Ποια είναι η εξέλιξη της πυρκαγιάς στη Σάμο ?

Συντάκτης: Μαργαρίτα Ικαρίου

Σε ύφεση και υπό μερικό έλεγχο φαίνεται να τέθηκε το πρωί η φωτιά που ξέσπασε χθες το μεσημέρι σε αγροτοδασική έκταση στην περιοχή Καμάρα Μυτιληνιών Σάμου, πλησίον του ΧΥΤΑ ανατολικής Σάμου, από άγνωστη μέχρι στιγμής αιτία.

«Είμαστε σε καλό δρόμο και ευελπιστούμε ότι, εάν ο άνεμος δεν αλλάξει φορά, οι εστίες αναζωπύρωσης θα τεθούν γρήγορα υπό έλεγχο» σημειώνει ο διοικητής της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Σάμου Πύραρχος Παναγιώτης Κοτρίδης, ο οποίος και συντόνιζε από την πρώτη στιγμή το έργο κατάσβεσης επί τόπου.

Στη Σάμο μετέβη άμεσα λίγες ώρες μετά την έναρξη της πυρκαγιάς και ο υπαρχηγός Επιχειρήσεων του Πυροσβεστικού Σώματος, αντιστράτηγος Αθανάσιος Σερεντέλλος, ο οποίος και είχε υπηρετήσει κατά το παρελθόν στη Σάμο ως υποδιοικητής της Πυροσβεστικής.

Στο έργο της κατάσβεσης επιχειρούσαν όλη τη νύχτα ισχυρές επίγειες δυνάμεις, όλη η δύναμη της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Σάμου, εθελοντικά κλιμάκια από κάθε πλευρά του νησιού καθώς και δυνάμεις του στρατού, ενώ προς ενίσχυση μετακινήθηκαν πεζοπόρα πυροσβεστικά τμήματα από Αθήνα και κεντρική Μακεδονία καθώς και 15 ακόμη οχήματα.

Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες, παρά τη μεγάλη περίμετρο ανάπτυξης της πυρκαγιάς, η οποία κατ’ εκτιμήσεις ανέρχεται σε 5 χιλιάδες στρέμματα δασικής και αγροτοδασικής έκτασης, δεν υπήρξε καμία καταγεγραμμένη καταστροφή οικίας, παρότι σε κάποιες περιπτώσεις απειλήθηκαν αγροικίες και καλλιέργειες.\

Η φωτιά κινήθηκε σε δύο μέτωπα κυρίως. Το ένα από την περιοχή Φλόκα προς Βαθύ και το δεύτερο, αριστερά προς Αγία Τριάδα Μυτιληνιών.

Κάποια στιγμή ακολούθησε ανεξέλεγκτη πορεία, ξεπέρασε την κορυφογραμμή και κατευθύνθηκε καθοδικά προς Μυτιληνιούς και Πυθαγόρειο, ενώ το δεύτερο μέτωπο αναπτύχθηκε και προς Κέδρο αλλά και προς το Βαθύ.

Στις 20.30 διεκόπη η κυκλοφορία στην κεντρική οδική αρτηρία που συνδέει το Βαθύ με το Πυθαγόρειο, καθώς η φωτιά εμφανίστηκε απειλητική και πέρασε και στην απέναντι πλευρά της εθνικής οδού, προς την περιοχή Μεσοκάμπου.

Σημειώνεται ότι η περιοχή που αναπτύχθηκε η πυρκαγιά είναι πυκνόφυτη, με παρθένο πευκοδάσος και εξαιρετικά δύσβατη, ενώ βορειοδυτικοί άνεμοι εντάσεως έως και 6 μποφόρ καθιστούσαν εξαιρετικά δύσκολη την επιχείρηση κατάσβεσης.

Ελικόπτερο ξεκίνησε ρίψεις αμέσως μετά την έναρξη της πυρκαγιάς ενώ τέσσερα αεροσκάφη άρχισαν στις 17:40 να επιχειρούν και σταμάτησαν μόνον όταν δεν υπήρχε πλέον ορατότητα εξαιτίας της νύχτας.

Με το πρώτο φως της ημέρας επιχειρούν από αέρος 6 αεροσκάφη και 4 ελικόπτερα ενώ από αέρος συντονίζει τις προσπάθειες ελέγχου και κατάσβεσης ο υπαρχηγός επιχειρήσεων.

Φωτογραφίες: Αντώνης Ιατρού
http://www.efsyn.gr/

Φούρνοι Κορσεών: Ένα σοκάκι, όνειρα!

Τόπος ξεχωριστός, μέσα στην απλότητά του. Χαμογελαστά πρόσωπα, μάτια λαμπερά και γωνιές οικισμών, όλο χρώμα και φως.

Η δαιδαλώδης ακτογραμμή που κάποτε αποτελούσε καταφύγιο των πειρατών, σήμερα κρατά στην αγκαλιά της τους λάτρεις της θάλασσας και είκοσι δύο ναυάγια αρχαίων πλοίων διαφορετικών ιστορικών περιόδων. 

Ποσειδωνίες και τραγάνες, ψαρότοπος μοναδικός κι ο πάνοπλος αστακός, κυρίαρχος της γεύσης. Καταδύσεις, ιστιοπλοΐα, ψάρεμα, μαγευτικές ακρογιαλιές και ηλιοβασιλέματα, ουζάκι στην παραλία, τυράκι ντόπιο με μυρωδάτο μέλι που ευωδιάζει θυμαρίσιο ανθό.

Φούρνοι Κορσεών. Ένα νησιωτικό σύμπλεγμα με χίλιους και κάτι κατοίκους που αντιπαλεύουν τη γεωγραφική απομόνωση και την αδιαφορία της πολιτείας, με περίσσεια ψυχής. Το μεγαλείο της σύνθεσης δυνάμεων και της αξιοποίησης των πενιχρών πόρων. 

Το γραφικό «σοκάκι» με τις μουριές, σημείο αναφοράς της νησιωτικής κοινωνίας των Φούρνων, βρήκε φέτος τους δικούς του «καλλιτέχνες» που θέλησαν να του δώσουν μια πινελιά φροντίδας-ή και περισσότερες!

Η ιδέα «έπεσε» και το έναυσμα δόθηκε. Τριάντα περίπου Φουρνιώτες, όλοι με εθελοντική δράση και χαρούμενη διάθεση, πλαισίωσαν την πρωτοβουλία του Επαγγελματικού Συλλόγου που σε συνεργασία με το Δήμο φούρνων Κορσεών εξασφάλισαν τους πόρους αλλά και την υλικοτεχνική υποδομή του εγχειρήματος.

Πινελιά την πινελιά, με τραγούδια, κέφι και αλληλοπειράγματα, το σοκάκι έλαμψε στου καλοκαιριού το φως! Κάθε πέτρα και πολύ δουλειά, κάθε μέτρο και αρκετές ώρες φροντίδας.

Απλές κινήσεις σε έναν τόπο που η απλότητα μαγεύει με το μεγαλείο της. Και οι άνθρωποι αγωνίζονται ενάντια στη φθορά, τη μιζέρια και τον εφησυχασμό…

* Η Μαργαρίτα Ικαρίου είναι δημοσιογράφος

http://tvxs.gr/

Σάμος: Υπάρχει Λόγος...!

"ΥΠΑΡΧΕΙ Λ Ο Γ Ο Σ..." 
κάθε Σαββατοκύριακο στη 1 το μεσημέρι - γιατί η ραδιοφωνική μας επαφή είναι διαρκής και ανατροφοδοτική.

"Υπάρχει λόγος" με τη δημοσιογράφο Μαργαρίτα Ικαρίου στον SAMOS fm 97,7

"ΥΠΑΡΧΕΙ Λ Ο Γ Ο Σ" για κάθε τι που συμβαίνει στη ζωή μας... για τις αποφάσεις που παίρνουμε, για τη στάση και τις απόψεις μας, για τους συσχετισμούς και τις διερμηνείες, για τις λέξεις που γεννιούνται στο μυαλό και μάχονται να βγουν στην επιφάνεια, για όσα μας δίνουν επαρκή στοιχεία ώστε να έχουμε σφαιρική εικόνα των γεγονότων υπό διαφορετικές οπτικές γωνίες...

Αρραβώνας στη Συρία, γάμος στη Σάμο

Συντάκτης: Μαργαρίτα Ικαρίου

Ο Μαχμούντ και η Ρόμπι που αρραβωνιάστηκαν στην Σάμο | ΑΝΤΩΝΗΣ ΙΑΤΡΟΥ

Στη Σάμο, τη γενέτειρα της προστάτιδας του γάμου θεάς Ηρας, ένωσαν τις ζωές τους με τα δεσμά του γάμου ο 30χρονος Μαχμούντ και η 27χρονη Ρόμπι. 

Είχαν αρραβωνιαστεί το 2008 στη Συρία, προτού τα δεινά του πολέμου στη χώρα τους τούς οδηγήσουν σε άλλες γειτονιές της Γης.

Ο Μαχμούντ εδώ και έναν χρόνο έχει εγκατασταθεί στη Γερμανία, όπου και σπουδάζει Επικοινωνία και Διοίκηση, ενώ η Ρόμπι παραμένει -μαζί με τον αδερφό της- επί ένα και πλέον μήνα στον χώρο ταυτοποίησης προσφύγων στη Σάμο, χωρίς να γνωρίζει ποια θα είναι η μελλοντική πορεία της.

Η λοιπή οικογένειά της βρίσκεται εγκλωβισμένη στην Τουρκία και δεν κατάφερε ούτε καν η μητέρα της, όπως δηλώνει η ίδια με παράπονο, να είναι κοντά της σε αυτή τη σημαντική στιγμή της ζωής της.

Η οικογένεια του Μαχμούντ βρίσκεται ακόμη στη Συρία και ο νεαρός άνδρας δηλώνει εξαιρετικά ανήσυχος για την τύχη τους. «Ηρθα από τη Γερμανία στη Σάμο, μόνο και μόνο για να ξαναβρώ την αγαπημένη μου... και να της ζητήσω να με παντρευτεί», δηλώνει συγκινημένος, ενώ εκείνη -εξαιρετικά φειδωλή σε δηλώσεις- χαμογελά και χώνεται στην αγκαλιά του, περήφανη για το υπέροχο νυφικό που της έφερε και την ανθοδέσμη, που δεν αφήνει από τα χέρια της.

Παντρεύτηκαν νωρίς το απόγευμα της Παρασκευής στην πρωτεύουσα της Σάμου, φωτογραφήθηκαν μεταξύ φίλων με θέα τη θάλασσα του Αιγαίου, περιδιάβηκαν στην κεντρική πλατεία και την παραλιακή λεωφόρο με τη γαμήλια αμφίεσή τους, κάθισαν στα κεντρικά καφέ για να απολαύσουν την πρώτη μέρα του γάμου τους, υπό τις ευχές και τα θετικά σχόλια των Σαμίων.

«Θα ξαναέρθουμε στη Σάμο», δηλώνουν «αλλά αυτή τη φορά όχι με βάρκα... όχι ως πρόσφυγες πολέμου... Ως άνθρωποι ελεύθεροι, που αγαπούν αυτόν τον τόπο για το καταφύγιο που τους πρόσφερε... και μια ελπίδα για ζωή χωρίς πολέμους, χωρίς προσφυγιά, χωρίς αποκλεισμούς!».

http://www.efsyn.gr/

Τα κολοκυθάκια της Ερασμίας και ο «Συμβολαιογράφος»

Γράφει η δημοσιογράφος Μαργαρίτα Ικαρίου

Πόση πρόκληση μπορεί να κρύβεται μέσα σε ένα πιάτο αχνιστά… κολοκυθάκια; Τι σχέση μπορεί να έχει ένας κοντοπίθαρος παπουτσής με το επάγγελμα του συμβολαιογράφου; Πόσα τσιγάρα μπορεί να καπνίσει κανείς, αρκεί να διεκδικήσει μια θέση στην καρδιά της Ματούλας; Και πως μπορεί, με ένα «ιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι» η ανέραστη Ερασμία, να βγάλει όλη της την απόγνωση για τις ακάλυπτες επί χρόνια ανάγκες της; Πόσο εύκολο είναι για μια γυναίκα που ζει σε μικροαστική κοινωνία να έρθει αντιμέτωπη με το «σκοτεινό αντικείμενο» του πόθου της; Τι κοινό μπορεί να έχει το πάθος με τα νερόβραστα κολοκυθάκια, ακόμη κι αν σε αυτά έχει προστεθεί… άνιθος;

Αν ψάχνετε απαντήσεις, μη διστάσετε να παρακολουθήσετε τις παραστάσεις της Θεατρικής Ομάδας Σάμου με το έργο «Ο Συμβολαιογράφος» του Νίκου Βασιλειάδη. Η Μαρία Ψυκάκου και η Άννα-Μαρία Φισφή, υπό το άγρυπνο σκηνοθετικά μάτι της Αλίκης Μαμουλή, «κεντούν» επί σκηνής έναν απολαυστικό μονόλογο που αποδίδεται ερμηνευτικά από δύο πρόσωπα-τόσο όμοια και τόσο διαφορετικά ταυτόχρονα. Σα να βλέπεις μια γυναίκα που άλλα σκέφτεται ενδόμυχα και άλλα, τελικά, καταλήγει να πει. Μια δυαδική προσωπικότητα σε απόγνωση και σε απόδοση θεατρική που παράγει αβίαστα το γέλιο, χωρίς ευφυολογήματα του σωρού. Με λόγο πυκνό –κάτι ανάμεσα σε λανθάνουσα καθαρεύουσα και αγοραία δημοτική- με κινησιολογία απίστευτη, με εκφράσεις προσώπου και βλέμματα, άκρως εύγλωττα.

Η Ερασμία, θύτης και θύμα μαζί, διεκδικεί μια θέση «αξιοπρεπούς χήρας» στη μικροαστική κοινωνία που ζει, καθηλωμένη μα και αυτοεγκλωβισμένη στα «ηθικά πρότυπα» της εποχής. Αφηγείται την προσωπική της ιστορία, σε τρίτο πρόσωπο, σα να μιλά για κάποια άλλη. Σα να έζησε τη ζωή μιας άλλης. Μόνο οι εκφράσεις της καταδεικνύουν τα συναισθήματα, τις προσμονές, τις επιθυμίες που εγείρονται, την απελπισία της έναντι στον «πειρασμό», την προσμονή της πως «το υπεσχημένον» θα τηρηθεί. Μα όταν τελικώς τηρείται, το αποτέλεσμα είναι άλλο από το προσδοκώμενο…

Η δημοσιογράφος
Μαργαρίτα Ικαρίου

Μια ανθρώπινη ιστορία, δοσμένη από ψυχής. Όπως κάθε παράσταση που ανεβάζει η Θεατρική Ομάδα Σάμου. Το αποτέλεσμα, δικαιώνει τους κόπους της. Και η παράσταση κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον της ως το τέλος. Δρέποντας επάξια τα συγχαρητήρια, μα και τα χειροκροτήματα του κοινού. Στο ισόγειο της πρώην Πρόνοιας έχει στηθεί μια μικρούλα και όμορφη θεατρική σκηνή-για να είναι όλη η παράσταση εξαιρετικά διαδραστική.

Επόμενες παραστάσεις: 27-28 Μαΐου, 1-3-4 Ιουνίου & 8-10-11 Ιουνίου (στις 9 μ.μ.)  Τηλ.κρατήσεων: 22730 22876 & 6982347557

ΣΥΜΒΟΛΑΙΟΓΡΑΦΟΣ του Ν. Βασιλειάδη θεατρική διασκευή Εμ.Αλεξίου-Γ.Καραμίχος

Ερασμία: Φισφή Άννα Μαρία & Ψυκάκου Μαρία
Σκηνοθεσία: Μαμουλή Αλίκη
Σκηνικά: Αρμενάκη Παρθενόπη
Φωτισμοί: Μάρκου Στέλιος
Κονσόλες: Μάρκου Εύη
Αφίσα & πρόγραμμα: Μανδουραράκης Γιάννης
Υποβολείο: Μαρία Σταματέλλου


Σχετική δημοσιεύσή μας: Εδώ...!

«Ω γλυκύ μου έαρ», των παιδικών μας χρόνων.

Της Δημοσιογράφου, Μαργαρίτας Ικαρίου

«Ω γλυκύ μου έαρ», των παιδικών μας χρόνων. Μύριζε ανθισμένα μωβ ανθάκια της πασχαλιάς στα στενά δρομάκια της γειτονιάς. Άστραφταν στο λαμπρό φως του ανοιξιάτικου πρωινού τα καινούρια λουστρινένια παπούτσια καθώς τα φτωχόπαιδα που φορούσαν «τα καλά τους» πήγαιναν στη συνοικιακή εκκλησούλα για να «μεταλάβουν». Τα χέρια της μάνας, χάιδευαν τόσο απαλά και γλυκά καθώς ήταν φουσκωμένα από το ζύμωμα στην πήλινη λεκάνη. Τα περίτεχνα διακοσμημένα κόκκινα αυγά, τυλιγμένα στην "κάλτσα" με φύλλα αρμπαρόριζας, στραφτάλιζαν περασμένα με λαδάκι.

Το σπίτι πεντακάθαρο, τα σπίτια κάτασπρα από τον ασβέστη, η γαρδένια γεμάτη λευκά μπουμπούκια. Στις νυχτερινές μας προσευχές, ζητούσαμε συγχώρεση από έναν όμορφο μα καταματωμένο Χριστούλη που τόσο τον πόνεσαν οι «κακοί», όπως τον βλέπαμε κάθε μεγαλοβδομαδιάτικο απόγευμα στην τηλεόραση-μη ξέροντας τότε πως οι «κακοί» που τον πόνεσαν δεν ήταν οι ηθοποιοί που επέλεξε οΤζεφιρέλι, μα όλοι εμείς…

Η νηστεία ήταν πραγματική, στο σπίτι μιλούσαμε ψιθυριστά σχεδόν κι απαγορεύονταν τα γέλια και οι μουσικές γιατί «είναι μεγαλοβδομάδα» έλεγε αυστηρά η γιαγιά και μας κοιτούσε που παίζαμε στην αυλή με τα λουλούδια φυτεμένα σε παλιά δοχεία από φέτα, βαμμένα μπλε. Κορδέλες στα μαλλιά για τα κορίτσια και τα αγόρια κοντοκουρεμένα, ο δάσκαλος σκέτο φόβητρο κι ο πατέρας-τροφοδότης να κουβαλά ένα σωρό καλούδια για τη Λαμπρή. Κορδέλες από κλωστή και γαρύφαλλα που περνούσαμε ολονυχτίς στο στόλισμα του επιταφίου.

Τα 12 ευαγγέλια, το λιβάνι που νύσταζε όλα τα παιδάκια, οι τραγουδιστές φωνές των ψαλτάδων και εκείνος ο ισχνός «αμνός του Θεού» με μάτια που λες κι έκρυβαν μέσα τους την ευθύνη όλου του κόσμου. Κατάνυξη και ευωδιά από τα κεριά, μουντάδα στον καιρό της Μ. Παρασκευής και μια υπόκωφη αίσθηση πως αυτή η ακολουθία, δεν ήταν ίδια με τις άλλες. Το τρεμουλιαστό στην ανοιξιάτικη νύχτα "δεύτε λάβετε φως" του ιερέα, τα πραγματικά φιλιά κι όχι εκείνα των ιούδων, η μαγειρίτσα της γιαγιάς, τα τσουγκρίσματα (και όχι μόνο αυγών) στο πασχαλινό τραπέζι.

Πού πήγαν άραγε οι πασχαλιές των παιδικών μας χρόνων; Ποιός άνεμος επίπλαστης ευημερίας τις πήρε και τις σήκωσε; Πούθε έκαναν οι προσευχές μας και σε ποιών ληστών τα χέρια έμειναν τα όνειρά μας; Πόσοι εξουσιαστικοί Πιλάτοι νίπτουν σε κάθε συνδιάσκεψη τας χείρας τους για την κατάντια της διαβίωσης;

Ποιοι εκατόνταρχοι μαστιγώνουν τον φέροντα σταυρό πολίτη, στην καθημερινή του ανάβαση στο Γολγοθά της επιβίωσης; Ποιοί ανάλγητοι καρφώνουν στις παλάμες των συνταξιούχων τους ήλους των περικοπών και πόσο ξύδι και χολή, ποτίζονται οι νέοι και άνεργοι πτυχιούχοι;

Μόνο μνήμη απόμεινε το «γλυκύ έαρ» των παιδικών μας χρόνων. Τότε που ακόμη ελπίζαμε πως θα ζούσαμε σε μια πατρίδα που να δικαιώνει τη μακραίωνη διαδρομή της και δεν θα σταυρώνει τους αθώους, εν μέσω των ληστών…

Σήμερα η πασχαλιά έχει μόνο λεκτικές κροτίδες και πολιτικά βεγγαλικά-πολλή λάμψη, θορυβώδεις εκρήξεις μα μικρή διάρκεια.

