Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΔΙΑΦΟΡΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΔΙΑΦΟΡΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Παρασκευή 14 Ιουνίου 2019

Απ’την αυτοαποδοχή στη συντροφικότητα



Ό,τι έχουμε επιθυμήσει και επιθυμούμε περισσότερο από την ζωή μας, το ζητάμε –ευθέως ή έμμεσα- από τον σύντροφό μας: ασφάλεια, φιλία, θεραπεία, «ντάντεμα», φροντίδα, σεξουαλική και συναισθηματική κάλυψη, ευτυχία, αγάπη και συντροφικότητα.

Έχουμε την απαίτηση ο/η σύντροφός μας να «φτιάξει» την ζωή μας. Να μας βγάλει από την κατάθλιψη, να μας κάνει με δυο λόγια ευτυχισμένο/η.Πολλοί είναι οι άνθρωποι που ακράδαντα πιστεύουν πως μόλις βρουν τον «άνθρωπό τους» η ζωή τους θα αλλάξει ριζικά: δεν θα τους λείπει πια τίποτα, κι όλα θα είναι τέλεια!

Μολονότι αυτή μας την ισχυροποιημένη πεποίθηση δεν θέλουμε να την συνειδητοποιήσουμε ανοιχτά, εάν εξετάσουμε με ειλικρινή ενδοσκόπηση το σύστημα των πιστεύω μας, τότε θα την βρούμε από χρόνια εγκατεστημένη εκεί.

Άλλωστε όλοι μας, σε κάποια στιγμή της ζωής μας σκεφτήκαμε: «Μακάρι να ήμουν παντρεμένη/ ος. Όλα τα προβλήματα μου θα ανήκαν στο παρελθόν».

Η αλήθεια είναι πως η αναζήτηση της πληρότητας στο πρόσωπο κάποιου που θα αγαπήσετε βασίζεται στην εσφαλμένη ιδέα ότι εμείς, από μόνοι μας, δεν είμαστε αρκετοί, δεν είμαστε ολοκληρωμένοι, δεν είμαστε σε θέση να γεννήσουμε την δική μας αγάπη, δεν μπορούμε να δημιουργήσουμε την δική μας ευτυχία στην προσωπική, κοινωνική, και εργασιακή μας ζωή. Ότι χρειάζεται κάποιος άλλος να μας βοηθήσει, να το κάνει εκείνος για μας.

Στην πραγματικότητα όμως η πληρότητα και η αίσθηση ολοκλήρωσης δεν μπορούν να έχουν υπόσταση, βάση και διάρκεια, εάν δεν πηγάζουν από μέσα σας. Το γεγονός ότι βρήκατε τον «εκλεκτό της καρδιάς σας» δεν είναι αρκετό για να θεραπεύσει τα συναισθηματικά σας κενά, ή τα προβλήματα οικειότητας στον τρόπο που σχετίζεστε με τους άλλους.

Δεν θα σας κάνει πιο ικανοποιημένο απ’ τη δουλειά σας, δεν θα πάρετε την αύξηση που θέλετε, δεν θα κάνει τους γείτονές σας καλύτερους, ούτε τις δημόσιες υπηρεσίες ταχύτερες και πιο αποτελεσματικές.

Εάν, όταν είσαστε χωρίς ταίρι είστε δυστυχισμένοι, το ίδιο θα αισθάνεστε και μέσα στο ρόλο σας ως σύντροφοι ή ως σύζυγοι.Αν δεν κατορθώσατε ακόμη να «βρείτε άκρη» στα επαγγελματικά και τα οικονομικά σας, θα είστε το ίδιο ξεκρέμαστοι και μάλιστα θα έχετε επιβαρυνθεί και με έναν σύντροφο επιπλέον.

Εάν νιώθετε ανεπαρκής ως γονέας, δεν πρόκειται να αισθανθείτε επαρκής όταν θα έχετε έναν σύντροφο στο πλευρό σας. Εάν έχετε χαμηλή αυτοπεποίθηση, και νιώθετε το βάρος ενός υπαρξιακού «κενού» και το άγχος της ζωής σας να σας βαραίνει, όταν είστε μόνοι χωρίς της παρουσία του Mr ή της Ms Perfect δίπλα σας, την ίδια χαμηλή αυτοπεποίθηση, και το ίδιο κενό θα αισθάνεστε και μέσα στην σχέση σας με αυτόν, ή αυτήν.

Η αλήθεια είναι ότι η δύναμη, η ικανοποίηση, η πληρότητα, και η ολοκλήρωση που ζητάτε βρίσκονται ήδη μέσα σας και απλά περιμένουν να τις ανακαλύψετε. Αντί λοιπόν να ψάχνετε κάποιον να αγαπήσετε, ας κάνετε τον εαυτό σας άξιο να αγαπηθεί.

Αντί να ξοδεύετε τόση ενέργεια στην προσπάθειά σας να κάνετε τους συντρόφους που ήδη έχετε να σας αγαπήσουν περισσότερο, επενδύστε την ενέργειά σας στο να γίνετε ακόμα πιο άξιοι να αγαπηθείτε.


Αναρωτηθείτε κατά πόσο εσείς προσφέρετε τόση αγάπη, όση θα θέλατε να σας προσφέρουν οι άλλοι; Πόσο δικαιολογημένο κι εύλογο είναι το να περιμένετε από τον σύντροφό σας, και τις άλλες σημαντικές σας σχέσεις, να σας αγαπήσουν βαθιά, παρόλο που εσείς δεν είστε ακόμη τόσο δοτικοί και αξιαγάπητοι;

Αναγνωρίστε το γεγονός ότι είστε κάτι ξεχωριστό, μόνο και μόνο επειδή υπάρχετε. Είστε ένα μοναδικό και πολύτιμο δώρο στον κόσμο, είτε έχετε μια πετυχημένη καριέρα, είτε είστε παντρεμένος/ η με τον τέλειο σύντροφο, είτε είστε μόνοι, είτε έχετε παιδιά, είτε όχι.

Δεν είναι ανάγκη να περιμένετε αυτό που τόσο πολύ επιθυμείτε να έρθει απ’ έξω. Η αλήθεια είναι ότι είστε ήδη ολοκληρωμένα ανθρώπινα όντα.Η «μαγική λύση» δεν υπάρχει έξω από σας. Δεν είναι μαγική, και βρίσκεται μέσα στην καρδιά σας:

Ανεξάρτητα από το εάν είστε συντροφευμένοι, παντρεμένοι ή όχι, εάν θέλετε περισσότερη αγάπη στη ζωή σας, ερωτευθείτε την ζωή που ζείτε. Και κάντε το σήμερα!

aftognosia.gr

Τετάρτη 12 Ιουνίου 2019

Μάθε ποιος είσαι !



«Ποιος είμαι;» είναι το σπαρακτικό ερώτημα που εγείρεται μέσα από κάθε ανθρώπινο ον. Προκειμένου να δοθεί μια ικανοποιητική απάντηση στο ερώτημα αυτό, έχει χυθεί άπειρο μελάνι και έχουν γραφτεί πολυάριθμα βιβλία. Συνήθως προσδιορίζεσαι μέσα από ετικέτες και ρόλους που αναλαμβάνεις. Ως παιδί δεν αντιλαμβάνεσαι τους ρόλους, τη γυναίκα που σε έφερε στον κόσμο την έβλεπες μόνο σαν μάνα. Απαιτούσες να ασχολείται μόνο με τη μητρότητα και το βλέμμα της να είναι συνεχώς πάνω σου. Αργότερα κατάλαβες ότι η μάνα ήταν και κόρη, αδερφή, σύζυγος, εργαζόμενη.

Μετά έμαθες κι εσύ να προσδιορίζεσαι μέσα από ρόλους: «είμαι καθηγητής, χριστιανός ορθόδοξος, σύζυγος και πατέρας δύο παιδιών. Είμαι ιδιοκτήτης σπιτιού, εξοχικού και αυτοκινήτου». Προσπαθούμε να αναλαμβάνουμε όσο το δυνατό περισσότερους ρόλους γιατί έτσι νιώθουμε ότι διευρυνόμαστε και γινόμαστε πιο πλήρεις.

Για έναν σοφό όμως η πληρότητα είναι διαφορετική, σημαίνει απελευθέρωση από ρόλους και ετικέτες. Είναι επικίνδυνο να στηρίζεσαι στους ρόλους σου για να «είσαι», γιατί μπορεί να συντριβείς όταν χάσεις τη δουλειά σου ή το σπίτι σου, όταν φύγουν τα παιδιά σου από το σπιτικό ή αν σε εγκαταλείψει ο/η σύζυγος.

