Η γυναίκα στο ασανσέρ

Προσωπογραφία
Γεννήθηκα
σ' ένα χωράφι στάχια
που κυμάτιζαν σε κάθε εκπνοή σου
έμαθα να περπατώ
για να ρθω προς το μέρος σου
και να μιλώ
ακούγοντας τη φωνή σου
Ξαναγεννήθηκα ένα μεσημέρι
σ' ένα κήπο γεμάτο χρυσάνθεμα
κάτω απ τα κλειστά σου βλέφαρα
και με το δάκρυ σου,
εγώ που σώθηκα απ τον κατακλυσμό
είδα πως είναι να πνίγεσαι
σε μια σταγόνα..

Αυτό το ποίημα διάλεξε να διαβάσει πρώτο η Νατάσα Μποφίλιου, στην εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στον κατάμεστο Ιανό την Παρασκευή 11 Μαΐου για την παρουσίαση της ποιητικής συλλογής της Τασούλας Επτακοίλη με τίτλο "Γυναίκα στο ασανσέρ", υπογραμμίζοντας ότι αυτό το ποίημα, συμπυκνώνει με έναν τρόπο, το αίσθημα και την αίσθηση ολόκληρης της ποιητικής συλλογής.

Συνέχισε διαβάζοντας υπέροχα, μερικά από τα ποιήματα, στα ενδιάμεσα των ομιλητών καθ' όλη τη διάρκεια της εκδήλωσης.

Στη συνέχεια μίλησε ο στιχουργός και ραδιοφωνικός παραγωγός, Οδυσσέας Ιωάννου, όπου μεταξύ άλλων είπε ότι "η Τασούλα γράφει γυναικεία με αντρικές λέξεις" και κατέληξε ότι "η αποκάλυψη της Τασούλας μέσα από τα ποιήματά της, ήταν για εκείνον, .... "αποκαλυπτική"!!!

Ο συγγραφέας Γιώργος Μανιώτης είπε, ότι το πόνημα της Τασούλας είναι ένας ζωντανός οργανισμός.
"Όλα στην υπηρεσία του περιεχομένου, όλα στην υπηρεσία της ιερότητας του!"

Αναφέρθηκε στο "ορυχείο λέξεων" της ποιήτριας ενώ τόνισε ότι η ποιητική της συλλογή διαθέτει πρωτοτυπία που δεν επιδιώκει, αρμονία που γρατζουνά τον αναγνώστη, απρόσμενη αποκαλυπτική δομή και άμεση βολή - ευθεία στο στόχο - με σκοπό να συγκινήσει!!!

Η ψυχολόγος συγγραφέας και καθ. του Πάντειου Πανεπιστημίου, Φωτεινή Τσαλίκογλου τόνισε οτι αγάπησε την Τασούλα μέσα από τα 3 βιβλία που έχει εκδώσει, ενώ η ποιητική της συλλογή συγκεκριμένα, διαθέτει την έννοια της αληθινότητας.

Περιέχει το βλέμμα της οδύνης ενώ η γραφή της προσπαθεί να συγκινήσει το μικρό κοριτσάκι μέσα της.

Στο τέλος της παρουσίασης, η Τασούλα Επτακοίλη, εμφανώς συγκινημένη ευχαρίστησε τους παρευρισκόμενους στο πάνελ και την αίθουσα, τον εκδότη της Θανάση Καστανιώτη και το ζωγράφο Στέφανο Ρόκο για το εξώφυλλο του βιβλίου. Αναφέρθηκε στο πρόσωπο που έδωσε τον τίτλο στην ποιητική της συλλογή και έκλεισε διαβάζοντας το ομότιτλο ποίημα. 

Η γυναίκα στο ασανσέρ
Είναι όλοι εδώ.
Η μάνα μου
με ζυμάρι στα χέρια.
"Διακόσιες πανσελήνους έπλασα
κι ακόμα δεν χόρτασα ψωμί", μου λέει.
Το αγόρι του λεωφορείου
με το πράσινο μπουφάν·
δέντρο απροσμέτρητο
στο δάσος μου το συλημένο.

Ο γιατρός με τα θλιμμένα μάτια
και μάσκα χειρουργείου.
"Πώς πέρασες αυτή τη γραμμή-αλφαδιά
στη ζωή;" με ρωτάει.
Το αδέσποτο γατί
που ξεψύχησε από φόλα στο πάρκο.
Πάω να τ' αγγίξω,
μα όλο μου κρύβεται
πίσω από τη σκιά μου.

Είστε όλοι εδώ.
Εσύ που μ' αγαπάς
και φυσάς μέσα μου
πελάγη ανθισμένα.

Εσύ που μ' αγάπησες
κι έσπειρες στο χώμα μου
τόσες λέξεις
μην προσδοκώντας θερισμό.

Κι εσύ,
γυναίκα στο ασανσέρ
τόσο φως τριγύρω μου
και μια συγγνώμη
δε μπόρεσα να αρθρώσω
για τα σκοτάδια σου.

https://mpalos.blogspot.com

Σάμος: Οι μεταθέσεις και ο γιατρός Άγγελος Ρήγας (video)

Οι στίχοι του τραγουδιού βασίζονται στο ποίημα του Άγγελου Ρήγα "Οι μεταθέσεις", από την συλλογή "Νοσταλγικοί Ρυθμοί", εκδόσεις "Απόπλους".

Η ομάδα μουσικής του Συλλόγου Οικογενειών και Εθελοντών για την Ψυχική Υγεία (ΣΟΕΨΥ) νομού Σάμου στοχεύει στη δημιουργία ανθρώπινων δικτύων μέσω της τέχνης.

Η (ΣΟΕΨΥ) νομού Σάμου  ενδιαφέρεται να διαβάσει στίχους σύγχρονων Σαμίων ποιητών και στιχουργών που θα τους εμπνεύσουν για τη μουσική τους.

 Αν γράφετε στίχους ή ποιήματα μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί τους στο facebook (ΣΟΕΨΥ Ν.Σάμου) ή στο e-mail: samosenantiastostigma@gmail.com

«Ομερτά» της διπλανής πόρτας

Συντάκτης: Μαργαρίτα Ικαρίου

Κώδικας σιωπής. Μιας συνένοχης σιωπής και αδιάφορης συμμετοχής σε όσα συμβαίνουν γύρω μας, στο μικρόκοσμο της καθημερινότητας και στη διπλανή μας πόρτα. Στις ζωές μας τις ίδιες, που καταλήξαμε να τις διαβιούμε απαθείς ή εθισμένοι στην παραισθησιογόνα απειλή των χειρότερων. Τρομοκρατημένοι και εξανδραποδισμένοι, «μοιραίοι και άβουλοι αντάμα…».

Αδιαφόρετα και αδιατάρακτα παρακολουθήσαμε εμβριθώς από τα δελτία ειδήσεων τους λερούς γονείς της Λέρου να στιγματίζουν με τερατώδεις, ειδεχθείς πράξεις τη σάρκα εκ της σαρκός τους. Δικάσαμε και καταδικάσαμε, καταβροχθίζοντας ως αδηφάγα τρωκτικά όλες τις λεπτομέρειες του διαμελισμού και της σκύλευσης των παιδικών ψυχών. Φτύνοντας τον κόρφο μας που στη δική μας «αγία» οικογένεια, «δε συμβαίνουν τέτοια πράματα». Νιώσαμε ήσυχοι και πήγαμε για τον εφησυχασμένο μας ύπνο του αδίκου. Λίγες μέρες μετά, έχουμε ήδη αρχίσει να ξεχνάμε…

Παιδιά που βουτούν στα Τάρταρα της κακοποίησης και κανείς δεν ακούει τον σπαραγμό τους. Δε βλέπει στα μάτια τους την κραυγή του σκιαγμένου ζώου, δε νοιάζεται για τον ουρανό τους, απροσδόκητα βαρύ και μαύρο από τεράστιες σταγόνες απέλπιδης προσπάθειας να διαφύγουν του τρόμου και του πόνου. Ολολυγμοί και καταγραφές ενός καθημερινού θανάτου, ενός μαρτυρίου χωρίς τέλος… Ο άκλαυτος πόνος στα μάτια των καθημαγμένων παιδιών, η πιο σκληρή ριπή στο μαστίγιο που καταχαρακώνει την αθλίως ανίσχυρη κοινωνία μας να προστατεύσει τα νέα της γεννήματα…

Homo homini lupus, λέγανε οι Λατίνοι. Ο άνθρωπος για τον άνθρωπο, λύκος. Αιμοσταγής και με τα δόντια γυμνά. Να καταβροχθίζει τους ανίσχυρους. Να τεμαχίζει τους αδύναμους. Να κατασπαράσσει τα ίδια του τα παιδιά. Και κανείς να μην ακούει τις κραυγές των πονεμένων… Να μη σκιάζεται και να μη κρύβεται στο καλοθρεμένο του «ωχ αδερφέ, εγώ θα σώσω τον κόσμο;»

Ούτε βέβαια επαρκεί το άλλοθι της αποδόμησης ενός κράτους προνοίας λόγω της οικονομικής πορνείας στην οποία η χώρα μας επιδίδεται, εκδιδόμενη εδώ και χρόνια από τους κάθε λογής «προστάτες». Θλιβερό κατάντημα για το οποίο όλοι ευθυνόμαστε, καθώς μετατρέψαμε την εγγενή νεοελληνική μας μιζέρια σε άκρατο και τραπεζοδανειοδοτούμενο υπερδανεισμό, ασθενούντες τελικά βαρέως από τη λέπρα της ευμάρειας. Εξαργυρώσαμε την επαναστατικότητα των φοιτητικών μας χρόνων με θεσούλες ή θεσάρες. Διακοσμήσαμε αδιακρίτως όλα τα πολιτικά συμπουρμπουλοκόμματα που κατέληξαν… αποκόμματα.

Παραδώσαμε αμαχητί τα ιδανικά και τα ιδεώδη, τα κεκτημένα με αγώνα και αίμα πολύ. Ξεχάσαμε όχι μόνο να είμαστε ενεργοί αλλά ούτε καν πολίτες-μετατραπήκαμε πότε σε απελάτες και πότε πελάτες. Φτάνοντας στο σήμερα, όπου η καθόλου ιστορία ακολουθεί το δρόμο της επαιτείας και των ραβδιών που κραδαίνουν μάγοι ή αγύρτες…

Ασβοί. Χωθήκαμε στη σιωπηρά υπαρκτή ανυπαρξία μας, με το φόβο πως η άθλια μυρωδιά της κοινωνίας μας που ζέχνει, μπορεί να μας προδώσει. Στοιχισμένοι στην ομοιομορφία ενός ιδιότυπου πρωτόκολλου, πότε συναίνεσης και πότε συγκάλυψης. Σε μια πρωτοφανή, εγγενή και σκιαγμένη ομερτά, που κρατά την έκφραση σε επίπεδα ψιθυρισμών κατασκιαγμένων. 

Στη νυχτερινή αποκάρωση και στα ηχητικά εφέ των φωταγωγών στις δαιδαλώδεις κυψέλες που ονοματίζουμε «σπίτια». Στις σκιές των παραθυριών και πίσω από τα κλειστά κουρτινάκια από όπου παρακολουθούμε κρυφίως τους διπλανούς μας να ξυλοδέρνονται, να σφάζονται, να βιάζουν τα παιδιά τους, να καταληστεύουν τους ηλικιωμένους γονείς τους, να τσακίζουν όποιον αδύναμο βρουν στο διάβα τους, να μετατρέπουν τη βία σε μπετόν αρμέ καθημερινότητα…

Σσσσς… σιωπή. Η σιωπή των αμνών και των αστών. Λίγο πριν οδηγηθούν κι οι ίδιοι στο τσιγκέλι.

http://www.efsyn.gr

Άλλη μία αναγνώριση - βράβευση του Σαμιώτη Καθηγητή Εμμανουήλ Βαρβούνη

Η τελετή λήξης του Α' Εξαμήνου (θέμα: Εισαγωγή στη Λαογραφία) της Ακαδημίας Λαϊκού Πολιτισμού & Τοπικής Ιστορίας, του φορέα "Μαγνήτων Κιβωτός" της Ιεράς Μητροπόλεως Δημητριάδος και Αλμυρού, θα πραγματοποιηθεί την Δευτέρα 18 Ιουνίου και ώρα 19:30 στο Συνεδριακό Κέντρο Θεσσαλίας στα Μελισιάτικα Βόλου.

Στην εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί η απονομή του Χρυσού Σταυρού της Ιεράς Μητροπόλεως Δημητριάδος & Αλμυρού από τον Σεβασμιότατο Μητροπολίτη Δημητριάδος & Αλμυρού κ. Ιγνάτιο στον Καθηγητή Λαογραφίας και Πρόεδρο του Τμήματος Ιστορίας & Εθνολογίας του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης και μέλος της Επιστημονικής Επιτροπής της Ακαδημίας Λαϊκού Πολιτισμού & Τοπικής Ιστορίας του πολιτιστικού φορέα Μαγνήτων Κιβωτός κ. Εμμανουήλ Γερ. Βαρβούνη.

Όσοι/ες δεν μπορέσουν να παρευρεθούν στην εκδήλωση διότι έχουν κάποια άλλη εργασία ή βρίσκονται εκτός Μαγνησίας θα έχουν τη δυνατότητα να παρακολουθήσουν την εκδήλωση μέσω youtube live (μέσω του καναλιού της Ακαδημίας).

Σάμος: Ποιό είναι το Πρωτόκολλο ?

Ο Δήμαρχος Σάμου, Ελλάδα, κ. Μιχάλης Α. Αγγελόπουλος, και ο Δήμαρχος Κρότωνα, Ιταλία, κ. Ugo Pugliese, 

Στηριζόμενοι στις παραδοσιακές σχέσεις φιλίας ανάμεσα στις δύο χώρες τους,
Έχοντας επιλέξει να συνεργαστούν στον τουριστικό, οικονομικό, κοινωνικό, επιστημονικό και πολιτιστικό τομέα,

Πεπεισμένοι ότι, μέσα στο σύγχρονο κόσμο, η διπλωματία των πόλεων είναι μια πρόκληση για να οικοδομηθούν δίκαιες και διαρκείς λύσεις για την πρόοδο και την ευημερία των πολιτών,

Έχοντας την πεποίθηση ότι οι δήμοι μπορούν να συμβάλουν αποφασιστικά στην ειρήνη, την αλληλεγγύη , την σταθερότητα και την ανάπτυξη συμφωνούν τα ακόλουθα:

Άρθρο 1

Οι δύο δήμοι θα εργαστούν ώστε να προάγουν την αμοιβαία ευεργετική συνεργασία σε όλους τους τομείς ενδιαφέροντος για τους πολίτες τους, λαμβάνοντας υπ’όψιν την ιδιαίτερα αλλά όχι αποκλειστικά αυξανόμενη επιρροή της τεχνολογίας, της πληροφορίας και της επικοινωνίας στην κοινωνία και θα εξετάσουν την δυνατότητα δημιουργίας κοινής διαδραστικής πλατφόρμας ιστορίας, πολιτισμού, οικολογίας, περιβάλλοντος και τουρισμού.

Άρθρο 2

Οι δύο δήμοι θα επιχειρήσουν να ανταλλάξουν πληροφορίες και να μοιραστούν την εμπειρία τους στους ακόλουθους τομείς της διοίκησης του δήμου και της δημοτικής διαχείρισης: Γενική διοίκηση, δημοτικές υπηρεσίες, επαγγελματική κατάρτιση και διαχείριση του προσωπικού των επιχειρήσεων, πολιτιστικές δραστηριότητες και πολιτιστικός τουρισμός, νεολαία και άθληση, προστασία του περιβάλλοντος, οικολογική δράση, κοινωνική μέριμνα, καθώς και σε άλλους τομείς αμοιβαίου ενδιαφέροντος.