Κι αυτή η έρμη εσταυρωμένη Ελλάδα, να ξεψυχά χωρίς μήτε να πεθαίνει, μήτε και να ανασταίνεται….

Σάμος: Δημόσια Δήλωση

Της Δημοσιογράφου Μαργαρίτας Ικαρίου

Σε αυτές τις εποχές της επιχειρούμενης αποδόμησης κάθε εργασιακού χώρου, οι συνθήκες άσκησης του δημοσιογραφικού επαγγέλματος καθίστανται ολοένα και πιο δύσκολες. Με λύπη μου διαπιστώνω ότι στο χώρο των ΜΜΕ μεθοδεύεται γενικότερα η αποπομπή και αντικατάσταση δημοσιογράφων, με καταξίωση και πολυετή εμπειρία που υπηρετούν τη δημοσιογραφική δεοντολογία.

Την Τετάρτη 13 Απριλίου 2016 και μετά την ολοκλήρωση της καθημερινής δημοσιογραφικής μου εκπομπής στο ραδιοφωνικό σταθμό στον οποίο εργάζομαι, όπως πληροφορήθηκα μεταγενέστερα, μεταδόθηκε από την ίδια συχνότητα ΗΧΟΓΡΑΦΗΜΕΝΗ ΕΚΠΟΜΠΗ, την ύπαρξη και αναμετάδοση της οποίας, ΟΥΤΕ ΕΓΝΩΡΙΖΑ, ούτε είχα ενημερωθεί για αυτήν. Αντιθέτως, όπως με είχε ρητά διαβεβαιώσει η εργοδοσία, για το διάστημα της δικής μου συνεργασίας με το σταθμό, δεν θα ετίθετο ζήτημα παράλληλης συνεργασίας με το εν λόγω άτομο. Και τούτο, επειδή όπως είναι γνωστό σε όλους στη Σάμο, ο εν λόγω, έχει πολλάκις αναφερθεί στο πρόσωπο τόσο το δικό μου, όσο και ανθρώπων του στενού οικογενειακού μου περιβάλλοντος, με χαρακτηρισμούς άκρως υποτιμητικούς έως και εξυβριστικούς.

Μέχρι εχτές, η συμφωνία μας με την εργοδοσία ετηρείτο στο ακέραιο. Και παρά το γεγονός ότι άλλοι ουσιώδεις όροι της σύμβασής μου παραβιάζονταν συστηματικά, παρέμενα στο στελεχιακό δυναμικό του σταθμού, επιδεικνύοντας καλή πίστη και πραγματική αγάπη για το επάγγελμά μου. Όμως, όπως πολλές φορές έχω τονίσει, η συνεργασία με άτομα που με έχουν θίξει προσωπικά και δεν μοιραζόμαστε τον ίδιο δεοντολογικό κώδικα δημοσιογραφίας, γεγονός που είναι γνωστό τοις πάσι στο νησί, αποτελεί κατ εμέ σαφή και μεθοδευμένη προσπάθεια της ιδιοκτησίας του ραδιοφωνικού σταθμού να με εξαναγκάσει σε ΟΙΚΕΙΟΘΕΛΗ ΑΠΟΧΩΡΗΣΗ, τη στιγμή μάλιστα που διαρκώς ελάμβανα διαβεβαιώσεις περί του αντιθέτου.

Θα ήθελα να καταστήσω σαφές ότι η συνεργασία μου με την νόμιμη διαχειρίστρια του «Ράδιο Σάμος 102 fm» παραμένει άριστη και –όπως η ίδια με ενημέρωσε- δεν αποτελεί δική της απόφαση. Σημειώνω δε πως είμαι η μόνη δημοσιογράφος (μέλος σε αναγνωρισμένη από τη γενική γραμματεία ενημέρωσης, δημοσιογραφική ένωση), στο δυναμικό του σταθμού.

Κατ εμέ, η κατάσταση όπως έχει διαμορφωθεί, ξεπερνά κάθε όριο παρέμβασης στο έργο και το ρόλο μου και μεταβάλλει μονομερώς τη σύμβαση και τις συνθήκες εργασίας μου, υποσκάπτοντας το κύρος, τη δημοσιογραφική μου διαδρομή και την -με αντικειμενικότητα- άσκηση του επαγγέλματός μου, με προφανείς σκοπούς.

Δηλώνω δε, πως οι αναμεταδόσεις, ηχογραφημένων ή άλλων, εκπομπών αυτού του είδους, δεν έχουν καμία σχέση με εμένα και δεν ταυτίζονται με τις απόψεις μου περί δημοσιογραφίας, την οποία υπηρετώ επί σειρά ετών.

Παραμένω μάχιμη και μαχόμενη για την αλήθεια δημοσιογράφος και θεωρώ πως τέτοιου είδους πρακτικές δεν θα με εξωθήσουν σε παραίτηση και απεμπόληση των δικαιωμάτων μου, τα οποία δηλώνω και με την παρούσα πως θα προασπίσω με κάθε νόμιμο μέσο.

Μαργαρίτα Ικαρίου
Δημοσιογράφος, μέλος της ΕΣΠΗΤ.

Υποκείμενο «Βόυτσεκ» από τη Θεατρική Ομάδα Σάμου

Γράφει η δημοσιογράφος Μαργαρίτα Ικαρίου

Όπως φωτίζει η αστραπή έναν σκοτεινιασμένο ορίζοντα κι όπως ασθματικά ανασαίνει ο φοβισμένος, έτσι διαδέχονται οι καταστάσεις, η μία την άλλη, επί σκηνής. Κάθε διάλογος, κάθε εναλλαγή προσώπων και καταστάσεων, μια γροθιά στο στομάχι. «Θα πρέπει να είναι ωραίο πράγμα η αρετή, αλλά εγώ είμαι φτωχός…» δηλώνει με μια ιδιάζουσα σοφία ο σκιαγμένος και ολούθε κατατρεγμένος Βόυτσεκ.

Το «υποκείμενο Βόυτσεκ» ενός αλλοπρόσαλλου γιατρού, ο ταπεινωμένος στρατιώτης ενός σαδιστικά επιβλητικού λοχαγού, το αντικείμενο του χλευασμού των ομοίων του, το υποχείριο μιας γυναίκας. Ένας αποπροσανατολισμένος άνθρωπος, ανίσχυρος να αντιδράσει, εγκλωβισμένος σε έναν κόσμο που του συνθλίβει τις όποιες αντιστάσεις, φοβικός αλλά και φοβισμένος. Όταν προδίδεται από το μοναδικό πλάσμα που τον είχε «αγγίξει», αναζητά διέξοδο από τις ταπεινώσεις με το να «θυσιάσει» ότι αγάπησε πιότερο…

Μια παράσταση αξιώσεων από τη Θεατρική Ομάδα Σάμου. Δεν είναι εύκολη, ούτε εύληπτη. Είναι ωστόσο, καθηλωτική. Συμπυκνωμένα νοήματα, εξαιρετικές ερμηνείες, καλοδουλεμένοι διάλογοι, εμπνευσμένη σκηνοθετική και σκηνογραφική άποψη, λιτά μα λειτουργικά και «ατμοσφαιρικά» τα σκηνικά, ευρηματικές οι πάνινες φιγούρες που διανθίζουν το έργο με μια σκληρή παιδικότητα, ιδιαίτερη η ζωντανή μουσική υπόκρουση όπως και το τραγούδι της εισαγωγής. Όλα, εκφρασμένα με μια απλότητα που χτυπά ακριβώς στο κέντρο του εγκεφάλου. Η ερμηνευτική ομάδα, με μια «χημεία» που χαρακτηρίζει τις παραστάσεις της Θ.Ο.Σ, δίνει τον καλύτερό της εαυτό χωρίς φιοριτούρες και υπερβολές. Απλά, λιτά, σφιχτοπλεγμένα, αληθινά.

Ο θρήνος του σύγχρονου ανθρώπου, χωρίς τίποτα περιττό. Γεμάτος εικόνες, συναισθήματα, εναλλαγές, προβληματισμούς, αμφισβητήσεις, φοβίες, ξεσπάσματα, παράδοση άνευ όρων, εναντίωση που γίνεται σκληρή σα κοφτερή λεπίδα.

 Με προφανείς αναφορές στους κύκλους της βίας και της άκρατης εξουσίας, της καταπίεσης και της σύνθλιψης των προσωπικοτήτων, όπως σκιαγραφούνται στο σημερινό γίγνεσθαι. Ο «Βόυτσεκ» αν και γράφτηκε σε άλλο αιώνα και υπό άλλες πολιτικοκοινωνικές καταστάσεις, είναι σήμερα περισσότερο επίκαιρος από ποτέ!

…Νοιώθετε καταπιεσμένοι, υποεκτιμημένοι, ανίσχυροι; Σας έχουν προδώσει και εξαπατήσει; Ακροβατείτε ανάμεσα στην απόγνωση και τον άκρατο θυμό; Υπάρχουν φορές που αισθάνεστε υποχείριο και σας βγαίνει έντονα η ανάγκη να σπάσετε τα "κάγκελα" που σας περιβάλλουν; Αν ναι, η παράσταση της Θεατρικής Ομάδας Σάμου με το έργο "Βόυτσεκ" του Γκέοργκ Μπύχνερ, έχει πολλά να σας πει!

Για τους συντελεστές του έργου, κάντε "κλικ" πιο κάτω:

Βίντεο από την συνέντευξη τύπου Λαφαζάνη - ΛΑΕ

Του Βασίλη Νούση

Ολόκληρη η συνέντευξη τύπου του Παναγιώτη Λαφαζάνη στην παρουσίαση της προγραμματικής διακήρυξης της Λαϊκής Ενότητας στην ΕΣΗΕΑ.