Οι άλλοι, γονείς, φίλοι και εραστές θέλουν να σε υποτάξουν για το καλό σου, θέλουν να σε κατακτήσουν για να περάσουν τις ιδέες και τα θέλω τους γιατί αυτά θεωρούν σωστά. Τόσο φτωχά θεωρείς ότι είναι τα δικά σου εδάφη και τα παραδίδεις σε εκείνους να κυριαρχήσουν; Αν παραδώσεις έτσι και το είναι σου στο σύντροφό σου, θα φτάσει μια μέρα που θα έχεις χάσει τον εαυτό σου και δε θα ξέρεις πώς να τον ξαναβρείς, θα σπαταλήσεις την εξαιρετική και ανεκτίμητη ζωή σου διασκορπίζοντάς την.

Ένα κομμάτι χρυσού ακόμη κι αν το πετάξεις στην λάσπη και το ανασύρεις μετά από αιώνες, θα εξακολουθεί να είναι χρυσός. Έτσι είσαι κι εσύ, άφθαρτος χρυσός, που όταν αποκτήσεις επίγνωση της πολύτιμης φύσης σου, θα θες να βγεις από τις λάσπες και να αποκαλύψεις τη λαμπρότητά σου!

Χρειάζεσαι λοιπόν αυτογνωσία αλλά συνήθως την αποφεύγεις από φόβο μη φανερώσεις στους άλλους όσα προσπαθείς να κρύψεις μέσα σου και δεν αποδέχεσαι και ο ίδιος ότι υπάρχουν. Όμως το ότι τα αγνοείς δε σημαίνει ότι θα εξαφανιστούν. Κρατάς καλά φυλαγμένα όσα σε βασανίζουν για να μη φαίνεσαι ευάλωτος στα μάτια των άλλων. Προσπαθείς να δαμάσεις τον εσωτερικό σου κόσμο με ένα μαστίγιο, όπως ένας σκληρός θηριοδαμαστής σε τσίρκο αλλά θα έρθει μια μέρα που το θηρίο θα επαναστατήσει ενάντια σ’ αυτόν που του στερεί την ελευθερία.

Δε γνωρίζεις ποια είναι η αυθεντική σου εικόνα κι εκεί ξεκινάνε τα προβλήματα, όλα τα εμπόδια στη ζωή σου, οι κακές σχέσεις, οι λάθος σύντροφοι προέρχονται από την εικόνα που έχεις εσύ για τον εαυτό σου. Σε κάθε εραστή σου βλέπεις να καθρεφτίζεται ένα είδωλό σου ή μέρος του, που πολλές φορές δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.

Αν αναπτύξεις ένα δυνατό εγώ, μια ισχυρή φιλοσοφία, σταθερές αξίες και πιστεύω, θα μπορείς να αντιμετωπίσεις τις επιθέσεις των άλλων που θέλουν να κυριαρχήσουν πάνω σου και θα επιλέγεις αξιόλογους συνοδοιπόρους στη ζωή σου.

-----------

* Η Χαρά Ζήκα είναι Χημικός, Δρ. Φαρμακευτικής, συγγραφέας του βιβλίου «Έρωτας, Χημεία & Σεξ»-Εκδόσεις Ιανός και δημοσιογράφος. 

Ζει τη Μυτιλήνη και αρθρογραφεί κάθε Τετάρτη στο Lesvosenws.net στη στήλη "Η αλχημεία του έρωτα

Ένα νέο νησί γεννιέται στη Μεσόγειο



Μία νέα νήσος ξεπηδά από το νερό μέσα στη Μεσόγειο και ένα νέο βουνό δημιουργείται στο Νέο Δελχί στην Ινδία. Και πλέον στην 
ανθρωπόκαινο εποχή δεν χρειαζόμαστε εκρήξεις ηφαιστείων και τεκτονικές μετακινήσεις, προκειμένου να δημιουργηθούν νέα γεωγραφικά δεδομένα. Η νήσος που βρίσκεται στη Μεσόγειο και το βουνό στο Νέο Δελχί έχουν δημιουργηθεί από απορρίμματα και συγκεκριμένα από πλαστικό.

Σε όλον τον κόσμο πάνω από 5 τρισεκατ. πλαστικές σακούλες, 500 δισεκατ. πιάτα και ποτήρια χρησιμοποιούνται κάθε χρόνο και 500 εκατ. πλαστικά καλαμάκια κάθε μέρα. Αυτοί οι αριθμοί αντιστοιχούν σε 350 εκατ. τόνους πλαστικού και από αυτά τα μισά είναι μόνο μίας χρήσης. Για να έχουμε ένα μέτρο σύγκρισης, στη δεκαετία του ’50 η παραγωγή πλαστικού έφθανε μόλις τα δύο εκατ. τόνους τον χρόνο. Καθώς το πλαστικό είναι ένα υλικό ελάχιστα βιοδιασπώμενο (μόνο το 7% ανακυκλώνεται και το 12% καίγεται) τείνει να συσσωρεύεται παντού και είναι οι ποταμοί εκείνοι που συγκεντρώνουν το 90% από τα πλαστικά απορρίμματα: ο Γιανκτσέ στην Κίνα 1.469.481 τόνους, ο Ινδός 164.332 τόνους, ο Νείλος 84.792 και στην Ιταλία ο Άρνος, ο Τίβερης και ο Σάρνος.

Είναι ακριβώς στις ακτές της Τοσκάνης που δημιουργείται αυτή η νήσος, ανάμεσα στη νήσο Έλβα και την Κορσική. Η μήκους δεκάδων χλμ. νήσος αποτελείται από τμήματα πλαστικών ποτηριών, καλαμάκια, μπουκάλια, παπούτσια και ρούχα, που τα περισσότερα έχουν συρρικνωθεί σε κομμάτια όχι μεγαλύτερα από 2 χιλιοστά. Σε αντίθεση με την αντίστοιχη Garbage patch στον Ειρηνικό, που συγκεντρώνει 80.000 τόνους τέτοιων υλικών σε μία έκταση ίσαμε τρεις φορές τη Γαλλία, η νήσος της Μεσογείου δεν είναι σταθερή. Κάποιος μπορεί να τη δει μόνον ευκαιριακά και για λίγο: αποτελεί ένα άστατο χρονικό φαινόμενο, που επανεμφανίζεται κυκλικά. 


Για τη συνέχεια, κάντε "κλικ" πιο κάτω:

Δευτέρα 10 Ιουνίου 2019

Ιερομόναχος Αρσένιος Μπόκα-Αγιορείτης (1910 – 29 Νοεμβρίου 1989) - video



Γεννήθηκε στο χωριό Βάτσα Ντε Σους της Ρουμανίας το 1910, ο Ιωάννης, ο υιός του Ιωσήφ Μπόκα και της Χριστίνας. Το «παρατσούκλι» του στο σχολείο από τους συμμαθητές του ήταν «άγιος», για την ωραία και καθαρή ζωή του. Το σχολείο τελείωσε το 1929 αριστεύοντας. Κατόπιν σπούδασε στη Θεολογική Ακαδημία Σιμπίου. Επίσης έμαθε εκκλησιαστική μουσική, αγιογραφία και ιατρική. Το 1939 εκάρη μοναχός στο μοναστήρι Σίμπαντα Ντε Σιούς και στη συνέχεια χειροτονήθηκε ιερεύς από τον μητροπολίτη Νικόλαο.

Το 1940 ήλθε στο Άγιον Όρος για να εμβαθύνει στον μοναχισμό. Μη γνωρίζοντας κανένα, περιδιάβαινε τα δάση και προσευχόταν να του φανερώσει ο Κύριος πνευματικό οδηγό. Μη βρίσκοντας απάντηση στις προσευχές του, παρακαλούσε θερμά και μετά δακρύων την Παναγία, η οποία του παρουσιάσθηκε και τον ανέβασε στον Άθωνα. Εκεί του φανερώθηκε ένας έμπειρος, άγνωστος, γηραιός ασκητής, ο οποίος του δίδαξε τα της μοναχικής πολιτείας. Η Παναγία τον ενίσχυσε κι έμεινε εκεί επί σαράντα ήμερες νηστικός.

Επέστρεψε στην πατρίδα του από τον ιερό Άθωνα με πλούσιες εμπειρίες, Με τον π. Δημήτριο Στανιλοάε συζητούσε τα του αθωνικού ησυχασμού. Μαζί εργάσθηκαν για τη μετάφραση και τον σχολιασμό της Φίλοκαλιας. Τον καιρό εκείνο όποιος τον πλησίαζε του μιλούσε μόνο για τη Φιλοκαλία. Μένοντας στο μοναστήρι Σίμπαντα Ντε Σιούς απόκτησε το χάρισμα της προοράσεως, Οι καρδιές των άνθρώπων του ήταν ανοιχτό βιβλίο. Ως εξομολόγος βοηθούσε τους εξομολογούμενους ν’ ανοίξουν διάπλατα την καρδιά τους και να πουν όλα τους τ’ ανομήματα, δίχως να κρύβουν τίποτε. Πολύ τον λυπούσε η αμετανοησία των ανθρώπων. 


