτώχεια. Την πορεία αυτή η "Κοινωνική Συμφωνία" θα τη συνεχίσει αυτόνομα, ενώ ταυτόχρονα αγωνίζεται για τη συγκρότηση ενός ενιαίου κοινωνικού μετώπου και μιας αγωνιστικής συμπαράταξης προοδευτικών, σοσιαλιστικών και αριστερών δυνάμεων για την ανατροπή της αδιέξοδης οικονομικής πολιτικής και την ανάδειξη μιας κυβέρνησης εθνικής σωτηρίας στη βάση ενός συμφωνημένου, προγραμματικού πλαισίου και προγράμματος.

Εάν σας ζητηθεί να λάβετε μέρος σε μια κυβέρνηση υπό το ΣΥΡΙΖΑ, τι θα πράξετε;

Δεν συμμετέχω σε παιχνίδια που αφορούν καρέκλες και αξιώματα. Αυτό που προέχει σήμερα είναι να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις εκείνες που θα εξασφαλίσουν την ανάδειξη μιας αξιόπιστης, εναλλακτικής, προοδευτικής Κυβερνητικής προοπτικής.

Κάτι τελευταίο: Ποιο ήταν κατά τη γνώμη σας το θεμελιώδες λάθος του πρώην πρωθυπουργού κ. Γ. Παπανδρέου;

Λανθασμένη στρατηγική ως προς την αντιμετώπιση της κρίσης και του περιεχομένου των διαπραγματεύσεων με επιλογή προσώπων που αποδέχθηκαν άκριτα όλες τις αξιώσεις των δανειστών μας, οδηγώντας τη χώρα σε αδιέξοδο.
pheme

Δεν υπάρχουν σχόλια: