Παρασκευή 10 Ιουλίου 2015

ΕΚΤΑΚΤΟ: Κείμενο μελών της Αρισ. Πλατφόρμας και διαφωνούντων βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ


Με κείμενο της Αριστερής Πλατφόρμας και διαφωνούντων βουλευτών, με υπογραφές των κ.κ. Στάθη Λεουτσάκου, Αντώνη Νταβανέλου, Σόφης Παπαδόγιαννη, Κώστα Λαπαβίτσα και Θανάση Πετράκου καλεί τον πρωθυπουργό να απορρίψει τον εκβιασμό των δανειστών.

Στο κεί­με­νο ασκεί­ται μά­λι­στα κρι­τι­κή στον κ. Αλέξη Τσί­πρα γιατί τόσο καιρό έπρε­πε να προ­ε­τοι­μα­στεί συ­στη­μα­τι­κά η συ­γκρό­τη­ση μιας πο­ρεί­ας που θα μπο­ρού­σε να θέσει την Ελ­λά­δα εκτός ευρώ. Οπως λένε η κυ­βέρ­νη­ση μπο­ρεί να εφαρ­μό­σει πρό­γραμ­μα γέ­φυ­ρα για με­τά­βα­ση στο εθνι­κό νό­μι­σμα.

ΤΟ ΠΛΗ­ΡΕΣ ΚΕΙ­ΜΕ­ΝΟ


Η κυ­βέρ­νη­ση με κορμό τον ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ δεν έχει καμία άλλη επι­λο­γή στην κρί­σι­μη αυτή συ­γκυ­ρία από το να απορ­ρί­ψει τον εκ­βια­σμό των «θε­σμών» για την επι­βο­λή ενός προ­γράμ­μα­τος λι­τό­τη­τας, απορ­ρυθ­μί­σε­ων και ιδιω­τι­κο­ποι­ή­σε­ων.

Η κυ­βέρ­νη­ση οφεί­λει να δη­λώ­σει προς τους «θε­σμούς» και να δια­κη­ρύ­ξει στον ελ­λη­νι­κό λαό ότι, έστω και την ύστα­τη στιγ­μή, αν δεν γίνει δε­κτός ένας θε­τι­κός συμ­βι­βα­σμός, ο οποί­ος να απο­τυ­πώ­νε­ται σε ένα πρό­γραμ­μα που θα τερ­μα­τί­ζει τη λι­τό­τη­τα, θα πα­ρέ­χει ικανή ρευ­στό­τη­τα στην οι­κο­νο­μία και θα δια­σφα­λί­ζει τη βαθιά δια­γρα­φή του χρέ­ους, τότε είναι έτοι­μη να ακο­λου­θή­σει ένα εναλ­λα­κτι­κό προ­ο­δευ­τι­κό δρόμο που θα θέτει υπό αμ­φι­σβή­τη­ση την πα­ρου­σία της χώρας μας στην ευ­ρω­ζώ­νη, ενώ θα δια­κό­πτει την απο­πλη­ρω­μή του χρέ­ους.

Η συ­γκρό­τη­ση μιας πο­ρεί­ας που θα μπο­ρού­σε να θέσει την Ελ­λά­δα εκτός ευ­ρω­ζώ­νης προ­κει­μέ­νου να αντι­με­τω­πί­σει τις απα­ρά­δε­κτες πιέ­σεις και απαι­τή­σεις των πι­στω­τών, ήταν ένα έργο σύν­θε­το και σο­βα­ρό και έπρε­πε να είχε προ­ε­τοι­μα­στεί συ­στη­μα­τι­κά από την κυ­βέρ­νη­ση και τον ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, πράγ­μα, όμως, που, λόγω τρα­γι­κών αγκυ­λώ­σε­ων των τε­λευ­ταί­ων, δεν έχει επι­τευ­χθεί.

Πα­ρό­λα αυτά η κυ­βέρ­νη­ση έστω και τώρα μπο­ρεί και πρέ­πει να απα­ντή­σει στους εκ­βια­σμούς των «θε­σμών» με το δί­λημ­μα : πρό­γραμ­μα χωρίς νέα λι­τό­τη­τα, με ρευ­στό­τη­τα και δια­γρα­φή του χρέ­ους ή έξο­δος από το ευρώ και δια­κο­πή απο­πλη­ρω­μής του άδι­κου και μη βιώ­σι­μου χρέ­ους.

Η κυ­βέρ­νη­ση, έστω και τώρα, εφό­σον το επι­βάλ­λουν οι συν­θή­κες, έχει τη δυ­να­τό­τη­τα αλλά και τη στοι­χειώ­δη ρευ­στό­τη­τα, προ­κει­μέ­νου να εφαρ­μό­σει ένα πρό­γραμ­μα γέ­φυ­ρα με­τά­βα­σης στο εθνι­κό νό­μι­σμα, που θα της επι­τρέ­ψει να εφαρ­μό­σει τις δε­σμεύ­σεις της απέ­να­ντι στον ελ­λη­νι­κό λαό και ει­δι­κό­τε­ρα :

Τη ρι­ζι­κή ανα­διορ­γά­νω­ση του τρα­πε­ζι­κού συ­στή­μα­τος, με εθνι­κο­ποί­η­ση και ανα­προ­σα­να­το­λι­σμό σε ανα­πτυ­ξια­κή κα­τεύ­θυν­ση υπό κοι­νω­νι­κό έλεγ­χο

Την πλήρη απόρ­ρι­ψη της δη­μο­σιο­νο­μι­κής λι­τό­τη­τας (πρω­το­γε­νών πλε­ο­να­σμά­των και ισο­σκε­λι­σμέ­νων προ­ϋ­πο­λο­γι­σμών) με στόχο την απο­τε­λε­σμα­τι­κή αντι­με­τώ­πι­ση της αν­θρω­πι­στι­κής κρί­σης, την κά­λυ­ψη των κοι­νω­νι­κών ανα­γκών, την ανα­σύ­στα­ση του κοι­νω­νι­κού κρά­τους και την έξοδο της οι­κο­νο­μί­ας από τον φαύλο κύκλο της ύφε­σης,

Την εκ­κί­νη­ση των δια­δι­κα­σιών εξό­δου από το ευρώ και της δια­γρα­φής του με­γα­λύ­τε­ρου μέ­ρους του χρέ­ους που απο­τε­λούν απο­λύ­τως δια­χει­ρί­σι­μη επι­λο­γή και μπο­ρεί να οδη­γή­σει σε ένα νέο οι­κο­νο­μι­κό μο­ντέ­λο προ­σα­να­το­λι­σμέ­νο στην πα­ρα­γω­γή, την ανά­πτυ­ξη και την αλ­λα­γή των κοι­νω­νι­κών συ­σχε­τι­σμών προς όφε­λος των ερ­γα­τι­κών και λαϊ­κών στρω­μά­των.

Η έξο­δος από την ευ­ρω­ζώ­νη κάτω από τις πα­ρού­σες συν­θή­κες είναι μια δύ­σκο­λη αλλά εφι­κτή δια­δι­κα­σία , που θα επι­τρέ­ψει στη χώρα να ακο­λου­θή­σει έναν άλλο δρόμο, πέρα από απα­ρά­δε­κτα προ­γράμ­μα­τα που θα προ­σο­μοιά­ζουν με την πρό­τα­ση Γιούν­κερ. Πρέ­πει να το­νι­στεί ότι η έξο­δος δεν είναι αυ­το­σκο­πός, αλλά το πρώτο βήμα σε μια πο­ρεία κοι­νω­νι­κής αλ­λα­γής, ανά­κτη­σης της εθνι­κής κυ­ριαρ­χί­ας, οι­κο­νο­μι­κής προ­ό­δου και ανά­πτυ­ξης με κοι­νω­νι­κή δι­καιο­σύ­νη. Εντάσ­σε­ται σε μια γε­νι­κό­τε­ρη στρα­τη­γι­κή που βα­σί­ζε­ται στην ανα­συ­γκρό­τη­ση του πα­ρα­γω­γι­κού ιστού, την τό­νω­ση των επεν­δύ­σε­ων και την ανα­σύ­στα­ση του κρά­τους πρό­νοιας και δι­καί­ου. Η έξο­δος είναι μια πο­λι­τι­κά και ηθικά δί­καιη επι­λο­γή απέ­να­ντι στην αδιάλ­λα­κτη συ­μπε­ρι­φο­ρά των δα­νει­στών , που ως στόχο έχει να εξα­να­γκά­σει την κυ­βέρ­νη­ση του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ σε πλήρη πα­ρά­δο­ση,