Άρθρο 3

Οι δύο δήμοι θα διευκολύνουν τις οικονομικές σχέσεις ανάμεσα στις επιχειρήσεις του Κρότωνα και της Σάμου και την συνέργεια των τοπικών Επιμελητηρίων και λοιπών φορέων αναπτυξιακού χαρακτήρα.

Άρθρο 4

Οι δύο δήμοι θα ενθαρρύνουν, θα αναπτύξουν και θα διευρύνουν τη συνεργασία στη βάση συγκεκριμένων προτάσεων που θα συμφωνηθούν και θα εκπονηθούν προς αμοιβαίο όφελος.

Οι δύο δήμοι θα υποστηρίζουν τη συνεργασία Πανεπιστημιακών Ιδρυμάτων και Επιστημονικών φορέων για την προώθηση της κοινωνίας της γνώσης.

Άρθρο 5

Οι δύο δήμοι θα εξετάσουν την από κοινού συμμετοχή τους σε ευρωπαϊκά προγράμματα αμοιβαίου ενδιαφέροντος.

Άρθρο 6

Στο παρόν πρωτόκολλο θα ενσωματωθούν τυχόν καινούργιες προτάσεις που οι δύο δήμοι θα προωθήσουν στα πλαίσια του Πρωτοκόλλου Συνεργασίας.

Άρθρο 7

Αυτό το πρωτόκολλο θα τεθεί σε ισχύ από την ημέρα της υπογραφής του. Tο πρωτόκολλο μπορεί να τροποποιηθεί ή να συμπληρωθεί γραπτώς με προϋπόθεση την αμοιβαία συγκατάθεση.

Υπεγράφη, στη Σάμο, την 26η Μαΐου 2018, σε δύο αντίγραφα, στα ελληνικά και ιταλικά.

Για τον Δήμο του Κρότωνα   Για τον Δήμο της Σάμου

Ugo Pugliese                      Μιχάλης Α. Αγγελόπουλος

Δήμαρχος                                    Δήμαρχος                               

Σάμος: Πολλαπλασιάζονται οι δυνατότητες των υπηρεσιών

Με αφορμή την έναρξη της θερινής περιόδου το Αρχηγείο της Ελληνικής Αστυνομίας εφοδίασε με τεχνολογικό εξοπλισμό Υπηρεσίες τουριστικών περιοχών και τις Κινητές Αστυνομικές Μονάδες (Κ.Α.Μ.), με σκοπό να αναβαθμιστεί η ποιότητα των υπηρεσιών που παρέχουν στους πολίτες και γενικότερα ο ρόλος και η αποστολή τους.

Ο σχεδιασμός πραγματοποιήθηκε από τη Διεύθυνση Πληροφορικής του Αρχηγείου και περιλαμβάνει τη διάθεση τερματικών χειρός (PDAs) και Mobile Broadband USB sticks. Πιο αναλυτικά διατέθηκαν:

Ø (30) φορητοί τερματικοί χειρός (PDAs), με δυνατότητα σύνδεσης στο δίκτυο Police on Line (POL) και πρόσβαση σε κρίσιμες επιχειρησιακές εφαρμογές, σε τουριστικές περιοχές των Διευθύνσεων Αστυνομίας Λέσβου, Χίου, Σάμου, Α’ και Β’ Δωδεκανήσου, Ζακύνθου, Κέρκυρας, Κεφαλληνίας, Λευκάδας, Χανίων, Ηρακλείου, Ρεθύμνου, Λασιθίου και Κυκλάδων (Μύκονο, Πάρο, Νάξο, Τήνο, Σύρο, Σαντορίνη, Μήλο, Ίο, Κέα και Άνδρο), και

Ø (25) Mobile Broadband USB sticks, με τα οποία καθίσταται εφικτή η σύνδεση του μηχανογραφικού τους εξοπλισμού, με το δίκτυο Police on Line (POL) στις Κινητές Αστυνομικές Μονάδες (Κ.Α.Μ.) της Ελληνικής Αστυνομίας, σε όλη τη χώρα.

Με τον εξοπλισμό αυτό πολλαπλασιάζονται οι δυνατότητες των υπηρεσιών αυτών στον τομέα της εξυπηρέτησης των πολιτών και στην ταχύτερη διεκπεραίωση των αιτημάτων τους, ενώ παράλληλα αναβαθμίζεται το επιχειρησιακό τους έργο, μέσω της διασύνδεσης με υπηρεσιακές εφαρμογές, που βελτιώνουν την ετοιμότητα και την ανταπόκριση τους στα θέματα αρμοδιότητας τους.

Συμμετοχή της Σάμου στο Street Festival στον Δήμο του Sindelfingen

Ο Δήμος Σάμου θα συμμετάσχει στο Street Festival που διοργανώνεται από τις 22 έως τις 24 Ιουνίου στον Δήμο του Sindelfingen, με τον οποίο και έχει υπογραφεί Πρωτόκολλο Συνεργασίας.

Το Φεστιβάλ αυτό, έχει μακρά παράδοση και περιλαμβάνει τριήμερο εκδηλώσεων όπου συμμετέχουν δήμοι και κοινωνικές ομάδες παρουσιάζοντας τις ιδιαίτερες γεύσεις του τόπου τους. Πρόκειται για μία "παρέμβαση", που πραγματοποιείται στους δρόμους του γερμανικού Δήμου και είναι αφιερωμένη στις διεθνείς γαστρονομικές απολαύσεις. 

Οι συμμετέχοντες προβάλουν την τοπική τους παραγωγή αλλά και τα ιδιαίτερα εδέσματα τους σε μία ατμόσφαιρα που θυμίζει μεγάλη γιορτή καθώς στους δρόμους του Sindelfingen διεξάγονται συνεχή πολιτιστικά δρώμενα.

Η συμμετοχή του Δήμου στο Φεστιβάλ, με δικό του περίπτερο είναι ιδιαίτερα σημαντική καθώς ο τόπος μας έχει μεγάλη τοπική παραγωγή και εξαιρετικής ποιότητας προϊόντα που μπορεί να προωθήσει σε μία τόσο μεγάλη αγορά όπως αυτή της Γερμανίας.

Οι επιχειρηματίες που θα ήθελαν να πλαισιώσουν αυτήν την προσπάθεια, παρακαλούνται να επικοινωνήσουν με το γραφείο Δημάρχου και στα τηλέφωνα 2273350103-2273350140 έως και 1 Ιουνίου 2018 ώστε, είτε να δηλώσουν την συμμετοχή τους στην αποστολή (με ιδία δαπάνη), είτε για να διαθέσουν δείγματα των προϊόντων παραγωγής τους με στόχο την ποιοτική τους ανάδειξη κατά τη διάρκεια της διεξαγωγής του Φεστιβάλ.

Το Fiat 500 υπ’ αριθμόν 2.000.000 βγήκε από τη γραμμή παραγωγής.

• Το Fiat 500 υπ’αριθμόν 2.000.000 κατασκευάστηκε στο εργοστάσιο Tychy της Πολωνίας χθες.

• Το θρυλικό Fiat πωλείται σε περισσότερες από 100 χώρες ανά τον κόσμο και το 80% των πωλήσεων είναι εκτός Ιταλίας, καθιστώντας το, το πιο “παγκόσμιο” μοντέλο Fiat.

• Το 500 είναι ηγέτης της αγοράς, σε εννέα ευρωπαϊκές χώρες και βρίσκεται στις τρεις πρώτες θέσεις, σε επτά ακόμη. Στο ενδέκατο έτος του και με σχεδόν 60.000 μονάδες που πωλήθηκαν στην Ευρώπη, κατά το πρώτο τρίμηνο του 2018, το Fiat 500 μόλις σημείωσε το καλύτερο του τρίμηνο.

Το Fiat 500 υπ’αριθμόν 2.000.000 κατασκευάστηκε στο εργοστάσιο Tychy της Πολωνίας χθες. Είναι ένα Fiat 500C Collezione, με αποκλειστική δίχρωμη, λευκή και γκρι εμφάνιση Primavera που τροφοδοτείται από τον “αεράτο” κινητήρα TwinAir Turbo 85 HP. Θα πωληθεί στην Ιταλία. 

Η νέα ειδική σειρά αναδεικνύει το διαχρονικό ύφος και το σχεδιασμό των 500, τη μοναδική γοητεία και το μοντέρνο χαρακτήρα τους, με νέους συνδυασμούς χρωμάτων και υλικών και ένα φρέσκο, κομψό ύφος. Έρχονται με συναρπαστικό βασικό εξοπλισμό, όπως ζάντες 16 ιντσών, επιχρωμιωμένες λεπτομέρειες, μια γκρι/λευκή γραμμή να “αγκαλιάζει” το αυτοκίνητο και το διακριτικό σήμα "Collezione" στην πίσω πόρτα.

Η παραγωγή του δύο-εκατομμυριοστού αυτοκινήτου είναι ένα ακόμα ορόσημο περηφάνιας για την εταιρία, σε μια ιστορία με τόσες πολλές επιτυχίες. Το θρυλικό μικρό Fiat πωλείται σε περισσότερες από 100 χώρες παγκοσμίως. Πάνω από το 80% των πωλήσεων γίνονται εκτός Ιταλίας και για πέντε χρόνια ήταν το μπέστ σέλερ στην Ευρώπη στην κατηγορία του*, με μερίδιο αγοράς 14,6% στο τέλος του 2017. Επιπλέον, στο ενδέκατο έτος πωλήθηκαν περίπου 60.000 μονάδες στην Ευρώπη κατά τη διάρκεια του τρίτου τριμήνου του 2018 - ρεκόρ όλων των εποχών για τα σημερινά 500. Και πάλι, κατά το πρώτο τρίμηνο του 2018, το 500 ήταν ο ηγέτης της αγοράς σε εννέα χώρες (Ηνωμένο Βασίλειο, Ισπανία, Βέλγιο, Ελβετία, , Κροατία και Σλοβενία) και βρισκόταν στις πρώτες τρεις θέσεις σε άλλες επτά χώρες (Ιταλία, Γερμανία, Γαλλία, Σουηδία, Σλοβακία, Ρουμανία και Βουλγαρία).

Οι 30 ειδικές εκδόσεις που λνσαρίστηκαν τα τελευταία 11 χρόνια, τόσο από τη Fiat όσο και από την Abarth, είναι ένα από τα μυστικά της απρόσκοπτης επιτυχίας του Fiat 500. Το Fiat 500 υπήρξε ανέκαθεν ένα trendsetter που, ενώ παραμένει πιστό σε αυτό πρεσβεύει, πολλές φορές χρησιμοποιήθηκε ως μέσο για εξερεύνηση άγνωστων πεδίων για ένα αστικό αυτοκίνητο. Από τη μόδα και τα πολυτελή γιωτ έως τη συνδεσιμότητα. Η ειδική έκδοση Fiat 500 Collezione, η οποία “κλείνει το μάτι” στον κόσμο της μόδας, ακολουθεί τα βήματα των ειδικών περιορισμένων εκδόσεων - το 500-60esimo και το Anniversario - που κυκλοφόρησαν πέρυσι για τα πρώτα 60 χρόνια του 500.

Το 500 λανσαρίστηκε για πρώτη φορά το 1957 και πάνω από έξι εκατομμύρια αυτοκίνητα έχουν πουληθεί από τότε. Αυτοί οι σημαντικοί αριθμοί δείχνουν τη δύναμή του στο χώρο της αυτοκινητοβιομηχανίας αλλά και τη διαχρονική συλλεκτική του αξία για πολλές γενιές αυτοκινητιστών. Ήταν πάντα ένα εμβληματικό μέσο μεταφοράς και ένα προϊόν με μεγάλη κοινωνική επιρροή. Όχι τυχαία, ένα αυτοκίνητο από τη σειρά F των 500, που κατασκευάστηκε από το 1965 έως το 1972 και ήταν η πιο δημοφιλής έκδοση όλων των εποχών, μπήκε στη μόνιμη συλλογή στη MoMA, τη διάσημο γκαλερί σύγχρονης τέχνης της Νέας Υόρκης.

Η παραγωγή του θρυλικού Fiat ξεκίνησε στο Tychy το 2007, όταν παρουσιάστηκε το νέο μοντέλο. Ήταν επίσης το πρώτο αυτοκίνητο πόλης στον κόσμο, που κέρδισε τον τίτλο Αυτοκίνητο της Χρονιάς το ίδιο έτος, ως αποτέλεσμα των πολύ υψηλών επιπέδων παραγωγής του. Με περισσότερες από 200.000 μονάδες το χρόνο, για τη Fiat όσο και την Abarth, σήμερα το εργοστάσιο της Πολωνίας είναι ένα από τα πιο προηγμένα εργοστάσια της FCA παγκοσμίως. Ήταν ένα από τα πρώτα που έλαβαν πιστοποίηση World Class Manufacturing Gold.

Η απονομή των βραβείων "ΕΥΚΡΑΝΤΗ"

Στο ωραίο νεοκλασικό κτίριο του Ιδρύματος Αικατερίνη Λασκαρίδη έλαβε χώρα η απονομή των βραβείων ΕΥΚΡΑΝΤΗ 2018, που διοργάνωσαν με επιτυχία τα ΝΑΥΤΙΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ.

Ο Ελληνικός Σύνδεσμος Παραδοσιακών Σκαφών βραβεύθηκε με το βραβείο ‘Μαριλένα Λασκαρίδη’ για την αριστεία στον ναυτιλιακό πολιτισμό και την αρωγή στην Ελληνική Ναυτιλιακή κληρονομιά και παράδοση.

Ο πρόεδρος του Συνδέσμου Νίκος Καβαλλιέρος παραλαμβάνοντας το βραβείο ευχαρίστησε τους διοργανωτές για την απονομή που δόθηκε για την διάσωση των παραδοσιακών Ελληνικών ξύλινων σκαφών και καρνάγιων. 

Επίσης δήλωσε ότι το βραβείο έχει αποδέκτες και όλους τους φίλους και συνοδοιπόρους του αγώνα για την αποτροπή της καταστροφής των ξύλινων αλιευτικών παραδοσιακών σκαφών.

Τα σαμιώτικα «καλύβια»

Γράφει ο Γιώργος Διολέτης

Το σαμιώτικο «καλύβι» (ή αλλιώς, καλύβα) είναι ένα σπιτάκι κτισμένο με πρόχειρα υλικά συνήθως, πού βρίσκεται μέσα σε κάποιο αγρόκτημα και παρέχει προστασία από τις καιρικές συνθήκες, στους αμπελοκαλλιεργητές. Η ανάγκη για φύλαξη εργαλείων και εφοδίων για τις γεωργικές εργασίες δημιούργησε αυτές τις μικρές αποθήκες.

Σιγά-σιγά και κυρίως λόγω των αποστάσεων από το χωριό, άρχισε να μεγαλώνει, να γίνεται λίγο πιο ευρύχωρο, να δημιουργείται και πρόσθετος χώρος για τα ζώα, γιατί ο κόσμος δεν μπορούσε να πηγαινοέρχεται πρωί βράδυ και κοιμόταν στο καλύβι. Για το λόγο αυτό έφτιαξαν μία υποτυπώδη εστία για μαγείρεμα (τζάκι) και μια υπερυψωμένη ξύλινη κατασκευή για τον ύπνο. Μια σκάλα ξύλινη για να ανεβαίνουν, ένα στρώμα για όλους γεμισμένο με άχυρα ή φύκια -αν ήταν κοντά στη θάλασσα- ένα μακρύ μονοκόμματο μαξιλάρι και το κρεβάτι έτοιμο.

Από τα μεσά της τραβάκας κρεμόντανε σύρματα με γάντζο στην άκρη για να κρεμάνε το καλάθι με τα τρόφιμα, το ψωμί, τις πατάτες, τα κρεμμύδια, γιατί απρόσκλητοι επισκέπτες (ποντικοί ) ανά πάσα στιγμή μπορούσαν να κάνουν τη ζημιά. Αργότερα κρεμάστηκε και το φανάρι πού έβαζαν τα φαγητά να τα προστατεύουν από τα έντομα. 

Δίπλα στο τζάκι, σε μια εσοχή του τοίχου (πουλίτσα) μια γυάλινη μπουκάλα λάδι, ένα σακουλάκι με χοντρό αλάτι κι ένα μπουκάλι ξύδι (γλυκάδι), τα απαραίτητα για τη μαγείρισσα. Δύο σανίδια στεριωμένα στον τοίχο ήταν τα ράφια για τα γυαλικά, μια γαβάθα, δύο τσίγκινα πιάτα κι ένα ποτήρι με τα κουταλοπήρουνα.

Στη μέση του καλυβιού ένα στρογγυλό χαμηλό τραπέζι, ο σοφράς στρωμένος με ένα σκούρο καρώ ύφασμα, πολυκαιρισμένο και λαδωμένο ενίοτε και τριγύρω κάνα δύο σκαμνάκια τα οποία τρίζανε αφόρητα σε κάθε σκύψιμο κι ένα τσούλι του αργαλειού κατάχαμα για να κάθονται τα παιδιά.

Στη μέση του σοφρά μια πήλινη γαβάθα, κοινή για όλους και μέσα τόσα κουτάλια όσα τα στόματα και ψωμί, κομμένο άτσαλα με το χέρι. Ένα παγούρι κρασί με δύο ποτηράκια για τους μεγάλους κι ένα αλουμινένιο μεγάλο κανάτι νερό για τους υπόλοιπους. Όλοι τρώγανε σιωπηλοί, χωρίς διαμαρτυρίες και μόλις τελείωναν ένα γρήγορο σφούγγισμα του στόματος με την ανάποδη του χεριού και έξω.

Πολλές φορές σε μια περιοχή υπήρχαν πολλά καλύβια που γειτόνευαν, οπότε δημιουργούνταν μικροί οικισμοί. Κάθε βράδυ μαζεύονταν όλοι και λέγανε ιστορίες και να τα γέλια και να οι σούμες, να οι σταφίδες, να τα καρύδια ,το νυχτέρι ήταν ότι καλύτερο. Χωρίς φως η νυχτερινή παρακολούθηση του έναστρου ουρανού ήταν μαγεία και μας έσπρωχνε σε συγκρίσεις αστεριών αλλά και στο θαυμασμό του Γαλαξία, που «οι μεγάλοι» μας λέγανε τότε ότι ήταν ο Ιορδάνης ποταμός.

Επειδή η νύχτα έχει τους δικούς της κινδύνους δε ξεμακραίναμε, δεν περπατάγαμε ξυπόλητοι και βάζαμε τη λουσέρνα στη μέση της αυλής και τότε μέσα από τα χορτάρια ξετρυπώνανε οι «φλατρούδες», κάτι αράχνες μικρές αλλά επικίνδυνες.

Μόλις σουρούπωνε ανάμεσα στα χόρτα έκαναν την εμφάνισή τους οι κολοφωτιές (πυγολαμπίδες) και τότε άρχιζε ένα ιδιαίτερο παιχνίδι, ποιος θα μαζέψει πιο πολλές μέσα σ’ ένα σπιρτοκούτι. Μετά τις απελευθερώναμε.

Τα πουλιά της νύχτας, κουκουβάγιες και μπούφοι, με τις περίεργες κραυγές τους έδιναν μια μυστηριώδη υπόσταση στη νύχτα και ένα φτερούγισμα ή ένα κρώξιμο, έδιναν λαβή για ιστορίες μυστηρίου οι οποίες μας μάζευαν όλο και πιο κοντά στη φωτιά. Μερικές ιστορίες ήταν τόσο ζωντανές πού σε φευγαλέες ματιές μπορούσες να δεις μάτια σα κάρβουνα να σε κοιτάζουν, πού χάνονταν στο σκοτάδι και ξαναφαίνονταν πιο πέρα, πιο έντονα, πιο αχνά, χωρίς να τολμάς να πεις «να εκεί….», μη και σε πουν φοβητσιάρη. Λες να ήταν τίποτα; Μπα δε νομίζω. Αλλά καμιά φορά δεν ξέρεις….

-«Ποιος θα πάει να μάς φέρει ένα κρύο νερό απ’ τη φλέβα»; μας πείραζαν καμιά φορά. Μετά απ’ αυτές τις ιστορίες ποιος να πάει; Ο ένας βαριόταν, ο άλλος νύσταζε τάχα, ο τρίτος χασμουριόνταν, «να…» μας πήγαινε!

Τις αυγές, μας ξύπναγε η μακρόσυρτη κραυγή ενός πουλιού, της αργολογούς (είδος μικρής κουκουβάγιας) όπως τη λέγανε, που μας καλούσε -λέει-στο αργολόιμα (ξεφύλλισμα). Όλοι ξυπνούσαν και άρχιζε η προετοιμασία, νύχτα ακόμα ενώ ο Αυγερινός στην Ανατολή σηματοδοτούσε την νέα μέρα. Τα τσακάλια με τις ιδιαίτερες κραυγές τους έφταναν αρκετά κοντά, αλλά το γαύγισμα του σκύλου τα κρατούσε σε απόσταση.

Πρωινή δουλειά και το μάζεμα του σανού μέσα σε μεγάλα τσουβάλια, τις «μπούρδες», γιατί το πρωί η δροσιά της νύχτας κρατούσε γλαρά τα φύλλα και δεν τριβόντουσαν. Το ίδιο και με τα χασίλια (βρώμη) στην εποχή τους. Αυτά τα κάνανε μεγάλα δέματα , τα φόρτωναν στα ζώα τέσσερα δέματα στην κάθε πλευρά και τα κουβαλούσαμε στο «ντάμι», αποθηκεύοντάς τα στον «τσάρκο» (υπερυψωμένος αποθηκευτικός χώρος), ήταν δε η κύρια τροφή για τα ζώα του σπιτιού.

Υπήρχαν και καλύβια μεγάλα και δίπατα με παράθυρα και διπλές πόρτες, με πατητήρια, με κοφτήρια και πιεστήρια, με «πολύμια» μεγάλα για το μούστο, με κιούπια για το λάδι, με τζάκια, με κρεβάτια πολλά, με κουρτινάκια στα παράθυρα, με αυλές στρωμένες με φτινάδες. Αλλά όλα είχαν κοντά τους μια πηγή με φρέσκο δροσερό νερό και μια στέρνα για να ποτίζουν τον κηπάκο με τα λαχανικά.

Πάντα γύρω απ τα καλύβια οι ιδιοκτήτες φύτευαν λουλούδια σε παρτεράκια, στους τοίχους, σε σούδες, σε αυλές. Ζουμπούλια και κρίνους , σκυλάκια και τριανταφυλλιές, μενεξέδες και κόρες, μαντιά και κάθε λογής εποχιακά για να έχουν σχεδόν όλο το χρόνο.

Από του χρόνου τα γυρίσματα, σήμερα αρκετά καλύβια έχουν υποστεί μεγάλες φθορές, αλλά έχουν απομείνει στη Σάμο και πολλά καλοσυντηρημένα.

Το καθένα έχει την ιστορία του, έχει την αξία του, έχει να πει πολλά. Όταν περνάμε ας στήσουμε το αυτί μας , κάτι θα ακούσουμε, κάτι θα μας πει ο αέρας που φυσάει, μπορεί κι ο νοικοκύρης … γιατί όχι;

http://www.samiaampelos.gr/

Οκτώ Μήνες Μετά, Ναυάγιο του Αγία Ζώνη ΙΙ

Οκτώ μήνες μετά το ναυάγιο του Αγία Ζώνη ΙΙ και τη διαρροή 2.500 τόνων πετρελαίου στο Σαρωνικό, το Ινστιτούτο Θαλάσσιας Προστασίας Αρχιπέλαγος σε συνεργασία με το Εργαστήριο Υδρογονανθράκων του Τμήματος Βιολογίας του Πανεπιστημίου Essex Αγγλίας και με τη στήριξη του Βρετανικού Συμβουλίου Έρευνας Φυσικού Περιβάλλοντος (NERC), συνεχίζει τη μηνιαία παρακολούθηση της κατάστασης των οικοσυστημάτων που επλήγησαν από την πετρελαιοκηλίδα.

Οι δειγματοληψίες που ξεκίνησαν λίγες ημέρες μετά το ναυάγιο και επαναλαμβάνονται κάθε μήνα, έχουν ως στόχο να παραχθούν αντικειμενικά συμπεράσματα αναφορικά με τη βιοσυσσώρευση τοξικών ουσιών σε ψάρια και θαλασσινά, αλλά και την παρακολούθηση της γενικότερης κατάστασης των παράκτιων οικοσυστημάτων της περιοχής, μέσω της πόντισης ειδικών μετρητών. Με την παρακολούθηση των επιπτώσεων της πετρελαιοκηλίδας για ένα διάστημα τουλάχιστον 12 μηνών, στοχεύουμε επίσης στο να καταγραφεί ο ρυθμός αύξησης των πληθυσμών των βακτηρίων που αποικοδομούν το πετρέλαιο.

Ευτυχώς οι διάφοροι τύποι βακτηρίων που αποικοδομούν το πετρέλαιο, μπορούν να καθαρίζουν το θαλάσσιο περιβάλλον μέσα από φυσικές διεργασίες και θα μπορούσαν στο μέλλον να αποτελέσουν σημαντικό βιοτεχνολογικό εργαλείο για τον καθαρισμό πετρελαιοκηλίδων. Απαιτούνται πολλά διαφορετικά είδη μικροοργανισμών που δρουν παράλληλα, για να διασπάσουν τους εκατοντάδες διαφορετικούς τύπους υδρογονανθράκων που βρίσκονται στο πετρέλαιο. Όμως έως σήμερα οι γνώσεις μας είναι σχετικά περιορισμένες αναφορικά με πώς αυτές οι συναθροίσεις βακτηρίων αναπτύσσονται και πολλαπλασιάζονται έπειτα από μία πετρελαιοκηλίδα. Καθώς οι ευκαιρίες έρευνας πετρελαιοκηλίδας στο πεδίο είναι ευτυχώς πολύ σπάνιες, είναι σημαντικό να αξιοποιηθεί αυτή η περιβαλλοντική καταστροφή, έτσι ώστε τουλάχιστον να βελτιωθεί η κατανόηση του πώς οι μικροβιακές κοινότητες αποικοδομούν το πετρέλαιο, βελτιώνοντας έτσι και το σχεδιασμό αποτελεσματικότερων στρατηγικών αποκατάστασης μελλοντικών πετρελαιοκηλίδων.

Ο Σαρωνικός - μία Πολύπλευρα Επιβαρυμένη Θάλασσα Ανεξάρτητα όμως από το ναυάγιο, ο Σαρωνικός ήταν ήδη μία από τις πλέον επιβαρυμένες θαλάσσιες περιοχές στη ΒΑ Μεσόγειο, λόγω της χρόνιας και έντονης ανθρωπογενούς ρύπανσης. Είναι μία περιοχή στην οποία συνυπάρχουν έντονες περιβαλλοντικές πιέσεις όπως η βαριά και ρυπογόνος βιομηχανική ζώνη (ναυπηγία, διυλιστήρια, διαλυτήρια πλοίων, φορτοεκφορτωτικές ζώνες), τα λύματα και οι απορροές της πόλης που ξεπερνάει τα 5 εκατομμύρια σε πληθυσμό, κ.α.. Στις περιβαλλοντικές πιέσεις προστίθενται και οι ρυπογόνες ουσίες (π.χ. από τα τοξικά υφαλοχρώματα) που καταλήγουν στη θάλασσα από την ετησία επισκευή περισσότερων από 10.000 σκάφων αναψυχής σε ακατάλληλους παράκτιους χώρους, κατά προκλητική παράβαση του θεσμικού πλαισίου. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο και παρά τις επιτυχείς εργασίες καθαρισμού των ακτών κολύμβησης από το πετρέλαιο, είναι σημαντικό να συνεχιστεί η παρακολούθηση των συνεπειών του ναυαγίου του Αγία Ζώνη ΙΙ, με στόχο να καθοριστεί σε ποιο βαθμό η υποβάθμιση των οικοσυστημάτων και της τροφικής αλυσίδας οφείλεται στο ναυάγιο και σε ποιο βαθμό οφείλεται στις χρόνιες και αυξανόμενες ανθρωπογενείς πιέσεις που δέχεται ο Σαρωνικός.

Το ναυάγιο του Αγία Ζώνη II τον περασμένο Σεπτέμβριοαπέδειξε για άλλη μία φορά τη διαχρονική ανεπάρκεια του κρατικού μηχανισμού ως προς τον σχεδιασμό προστασίας του περιβάλλοντος από θαλάσσια ατυχήματα. Το Ινστιτούτο Αρχιπέλαγος, μέσω στοχευμένων ερευνών επισημαίνει εδώ και σχεδόν 2 δεκαετίες, την άμεση ανάγκη ανάπτυξης ενός αποτελεσματικού και λειτουργικού μηχανισμού προστασίας και διαχείρισης από τον τεράστιο κίνδυνο θαλάσσιων ατυχημάτων, καθώς στο Αιγαίο μεταφέρονται κάθε ημέρα περισσότεροι από 3 εκατ. τόνοι πετρελαίου και ο κίνδυνος μη-αναστρέψιμης καταστροφής (περιβαλλοντικής και οικονομικής) είναι δυστυχώς καθημερινός.

Θοδωρής Τσιμπίδης Διευθυντής - Ινστιτούτο Θαλάσσιας Προστασίας Αρχιπέλαγος Archipelagos Institute of Marine Conservation

Gibson: Η εταιρεία που έγινε συνώνυμο της rock

BB King, Toni Iommi, Angus Young, Jimmy Page, Chuck Berry. Τι κοινό έχουν οι συγκεκριμένοι κύριοι εκτός του ότι άλλαξαν την ιστορία της μουσικής; Είναι κιθαρίστες που συνέδεσαν το όνομά τους με μερικά από τα πιο ιστορικά μοντέλα της θρυλικής Gibson.

Το 1894, όταν ο Orbille Gibson άρχιζε να πουλά τα ακουστικά όργανα που κατασκεύαζε σίγουρα δεν θα περίμενε ότι το όνομά του θα έμενε στην ιστορία, ως συνώνυμο μερικών από τις πιο σημαντικές κιθάρες στην ιστορία της μουσικής. Ο ανελέητος συναγωνισμός με την εταιρεία του Leo Fender θα οδηγήσει τους δύο «γίγαντες» της ηλεκτρικής κιθάρας στην πρωτοπορία και στην παραγωγή οργάνων σπουδαίας ποιότητας, τα οποία, με τη σειρά τους έκαναν διάσημα παγκοσμίως μεγάλοι κιθαρίστες της rock, της blues και όχι μόνο.

Η εταιρεία από το Nashville, βρίσκεται πλέον υπό το καθεστώς της χρεοκοπίας, μη μπορώντας να ακολουθήσει την τεχνολογική στροφή σε πιο ηλεκτρονικά μονοπάτια.

Η Gibson υπέβαλε χθες αίτηση υπαγωγής στο «Chapter 11» του αμερικανικού πτωχευτικού κώδικα με σχέδιο αναδιάρθρωσής της υπό τη νέα ιδιοκτησία των δανειστών της, επικαλούμενη «καταστροφική» οικονομική πτώση, καθώς δεν απέδωσαν οι επενδύσεις της σε καταναλωτικά ηλεκτρονικά είδη.

Σε ανακοίνωσή της, η οποία συνοδεύει την αίτηση, αναφέρει ότι ζήτησε τη δικαστική προστασία από τους πιστωτές της για να προχωρήσει σε αναδιάρθρωση.

Η εταιρεία διευκρινίζει ότι σκοπεύει να συνεχίσει να δραστηριοποιείται στον σχεδιασμό, την κατασκευή και την πώληση μουσικών οργάνων και εξοπλισμού, αλλά θα κλείσει το παράρτημά της που κατασκευάζει τα ακουστικά της Philips και άλλα αξεσουάρ ηλεκτρονικών ειδών.

Τα χρέη της Gibson ανέρχονται σε περίπου100 με 500 εκατ. δολάρια και ότι τουλάχιστον 100.000 δολάρια είναι χρέη προς 26 άλλες εταιρείες. Η εταιρεία ανακοίνωσε ότι έχει συνάψει συμφωνίες με μετόχους για το 69% και πλέον του χρέους της, το οποίο θα της επιτρέψει να εξακολουθήσει να λειτουργεί.

Οι πωλήσεις, πάντως, των ηλεκτρικών της κιθάρων αυξήθηκαν κατά 10,5% σε 122 εκατ. δολάρια μέχρι τον περασμένο Ιανουάριο σε σχέση με έναν χρόνο νωρίτερα.

Σε ανακοίνωσή του ο διευθύνων σύμβουλός της Χένρι Τζούσκεβιτς, κάτοχος του 36% της εταιρείας, αναφέρει ότι η Gibson, η οποία απασχολεί 875 εργαζόμενους και στα τρία της εργοστάσια, «θα επικεντρωθεί και πάλι στο βασικό της αντικείμενο», εκείνο των μουσικών οργάνων, το οποίο «θεωρούμε ότι θα της εξασφαλίσει την μακροχρόνια σταθερότητα και οικονομική ευρωστία».
http://www.efsyn.gr/politiki

Επιτέλους..Δρομολογείται λύση στην πράσινη ΠΑΕ (video)

Εξελίξεις στην ΠΑΕ Παναθηναϊκός, καθώς ο μεγαλομέτοχος της ομάδας Γιάννης Αλαφούζος συναντήθηκε το πρωί του Σαββάτου (5/5) με τον Ταϋλανδό επιχειρηματία Παϊρότζ Πιεμπονγκσάντ, ο οποίος έχει εκφράσει ενδιαφέρον για την ΠΑΕ Παναθηναϊκός.

Η συνάντηση πραγματοποιήθηκε σε πολύ καλό κλίμα, ενώ οι δύο άνδρες συμφώνησαν να γίνει οικονομικός έλεγχος στην «πράσινη» ΠΑΕ κι εφόσον τα στοιχεία συμβαδίζουν, θα προχωρήσουν οι διαδικασίες για την αλλαγή σελίδας στο «τριφύλλι».

Υπογράφτηκε, μάλιστα, ανάμεσα στον Γιάννη Αλαφούζο και τον Ταϊλανδό επιχειρηματία μνημόνιο συναντίληψης με ρήτρα εμπιστευτικότητας.

https://thecaller.gr

Facebook: Πώς λειτουργεί η αναγνώριση προσώπου (video)

Τη συγκατάθεση των Ευρωπαίων αλλά και Καναδών χρηστών ξεκίνησε να ζητά το Facebook για τη χρήση της τεχνολογίας αναγνώρισης προσώπου, με αφορμή τη νέα νομοθετική πρωτοβουλία-κανονισμό προστασίας των προσωπικών δεδομένων στην Ε.Ε., που θα τεθεί σε ισχύ στις 25 Μαΐου του 2018. 

Το μέτρο αναγνώρισης προσώπου εύλογα δημιουργεί προβληματισμό, καθώς παραπέμπει άμεσα σε απόκτηση βιομετρικών χαρακτηριστικών από την πλατφόρμα του Facebook. 

«Η βιομετρική ταυτοποίηση και ο εντοπισμός ανάμεσα σε δισεκατομμύρια φωτογραφίες που υπάρχουν στην πλατφόρμα, εγείρει σοβαρούς κινδύνους για την ασφάλεια των προσωπικών δεδομένων των χρηστών», σύμφωνα με τη Silkie Carlo, διευθύντρια της βρετανικής ομάδας προστασίας ατομικών δικαιωμάτων, Big Brother Watch.

Η πρώτη προσπάθεια

Υπενθυμίζεται ότι το Facebook ξεκίνησε την ταυτοποίηση της παρουσίας χρηστών σε εικόνες ή video το 2011. Ωστόσο, η πρακτική αυτή τερματίστηκε για τους χρήστες από την Ε.Ε. την επόμενη χρονιά, ύστερα από διαμαρτυρίες εκ μέρους ρυθμιστικών αρχών, καθώς και οργανώσεων για την προστασία της ιδιωτικότητας.

Πώς δουλεύει

Σύμφωνα με το BBC, η αναγνώριση προσώπου «δουλεύει» με την απόδοση σε κάθε χρήστη ενός αποκλειστικού αριθμού που αποκαλείται template. Αυτός υπολογίζεται με βάση την ανάλυση της εμφάνισής τους στη φωτογραφία του προφίλ και σε άλλες λήψεις. Τα ανώνυμα (untagged) πρόσωπα καταγράφονται με έναν παρόμοιο τρόπο και συγκρίνονται με τη βάση δεδομένων των templates. Όταν υπάρχει ταυτοποίηση, το Facebook υπενθυμίζει στον χρήστη που ανέβασε τη φωτογραφία και σε όσους εμφανίζονται σε αυτήν, να τοποθετήσουν τις ετικέτες με τα ονόματά τους. Επίσης, εντοπίζει όσους χρησιμοποιούν κλεμμένη φωτογραφία στο προφίλ τους. Βάσει των φωτογραφικών εμφανίσεων, επίσης, προτείνει φίλους.

Το Facebook δήλωσε ότι θα ζητήσει από τους Ευρωπαίους χρήστες να επιλέξουν μεμονωμένα εάν θέλουν να ενεργοποιήσουν αυτή την επιλογή.

Ο νέος κανονισμός της Ε.Ε. (GDPR – General Data Protection Regulation) αυστηροποιεί τους κανόνες προστασίας των προσωπικών δεδομένων, καταργεί την προ-ρυθμισμένη αποδοχή με τα ήδη «τικαρισμένα» box και αυξάνει το ποσό των προστίμων για τη μη συμμόρφωση.

Οι χρήστες μπορούν είτε να συμφωνήσουν για την εφαρμογή της αναγνώρισης προσώπου με ένα μόλις «κλικ» είτε να πλοηγηθούν σε άλλες σελίδες προκειμένου να την απορρίψουν. Πιο συγκεκριμένα, οι χρήστες κλικάρουν την επιλογή «αποδοχή και συνέχεια» για να ενεργοποιήσουν την αναγνώριση προσώπου, αλλά θα πρέπει να πλοηγηθούν στη διαχείριση των ρυθμίσεων, για να επιβεβαιώσουν ότι επιθυμούν την απενεργοποίησή της.

Στη βάση δεδομένων για την ταυτοποίηση δεν θα περιλαμβάνονται χρήστες κάτω των 18 ετών, ενώ θα είναι δυνατόν αργότερα οι χρήστες να διαγράφουν τα templates των προσώπων τους. «Υπάρχει ένας αριθμός σημαντικών θεμάτων για τα οποία πρέπει να τοποθετηθεί το Facebook», υποστήριξε ο Ιρλανδός αρμόδιος επίτροπος για την προστασία των προσωπικών δεδομένων στο BBC.

Η αναγνώριση προσώπου είναι απενεργοποιημένη ως προεπιλογή στο Ηνωμένο Βασίλειο, χάρη στους αυστηρότερους νόμους περί απορρήτου δεδομένων, αλλά στις Η.Π.Α. και τον Καναδά, οι χρήστες δεν χρειάζεται να επιλέγουν να έχουν τους αλγόριθμους του δικτύου να είναι σε θέση να προσδιορίσουν τις λειτουργίες του προσώπου τους.

Οι καταγγελίες

Αξίζει να σημειωθεί ότι το Facebook αντιμετωπίζει κλήσεις για την ανάπτυξη τεχνολογίας αναγνώρισης προσώπου, με σκοπό την παρεμπόδιση διαφημίσεων απάτης που παρουσιάζουν διασημότητες, έπειτα από νομικές διαδικασίες που ξεκίνησε ο ακτιβιστής καταναλωτών Martin Lewis εναντίον του κοινωνικού δικτύου για πλαστές προσφορές που επικαλούνταν την υποστήριξή του.

Στην Αμερική, ένας δικαστής στο Σαν Φρανσίσκο πριν λίγες βδομάδες υποστήριξε ότι οι χρήστες του Facebook που κατοικούν στο Ιλινόις μπορούν να προβούν σε αγωγές κατά της εταιρείας σχετικά με τη χρήση του λογισμικού της αναγνώρισης προσώπου (Facial Recognition), κάτι που σημαίνει πως αν συνεχιστούν αυτές οι αγωγές, μπορεί να κοστίσουν στην εταιρεία δισεκατομμύρια δολάρια.

sigmalive.com

Το νέο πρωτοσέλιδο του "Σαμιακού Βήματος"

Ντίνα Κώνστα - Τα παιδικά χρόνια στη Σάμο

«Μεγάλωσα σε ένα πολύ μικρό χωριό της Σάμου, τους Σπαθαραίους. Όταν ήμουν μικρή, νόμιζα ότι ήταν πολύ μεγάλο χωριό, αλλά όταν ξαναπήγα, ύστερα από πάρα πολλά χρόνια, διαπίστωσα ότι ήταν πάρα πολύ μικρό.

Δεν ήθελα να επιστρέψω, αλλά μου το επέβαλε πραξικοπηματικά η φίλη μου η Έρη Ρίτσου.
Εξακολουθούσε, ωστόσο, να είναι πολύ όμορφο.
Βρίσκεται στην πλαγιά ενός βουνού και επειδή η γιαγιά μου ήταν πολύ πλούσια και είχε πολλά κτήματα, το σπίτι μας, κτισμένο το 1813, ήταν γεμάτο κισσούς.

Ήταν ένα υπέροχο κομμάτι γης με ρέμα, αλώνια και πολλά δέντρα. Θυμάμαι την εποχή των μεγάλων σεισμών της Κεφαλλονιάς, που, παρ' ότι στην άλλη άκρη της Ελλάδας, κουνιόμασταν κι εμείς κι έτσι κοιμόμασταν στρωματσάδα έξω για έναν ολόκληρο μήνα.

Γύρω-γύρω υπήρχαν κυπαρίσσια και απέναντι στο βάθος μπορούσες να διακρίνεις τους Φούρνους της Ικαρίας ‒ ένα όνειρο!

Την ομορφιά που είδα μεγαλώνοντας εκεί δεν την ξαναντίκρισα ποτέ. Σ' αυτά τα μικρά μέρη μαθαίνεις να ξεχωρίζεις όλα τα δέντρα και τα φυτά, έρχεσαι σε επαφή με τον κύκλο της ζωής: γεννήσεις, γάμοι, κηδείες, πανηγύρια, όλα εκεί. Κι αυτό σε κάνει πιο ανθρώπινο».

Η ίδια δηλώνει μισή Πόντια, μισή Σαμιώτισσα.

Ήταν δεν ήταν 3 μηνών όταν έχασε τον πατέρα της. Ως πολίτης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και λαμπερό μυαλό παρακολουθούσε μια σπουδαία σχολή στην Κωνσταντινούπολη που έβγαζε ηγεμόνες.

Στο μεταξύ, ξέσπασαν οι Βαλκανικοί Πόλεμοι και έπρεπε να πολεμήσει. Εκεί έφαγε μια σφαίρα στον πνεύμονα η οποία δεν αφαιρέθηκε ποτέ. Κάποια μέρα έφτασε στην καρδιά και τον αποτελείωσε.
Η μητέρα της καταγόταν από τον Πόντο και είχε βρει καταφύγιο στην Ελλάδα μετά τις σφαγές. Με τον άντρα της γνωρίστηκαν στην Αθήνα.
Ως τροτσκιστής, όμως, διωκόταν από το καθεστώς του Μεταξά, γι' αυτό έφυγαν για τη Σάμο, την ιδιαίτερη πατρίδα του.

Εκείνη, όμως, πέρασε πολύ άσχημα εκεί λόγω της πεθεράς της, που ήταν ισχυρή προσωπικότητα και δεν την ήθελε.

«Στα μικρά μέρη τα ταξικά ζητήματα είναι φοβερά» μου λέει η Ντίνα Κώνστα, περιγράφοντας την ιστορία της οικογένειας, και συμπληρώνει: «Είχαμε μια καταπληκτική βιβλιοθήκη στο σπίτι στο χωριό.

Από την ιταλική κατοχή θυμάμαι την ημέρα που ένας Ιταλός μού έδωσε μια σοκολάτα και μου είπε "mama, mama".

Οι Ιταλοί ήταν πιο αλέγκροι από τους Γερμανούς, αλλά πεινάσαμε πολύ. Μας έπαιρναν όλη την παραγωγή από τα χωράφια και όλο το λάδι. Η μάνα μου αναγκαζόταν να κρύβει κουνέλια στο υπόγειο μέσα σε μεγάλα κιούπια.

Η γιαγιά ήταν πάντα εχθρική, και απέναντι στη μάνα και απέναντι στα παιδιά. Πρόσφυγες μας ανέβαζε, πρόσφυγες μας κατέβαζε».

Όταν ήρθαν να εγκατασταθούν στην Αθήνα, στην Κώνστα δεν άρεσε καθόλου η πόλη. Σήκωνε ψηλά το κεφάλι της κι εκεί που είχε συνηθίσει να βλέπει ουρανό και θάλασσα δεν έβλεπε παρά μόνο σύρματα. Δημοτικό πήγε στους Αμπελόκηπους.

Το σχολείο της στεγαζόταν σε ένα ερείπιο. Εκεί ένιωσε πρώτη φορά την απουσία του πατέρα, καθώς της θύμιζαν ξανά και ξανά ότι ήταν ορφανή.
Τ' αδέλφια του πατέρα της ήταν πλούσιοι Έλληνες του Κονγκό. Ένας από αυτούς, με το που έμαθε τα νέα για τον θάνατο του αδερφού του, επέστρεψε και ανέλαβε τις ανιψιές του. Ήταν σαν πατέρας τους. Αυτός ήταν και το πρότυπο που είχε στη ζωή της.

Τους γεμάτους ομίχλη χειμώνες δεν άντεχε να κάθεται μέσα στο σπίτι. Έμοιαζε με θηρίο ανήμερο, προτιμούσε να βγαίνει έξω και να παίζει με τα αγόρια.

Ο πατέρας τους τούς είχε αφήσει ένα οικόπεδο στους Αμπελόκηπους. Εκεί η μάνα τους έχτισε ένα διώροφο σπίτι. Η ίδια αρνήθηκε να ξαναπαντρευτεί και προτίμησε να αφιερώσει τη ζωή της στις δυο της κόρες. 

Κάθε καλοκαίρι, μόλις τελείωνε το σχολείο, έφευγαν για τη Σάμο.

Απόσπασμα από τη συνέντευξη που παραχώρησε στo Χρήστο Παρίδη και δημοσιεύτηκε στη LiFO.

https://mpalos.blogspot.gr