Στην περίοδο του αθεϊστικού καθεστώτος φυλακίσθηκε και ταλαιπωρήθηκε. Δεν έπαυσε όμως ποτέ να προσεύχεται και να βοηθά τους ανθρώπους με διάφορους τρόπους, Προείδε το τέλος του τρία έτη προ της εκδημίας του. Ανεπαύθη στις 28.11.1989, αφού προείπε την πτώση του κομμουνισμού. Τα τελευταία του λόγια ήταν: «Τώρα γνωρίζω που πηγαίνω…», Πλήθος κληρικών, μοναχών και λαϊκών τον συνόδευσαν στην τελευταία κατοικία του. Ετάφη στο προαύλιο της γυναικείας μονής Πρίσλοπ, πού ήταν Πνευματικός. 

Ο τάφος του κατέστη προσκύνημα. Οι πιστοί μετά το προσκύνημά τους, την προσευχή τους, και κατά την πίστη τους, βλέπουν θαύματα. Τον όσιο επικαλούνται ιδιαίτερα οι νέοι. Στον τάφο του συμβαίνει ένα παράδοξο. Ενώ εκεί έχει συνήθως παγωνιά, τα λουλούδια του τάφου του είναι πάντοτε ανθισμένα και ποτέ δεν μαραίνονται, δεν καίγονται, δεν παγώνουν. Ο μακαριστός φίλος του μακάριου π. Αρσενίου, π. Δημήτριος Στανιλοάε, έλεγε: «Ο π. Αρσένιος είναι ένα μοναδικό φαινόμενο στην ιστορία του ορθοδόξου ρουμανικού μοναχισμού».

Ο π. Αρσένιος γράφοντας προς μοναχούς, ανέφερε τα εξής αξιοσημείωτα: «Οι λαϊκοί βλέπουν τους μοναχούς μέσα από τα πάθη τους, από τα οποία πολεμούνται, και δεν θέλουν να πιστεύσουν ότι είναι δυνατόν οι μοναχοί να κάμουν μία ενάρετη ζωή. Η αρετή είναι ακατανόητη, ενίοτε ονομάζεται άπ’ αυτούς και υποκρισία. Έτσι, αδελφέ μοναχέ, σκέπασε τους ανθρώπους εν αγάπη με την πολλή σου προσευχή και θα ιδής να ανάπτη στις καρδιές αυτών των εκκοσμικευμένων χριστιανών, με τους οποίους συνομιλούσες, μία θεία φλόγα, την οποία δεν ημπορώ να περιγράψω, αλλά μόνο με πάθος την υποστηρίζω».



Ο υποτακτικός του ιεροδιάκονος Δομέτιος, έξι μήνες μετά την κοίμηση του οσίου Γέροντός του, έγραφε γι’ αυτόν: «Ο π. Αρσένιος ήτο άνθρωπος του Θεού. Ήτο και θα παραμείνη ένα φως στον ουρανό της Ορθοδόξου Ρουμανικής Εκκλησίας. Εγοήτευε τα πλήθη των πιστών, όλων των ηλικιών και των κοινωνικών τάξεων. Ιδιαίτερα τον αγάπησε η σπουδάζουσα νεολαία, η οποία επιθυμούσε να γευθή τα πνευματικά του βιώματα και ενεργήματα της θείας Χάριτος για την διατήρησι της ανθρωπίνης αξιοπρέπειας και την βίωση της Αληθείας. Πολλές διδαχές και έργα θαυμαστά έκανε ο πατήρ με την θεία Χάρι, τα οποία αποκαλύπτονται και θα αποκαλυφθούν στον καιρό τους. Εμείς ημπορούμε να βεβαιώσουμε ότι ο πατήρ ήτο προορατικός και θαυματουργός άγιος των ημερών μας, ότι βασανίσθηκε πολύ στις φυλακές και, όταν εξήλθε, εργάσθηκε σαν ποιμήν αληθινός υπέρ σωτηρίας του λαού του Θεού…».

Πηγές – Βιβλιογραφία:
Δομετίου Ιεροδιακόνου, Η ζωή του οσίου Γέροντος Αρσενίου Μπόκα (1910-1989) Ρουμάνου χαρισματούχου αγίου των ημερών μας (μετάφραση μοναχού Δαμασκηνού Γρηγοριάτη),Ορθόδοξη Μαρτυρία 72/2004, σσ. 58-63, 73/2004, σσ. 48-51, Όσιος Φιλόθεος της Πάρου 9/2003, σσ. 91-123.

Πηγή: Μοναχού Μωυσέως Αγιορείτου, Μέγα Γεροντικό εναρέτων αγιορειτών του εικοστού αιώνος Τόμος Γ΄ – 1984-2000, § Ιερομόναχος Αρσένιος Αγιορείτης (1910-1989), Εκδόσεις Μυγδονία, Α΄ Έκδοσις, Σεπτέμβριος 2011.

Πέμπτη 6 Ιουνίου 2019

Η Ατλαντίδα είναι η πιο διάσημη μυθολογική πόλη στον κόσμο


Ξεκίνησε την λειτουργία του το LOST ATLANTIS EXPERIENCE MUSEUM, το πρώτο μουσείο στον κόσμο αφιερωμένο στον μύθο της Χαμένης Ατλαντίδας.

Το πρώτο μουσείο στον κόσμο για την Χαμένη Ατλαντίδα, άνοιξε τις πόρτες του στο κοινό, στη Σαντορίνη.

Η Ατλαντίδα είναι η πιο διάσημη μυθολογική πόλη στον κόσμο. Εκατοντάδες βιβλία, ταινίες και θεωρίες βασίστηκαν σε αυτόν τον μύθο. Όλα ξεκίνησαν με την αναφορά του Πλάτωνα σε μια χαμένη ιδανική πόλη, μια πόλη με έναν μεγάλο και προηγμένο πολιτισμό.

Ο Πλάτων, ένας από τους πιο διάσημους φιλόσοφους του κόσμου, χρησιμοποίησε την ιστορία της Ατλαντίδας για να ενσταλάξει στους μαθητές του, ως παράδειγμα, τις υψηλότερες ηθικές αξίες που θα δημιουργούσαν μια ιδανική κοινωνία.

Πολλά μέρη του κόσμου διεκδικούν την τοποθεσία της χαμένης πόλης, όμως η Σαντορίνη σε συνδυασμό με την μεγάλη έκρηξη που έγινε στην αρχαιότητα, είναι μια από τις επικρατέστερες εξηγήσεις του μύθου.

Βασισμένο σε αυτή την θεωρία, ξεκίνησε την λειτουργία του το LOST ATLANTIS EXPERIENCE MUSEUM την 1η Μαΐου 2019 το πρώτο μουσείο στον κόσμο αφιερωμένο στον μύθο της Χαμένης Ατλαντίδας. 


Στο μουσείο με την χρήση σύγχρονων και καινοτόμων τεχνολογιών θα έχετε την ευκαιρία μεταξύ άλλων να:

  • Ανακαλύψετε τις αποδείξεις που συνδέουν τον μύθο της Ατλαντίδας με την έκρηξη του ηφαιστείου της Σαντορίνης
  • Εξερευνήσετε μια διαδραστική τοιχογραφία μαθαίνοντας για την ζωή του Πλάτωνα που τον ενέπνευσε για την ιδανική πολιτεία
  • Δείτε το μεγαλύτερο Διόραμα της Ατλαντίδας και την καθημερινή ζωή των κατοίκων της με την χρήση επαυξημένης πραγματικότητας
  • Ρωτήσετε τον ίδιο τον Πλάτωνα σε μορφή ολογράμματος για την φιλοσοφία και θεωρία του σχετικά με την Χαμένη Ατλαντίδα
  • Ξαναζήσετε με όλες τις αισθήσεις σας τον σεισμό, το τσουνάμι και την έκρηξη του ηφαιστείου που οδήγησαν στην καταστροφή της Ατλαντίδας μέσα από μια ανεπανάληπτη 9D εμπειρία.
  • Παρακολουθήσετε την γεωμορφολογική εξέλιξη του νησιού από την προϊστορική εποχή μέχρι σήμερα.
Το μουσείο Χαμένης Ατλαντίδας είναι επισκέψιμο καθημερινά 09:00–21:00.

Το γενικό εισιτήριο κοστίζει 12 ευρώ και το παιδικό 6 ευρώ (6-12 ετών).

Τετάρτη 20 Ιουνίου 2018

Νέα τιμητική εκδήλωση για τον Σαμιώτη κ.Εμμανουήλ Βαρβούνη



Πραγματοποιήθηκε την Δευτέρα 18 Ιουνίου στο Συνεδριακό Κέντρο Θεσσαλίας τιμητική εκδήλωση για τον Εμμανουήλ Βαρβούνη με την απονομή του Χρυσού Σταυρού από την Ιερά Μητρόπολη Δημητριάδος & Αλμυρού από τον Σεβασμιότατο Μητροπολίτη Δημητριάδος & Αλμυρού κ. Ιγνάτιο. 


Η τιμητική βράβευση πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο της τελετής λήξης του Α’ εξαμήνου με τίτλο «Εισαγωγή στη Λαογραφία» του τριετούς κύκλου σπουδών «Εισαγωγή στην Επιστήμη της Λαογραφίας» που διεξάγεται από την Ακαδημία Λαϊκού Πολιτισμού & Τοπικής Ιστορίας της Μαγνήτων Κιβωτού.

Μετά τον απολογισμό του Οργανωτικού Γραμματέα της Μαγνήτων Κιβωτού και μέλος της Επιστημονικής Επιτροπής του προγράμματος εξ αποστάσεως «Εισαγωγή στην Επιστήμη της Λαογραφίας» Δρ Αλέξανδρου Καπανιάρη, η καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Αιγαίου Μαρία Γκασούκα μίλησε για το πολυσχιδές έργο του Εμμανουήλ Βαρβούνη. 

Η εκδήλωση συνεχίστηκε με την τοποθέτηση του Σεβασμιότατου Μητροπολίτη Σάμου, Ικαρίας Ευσέβιου ο οποίος εγκωμίασε το έργο του Σαμιώτη καθηγητή Ε. Βαρβούνη, ενώ παράλληλα συνεχάρη τη Μητρόπολη Δημητριάδος για το καινοτόμο έργο της σε σχέση με το πρόγραμμα e-learning για το λαϊκό πολιτισμό.

Ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Δημητριάδος & Αλμυρού κ. Ιγνάτιος μίλησε με θερμά λόγια για το σχεδιασμό και την υλοποίηση όλης της προσπάθειας που πραγματοποιείται σε συνεργασία με το Τμήμα Ιστορίας & Εθνολογίας του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης και του Τμήματος Επιστημών Προσχολικής Αγωγής & Εκπαιδευτικού Σχεδιασμού του Πανεπιστημίου Αιγαίου. Ευχαρίστησε όλους του συντελεστές και τους/τις καθηγητές/τριες που συμμετείχαν το εαρινό εξάμηνο ενώ ανέφερε ότι σύντομα τέτοιου είδους προγράμματα θα επεκταθούν και με τη συνεργασία άλλων δομών και φορέων της Μητρόπολης.

Μετά ακολούθησε η απονομή του «Χρυσού Σταυρού» της Ιεράς Μητρόπολης Δημητριάδος & Αλμυρού και αντιφώνηση με σύντομη εισήγηση του τιμωμένου καθηγητή Εμμανουήλ Βαρβούνη με θέμα «Η σημασία της μελέτης της Λαογραφίας στην εποχή μας».

Την εκδήλωση συντόνισε ο Δρ Αλέξανδρος Καπανιάρης, μεταδιδακτορικός ερευνητής του Τμήματος Ιστορίας και Εθνολογίας Δ.Π.Θ., και Οργανωτικός Γραμματέας της «Μαγνήτων Κιβωτού».

Κυριακή 10 Ιουνίου 2018

Η γυναίκα στο ασανσέρ



Προσωπογραφία
Γεννήθηκα
σ' ένα χωράφι στάχια
που κυμάτιζαν σε κάθε εκπνοή σου
έμαθα να περπατώ
για να ρθω προς το μέρος σου
και να μιλώ
ακούγοντας τη φωνή σου
Ξαναγεννήθηκα ένα μεσημέρι
σ' ένα κήπο γεμάτο χρυσάνθεμα
κάτω απ τα κλειστά σου βλέφαρα
και με το δάκρυ σου,
εγώ που σώθηκα απ τον κατακλυσμό
είδα πως είναι να πνίγεσαι
σε μια σταγόνα..



Αυτό το ποίημα διάλεξε να διαβάσει πρώτο η Νατάσα Μποφίλιου, στην εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στον κατάμεστο Ιανό την Παρασκευή 11 Μαΐου για την παρουσίαση της ποιητικής συλλογής της Τασούλας Επτακοίλη με τίτλο "Γυναίκα στο ασανσέρ", υπογραμμίζοντας ότι αυτό το ποίημα, συμπυκνώνει με έναν τρόπο, το αίσθημα και την αίσθηση ολόκληρης της ποιητικής συλλογής.

Συνέχισε διαβάζοντας υπέροχα, μερικά από τα ποιήματα, στα ενδιάμεσα των ομιλητών καθ' όλη τη διάρκεια της εκδήλωσης.

Στη συνέχεια μίλησε ο στιχουργός και ραδιοφωνικός παραγωγός, Οδυσσέας Ιωάννου, όπου μεταξύ άλλων είπε ότι "η Τασούλα γράφει γυναικεία με αντρικές λέξεις" και κατέληξε ότι "η αποκάλυψη της Τασούλας μέσα από τα ποιήματά της, ήταν για εκείνον, .... "αποκαλυπτική"!!!

Ο συγγραφέας Γιώργος Μανιώτης είπε, ότι το πόνημα της Τασούλας είναι ένας ζωντανός οργανισμός.
"Όλα στην υπηρεσία του περιεχομένου, όλα στην υπηρεσία της ιερότητας του!"

Αναφέρθηκε στο "ορυχείο λέξεων" της ποιήτριας ενώ τόνισε ότι η ποιητική της συλλογή διαθέτει πρωτοτυπία που δεν επιδιώκει, αρμονία που γρατζουνά τον αναγνώστη, απρόσμενη αποκαλυπτική δομή και άμεση βολή - ευθεία στο στόχο - με σκοπό να συγκινήσει!!!

Η ψυχολόγος συγγραφέας και καθ. του Πάντειου Πανεπιστημίου, Φωτεινή Τσαλίκογλου τόνισε οτι αγάπησε την Τασούλα μέσα από τα 3 βιβλία που έχει εκδώσει, ενώ η ποιητική της συλλογή συγκεκριμένα, διαθέτει την έννοια της αληθινότητας.


Περιέχει το βλέμμα της οδύνης ενώ η γραφή της προσπαθεί να συγκινήσει το μικρό κοριτσάκι μέσα της.

Στο τέλος της παρουσίασης, η Τασούλα Επτακοίλη, εμφανώς συγκινημένη ευχαρίστησε τους παρευρισκόμενους στο πάνελ και την αίθουσα, τον εκδότη της Θανάση Καστανιώτη και το ζωγράφο Στέφανο Ρόκο για το εξώφυλλο του βιβλίου. Αναφέρθηκε στο πρόσωπο που έδωσε τον τίτλο στην ποιητική της συλλογή και έκλεισε διαβάζοντας το ομότιτλο ποίημα. 


Η γυναίκα στο ασανσέρ
Είναι όλοι εδώ.
Η μάνα μου
με ζυμάρι στα χέρια.
"Διακόσιες πανσελήνους έπλασα
κι ακόμα δεν χόρτασα ψωμί", μου λέει.
Το αγόρι του λεωφορείου
με το πράσινο μπουφάν·
δέντρο απροσμέτρητο
στο δάσος μου το συλημένο.
Ο γιατρός με τα θλιμμένα μάτια
και μάσκα χειρουργείου.
"Πώς πέρασες αυτή τη γραμμή-αλφαδιά
στη ζωή;" με ρωτάει.
Το αδέσποτο γατί
που ξεψύχησε από φόλα στο πάρκο.
Πάω να τ' αγγίξω,
μα όλο μου κρύβεται
πίσω από τη σκιά μου.

Είστε όλοι εδώ.
Εσύ που μ' αγαπάς
και φυσάς μέσα μου
πελάγη ανθισμένα.

Εσύ που μ' αγάπησες
κι έσπειρες στο χώμα μου
τόσες λέξεις
μην προσδοκώντας θερισμό.

Κι εσύ,
γυναίκα στο ασανσέρ
τόσο φως τριγύρω μου
και μια συγγνώμη
δε μπόρεσα να αρθρώσω
για τα σκοτάδια σου.


https://mpalos.blogspot.com

Σάββατο 9 Ιουνίου 2018

Σάμος: Οι μεταθέσεις και ο γιατρός Άγγελος Ρήγας (video)



Οι στίχοι του τραγουδιού βασίζονται στο ποίημα του Άγγελου Ρήγα "Οι μεταθέσεις", από την συλλογή "Νοσταλγικοί Ρυθμοί", εκδόσεις "Απόπλους".

Η ομάδα μουσικής του Συλλόγου Οικογενειών και Εθελοντών για την Ψυχική Υγεία (ΣΟΕΨΥ) νομού Σάμου στοχεύει στη δημιουργία ανθρώπινων δικτύων μέσω της τέχνης.

Η 
(ΣΟΕΨΥ) νομού Σάμου  ενδιαφέρεται να διαβάσει στίχους σύγχρονων Σαμίων ποιητών και στιχουργών που θα τους εμπνεύσουν για τη μουσική τους.

 Αν γράφετε στίχους ή ποιήματα μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί τους στο facebook (ΣΟΕΨΥ Ν.Σάμου) ή στο e-mail: samosenantiastostigma@gmail.com


Τετάρτη 6 Ιουνίου 2018

«Ομερτά» της διπλανής πόρτας

Συντάκτης: Μαργαρίτα Ικαρίου

Κώδικας σιωπής. Μιας συνένοχης σιωπής και αδιάφορης συμμετοχής σε όσα συμβαίνουν γύρω μας, στο μικρόκοσμο της καθημερινότητας και στη διπλανή μας πόρτα. Στις ζωές μας τις ίδιες, που καταλήξαμε να τις διαβιούμε απαθείς ή εθισμένοι στην παραισθησιογόνα απειλή των χειρότερων. Τρομοκρατημένοι και εξανδραποδισμένοι, «μοιραίοι και άβουλοι αντάμα…».

Αδιαφόρετα και αδιατάρακτα παρακολουθήσαμε εμβριθώς από τα δελτία ειδήσεων τους λερούς γονείς της Λέρου να στιγματίζουν με τερατώδεις, ειδεχθείς πράξεις τη σάρκα εκ της σαρκός τους. Δικάσαμε και καταδικάσαμε, καταβροχθίζοντας ως αδηφάγα τρωκτικά όλες τις λεπτομέρειες του διαμελισμού και της σκύλευσης των παιδικών ψυχών. Φτύνοντας τον κόρφο μας που στη δική μας «αγία» οικογένεια, «δε συμβαίνουν τέτοια πράματα». Νιώσαμε ήσυχοι και πήγαμε για τον εφησυχασμένο μας ύπνο του αδίκου. Λίγες μέρες μετά, έχουμε ήδη αρχίσει να ξεχνάμε…

Παιδιά που βουτούν στα Τάρταρα της κακοποίησης και κανείς δεν ακούει τον σπαραγμό τους. Δε βλέπει στα μάτια τους την κραυγή του σκιαγμένου ζώου, δε νοιάζεται για τον ουρανό τους, απροσδόκητα βαρύ και μαύρο από τεράστιες σταγόνες απέλπιδης προσπάθειας να διαφύγουν του τρόμου και του πόνου. Ολολυγμοί και καταγραφές ενός καθημερινού θανάτου, ενός μαρτυρίου χωρίς τέλος… Ο άκλαυτος πόνος στα μάτια των καθημαγμένων παιδιών, η πιο σκληρή ριπή στο μαστίγιο που καταχαρακώνει την αθλίως ανίσχυρη κοινωνία μας να προστατεύσει τα νέα της γεννήματα…

Homo homini lupus, λέγανε οι Λατίνοι. Ο άνθρωπος για τον άνθρωπο, λύκος. Αιμοσταγής και με τα δόντια γυμνά. Να καταβροχθίζει τους ανίσχυρους. Να τεμαχίζει τους αδύναμους. Να κατασπαράσσει τα ίδια του τα παιδιά. Και κανείς να μην ακούει τις κραυγές των πονεμένων… Να μη σκιάζεται και να μη κρύβεται στο καλοθρεμένο του «ωχ αδερφέ, εγώ θα σώσω τον κόσμο;»

Ούτε βέβαια επαρκεί το άλλοθι της αποδόμησης ενός κράτους προνοίας λόγω της οικονομικής πορνείας στην οποία η χώρα μας επιδίδεται, εκδιδόμενη εδώ και χρόνια από τους κάθε λογής «προστάτες». Θλιβερό κατάντημα για το οποίο όλοι ευθυνόμαστε, καθώς μετατρέψαμε την εγγενή νεοελληνική μας μιζέρια σε άκρατο και τραπεζοδανειοδοτούμενο υπερδανεισμό, ασθενούντες τελικά βαρέως από τη λέπρα της ευμάρειας. Εξαργυρώσαμε την επαναστατικότητα των φοιτητικών μας χρόνων με θεσούλες ή θεσάρες. Διακοσμήσαμε αδιακρίτως όλα τα πολιτικά συμπουρμπουλοκόμματα που κατέληξαν… αποκόμματα.


Παραδώσαμε αμαχητί τα ιδανικά και τα ιδεώδη, τα κεκτημένα με αγώνα και αίμα πολύ. Ξεχάσαμε όχι μόνο να είμαστε ενεργοί αλλά ούτε καν πολίτες-μετατραπήκαμε πότε σε απελάτες και πότε πελάτες. Φτάνοντας στο σήμερα, όπου η καθόλου ιστορία ακολουθεί το δρόμο της επαιτείας και των ραβδιών που κραδαίνουν μάγοι ή αγύρτες…

Ασβοί. Χωθήκαμε στη σιωπηρά υπαρκτή ανυπαρξία μας, με το φόβο πως η άθλια μυρωδιά της κοινωνίας μας που ζέχνει, μπορεί να μας προδώσει. Στοιχισμένοι στην ομοιομορφία ενός ιδιότυπου πρωτόκολλου, πότε συναίνεσης και πότε συγκάλυψης. Σε μια πρωτοφανή, εγγενή και σκιαγμένη ομερτά, που κρατά την έκφραση σε επίπεδα ψιθυρισμών κατασκιαγμένων. 

Στη νυχτερινή αποκάρωση και στα ηχητικά εφέ των φωταγωγών στις δαιδαλώδεις κυψέλες που ονοματίζουμε «σπίτια». Στις σκιές των παραθυριών και πίσω από τα κλειστά κουρτινάκια από όπου παρακολουθούμε κρυφίως τους διπλανούς μας να ξυλοδέρνονται, να σφάζονται, να βιάζουν τα παιδιά τους, να καταληστεύουν τους ηλικιωμένους γονείς τους, να τσακίζουν όποιον αδύναμο βρουν στο διάβα τους, να μετατρέπουν τη βία σε μπετόν αρμέ καθημερινότητα…

Σσσσς… σιωπή. Η σιωπή των αμνών και των αστών. Λίγο πριν οδηγηθούν κι οι ίδιοι στο τσιγκέλι.

Κυριακή 3 Ιουνίου 2018

Άλλη μία αναγνώριση - βράβευση του Σαμιώτη Καθηγητή Εμμανουήλ Βαρβούνη



Η τελετή λήξης του Α' Εξαμήνου (θέμα: Εισαγωγή στη Λαογραφία) της Ακαδημίας Λαϊκού Πολιτισμού & Τοπικής Ιστορίας, του φορέα "Μαγνήτων Κιβωτός" της Ιεράς Μητροπόλεως Δημητριάδος και Αλμυρού, θα πραγματοποιηθεί την Δευτέρα 18 Ιουνίου και ώρα 19:30 στο Συνεδριακό Κέντρο Θεσσαλίας στα Μελισιάτικα Βόλου.

Στην εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί η απονομή του Χρυσού Σταυρού της Ιεράς Μητροπόλεως Δημητριάδος & Αλμυρού από τον Σεβασμιότατο Μητροπολίτη Δημητριάδος & Αλμυρού κ. Ιγνάτιο στον Καθηγητή Λαογραφίας και Πρόεδρο του Τμήματος Ιστορίας & Εθνολογίας του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης και μέλος της Επιστημονικής Επιτροπής της Ακαδημίας Λαϊκού Πολιτισμού & Τοπικής Ιστορίας του πολιτιστικού φορέα Μαγνήτων Κιβωτός κ. Εμμανουήλ Γερ. Βαρβούνη.

Όσοι/ες δεν μπορέσουν να παρευρεθούν στην εκδήλωση διότι έχουν κάποια άλλη εργασία ή βρίσκονται εκτός Μαγνησίας θα έχουν τη δυνατότητα να παρακολουθήσουν την εκδήλωση μέσω youtube live (μέσω του καναλιού της Ακαδημίας).


Τρίτη 29 Μαΐου 2018

Σάμος: Ποιό είναι το Πρωτόκολλο ?



Ο Δήμαρχος Σάμου, Ελλάδα, κ. Μιχάλης Α. Αγγελόπουλος, και ο Δήμαρχος Κρότωνα, Ιταλία, κ. Ugo Pugliese, 


Στηριζόμενοι στις παραδοσιακές σχέσεις φιλίας ανάμεσα στις δύο χώρες τους,
Έχοντας επιλέξει να συνεργαστούν στον τουριστικό, οικονομικό, κοινωνικό, επιστημονικό και πολιτιστικό τομέα,

Πεπεισμένοι ότι, μέσα στο σύγχρονο κόσμο, η διπλωματία των πόλεων είναι μια πρόκληση για να οικοδομηθούν δίκαιες και διαρκείς λύσεις για την πρόοδο και την ευημερία των πολιτών,
Έχοντας την πεποίθηση ότι οι δήμοι μπορούν να συμβάλουν αποφασιστικά στην ειρήνη, την αλληλεγγύη , την σταθερότητα και την ανάπτυξη συμφωνούν τα ακόλουθα:

Άρθρο 1

Οι δύο δήμοι θα εργαστούν ώστε να προάγουν την αμοιβαία ευεργετική συνεργασία σε όλους τους τομείς ενδιαφέροντος για τους πολίτες τους, λαμβάνοντας υπ’όψιν την ιδιαίτερα αλλά όχι αποκλειστικά αυξανόμενη επιρροή της τεχνολογίας, της πληροφορίας και της επικοινωνίας στην κοινωνία και θα εξετάσουν την δυνατότητα δημιουργίας κοινής διαδραστικής πλατφόρμας ιστορίας, πολιτισμού, οικολογίας, περιβάλλοντος και τουρισμού.

Άρθρο 2


Οι δύο δήμοι θα επιχειρήσουν να ανταλλάξουν πληροφορίες και να μοιραστούν την εμπειρία τους στους ακόλουθους τομείς της διοίκησης του δήμου και της δημοτικής διαχείρισης: Γενική διοίκηση, δημοτικές υπηρεσίες, επαγγελματική κατάρτιση και διαχείριση του προσωπικού των επιχειρήσεων, πολιτιστικές δραστηριότητες και πολιτιστικός τουρισμός, νεολαία και άθληση, προστασία του περιβάλλοντος, οικολογική δράση, κοινωνική μέριμνα, καθώς και σε άλλους τομείς αμοιβαίου ενδιαφέροντος.

Άρθρο 3

Οι δύο δήμοι θα διευκολύνουν τις οικονομικές σχέσεις ανάμεσα στις επιχειρήσεις του Κρότωνα και της Σάμου και την συνέργεια των τοπικών Επιμελητηρίων και λοιπών φορέων αναπτυξιακού χαρακτήρα.

Άρθρο 4

Οι δύο δήμοι θα ενθαρρύνουν, θα αναπτύξουν και θα διευρύνουν τη συνεργασία στη βάση συγκεκριμένων προτάσεων που θα συμφωνηθούν και θα εκπονηθούν προς αμοιβαίο όφελος.

Οι δύο δήμοι θα υποστηρίζουν τη συνεργασία Πανεπιστημιακών Ιδρυμάτων και Επιστημονικών φορέων για την προώθηση της κοινωνίας της γνώσης.

Άρθρο 5

Οι δύο δήμοι θα εξετάσουν την από κοινού συμμετοχή τους σε ευρωπαϊκά προγράμματα αμοιβαίου ενδιαφέροντος.

Άρθρο 6

Στο παρόν πρωτόκολλο θα ενσωματωθούν τυχόν καινούργιες προτάσεις που οι δύο δήμοι θα προωθήσουν στα πλαίσια του Πρωτοκόλλου Συνεργασίας.

Άρθρο 7

Αυτό το πρωτόκολλο θα τεθεί σε ισχύ από την ημέρα της υπογραφής του. Tο πρωτόκολλο μπορεί να τροποποιηθεί ή να συμπληρωθεί γραπτώς με προϋπόθεση την αμοιβαία συγκατάθεση.

Υπεγράφη, στη Σάμο, την 26η Μαΐου 2018, σε δύο αντίγραφα, στα ελληνικά και ιταλικά.


Για τον Δήμο του Κρότωνα   Για τον Δήμο της Σάμου
Ugo Pugliese                      Μιχάλης Α. Αγγελόπουλος
Δήμαρχος                                    Δήμαρχος                               

Τετάρτη 23 Μαΐου 2018

Σάμος: Πολλαπλασιάζονται οι δυνατότητες των υπηρεσιών



Με αφορμή την έναρξη της θερινής περιόδου το Αρχηγείο της Ελληνικής Αστυνομίας εφοδίασε με τεχνολογικό εξοπλισμό Υπηρεσίες τουριστικών περιοχών και τις Κινητές Αστυνομικές Μονάδες (Κ.Α.Μ.), με σκοπό να αναβαθμιστεί η ποιότητα των υπηρεσιών που παρέχουν στους πολίτες και γενικότερα ο ρόλος και η αποστολή τους.

Ο σχεδιασμός πραγματοποιήθηκε από τη Διεύθυνση Πληροφορικής του Αρχηγείου και περιλαμβάνει τη διάθεση τερματικών χειρός (PDAs) και Mobile Broadband USB sticks. Πιο αναλυτικά διατέθηκαν:

Ø (30) φορητοί τερματικοί χειρός (PDAs), με δυνατότητα σύνδεσης στο δίκτυο Police on Line (POL) και πρόσβαση σε κρίσιμες επιχειρησιακές εφαρμογές, σε τουριστικές περιοχές των Διευθύνσεων Αστυνομίας Λέσβου, Χίου, Σάμου, Α’ και Β’ Δωδεκανήσου, Ζακύνθου, Κέρκυρας, Κεφαλληνίας, Λευκάδας, Χανίων, Ηρακλείου, Ρεθύμνου, Λασιθίου και Κυκλάδων (Μύκονο, Πάρο, Νάξο, Τήνο, Σύρο, Σαντορίνη, Μήλο, Ίο, Κέα και Άνδρο), και

Ø (25) Mobile Broadband USB sticks, με τα οποία καθίσταται εφικτή η σύνδεση του μηχανογραφικού τους εξοπλισμού, με το δίκτυο Police on Line (POL) στις Κινητές Αστυνομικές Μονάδες (Κ.Α.Μ.) της Ελληνικής Αστυνομίας, σε όλη τη χώρα.

Με τον εξοπλισμό αυτό πολλαπλασιάζονται οι δυνατότητες των υπηρεσιών αυτών στον τομέα της εξυπηρέτησης των πολιτών και στην ταχύτερη διεκπεραίωση των αιτημάτων τους, ενώ παράλληλα αναβαθμίζεται το επιχειρησιακό τους έργο, μέσω της διασύνδεσης με υπηρεσιακές εφαρμογές, που βελτιώνουν την ετοιμότητα και την ανταπόκριση τους στα θέματα αρμοδιότητας τους.

Τρίτη 15 Μαΐου 2018

Συμμετοχή της Σάμου στο Street Festival στον Δήμο του Sindelfingen



Ο Δήμος Σάμου θα συμμετάσχει στο Street Festival που διοργανώνεται από τις 22 έως τις 24 Ιουνίου στον Δήμο του Sindelfingen, με τον οποίο και έχει υπογραφεί Πρωτόκολλο Συνεργασίας.


Το Φεστιβάλ αυτό, έχει μακρά παράδοση και περιλαμβάνει τριήμερο εκδηλώσεων όπου συμμετέχουν δήμοι και κοινωνικές ομάδες παρουσιάζοντας τις ιδιαίτερες γεύσεις του τόπου τους. Πρόκειται για μία "παρέμβαση", που πραγματοποιείται στους δρόμους του γερμανικού Δήμου και είναι αφιερωμένη στις διεθνείς γαστρονομικές απολαύσεις. 

Οι συμμετέχοντες προβάλουν την τοπική τους παραγωγή αλλά και τα ιδιαίτερα εδέσματα τους σε μία ατμόσφαιρα που θυμίζει μεγάλη γιορτή καθώς στους δρόμους του Sindelfingen διεξάγονται συνεχή πολιτιστικά δρώμενα.

Η συμμετοχή του Δήμου στο Φεστιβάλ, με δικό του περίπτερο είναι ιδιαίτερα σημαντική καθώς ο τόπος μας έχει μεγάλη τοπική παραγωγή και εξαιρετικής ποιότητας προϊόντα που μπορεί να προωθήσει σε μία τόσο μεγάλη αγορά όπως αυτή της Γερμανίας.

Οι επιχειρηματίες που θα ήθελαν να πλαισιώσουν αυτήν την προσπάθεια, παρακαλούνται να επικοινωνήσουν με το γραφείο Δημάρχου και στα τηλέφωνα 2273350103-2273350140 έως και 1 Ιουνίου 2018 ώστε, είτε να δηλώσουν την συμμετοχή τους στην αποστολή (με ιδία δαπάνη), είτε για να διαθέσουν δείγματα των προϊόντων παραγωγής τους με στόχο την ποιοτική τους ανάδειξη κατά τη διάρκεια της διεξαγωγής του Φεστιβάλ.

Το Fiat 500 υπ’ αριθμόν 2.000.000 βγήκε από τη γραμμή παραγωγής.



• Το Fiat 500 υπ’αριθμόν 2.000.000 κατασκευάστηκε στο εργοστάσιο Tychy της Πολωνίας χθες.

• Το θρυλικό Fiat πωλείται σε περισσότερες από 100 χώρες ανά τον κόσμο και το 80% των πωλήσεων είναι εκτός Ιταλίας, καθιστώντας το, το πιο “παγκόσμιο” μοντέλο Fiat.

• Το 500 είναι ηγέτης της αγοράς, σε εννέα ευρωπαϊκές χώρες και βρίσκεται στις τρεις πρώτες θέσεις, σε επτά ακόμη. Στο ενδέκατο έτος του και με σχεδόν 60.000 μονάδες που πωλήθηκαν στην Ευρώπη, κατά το πρώτο τρίμηνο του 2018, το Fiat 500 μόλις σημείωσε το καλύτερο του τρίμηνο.

Το Fiat 500 υπ’αριθμόν 2.000.000 κατασκευάστηκε στο εργοστάσιο Tychy της Πολωνίας χθες. Είναι ένα Fiat 500C Collezione, με αποκλειστική δίχρωμη, λευκή και γκρι εμφάνιση Primavera που τροφοδοτείται από τον “αεράτο” κινητήρα TwinAir Turbo 85 HP. Θα πωληθεί στην Ιταλία. 

Η νέα ειδική σειρά αναδεικνύει το διαχρονικό ύφος και το σχεδιασμό των 500, τη μοναδική γοητεία και το μοντέρνο χαρακτήρα τους, με νέους συνδυασμούς χρωμάτων και υλικών και ένα φρέσκο, κομψό ύφος. Έρχονται με συναρπαστικό βασικό εξοπλισμό, όπως ζάντες 16 ιντσών, επιχρωμιωμένες λεπτομέρειες, μια γκρι/λευκή γραμμή να “αγκαλιάζει” το αυτοκίνητο και το διακριτικό σήμα "Collezione" στην πίσω πόρτα.

Η παραγωγή του δύο-εκατομμυριοστού αυτοκινήτου είναι ένα ακόμα ορόσημο περηφάνιας για την εταιρία, σε μια ιστορία με τόσες πολλές επιτυχίες. Το θρυλικό μικρό Fiat πωλείται σε περισσότερες από 100 χώρες παγκοσμίως. Πάνω από το 80% των πωλήσεων γίνονται εκτός Ιταλίας και για πέντε χρόνια ήταν το μπέστ σέλερ στην Ευρώπη στην κατηγορία του*, με μερίδιο αγοράς 14,6% στο τέλος του 2017. Επιπλέον, στο ενδέκατο έτος πωλήθηκαν περίπου 60.000 μονάδες στην Ευρώπη κατά τη διάρκεια του τρίτου τριμήνου του 2018 - ρεκόρ όλων των εποχών για τα σημερινά 500. Και πάλι, κατά το πρώτο τρίμηνο του 2018, το 500 ήταν ο ηγέτης της αγοράς σε εννέα χώρες (Ηνωμένο Βασίλειο, Ισπανία, Βέλγιο, Ελβετία, , Κροατία και Σλοβενία) και βρισκόταν στις πρώτες τρεις θέσεις σε άλλες επτά χώρες (Ιταλία, Γερμανία, Γαλλία, Σουηδία, Σλοβακία, Ρουμανία και Βουλγαρία).

Οι 30 ειδικές εκδόσεις που λνσαρίστηκαν τα τελευταία 11 χρόνια, τόσο από τη Fiat όσο και από την Abarth, είναι ένα από τα μυστικά της απρόσκοπτης επιτυχίας του Fiat 500. Το Fiat 500 υπήρξε ανέκαθεν ένα trendsetter που, ενώ παραμένει πιστό σε αυτό πρεσβεύει, πολλές φορές χρησιμοποιήθηκε ως μέσο για εξερεύνηση άγνωστων πεδίων για ένα αστικό αυτοκίνητο. Από τη μόδα και τα πολυτελή γιωτ έως τη συνδεσιμότητα. Η ειδική έκδοση Fiat 500 Collezione, η οποία “κλείνει το μάτι” στον κόσμο της μόδας, ακολουθεί τα βήματα των ειδικών περιορισμένων εκδόσεων - το 500-60esimo και το Anniversario - που κυκλοφόρησαν πέρυσι για τα πρώτα 60 χρόνια του 500.

Το 500 λανσαρίστηκε για πρώτη φορά το 1957 και πάνω από έξι εκατομμύρια αυτοκίνητα έχουν πουληθεί από τότε. Αυτοί οι σημαντικοί αριθμοί δείχνουν τη δύναμή του στο χώρο της αυτοκινητοβιομηχανίας αλλά και τη διαχρονική συλλεκτική του αξία για πολλές γενιές αυτοκινητιστών. Ήταν πάντα ένα εμβληματικό μέσο μεταφοράς και ένα προϊόν με μεγάλη κοινωνική επιρροή. Όχι τυχαία, ένα αυτοκίνητο από τη σειρά F των 500, που κατασκευάστηκε από το 1965 έως το 1972 και ήταν η πιο δημοφιλής έκδοση όλων των εποχών, μπήκε στη μόνιμη συλλογή στη MoMA, τη διάσημο γκαλερί σύγχρονης τέχνης της Νέας Υόρκης.

Η παραγωγή του θρυλικού Fiat ξεκίνησε στο Tychy το 2007, όταν παρουσιάστηκε το νέο μοντέλο. Ήταν επίσης το πρώτο αυτοκίνητο πόλης στον κόσμο, που κέρδισε τον τίτλο Αυτοκίνητο της Χρονιάς το ίδιο έτος, ως αποτέλεσμα των πολύ υψηλών επιπέδων παραγωγής του. Με περισσότερες από 200.000 μονάδες το χρόνο, για τη Fiat όσο και την Abarth, σήμερα το εργοστάσιο της Πολωνίας είναι ένα από τα πιο προηγμένα εργοστάσια της FCA παγκοσμίως. Ήταν ένα από τα πρώτα που έλαβαν πιστοποίηση World Class Manufacturing Gold.

Η απονομή των βραβείων "ΕΥΚΡΑΝΤΗ"



Στο ωραίο νεοκλασικό κτίριο του Ιδρύματος Αικατερίνη Λασκαρίδη έλαβε χώρα η απονομή των βραβείων ΕΥΚΡΑΝΤΗ 2018, που διοργάνωσαν με επιτυχία τα ΝΑΥΤΙΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ.

Ο Ελληνικός Σύνδεσμος Παραδοσιακών Σκαφών βραβεύθηκε με το βραβείο ‘Μαριλένα Λασκαρίδη’ για την αριστεία στον ναυτιλιακό πολιτισμό και την αρωγή στην Ελληνική Ναυτιλιακή κληρονομιά και παράδοση.

Ο πρόεδρος του Συνδέσμου Νίκος Καβαλλιέρος παραλαμβάνοντας το βραβείο ευχαρίστησε τους διοργανωτές για την απονομή που δόθηκε για την διάσωση των παραδοσιακών Ελληνικών ξύλινων σκαφών και καρνάγιων. 


Επίσης δήλωσε ότι το βραβείο έχει αποδέκτες και όλους τους φίλους και συνοδοιπόρους του αγώνα για την αποτροπή της καταστροφής των ξύλινων αλιευτικών παραδοσιακών σκαφών.

Σάββατο 12 Μαΐου 2018

Τα σαμιώτικα «καλύβια»

Γράφει ο Γιώργος Διολέτης


Το σαμιώτικο «καλύβι» (ή αλλιώς, καλύβα) είναι ένα σπιτάκι κτισμένο με πρόχειρα υλικά συνήθως, πού βρίσκεται μέσα σε κάποιο αγρόκτημα και παρέχει προστασία από τις καιρικές συνθήκες, στους αμπελοκαλλιεργητές. Η ανάγκη για φύλαξη εργαλείων και εφοδίων για τις γεωργικές εργασίες δημιούργησε αυτές τις μικρές αποθήκες.

Σιγά-σιγά και κυρίως λόγω των αποστάσεων από το χωριό, άρχισε να μεγαλώνει, να γίνεται λίγο πιο ευρύχωρο, να δημιουργείται και πρόσθετος χώρος για τα ζώα, γιατί ο κόσμος δεν μπορούσε να πηγαινοέρχεται πρωί βράδυ και κοιμόταν στο καλύβι. Για το λόγο αυτό έφτιαξαν μία υποτυπώδη εστία για μαγείρεμα (τζάκι) και μια υπερυψωμένη ξύλινη κατασκευή για τον ύπνο. Μια σκάλα ξύλινη για να ανεβαίνουν, ένα στρώμα για όλους γεμισμένο με άχυρα ή φύκια -αν ήταν κοντά στη θάλασσα- ένα μακρύ μονοκόμματο μαξιλάρι και το κρεβάτι έτοιμο.

Από τα μεσά της τραβάκας κρεμόντανε σύρματα με γάντζο στην άκρη για να κρεμάνε το καλάθι με τα τρόφιμα, το ψωμί, τις πατάτες, τα κρεμμύδια, γιατί απρόσκλητοι επισκέπτες (ποντικοί ) ανά πάσα στιγμή μπορούσαν να κάνουν τη ζημιά. Αργότερα κρεμάστηκε και το φανάρι πού έβαζαν τα φαγητά να τα προστατεύουν από τα έντομα. 


Δίπλα στο τζάκι, σε μια εσοχή του τοίχου (πουλίτσα) μια γυάλινη μπουκάλα λάδι, ένα σακουλάκι με χοντρό αλάτι κι ένα μπουκάλι ξύδι (γλυκάδι), τα απαραίτητα για τη μαγείρισσα. Δύο σανίδια στεριωμένα στον τοίχο ήταν τα ράφια για τα γυαλικά, μια γαβάθα, δύο τσίγκινα πιάτα κι ένα ποτήρι με τα κουταλοπήρουνα.

Στη μέση του καλυβιού ένα στρογγυλό χαμηλό τραπέζι, ο σοφράς στρωμένος με ένα σκούρο καρώ ύφασμα, πολυκαιρισμένο και λαδωμένο ενίοτε και τριγύρω κάνα δύο σκαμνάκια τα οποία τρίζανε αφόρητα σε κάθε σκύψιμο κι ένα τσούλι του αργαλειού κατάχαμα για να κάθονται τα παιδιά.

Στη μέση του σοφρά μια πήλινη γαβάθα, κοινή για όλους και μέσα τόσα κουτάλια όσα τα στόματα και ψωμί, κομμένο άτσαλα με το χέρι. Ένα παγούρι κρασί με δύο ποτηράκια για τους μεγάλους κι ένα αλουμινένιο μεγάλο κανάτι νερό για τους υπόλοιπους. Όλοι τρώγανε σιωπηλοί, χωρίς διαμαρτυρίες και μόλις τελείωναν ένα γρήγορο σφούγγισμα του στόματος με την ανάποδη του χεριού και έξω.

Πολλές φορές σε μια περιοχή υπήρχαν πολλά καλύβια που γειτόνευαν, οπότε δημιουργούνταν μικροί οικισμοί. Κάθε βράδυ μαζεύονταν όλοι και λέγανε ιστορίες και να τα γέλια και να οι σούμες, να οι σταφίδες, να τα καρύδια ,το νυχτέρι ήταν ότι καλύτερο. Χωρίς φως η νυχτερινή παρακολούθηση του έναστρου ουρανού ήταν μαγεία και μας έσπρωχνε σε συγκρίσεις αστεριών αλλά και στο θαυμασμό του Γαλαξία, που «οι μεγάλοι» μας λέγανε τότε ότι ήταν ο Ιορδάνης ποταμός.

Επειδή η νύχτα έχει τους δικούς της κινδύνους δε ξεμακραίναμε, δεν περπατάγαμε ξυπόλητοι και βάζαμε τη λουσέρνα στη μέση της αυλής και τότε μέσα από τα χορτάρια ξετρυπώνανε οι «φλατρούδες», κάτι αράχνες μικρές αλλά επικίνδυνες.

Μόλις σουρούπωνε ανάμεσα στα χόρτα έκαναν την εμφάνισή τους οι κολοφωτιές (πυγολαμπίδες) και τότε άρχιζε ένα ιδιαίτερο παιχνίδι, ποιος θα μαζέψει πιο πολλές μέσα σ’ ένα σπιρτοκούτι. Μετά τις απελευθερώναμε.

Τα πουλιά της νύχτας, κουκουβάγιες και μπούφοι, με τις περίεργες κραυγές τους έδιναν μια μυστηριώδη υπόσταση στη νύχτα και ένα φτερούγισμα ή ένα κρώξιμο, έδιναν λαβή για ιστορίες μυστηρίου οι οποίες μας μάζευαν όλο και πιο κοντά στη φωτιά. Μερικές ιστορίες ήταν τόσο ζωντανές πού σε φευγαλέες ματιές μπορούσες να δεις μάτια σα κάρβουνα να σε κοιτάζουν, πού χάνονταν στο σκοτάδι και ξαναφαίνονταν πιο πέρα, πιο έντονα, πιο αχνά, χωρίς να τολμάς να πεις «να εκεί….», μη και σε πουν φοβητσιάρη. Λες να ήταν τίποτα; Μπα δε νομίζω. Αλλά καμιά φορά δεν ξέρεις….

-«Ποιος θα πάει να μάς φέρει ένα κρύο νερό απ’ τη φλέβα»; μας πείραζαν καμιά φορά. Μετά απ’ αυτές τις ιστορίες ποιος να πάει; Ο ένας βαριόταν, ο άλλος νύσταζε τάχα, ο τρίτος χασμουριόνταν, «να…» μας πήγαινε!

Τις αυγές, μας ξύπναγε η μακρόσυρτη κραυγή ενός πουλιού, της αργολογούς (είδος μικρής κουκουβάγιας) όπως τη λέγανε, που μας καλούσε -λέει-στο αργολόιμα (ξεφύλλισμα). Όλοι ξυπνούσαν και άρχιζε η προετοιμασία, νύχτα ακόμα ενώ ο Αυγερινός στην Ανατολή σηματοδοτούσε την νέα μέρα. Τα τσακάλια με τις ιδιαίτερες κραυγές τους έφταναν αρκετά κοντά, αλλά το γαύγισμα του σκύλου τα κρατούσε σε απόσταση.

Πρωινή δουλειά και το μάζεμα του σανού μέσα σε μεγάλα τσουβάλια, τις «μπούρδες», γιατί το πρωί η δροσιά της νύχτας κρατούσε γλαρά τα φύλλα και δεν τριβόντουσαν. Το ίδιο και με τα χασίλια (βρώμη) στην εποχή τους. Αυτά τα κάνανε μεγάλα δέματα , τα φόρτωναν στα ζώα τέσσερα δέματα στην κάθε πλευρά και τα κουβαλούσαμε στο «ντάμι», αποθηκεύοντάς τα στον «τσάρκο» (υπερυψωμένος αποθηκευτικός χώρος), ήταν δε η κύρια τροφή για τα ζώα του σπιτιού.

Υπήρχαν και καλύβια μεγάλα και δίπατα με παράθυρα και διπλές πόρτες, με πατητήρια, με κοφτήρια και πιεστήρια, με «πολύμια» μεγάλα για το μούστο, με κιούπια για το λάδι, με τζάκια, με κρεβάτια πολλά, με κουρτινάκια στα παράθυρα, με αυλές στρωμένες με φτινάδες. Αλλά όλα είχαν κοντά τους μια πηγή με φρέσκο δροσερό νερό και μια στέρνα για να ποτίζουν τον κηπάκο με τα λαχανικά.

Πάντα γύρω απ τα καλύβια οι ιδιοκτήτες φύτευαν λουλούδια σε παρτεράκια, στους τοίχους, σε σούδες, σε αυλές. Ζουμπούλια και κρίνους , σκυλάκια και τριανταφυλλιές, μενεξέδες και κόρες, μαντιά και κάθε λογής εποχιακά για να έχουν σχεδόν όλο το χρόνο.

Από του χρόνου τα γυρίσματα, σήμερα αρκετά καλύβια έχουν υποστεί μεγάλες φθορές, αλλά έχουν απομείνει στη Σάμο και πολλά καλοσυντηρημένα.

Το καθένα έχει την ιστορία του, έχει την αξία του, έχει να πει πολλά. Όταν περνάμε ας στήσουμε το αυτί μας , κάτι θα ακούσουμε, κάτι θα μας πει ο αέρας που φυσάει, μπορεί κι ο νοικοκύρης … γιατί όχι;


http://www.samiaampelos.gr/