Η έξο­δος, τέλος, είναι ένας δρό­μος που εμπε­ριέ­χει συ­γκρού­σεις με ισχυ­ρό­τα­τα εγ­χώ­ρια και ξένα συμ­φέ­ρο­ντα. Για αυτό και ο ση­μα­ντι­κό­τε­ρος πα­ρά­γο­ντας στην αντι­με­τώ­πι­ση το δυ­σκο­λιών που θα προ­κύ­ψουν είναι η απο­φα­σι­στι­κό­τη­τα του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ να εφαρ­μό­σει το πρό­γραμ­μά του αντλώ­ντας δύ­να­μη από τη λαϊκή στή­ρι­ξη.

Ποιο συ­γκε­κρι­μέ­να, με­ρι­κές από τις θε­τι­κές πλευ­ρές της εξό­δου πε­ρι­λαμ­βά­νουν:
Την ανά­κτη­ση της νο­μι­σμα­τι­κής κυ­ριαρ­χί­ας που ση­μαί­νει αυ­τό­μα­τα και ανά­κτη­ση της δυ­να­τό­τη­τας πα­ρο­χής ρευ­στό­τη­τας προς την οι­κο­νο­μία. Δεν υπάρ­χει άλλος τρό­πος για να σπά­σει η θηλιά της ΕΚΤ στην Ελ­λά­δα.

Τη δια­μόρ­φω­ση σχε­δί­ου ανά­πτυ­ξης που θα βα­σί­ζε­ται σε δη­μό­σιες επεν­δύ­σεις, αλλά θα ευ­νο­εί πα­ράλ­λη­λα τις ιδιω­τι­κές επεν­δύ­σεις. Η Ελ­λά­δα χρειά­ζε­ται μια νέα και πα­ρα­γω­γι­κή σχέση ανά­με­σα στον δη­μό­σιο και τον ιδιω­τι­κό τομέα ώστε να μπει σε τρο­χιά βιώ­σι­μης ανά­πτυ­ξης. Η υλο­ποί­η­ση του σχε­δί­ου θα γίνει εφι­κτή μετά από την ανά­κτη­ση της πα­ρο­χής ρευ­στό­τη­τας και σε συν­δυα­σμό με την εθνι­κή απο­τα­μί­ευ­ση.

Την ανά­κτη­ση της εγ­χώ­ριας αγο­ράς από τα ει­σα­γό­με­να προ­ϊ­ό­ντα που θα ανα­ζω­ο­γο­νή­σει και θα ανα­βαθ­μί­σει τον ρόλο των μι­κρο­με­σαί­ων επι­χει­ρή­σε­ων, οι οποί­ες πα­ρα­μέ­νουν ο κορ­μός της ελ­λη­νι­κής οι­κο­νο­μί­ας. Πα­ράλ­λη­λα θα υπάρ­ξει και τό­νω­ση των εξα­γω­γών.

Την απο­δέ­σμευ­ση του κρά­τους από το ασφυ­κτι­κό πλαί­σιο της ΟΝΕ στο πεδίο της δη­μο­σιο­νο­μι­κής και της νο­μι­σμα­τι­κής πο­λι­τι­κής. Θα μπο­ρέ­σει έτσι να υπάρ­ξει ου­σια­στι­κή άρση της λι­τό­τη­τας, χωρίς πα­ρά­λο­γους πε­ριο­ρι­σμούς στην έκ­δο­ση χρή­μα­τος. Θα μπο­ρέ­σει επί­σης το κρά­τος να υιο­θε­τή­σει μέτρα που θα φέ­ρουν φο­ρο­λο­γι­κή δι­καιο­σύ­νη, καθώς και ανα­δια­νο­μή του πλού­του και του ει­σο­δή­μα­τος.