Τα βασικά σημεία της ομιλίας:

01:45 Τα χαρακτηριστικά της ΛΑΕ, τι είναι και τι θέλει
07:30 Ο εκλογικός αγώνας
09:20 Η προγραμματική διακήρυξη
11:30 Το τρίτο μνημόνιο
14:50 Η ΛΑΕ αντιπολίτευση με κυβερνητική προοπτική
15:40 Τετραδιάστατη εξωτερική πολιτική
17:00 Οκτώ βασικοί άξονες της προγραμματικής Διακήρυξης:

α. Ακύρωση και των τριών μνημονίων (17:40)
β. Εθνικοποίηση τραπεζών, σεισάχθεια (19:50)
γ. Κατάργηση ΤΑΙΠΕΔ –ιδιωτικοποιήσεων (21:00)
δ. Στρατηγικές επιχειρήσεις υπό κοινωνικό κι εργατικό έλεγχο (21:50)
ε. Αποκατάσταση ρευστότητας και δημόσιες επενδύσεις (23:20)
στ. Σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης (26:10)
ζ. Η ΛΑΕ θα φέρει την δημοκρατία με συμμέτοχο τον λαό (27:00)
η. Κυρίαρχη κι ανεξάρτητη χώρα, πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική (29:00)

31:40 Προϋποθέσεις: έξοδος από την ΟΝΕ – Εθνικό νόμισμα
37:20 Σε ποιους απευθύνεται η ΛΑΕ

Σφίξτε κι άλλο το ζωνάρι…

Της δημοσιογράφου Μαργαρίτας Ικαρίου

Ο πατέρας μου, παιδάκι τότε, έζησε τον πόλεμο. Και τον εμφύλιο. Τη μπότα του φασισμού και την τρομοκρατία της πείνας.

Έζησε το 1-1-4 και τους Λαμπράκηδες. Τη Φρειδερίκη και τον ανύπαρκτο Παύλο. Τον Κοκό και τα διόδια για βασιλόπροικες ή βασιλόπροκες, όπως το εκλάβετε.  Τον Καραμανλή και το Γεώργιο Παπανδρέου, τη χούντα και τη μεταπολίτευση, το ζιβάγκο του Αντρέα, του Γεωργίου Μαύρου την ήττα, το «δε θέλω ου» του Ράλλη, το μουστάκι του Κατσιφάρα, το φουλάρι της Μελίνας να ανεμίζει με φόντο τον Παρθενώνα, του Γεννηματά τις ιδέες και του Τρίτση το σακάκι στον ώμο. Τον θυμάμαι να κλαίει όταν ο Αντρέας, από το μπαλκόνι, είπε «Η Ελλάδα, στους Έλληνες».

Σήμερα, τον πήγα με το αυτοκίνητο σε ένα ξεχαρβαλιασμένο ΑΤΜ να σηκώσει 60 ευρώ. Στο δρόμο, τα μέτραγε και τα ξαναμέτραγε. Μια στάση στο φαρμακείο, τα ρημάδια τα αντιυπερτασικά πάλι τέλειωσαν κι οι «μπανέλες» για το μετρητή σακχάρου. Μια ακόμη στάση στο σούπερ μάρκετ, γιαούρτι με % τοις εκατό λιπαρά, άνοστο και άγευστο σαν τις υποσχέσεις των εκάστοτε κυβερνώντων. Λίγο τυράκι, κάνα δυο φρυγανιές, μερικές ζουπηγμένες ντομάτες, το μακαρόνι που δεν κάνει για το ζάχαρο αλλά «φτουράει» κι είναι φτηνό.  Τα μάτια, δεν τα σήκωνε να με κοιτάξει.

Τον θυμάμαι με τι τσαγανό έφευγε για τις διαδηλώσεις. Πως μας ειδοποιούσαν ότι κάνει απεργίες πείνας κι ότι τον συνέλαβαν για «αντίσταση κατά της αρχής». Τον θυμάμαι να με καθίζει στα γόνατα και να μου λέει για την ιστορία της χώρας, τα πολιτικά κόμματα και τις ιδεολογίες. Να μου δίνει από παιδάκι να του διαβάζω δυο και τρεις εφημερίδες καθημερινά κι έπειτα να με ρωτάει τι κατάλαβα. Να μη μου δίνει ποτέ απαντήσεις στα ερωτήματά μου, μα να με αφήνει να ψάχνω μόνη μου το αίτιο και το αιτιατό.

Μια στάση ακόμη. Στο κρεοπωλείο. Λίγο κιμά. «Η μάνα σου έχει χαμηλό αιματοκρίτη, και….» απολογείται. Δεν του απαντώ. Τι να πω…

Έχει περάσει τα ογδόντα. Πότε μιλάει σαν πολυβόλο και πότε σωπαίνει και δεν του παίρνεις κουβέντα. Ειδικά όταν τα άνεργα εγγόνια του είναι μπροστά. Τα κοιτάζει μόνο, με μάτια που καίνε σαν τότε που έφευγε για τα συλλαλητήρια κι ερχόταν παθιασμένος να μας αφηγηθεί πως «ο αγώνας τώρα δικαιώνεται»…

Μπαίνει σκυφτός στο σπίτι. Η μάνα μουρμουράει, πάλι… Εκείνος, με κοιτάζει ξανά. Βάζει το χέρι στην τσέπη, το ξαναβγάζει. «Παιδί μου… πληρώθηκες;» με ρωτάει. Γελώ για να μην κλάψω. Μπροστά του. «Κάτι πήρα, βρε μπαμπά, μη νοιάζεσαι…». Επιμένει. «Η μικρή;; Της έδωσες; Πες της πως, ο παππούς της χρωστάει χαρτζιλίκι, μόλις ανοίξουν οι τράπεζες…» η φωνή του, τρεμοπαίζει. Κοιταζόμαστε. Παίζουμε θέατρο κι οι δύο, ο ένας για χατίρι του άλλου. Το χειρότερο είναι πως το ξέρουμε.

Η μάνα μου, μας προσγειώνει στην πραγματικότητα: «Κι αν ανοίξουν οι τράπεζες; Θα ψιχαλίσει λεφτά;» Ξανακοιταζόμαστε. Ο περήφανος, ανυπότακτος πατέρας μου, ο ιδεαλιστής, ο συνδικαλιστής που δε βόλεψε τα παιδάκια του, μήτε τα ανιψάκια του, ο μη χρηματισμένος και πάντα γελαστός μα γελασμένος, κυρτώνει τη ράχη. Νοιώθει υπεύθυνος για τη κατάντια της πατρίδας, του πολιτικού πελατειακού συστήματος, για τη διαφθορά και τη διαπλοκή, το αναίτιο της τόσης ελπίδας, την υποτίμηση των αγώνων και των αγωνιών.

Κάθε μέρα, σαν άλλος Οδυσσέας χάνει τους παλιούς του συντρόφους. Άλλους, τους έχει μετατρέψει η εξουσιαστική Κίρκη σε… χοίρους, κι άλλους τους παίρνει το πικρό κύμα της πενιχρής διαβίωσης. Για αυτούς ούτε τάφος, ούτε μνήμη, ούτε δάκρυα, ούτε δικαίωση.

Φτωχέ μου, πατέρα…Σ’ αυτόν και σ’ όσους σαν αυτόν, να δω πως θα πείτε και θα επιβάλλετε το «σκύψτε» και «σφίξτε κι άλλο το ζωνάρι…»

9 Λεπτά στα FM του Νομού Σάμου

Συνέντευξη διάρκειας 9 λεπτών παραχώρησε στα ερτζιανά του Νομού μας, 
το μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου της "Κοινωνικής Συμφωνίας" 
κ. Μανόλης Βασιλειάς. 

Συγκεκριμένα μέσα από τις ραδιοσυχνότητες του "Αρμονία 103,2fm" και στην εκπομπή του έγκριτου Δημοσιογράφου κ. Μάνου Στεφανάκη, ο κ. Μανόλης Βασιλειάς αναφέρθηκε αρχικά στην ερμηνεία του αποτελέσματος του πρόσφατου Δημοψηφίσματος αλλά κυρίως για τα μέτρα που εμπεριέχονται στο επιδιωκόμενο από την Κυβέρνηση Σχέδιο Συμφωνίας, καθώς και στα ενδεχόμενα κοινωνικά πολιτικά και οικονομικά αποτελέσματά της. 

Ανάμεσα στα πολλά που αναφέρθηκε ο κ. Μανόλης Βασιλειάς ήταν η ανάγκη μέσα στην οποιαδήποτε συμφωνία, που θα περιλαμβάνει τα δύσκολα δημοσιονομικά μέτρα, να συμπεριλαμβάνονται από τη μια η άμεση αναδιάρθρωση του χρέους μέσα από ένα γενναίο κούρεμα πάνω από 50% και από την άλλη ότι μέσα από αυτή την ίδια τη συμφωνία να διασφαλίζεται η ρήτρα ανάπτυξης για την Ελληνική Οικονομία.

Ας την παρακολουθήσουμε:

Σχετικό δημοσίευμά μας: Εδώ...!


"ΕΥΠΑΛΙΝΟΣ"
http://manolis-vasileias.blogspot.gr/

ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ: Αλλού χωρίς φαγητό, αλλού χωρίς νερό

Γράφει η δημοσιογράφος Μαργαρίτα Ικαρίου

ΛΕΣΒΟΣ: «Έπαιξαν ξύλο» διεκδικώντας μια μερίδα φαγητού, πρόσφυγες μεταξύ τους στη Λέσβο. Το μεσημέρι της Πέμπτης 9 Ιουλίου, κατά την καθιερωμένη τροφοδοσία από εταιρία catering, σημειώθηκαν επεισόδια μεταξύ των μεταναστών που διαπληκτίστηκαν για μια μερίδα φαγητού. Στη συνέχεια, επιτέθηκαν κατά των τροφοδοτών, προξενώντας μικροζημίες στο βαν της εταιρείας και καταδιώκοντάς το, στην προσπάθεια να εξασφαλίσουν τροφή!

Η απελπισία, τόσο των προσφύγων όσο και των κατοίκων των νησιών του Αιγαίου, «έχει χτυπήσει κόκκινο»!

ΑΓΑΘΟΝΗΣΙ: «Ούτε φοβόμαστε, ούτε αγανακτούμε…» δήλωσε χαρακτηριστικά ο δήμαρχος Αγαθονησίου Βαγγέλης Κόττορος. «Λυπούμαστε μόνο γιατί δεν έχουμε τη δυνατότητα να βοηθήσουμε αυτούς τους ανθρώπους, που είναι Σύριοι στην πλειοψηφία τους, μεταξύ των οποίων και πολλές έγκυοι αλλά και μωρά. Το νησάκι μας υδρεύεται από σύστημα αφαλάτωσης με μέση παραγωγή 80 κυβικών ημερησίως, τα οποία μόλις και επαρκούν να καλύψουν τις ανάγκες κατανάλωσης των 150 κατοίκων. Φανταστείτε πόσο δύσκολο είναι όταν στο νησί μας βρίσκονται συχνά ως και 300 επιπλέον άτομα καθημερινά…

Δεν υπάρχουν υποδομές παραμονής των προσφύγων σε στεγασμένο χώρο παρά μόνον για 20 το πολύ άτομα-κι εκεί, φροντίζουμε να μένουν οι μανάδες με τα μωρά τους. Οι λοιποί, κοιμούνται σε αύλειο χώρο, με υπνόσακους που μας προμήθευσαν οι Γιατροί χωρίς Σύνορα… Μοιραζόμαστε μαζί τους τα πενιχρά μας εφόδια, η αγροτική μας γιατρός κάνει το καλύτερο που μπορεί για την περίθαλψη των ασθενών και των εγκύων. Μα να μην μπορούμε να προσφέρουμε λίγο νεράκι στους πρόσφυγες, μες το κατακαλόκαιρο;» δηλώνει με στενοχώρια ο δήμαρχος, επισημαίνοντας πως ανταποκρίθηκε άμεσα στο αίτημά του η Γ. Γραμματεία Αιγαίου και με πλωτές υδροφόρες παρέχει βοηθητικά νερό, ώστε να καλυφθούν οι άμεσες ανάγκες.
Στο Αγαθονήσι, μέσα στους τελευταίους 5 μήνες, διακινήθηκαν 2.500 πρόσφυγες- όταν ο ετήσιος αριθμός λάθρα εισελθόντων στο σύνολο των μηνών του 2014 ήταν 1.600!

ΣΑΜΟΣ: Και στη Σάμο το πρόβλημα της διογκούμενης εισροής προσφύγων και η επιβαλλόμενη τραπεζική αργία έχουν οδηγήσει τις εταιρίες τροφοδοσίας σε παύση εκτέλεσης του έργου σίτισης. Τη διατροφή των προσφύγων που διαμένουν στο Κέντρο Ταυτοποίησης Σάμου ανέλαβε για λίγες μέρες η τροφοδοσία του στρατού, μέχρι να βρεθεί οριστική λύση. Βρεφικό γάλα, παιδικές τροφές, είδη πρώτης ανάγκης και παιδικά φάρμακα συλλέγει η Κίνηση Αλληλεγγύης στους πρόσφυγες, ενώ συχνά οι άνδρες του Λιμενικού αλλά και της Αστυνομίας, με δικά τους χρήματα, προσπαθούν να εξασφαλίσουν λίγο φαγητό για τα προσφυγόπουλα, τις μανάδες και τις εγκύους.

Εξαιτίας της οικονομικής κρίσης οι φορείς αυτοδιοίκησης α’ και β’ βαθμού, παρότι δεν έχουν καμία αρμοδιότητα, μόνον επικουρικά και για μικρό διάστημα μπορούν και προσφέρουν την απαιτούμενη στήριξη στους ανθρώπους «της προσφυγιάς και ανάγκης».

ΝΗΣΙΑ Β. ΑΙΓΑΙΟΥ: 35.200 πρόσφυγες μέσα σε 30 μέρες

«Στις τριάντα μέρες του φετινού Ιουνίου, διακινήθηκαν στα νησιά του Β. Αιγαίου 35.200 πρόσφυγες. Αριθμός που ξεπερνά ως και το σύνολο των εισροών κατά το δωδεκάμηνο του 2014!» τόνισε η Περιφερειάρχης Β. Αιγαίου Χριστιάνα Καλογήρου, μιλώντας για μια κατάσταση που, οι ευρωπαίοι εταίροι μας, αδυνατούν να αντιληφθούν τις επιπτώσεις της στις ήδη επιβαρυμένες οικονομικά, νησιωτικές κοινωνίες.

Η σίτισή τους πλέον, δεν καλύπτεται σε πολλά από τα νησιά του Αιγαίου από τις ανάδοχες εταιρίες καθώς έχουν μείνει απλήρωτες επί μακρόν. Η αναγκαστική αργία των τραπεζών που επιβλήθηκε στην Ελλάδα είχε ως αποτέλεσμα τη δυσκολία εκταμίευσης του σχετικού ποσού που είχε εγκριθεί από τα συναρμόδια υπουργεία, Μεταναστευτικής Πολιτικής και Προστασίας του Πολίτη.

Η αυτοδιοίκηση α’ και β’ βαθμού έρχεται επικουρικά να υποστηρίξει την αναγκαιότητα σίτισης των προσφύγων, τα σχετικά ποσά που διατίθενται ωστόσο, με τους τεράστιους αριθμούς καθημερινής εισροής, δεν επαρκούν παρά για λιγοστές μέρες.

Εθελοντικοί φορείς, οι Μητροπόλεις και ομάδες πολιτών, παρά την οικονομική κρίση, συλλέγουν βρεφικό γάλα, παιδικές τροφές, είδη πρώτης ανάγκης και φάρμακα.

Οι άνδρες που υπηρετούν στο Λιμενικό Σώμα, επιδίδονται σε ένα διαρκή αγώνα διάσωσης από πνιγμό ή απεγκλωβισμό προσφύγων από δύσβατες και δυσπρόσιτες ακτές.

Σε αντιδιαστολή των ειδικών συνθηκών με τις οποίες οι κοινωνίες των νησιών, του ακρογωνιαίου λίθου της Ευρώπης, βιώνουν το μείζον πρόβλημα της ανεξέλεγκτης εισροής προσφύγων, η Ευρωπαϊκή Ένωση θεωρεί «προνόμιο» τον μειωμένο συντελεστή ΦΠΑ κι όχι ένα οικονομικό και κοινωνικό ισοδύναμο για την εξισορρόπηση των αδικιών που υφίστανται ολοένα και περισσότερο οι κάτοικοι παραμεθόριων περιοχών.

Η Σάμος 5η πανελλαδικά στο "ΟΧΙ"

Γράφει η δημοσιογράφος Μαργαρίτα Ικαρίου

Με ποσοστό 70,31% η Σάμος ψήφισε «Όχι» στην υποβάθμιση της ζωής των ακριτών κατοίκων της, κατατασσόμενη μεταξύ των πρώτων πέντε περιοχών πανελλαδικά που αντιτάχθηκαν στις επιβαλλόμενες μνημονιακές προτάσεις των δανειστών.

Η Σάμος, με παράδοση στις δημοκρατικές καταβολές και τους κατοίκους της να βιώνουν τη διαρκή μείωση του εισοδήματός τους, την ανεργία να αγγίζει το 21,5%, την επιχειρηματικότητα να συνθλίβεται και την «κλειστή οικονομία» του τόπου να βογκά υπό το βάρος των ακυρώσεων στις τουριστικές κρατήσεις, έδωσε ένα σαφές μήνυμα κατά της εφαρμογής επιπλέον δυσβάσταχτων μέτρων.

Σημειώνεται ότι στις εκλογές του Ιανουαρίου ο ΣΥΡΙΖΑ είχε λάβει ποσοστό 36,17% και τρίτο κόμμα με ποσοστό 15,08% ήταν το ΚΚΕ. Εύλογο λοιπόν το συμπέρασμα πως το «Όχι» της Σάμου ήταν ένα ηχηρό μήνυμα των αριστερών και προοδευτικών δυνάμεων του τόπου.

Στο ίδιο μήκος κύματος και οι κάτοικοι της Ικαρίας, με το 79,51% να βρίσκεται στα υψηλότερα ποσοστιαία επίπεδα υπέρ του «Όχι» ανά την Ελλάδα.

ΟΙ ΦΟΥΡΝΙΩΤΕΣ ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΗΘΗΚΑΝ

Σαφή διαφοροποίηση ωστόσο, είχε το αποτέλεσμα του νησιωτικού συμπλέγματος Φούρνων Κορσεών, όπου εκεί το ποσοστό υπέρ του «Ναι» άγγιξε το 54,01%, έναντι του «Όχι» σε ποσοστό 45,99%.

Σχετικά με την υπερψήφιση του «Ναι» κατά ποσοστό 54,01% στη μικρή κοινωνία των Φούρνων με τους 1033 κατοίκους, ο επί δωδεκαετία δήμαρχος Γιάννης Μαρούσης, απέδωσε ως πιθανές αιτίες τη μη προσέλευση σε ψηφοφορία των Φουρνιωτών της Αθήνας και την ελλιπή τροφοδότηση με χαρτονομίσματα του ενός και μοναδικού ΑΤΜ που λειτουργεί σε όλο το νησιωτικό σύμπλεγμα, πράγμα που έκανε δύσκολη τη διαβίωση των κατοίκων κατά την τελευταία εβδομάδα.

Επίσης, ανέφερε τις διαρκείς ακυρώσεις στις τουριστικές κρατήσεις που σημειώθηκαν την περίοδο εφαρμογής του capital control και τη μειωμένη κίνηση επισκεπτών παρά την επαρκέστατη-για πρώτη φορά μετά από χρόνια- συγκοινωνιακή σύνδεση. «Τα νησιά μας είναι γνωστά ως ψαρότοποι» σημείωσε ο δήμαρχος, «όμως οι αλιείς μας δε βγαίνουν καν για ψάρεμα, καθώς δεν έχουν πια που να διαθέσουν τα αλιεύματά τους…»

ΔΗΛΩΣΗ 96ΧΡΟΝΟΥ ΣΑΜΙΩΤΗ: «Ο… Μητσοτάκης με έφερε να ψηφίσω!»


Ο μπάρμπα Κώστας, ετών 96, από την Κεντρική Σάμο μπήκε στο εκλογικό τμήμα της περιοχής του, χαριτολογώντας: «Ο… Μητσοτάκης με έφερε να ψηφίσω! Μόλις τον είδα να βγαίνει στην τηλεόραση και να συντάσσεται με το Ναι, πήρα την απόφαση να πάρω τη μαγκούρα μου και να έρθω να ψηφίσω Όχι!»

Αμέσως μετά την έξοδό του από το παραβάν, καθώς έριχνε την ψήφο του στην κάλπη, συμπλήρωσε απευθυνόμενος στην εκλογική αντιπρόσωπο και δίνοντας τη δική του «προφητεία»: «…Ο Θεός να με έχει καλά και θα με ξαναδείτε σύντομα ως το Σεπτέμβρη…»

Μη μου λες τι να ψηφίσω. Μόνο, ΠΩΣ θα ζήσω.

Tης δημοσιογράφου Μαργαρίτας Ικαρίου

Ποιος αγαπάει αληθινά τούτον τον τόπο; Οι πολιτικοί τελάληδες; Οι διαφημιστές, οι σπιούνοι, οι εθνικιστές, οι γελωτοποιοί, οι μαθητευόμενοι μάγοι, οι μπροστάρηδες τράγοι, οι εταίρες των εταίρων, οι σφουγγοκωλάριοι των «αστέρων»; Οι απροσκύνητοι, οι ευσυγκίνητοι, οι μη προνομιούχοι, οι συνταξιούχοι, οι κάποτε μικρομεσαίοι και σήμερα πενιχροί, οι ανένταχτοι, οι ανίσχυροι με την ισχυρή άποψη ή οι ισχυροί με την ανίσχυρη αντίδραση; Οι απελπισμένοι ή οι τηλεκανιβαλιστές;

Οι αγανακτισμένοι καταναλωεθισμένοι ή οι ανονείρευτοι διαχειριστές; Οι έμποροι της πολιτικής ελπίδας και οι ακονιστές της κοινωνικής λεπίδας; Ή οι διαβιούντες με ψυχή και ψιχία; Οι σοβαροφανείς γελοιωδέστατοι και οι προκλητικοί εξυπηρετητές των συμφερόντων ή οι ανήσυχοι εμπνευστές της αμφισβήτησης; Οι νονοί της πληροφόρησης, οι εργολάβοι των πάρεργων και οι εργολήπτες της γονυκλισίας; Ή όσοι σθεναρά αντιτάσσονται στον εκφασισμό της κάθε μέρας και στην ένταξή τους στον παχυλό πολτό μιας σιωπηρά καθυποταγμένης βιομάζας;

Ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο; Τι ξημερώνει τη Δευτέρα, στο ναι μας ή στο όχι; Διαπραγμάτευση από μηδενική βάση σημαίνει εκμηδενισμός της ζωής μας, υποθήκη του μέλλοντός μας και ομηρία για τα παιδιά μας; Συστράτευση με τις νόρμες των «θεσμών»-γόρδιων δεσμών σημαίνει άνευ όρων συνθηκολόγηση προς τα επιβαλλόμενα με χρονική παράταση στο μαρτύριο της σταγόνας;

Ποιος –να πάρει- λέει αλήθεια και ποιος ψέματα; Ποιος παροδηγεί και ποιος ποδηγετεί; Πόσα διλήμματα να αντέξει αυτός ο έρμος πολίτης, εθισμένος κάποτε στην υπερκατανάλωση αγαθών και σήμερα, πομφόλυγων. Πόσος φόβος και πόση απειλή κρύβεται πίσω από διφορούμενες έννοιες-κι ακόμη περισσότερο, από πολιτικές ερμαφρόδιτες… Πόση ανασφάλεια κρύβει το συννεφάκι του αύριο…. Που να βρεθεί ακίδα να διατρυπήσει την κρούστα του «δεν γνωρίζω πραγματικά ποιες θα είναι οι εξελίξεις», όταν σύμπασες οι πολιτικές δυνάμεις, ερμηνεύουν τα γεγονότα και τις αποφάσεις, τις εξελίξεις και το τι μέλλει γενέσθαι για τη χώρα, με το δικό τους αστρολάβο; Σαν τις Πυθίες, μασώντας τα δαφνόφυλλα της εξουσίας, βγάζουν χρησμούς διφορούμενους, με λόγια ακατάληπτα: «Ήξεις αφίξεις ου εν ΑΤΜ θνήξεις…»

Μα πεθαίνουμε κάθε μέρα. Πεθαίνουμε νοητικά κι αναξιοπρεπώς. Ο «θάνατος του εμποράκου» δεν προήλθε μόνον από τις κλειστές τράπεζες μα από ένα άξενο επιχειρηματικά περιβάλλον, δομημένο στη μέγγενη της δημόσιας διοίκησης. Το «χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου» δεν αφορά μόνο στο μέλλον και τις ελπίδες της νέας γενιάς. Είναι ένα χρόνια συντελεσμένο έγκλημα κατά της αξιοπρέπειας του πολίτη. Είναι εκείνο το ίδιο που τον οδηγούσε –κάποτε- στα βολευτικά βουλευτικά γραφεία για μια θεσούλα ή θεσάρα στο δημόσιο. 

Για ένα ρουσφετάκι, ένα φακελάκι, το γρηγορόσημο ή το χελωνόσημο, τα κλειστά στόματα και τα μισόκλειστα μάτια στις όποιες υποθέσεις παρανομίας, καταπλακώσαμε με μπάζα, γιαπιά, τσιμέντα και επιδοτήσεις τα ακριβαποκτημένα με αγώνες δικαιώματά μας. Κι από λαός εξεγερμένων γίναμε λαός συναλλαγμένων. Χρηματιζόμενων και κομματοχρισμένων. Σκιαγμένων και φοβισμένων.

Γιατί όσο περισσότερο καλλιεργείται ο φόβος, όσο μεγαλώνει τερατικά η επικρεμάμενη απειλή για τη ζωή, το μέλλον και την περιουσία, τόσο αμβλύνονται τα αντανακλαστικά του πολίτη ως προς την περιφρούρηση των ατομικών ή συλλογικών του δικαιωμάτων. Και γίνεται η διαβίωση ένα τρενάκι τρόμου, όπου από κάθε σκοτεινή γωνιά μπορεί και να ξεπεταχτούν βρικόλακες και τέρατα του παρελθόντος…

Κουράστηκα με τα δίπολα. Βαρέθηκα τις διγλωσσίες. Σιχάθηκα την πόλωση. Αηδίασα τις διχαστικές αποφορές. Έφτυσα την τηλεκαναλοτρομολαγνεία. Γύρισα πλάτη στους «καθοδηγητές» της άποψής μου.

Μη μου λες, ΤΙ να ψηφίσω. Άσε με να βρω, ΠΩΣ θέλω να ζήσω!

Ο Λαός φώναξε "ΟΧΙ" στον φόβο (video)

Του Βασίλη Νούση

Συγκέντρωση υπέρ του "ΟΧΙ" στο ερώτημα του δημοψηφίσματος και της απόρριψης της πρότασης των δανειστών και "εταίρων".

Κυριάρχησε η αισιοδοξία, η ελπίδα και η αγωνιστικότητα... ο Λαός διεκδικεί την αξιοπρέπεια που του έχουν πάρει.

Ο τσελεμεντές της διαπραγμάτευσης

Γράφει η δημοσιογράφος Μαργαρίτα Ικαρίου

Πολύ βαρύ μας έπεσε το «νέο μνημόνιο» και οι «απεχθείς όροι». Μας έκατσαν στο στομάχι, αλλά και στον κοινοβουλευτικό σβέρκο. 

Πέντε μήνες κλωθογυρίζουν τα υλικά μέσα στη μαρμίτα της διαπραγμάτευσης, πότε με μπόλικο επικοινωνιακό λάδι και πότε με αντιπολιτευτικό ξύδι και χολή. Παράβρασαν, μετατρεπόμενα σε έναν καυτό και χυλώδη πολτό που καλούμαστε πλέον να καταπιούμε αμάσητο.

«Στα κάρβουνα» ο ελληνικός λαός, τσιτσιρίζεται ο επιχειρηματικός κόσμος, αναδεύει η παραοικονομία σε βάρος της ανασφαλούς κι ανασφάλιστης εργασίας. Λαμβάνονται κοινωνικά μέτρα αλληλεγγύης ως χαρουπάλευρο που πάει να υποκαταστήσει το ψωμί, που το λέμε πια… «ψωμάκι».

Στη φωτιά της διαπραγμάτευσης και στη μεγάλη χαλκευμένη χύτρα των προσδοκιών που ανέπτυξε μια μεγάλη μερίδα του συνόλου των πολιτών, μπήκαν αριστεροβατούντες κάβουρες αλλά και δεξιόστροφοι κοχλίες, αλλού ντ’ αλλού χαμένοι χάνοι, επικίνδυνες σμέρνες και αμμοχωμένες γλώσσες. Δήθεν-τάχα μου αγγελόψαρα και μουστακάτα βουρκώδη μπαρμπούνια, αυγωμένοι και καλοφαγωμένοι οξύρυγχοι και διασταυρώνοντες τηλεοπτικώς τα λεκτικά τους ξίφη, ξιφίες. Από κοντά, γελοίοι γύλοι κι ανελλήνιστοι ροφοί που «την κάνουν» στη… στροφή, σουργελοειδείς ζαργάνες, επιθετικές τσιπροτσιπούρες και διακοποβιούντες κοκοβιοί. Κι άντε εσύ μετά, μέσα σε όλο αυτό το ψαρομάνι, να διακρίνεις τα… αφρόψαρα! Ολημερίς να βράζουνε, το βράδυ να χυλώνουν, την άλλη να μαλώνουν.
Οι δουλειές μας, πήγαν για… βρούβες κι η ρευστότητα έπιασε πάτο στο κιούπι με την οικονομική άλμη. Ούτε ψωμί, ούτε ελιά, με τον ενφια τσολιά. Πρώτη φορά αριστερά, όμως μετά τόσα χρόνια που εκλέγουμε κυβερνήσεις με… πέπουλα και φτερά, άραγε το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι μόνο ή και από την… ουρά;

Πως γίνεται η κάθε μέρα να ξημερώνει ίδια με την προηγούμενη, σαν αυτήν της μαρμότας, όπου όλα φαίνονται να αλλάζουν κι όλα κλωθογυρίζουν πάλι από την αρχή; Πτωχευμένοι κοιμόμαστε, στα πρόθυρα χρεοκοπίας ξυπνάμε. Η συμφωνία αργοψήνεται και νέες πεντασέλιδες προτάσεις μαγειρεύονται-αλλά τα 8 δις μέτρων και φορολογικών επιβαρύνσεων, εξακολουθούν να μας «κόβουν το γάλα». Φυσικά, οι επιτήδειοι εξακολουθούν να τρώνε με δώδεκα μασέλες, παρά το ότι οι «εκπρόσωποι των θεσμών» και των βρογχοπνικτικών μας δεσμών, τρώνε τα... λυσσακά τους να μας αφαιμάξουν.

Οι «εταίροι» που έχουν μετατρέψει τη χώρα μας σε… «εταίρα» και δη απλήρωτη, επιδίδονται σε γκουρμέ υποδείξεις του τύπου: Αφαιρέστε την πέτσα του Έλληνα, αλλά προσθέστε κάνα δυο κύβους κοινωνικής αλληλεγγύης. Τεμαχίστε μισθούς και συντάξεις, αλλά μην φτάσει το μαχαίρι στο κόκκαλο, αυτό θα το γλύψουν οι μεγαλοκαρχαρίες. Λουκανικοποιήστε το εύρωστο εργασιακό δυναμικό ώστε να ξεπουληθεί διεθνώς ως χοτ-ντογκ, με σάλτσα τη δυνατότητα πανευρωπαϊκής απασχόλησης, για να… γλιστράει. Βάλτε βαριά μπαχαρικά φορολογίας στον τσίρο-μισθωτό και χώστε τον στο φούρνο της καθημερινής εργασιακής ανασφάλειας, μέχρι να έρθει να ξεροψηθεί και να βγάλει τα ζουμιά του.

Ζυμώστε την κοινωνική αντίδραση με ευφυολογήματα νέου τύπου και σύγχρονης διαλεκτικής της νομενκλατούρας, προσθέστε συντηρητικά και υπόξινη αντιδραστική μαγιά, βάλτε τη στο ζεστό χώρο των τηλεοπτικών λαμπτήρων να φουσκώσει κι αντί για το λαϊκό καρβέλι εξέγερσης των πεινασμένων, θα βάλετε… κουλούρα (στο λαιμό). Συνθλίψτε το ΕΚΑΣ και τα ακριβοαγορασμένα εργασιακά δικαιώματα και αντικαταστήστε τα με δυόσμο πεντάμηνων προγραμμάτων απασχόλησης και μπόλικο κύμινο επιδοματικής πολιτικής.

Ρίξτε στο τηγάνι μια λιπαρή ουσία από παλιά υλικά, ανακατέψτε την με μπόλικη νεολογίζουσα διαλεκτική κι αφού περάσετε σε σούβλα την «έντιμη διαπραγμάτευση», τσιγαρίστε την βαρέως να μαυρίσει (η ψυχή μας).

Σ αυτό το κράτος που πάει επί δεκαετίες σαν τη… πάπια και ξεπουπουλιάζεται σαν τη χαζοχήνα, οι κάθε λογής τσελεμεντέδες κι οι chef εκπρόσωποι των θεσμών, κάνουν τα δικά τους μαγειρέματα.

Μα αναρωτιέμαι: Σε αυτήν την -επί πέντε και πλέον μήνες- μέρα της μαρμότας, άραγε θα αλλάξει κάτι εάν αύριο, η… «συντέλεια» και η ευτέλεια πάρουν θετικό ή αρνητικό πρόσημο; Αν, τελικώς, «αρπάξει» το φαγητό ή αν μείνει «μισοβρασμένο», ο Έλληνας νηστικός δεν θα κοιμηθεί (και πάλι);

9 νησιά έστρωσαν το τραπέζι του Αιγαίου

Γράφει η δημοσιογράφος Μαργαρίτα Ικαρίου

ΠΑΤΜΟΣ, 8Ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΓΕΥΣΗΣ 

ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ 20-21 Ιουνίου 2015

Το «χταποδοπίλαφο» και η «πατηνιώτικη τυρόπιτα», η φολεγανδριώτικη «πατσάτα», η φουρνιώτικη αστακομακαρονάδα και τα μπουρέκια με κολοκύθα, η σαμιώτικη κατσικίσια «γεμιστή πλάτη» με χίλια μυρωδικά και γλυκό κρασί, οι τηνιακές «λούζες» και τα σύγλινα, η λεριανή «πατσαβουρόπιτα», οι καλυμνιοί «χταποδοκεφτέδες» και η εκπληκτική σαλάτα «μερμιζέλι», οι «φαφαδοκεφτέδες» από τους Λειψούς κι η «μπιζελόφαβα» από το Αγαθονήσι, καμάρωναν περήφανα στο παραδοσιακό τραπέζι του Αιγαίου που στρώθηκε το βράδυ της Κυριακής 21 Ιουνίου 2015, στο λιμάνι της γραφικής και πεντακάθαρης Πάτμου, στα πλαίσια του «8ου Φεστιβάλ Γεύσης και Παράδοσης».

Αλλά και στα γλυκά, η πείρα και η οικολογική σοφία των νησιωτισσών καλονοικοκυρών, άφησε το δικό της αποτύπωμα: Τα ονομαστά πατμιακά «πουγγάκια» συναγωνίζονταν με τους σαμιακούς «κατάδες», τα «μελιτίνια» με τα τηνιακά «λυχναράκια», οι λεριανοί «λαγγίτες» συνοδεύονταν γλυκά από την τοπική «σουμάδα», οι καλυμνιές «κριθαροκουλούρες» μα και οι εφτάζυμες «κουλούρες» των Λειψών, τα δωδεκανησιακά «μελεκούνια» κι η φολεγανδριώτικη «καλασούνα», αλλά και τα πιο απίστευτα γλυκά του κουταλιού και μαρμελάδες από τους Φούρνους Κορσεών: ελιά(!), παντζάρι, κρεμμύδι, ντοματάκι, καρότο ως και… πιπεριά!

Εννιά νησιά, εννιά γειτονιές του Αιγαίου «έσμιξαν» στην Πάτμο. Τήνος – Φολέγανδρος - Σάμος - Φούρνοι – Πάτμος - Λέρος - Κάλυμνος - Λειψοί- Αγαθονήσι. Κατέθεσαν τις συνταγές τους, της γιαγιάς και της προ-γιαγιάς την αγωνία και τους κόπους να δημιουργήσουν γεύσεις ξεχωριστές για το τραπέζι της οικογένειας, με μόνα υλικά ό,τι παρήγαγε το ξερικό νησιωτικό χώμα. Να αξιοποιήσουν κάθε πόρο, να «κλέψουν» μια καλή ιδέα από τα μικρασιατικά παράλια μα να την ενσωματώσουν στο εκάστοτε τοπικό γαστρονομικό προφίλ. Να «δέσουν» τα υλικά σε μια πανδαισία γεύσεων ξεχωριστών, τόσο απλών σα το νερό από το πηγάδι μα και τόσο απρόβλεπτα διαφορετικών, σαν τις εναλλαγές του καιρού στα θαλασσινά τοπία του Αιγαίου. Με μια αύρα νησιώτικης κουλτούρας να ξεσηκώνει και να παρασύρει τους γευσιγνώστες του «Φεστιβάλ Γεύσης και Παράδοσης», που δυσκολεύτηκαν πραγματικά να μοιράσουν τα βραβεία.

Στο υπέροχο αυτό ταξίδεμα στου Αιγαίου τα «καλούδια», συμμετείχαν ως δοκιμαστές διακεκριμένοι γευσιγνώστες: Η χαρισματική Ντίνα Νικολάου ως «επίτιμη» γευσιγνώστρια, ο Δημήτρης Παμπόρης και ο Γεώργιος Γρύλλης τιμημένοι με χρυσό σκούφο, η chef με τεράστια εμπειρία στη μεσογειακή κουζίνα Γεωργία Κοφινά και η Νικολέτα Φωσκόλου, συγγραφείς γαστρονομικών βιβλίων καθώς και ο σεφ Μπενέτος Ματθαίου. Συμμετείχαν ακόμη, η Ντίνα Νικολάου παρουσιάστρια της εκπομπής του ΣΚΑΪ «Ένα τραπέζι η Ελλάδα» και ο γνωστός διατροφολόγος Γιώργος Γρηγοριάδης. Παρουσιαστές του φεστιβάλ ήταν ο Γιώργος Αμυράς και ο Αριστείδης Μιαούλης.

ΤΑ ΒΡΑΒΕΙΑ:

Στα ΚΡΕΑΤΙΚΑ το πρώτο βραβείο πήρε δικαιωματικά το «γεμιστό κατσικάκι», μαγειρεμένο από το Σύλλογο Αγαθονησίου, δεύτερο αλλά όχι… καταϊδρωμένο το «κουνελάκι στιφάδο με φέτα» από την Ομάδα Αγάπης του Δήμου Λέρου και τρίτος ο εκπληκτικός πατηνιώτικος «μουσακάς». Στα ΘΑΛΑΣΣΙΝΑ, το χταπόδι στιφάδο και το γεμιστό καλαμάρι της Πάτμου έκλεψαν τις εντυπώσεις ενώ στην τρίτη θέση, το «ψάρι σαβόρι» του συλλόγου γυναικών Τήνου άφησε το άρωμα του δεντρολίβανου! Στην κατηγορία ΛΑΔΕΡΩΝ και στις ΠΙΤΤΕΣ, ξεχώρισε η μυζήθρα της Καλύμνου, οι τυρόπιττες της Πάτμου και η τηνιακή «σκορδαλιά με κάπαρη». Στα ΓΛΥΚΑ, ξεχώρισαν οι «κατάδες» της Σάμου από τον Πολιτιστικό σύλλογο Πυθαγορείου «Ο Λυκούργος», με δεύτερα τα «αμυγδαλωτά με ανθόνερο» της Πάτμου και τρίτα τα Φουρνιώτικα «μπουρέκια». Μια σημαντική διάκριση, ήταν η βράβευση των κατοίκων της μικρής νησίδας Λέβιθα, καθώς το φεστιβάλ ήταν αφιερωμένο στον κόπο και το μόχθο του νησιώτη καλλιεργητή. Βραβείο «κοινού» πάντως, θα μπορούσε να έχει δοθεί στα σαμιώτικα κρασιά της Ένωσης Οινοποιητικών Συνεταιρισμών Σάμου, στο περίπτερο των οποίων είχε δημιουργηθεί το αδιαχώρητο.

Το «8ο Φεστιβάλ Γεύσης και Παράδοσης» που διοργανώθηκε από την εφημερίδα ΠΑΤΜΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ και τη Μ.Κ.Ε. «Αποκάλυψη», με τη στήριξη της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου και του Δήμου Πάτμου, τελούσε υπό την αιγίδα της Ιεράς Μονής Πάτμου. Αξίζει βεβαίως να σημειωθεί πως συντέλεσε στην επιτυχή διοργάνωση και η ικανοποιητική ακτοπλοϊκή σύνδεση των νησιών μας μεταξύ τους, με τα catamaran της «Δωδεκάνησος Ναυτιλιακή» και τα συμβατικά πλοία της «Ηellenic Seaways».

Το Φεστιβάλ, στο οποίο συμμετείχαν υπέροχα χορευτικά συγκροτήματα από τα νησιά και παραδοσιακή ορχήστρα με μουσικούς από το Αγαθονήσι, τη Πάτμο και τους Φούρνους, κατέληξε σε γλέντι μέχρι πρωίας. Αγαπήθηκε από το κοινό, κυρίως γιατί έδωσε λόγο και προβάδισμα στη μεγάλη λαϊκή σοφία, της εμπειρίας και της παράδοσης. Στις γαστρονομικές καταγραφές των νησιωτών και στο διαρκή αγώνα τους για επιβίωση. Στις αγωνίες μα και τις ελπίδες των μικροκοινωνιών, τις αλλαγές που συντελέστηκαν με τα χρόνια, την ένδεια και την αυτάρκεια. Τον πλούτο μιας πολιτιστικής κληρονομιάς που περνά γεύση τη γεύση, μυστικό το μυστικό, από γενιά σε γενιά. Που εξελίσσεται διαρκώς διατηρώντας παράλληλα ζωντανά τα ήθη και έθιμα των νησιών. Δημιουργεί κάτι νέο, με σεβασμό στο παλιό. Στρώνει «το τραπέζι του Αιγαίου» και υποδέχεται με απλοχεριά, κάθε φίλο, κάθε επισκέπτη. Μοιράζεται το λιγοστό φαγητό και την περίσσεια αγάπη. Το τραγούδι και το χορό, την πίκρα της εγκατάλειψης, τη χαρά του συναπαντήματος. Κι αγναντεύει το πέλαγος πολιτισμού του Αιγαίου, με μόνο γνώμονα την ειρηνική συνύπαρξη…

Γιατί, ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ!

Φωτογραφίες: Αντώνης Ιατρού

ΠΑΤΜΟΣ: Ορθοπεταλιές για τον Πολιτισμό!

Γράφει η δημοσιογράφος Μαργαρίτα Ικαρίου

Εκατόν εξήντα ποδηλάτες από εννιά νησιά αλλά και την Αθήνα, αψηφώντας τη ζέστη και τον έντονο ήλιο, πάτησαν ορθοπεταλιές πολιτιστικής διασύνδεσης στο πανέμορφο νησί της Πάτμου, συμμετέχοντας στην 4η Ποδηλατοδρομία Πολιτισμού. 

Το αθλητικό αυτό «συναπάντημα» ήταν ενταγμένο στις παράλληλες δραστηριότητες του «8ου Φεστιβάλ Γεύσης και Παράδοσης» που διοργανώνεται από την εφημερίδα «Πατμιακά Χρονικά», την ΜΚΕ «Αποκάλυψη», με τη στήριξη της Περιφέρειας Ν. Αιγαίου και τον Δήμο Πάτμου. Τελεί δε υπό την αιγίδα της Ιεράς Μονής Πάτμου.

Το πρωινό του Σαββάτου 20 Ιουνίου 2015 οι ποδηλάτες συγκεντρώθηκαν στα γραφικά σοκάκια της Χώρας, κατευθύνθηκαν στη φρεσκοασπρισμένη πλατεία της Σκάλας κι εκεί συναντήθηκαν με τους μικρούς ποδηλατιστές οι οποίοι έφυγαν βολίδα προς τον «Πούντο του Φτέρη». Οι ενήλικες πάτησαν ορθοπεταλιά προς τον Κάμπο, γύρισαν προς τον κόλπο του Γροίκου και τερμάτισαν καταϊδρωμένοι αλλά πανευτυχείς στην πασίγνωστη «Πέτρα της Καλλικατσούς».

Εκεί, και στις φιλόξενες εγκαταστάσεις του Patmos Aktis, τους περίμεναν φρεσκοστυμμένες πορτοκαλάδες, αλλά και τα αναμνηστικά τους διπλώματα. Επικεφαλής της dream team των 120 και πλέον μικρών ποδηλατών ήταν ο γνωστός παρουσιαστής του «Μένουμε Ελλάδα» και νυν βουλευτής, Γιώργος Αμυράς. Την απονομή των διπλωμάτων συμμετοχής, έκαναν ο Ιωάννης Γιαννέλης - γ.γ. του υπουργείου Αιγαίου, ο Γιώργος Χατζημάρκος-Περιφερειάρχης Νοτίου Αιγαίου, ο Φιλήμων Ζαννετίδης-θεματικός Περιφερειάρχης Ν. Αιγαίου και ο δήμαρχος Πάτμου Γρηγόρης Στόικος. 

Για την ασφαλή διακίνηση των ποδηλατών μερίμνησαν τα μέλη της Ελληνικής Ομάδας Διάσωσης-παραρτήματος Σάμου με ουσιαστική παρουσία σε όλη τη διαδρομή, ενώ οι εθελοντές της ποδηλατικής διοργάνωσης αλλά και η Αθλητική Επιτροπή του Δήμου, έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό για την επιτυχή έκβαση.

Αξίζει να σημειωθεί πως στην ποδηλατοδρομία των 19 ½ χιλιομέτρων για ενήλικες, συμμετείχε τιμητικά ο κάτοχος πολλών χρυσών μεταλλίων με τον Όμιλο Διαγόρας της Ρόδου, Δημήτρης Χατζηκώστας.

Φωτογραφίες: Αντώνης Ιατρού

210 Καλονές στο auto-moto Καρλοβάσου Σάμου

Γράφει η δημοσιογράφος Μαργαρίτα Ικαρίου

210 εκθαμβωτικές παρουσίες. Άλλες νέες κι άλλες, τόσο όμορφες και λαμπερές σα να μην πέρασε καθόλου ο χρόνος από την στιλβωμένη τους επιφάνεια. 

Μερικές, πολύ φανταχτερές με χρώματα ιριδίζοντα στον ήλιο κι άλλες, υπέρκομψες και αριστοκρατικές μες την απλότητα της κλασικής φινέτσας. Όλες τους καλοδιατηρημένες, φανερά «αγαπημένες» από εκείνους που τις φροντίζουν με μεράκι, επενδύοντας σε κόπο, χρόνο και προσωπική ενασχόληση για να τις κρατούν πανέμορφες κι ελκυστικές!

Τα μάτια των χιλιάδων θεατών, τις χάιδευαν νωχελικά. Άλλοι, πιο τολμηροί, αποτολμούσαν να τις αγγίξουν. Να αναζητήσουν μια βόλτα στον ήλιο, συντροφιά τους. Κι άλλοι, απλά τις φωτογράφιζαν, τις θαύμαζαν, τις ερωτεύονταν.

Ήταν όλες τους, μία προς μία! Απαστράπτουσες Alfa Romeo και Lancia, υπέροχες Ferrari και Jaguar, θρυλικές MG, Porsche και Triumph. Από τζιπάκια Willys με πολυβόλα-ενθύμια του πολέμου, Σκαραβαίο cabrio του 1949, Caiser της δεκαετίας του 1950, Citroen 2CV του 1960, Fiat Neckar ως Mitsubishi RS, Toyota Starlet, Volkswagen, Subaru αλλά και μια εκπληκτική Mercedes cabrio CL.

110 τετράτροχες καλλονές σε πλήρη παράταξη, δίπλα σε 100 δίτροχες και θορυβώδεις «κυρίες» των δρόμων, γεννημένες για πολλά γκάζια: Από Zundapp με τρίκυκλο (ξεχασμένη στη Σάμο από τους χιτλερικούς), απίστευτης ομορφιάς συλλεκτικές ΒΜW με καλάθι -της δεκαετίας του 1950, Jacks καλοδιατηρημένες, ως και βέσπες-σκέτα καλλιτεχνήματα, σύγχρονες και δυνατές Yamaha, Honda, BMW, Suzuki, Kawasaki, κ.α.

Δυόμιση χιλιάδες και πλέον λάτρεις των δίτροχων και τετράτροχων καλλονών, πέρασαν όλο το απόγευμα της Κυριακής 14 Ιουνίου θαυμάζοντάς τις, στην πρώτη εκθεσιακή εκδήλωση AUTO MOTO Καρλοβάσου Σάμου, που συνδιοργάνωσαν με επιτυχία ο Σύλλογος Drift Σάμου με την συμμετοχή του Moto Club του Vespa Club και των Φίλων Παλαιού Αυτοκινήτου.

Επόμενο βήμα αυτής της διοργάνωσης; Πιθανόν ένας αγώνας, όπου όλες οι «αγαπημένες κυρίες» των δρόμων, θα δείξουν πως κάποτε γεννήθηκαν για να ξεπεράσουν τα όρια, αλλά και να αγαπηθούν επί μακρόν…

Για περισσότερες φωτογραφίες, κάντε "κλικ" πιο κάτω:

ΣΑΜΟΣ: Μικρές και μεγάλες στιγμές μουσικής από τη ΣαμArt

Γράφει η δημοσιογράφος Μαργαρίτα Ικαρίου

Μπορεί μια «ασυνήθιστη» μουσική συναυλία να καθηλώσει τις αισθήσεις μας; Μπορεί η τέχνη να έχει πολλές μικρές και μεγάλες στιγμές; Πως ένα ακροατήριο προσλαμβάνει τόσο θετικά την ετήσια καλοδουλεμένη προσπάθεια μουσικών δασκάλων και μαθητών κάθε ηλικίας; Φαίνεται πως το Πρόγραμμα Μουσικής Εκπαίδευσης της ΣαμArt βρήκε τις κατάλληλες οκτάβες και τα «εργαλεία» κατανόησης, προκειμένου να εισάγει τους σπουδαστές στο ρεπερτόριο της κλασικής μα και της σύγχρονης μουσικής γλώσσας.

Η έννοια του ρυθμού να απεικονίζεται με τα κλειδοκύμβαλα, η μονωδία να εναλλάσσεται με την έκρηξη ηχοχρωμάτων στα κρουστά, ο ήχος του βιολιού να ενισχύει τις μουσικές νόρμες, τα πνευστά να ηχούν ξεχωριστά, τα έγχορδα να ενθουσιάζουν και οι φωνές να μπλέκουν αρμονικά…

Σε μια κατάμεστη αίθουσα εκδηλώσεων του Δήμου Σάμου, η συναυλία του ετήσιου Προγράμματος Μουσικής Εκπαίδευσης της ΣαμArt το Σάββατο 13 Ιουνίου 2015 στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία και το σύνολο των σπουδαστών καταχειροκροτήθηκε. Μικροί και μεγάλοι στις τάξεις πιάνου, μονωδίας, ντραμς, εγχόρδων και πνευστών παρουσίασαν μουσικά έργα σημαντικών συνθετών και σολιστικά και σε μικρά μουσικά σύνολα.

Το ζητούμενο ποιο είναι, τελικά; Να κατανοήσουμε τη μουσική, είτε ως συμμετέχοντες είτε ως ακροατές, και να την αγαπήσουμε. Γιατί αποτελεί μια πανανθρώπινη γλώσσα συνένωσης και καλλιτεχνικής έκφρασης.