Τη δυ­να­τό­τη­τα τα­χύρ­ρυθ­μης ανά­πτυ­ξης μετά τους πρώ­τους μήνες δυ­σκο­λιών. Οι τε­ρά­στιοι ανε­νερ­γοί πόροι που δη­μιουρ­γή­θη­καν κατά την πε­ρί­ο­δο της κρί­σης, 2008-2015, μπο­ρούν γρή­γο­ρα να κι­νη­το­ποι­η­θούν για να αντι­στρα­φεί η κα­τα­στρο­φι­κή πο­λι­τι­κή των μνη­μο­νί­ων, εάν υπάρ­ξει ρευ­στό­τη­τα και τό­νω­ση της ζή­τη­σης. Θα δη­μιουρ­γη­θεί έτσι προ­ο­πτι­κή συ­στη­μα­τι­κής μεί­ω­σης της ανερ­γί­ας και αύ­ξη­σης των ει­σο­δη­μά­των.

Τέλος, με την έξοδο από την ΟΝΕ η χώρα δεν θα γίνει λι­γό­τε­ρο ευ­ρω­παϊ­κή, αλλά θα ακο­λου­θή­σει μια δια­φο­ρε­τι­κή προ­σέγ­γι­ση από τις χώρες του πυ­ρή­να της ΕΕ, μια επι­λο­γή στην οποία έχουν ήδη προ­χω­ρή­σει χώρες όπως η Σου­η­δία και η Δανία. Η έξο­δος από την ΟΝΕ όχι μόνο δεν θα απο­μο­νώ­σει τη χώρα μας, αλλά θα της επι­τρέ­ψει να απο­κτή­σει ένα νέο ρόλο στη διε­θνή σκηνή, με ανε­ξαρ­τη­σία και αξιο­πρέ­πεια, πολύ δια­φο­ρε­τι­κό από αυτόν του ασή­μα­ντου παρία που της επι­φυ­λάσ­σει η συ­νέ­χι­ση των μνη­μο­νια­κών πο­λι­τι­κών.

Η πο­ρεία μιας εξό­δου από την ΟΝΕ απαι­τεί φυ­σι­κά πο­λι­τι­κή νο­μι­μο­ποί­η­ση και ενερ­γή λαϊκή υπο­στή­ρι­ξη. Το δη­μο­ψή­φι­σμα κα­τέ­δει­ξε τη βού­λη­ση του λαού για την ορι­στι­κή απόρ­ρι­ψη της λι­τό­τη­τας ανε­ξάρ­τη­τα από τα δι­λήμ­μα­τα που του έθεσε το ξένο και το εγ­χώ­ριο κα­τε­στη­μέ­νο. Είναι πλέον σαφές ότι η κυ­βέρ­νη­ση μας έχει κατ΄ ου­σί­αν εξα­να­γκα­στεί σε έξοδο λόγω της ορι­στι­κής άρ­νη­σης της ΕΕ να δε­χτεί εύ­λο­γους όρους σχε­τι­κά με τη δια­γρα­φή του χρέ­ους, την άρση της λι­τό­τη­τας και τη διά­σω­ση της ελ­λη­νι­κής οι­κο­νο­μί­ας και κοι­νω­νί­ας, όπως κα­τα­δει­κνύ­ε­ται από το νέο τε­λε­σί­γρα­φο μετά το δη­μο­ψή­φι­σμα.

Λε­ου­τσά­κος Στά­θης
Μέλος Π.Γ. ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ

Ντα­βα­νέ­λος Αντώ­νης
Μέλος Π.Γ. ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ

Πα­πα­δό­γιαν­νη Σόφη
Μέλος Π.Γ. ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ

Λα­πα­βί­τσας Κώ­στας
Βου­λευ­τής

Πε­τρά­κος Θα­νά­σης
Βου­λευ­τής


http://rproject.gr/

Δεν υπάρχουν σχόλια: