Η κυβέρνηση αποφάσισε να επιταχύνει την πώληση της ΔΕΗ. Μέχρι τώρα προγραμμάτιζε μόνον την περαιτέρω επέκταση της ιδιωτικής παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος. Τώρα προχωρά στην ιδιωτικοποίηση και του δικτύου.
Πρόκειται για την εκποίηση της μεγαλύτερης ελληνικής βιομηχανίας, που επί 50 χρόνια δημιουργήθηκε με δημόσιους πόρους. Ήταν το έμβλημα της μεταπολεμικής αναπτυξιακής προσπάθειας. Η περιουσία της εταιρείας είναι ανυπολόγιστης αξίας. Το δίκτυο, εκατομμύρια χιλιόμετρα καλωδίων, εκατοντάδες χιλιάδες κολόνες, χιλιάδες υποσταθμοί, έχει ενσωματώσει τεράστιες υπεραξίες δύο ολόκληρων γενεών.
Δίπλα στη συμβολική σημασία της ΔΕΗ ως παραγωγού δημόσιου αγαθού υπάρχει η καθοριστική συμβολή της στην ανάπτυξη, η οποία, ιδιαιτέρως στην παρούσα συγκυρία επανέρχεται ως αναγκαία και επείγουσα. Το κόστος της ενέργειας αποδεικνύεται σήμερα ο βασικός ανασταλτικός παράγων για την αναθέρμανση της βιομηχανίας. Φαντάζεται κανείς σε ποια επίπεδα θα εξακοντιστούν τα τιμολόγια όταν η ΔΕΗ, αλλά και η ΔΕΠΑ, περιέλθουν στη δικαιοδοσία των νέων αφεντικών...
Χωρίς τη δημόσια ΔΕΗ η χώρα για απροσδιόριστο χρόνο θα βυθιστεί στο τούνελ της ύφεσης. Οι αμυδρές αναλαμπές "ανάκαμψης" με ανεργία θα επιβεβαιώνουν το σκοτάδι.
Ο κυβερνητικός δογματισμός είναι αυτονόητος για τη Ν.Δ., που έχει μετατρέψει το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, και ιδιαιτέρως των δικτύων, σε δογματική - στρατηγική προτεραιότητα. Ωστόσο, παρά την επιχειρούμενη πλύση εγκεφάλου, η κοινωνία δεν πείθεται από το σωτηριολογικό κήρυγμα περί των ιδιωτικοποιήσεων.
Σε προχθεσινή δημοσκόπηση (της Marc για το κανάλι Alpha) καταγράφεται ισχυρή αντίσταση της κοινής γνώμης, που είναι μοιρασμένη. Οι οπαδοί της Ν.Δ. και της ΔΗΜ.ΑΡ. κατά πλειοψηφία είναι υπέρ των ιδιωτικοποιήσεων. Σε αντίθεση με τους οπαδούς του ΣΥΡΙΖΑ, του ΚΚΕ και των ΑΝ.ΕΛΛ, οι οποίοι απορρίπτουν το ξεπούλημα. Αλλά και οι οπαδοί του ΠΑΣΟΚ δείχνουν να μην προσχωρούν στη σαγήνη των αποκρατικοποιήσεων.
Η κοινωνία αντιλαμβάνεται ότι η εκποίηση των δικτύων (ΔΕΗ, ΔΕΠΑ και ιδιαιτέρως του νερού) οδηγεί σε αναπτυξιακό μοντέλο τριτοκοσμικής αναφοράς. Ο Σαμαράς βιάζεται να πουλήσει τις στρατηγικής σημασίας επιχειρήσεις στην ενέργεια, ώστε η κυβέρνηση της Αριστεράς να στερηθεί στοιχειωδών μοχλών δημόσιας παρέμβασης για την ανάπτυξη. Είναι άραγε τυχαίο ότι αυτές τις ημέρες βρίσκεται σε μυστική αποστολή στην Αθήνα, προσκεκλημένο της κυβέρνησης, υψηλόβαθμο κλιμάκιο της Παγκόσμιας Τράπεζας για να παράσχει "τεχνογνωσία" σχετικά με την κοινωνική προστασία και ασφάλιση;
Η ιδιωτικοποίηση των δημοσίων υπηρεσιών κοινής ωφέλειας έχει παρενέργειες και στα εργασιακά. Οι επιχειρήσεις αυτές μεταπολεμικά υπήρξαν η ραχοκοκαλιά του συνδικαλιστικού κινήματος και με αγώνες, αλλά συχνά και μέσω πελατειακών σχέσεων, είχαν εξασφαλίσει ένα επίπεδο αμοιβών και κοινωνικών δικαιωμάτων που λειτουργούσε ως οδηγός και για τον ιδιωτικό τομέα. Τώρα γκρεμίζονται όλα...
aygi
Πρόκειται για την εκποίηση της μεγαλύτερης ελληνικής βιομηχανίας, που επί 50 χρόνια δημιουργήθηκε με δημόσιους πόρους. Ήταν το έμβλημα της μεταπολεμικής αναπτυξιακής προσπάθειας. Η περιουσία της εταιρείας είναι ανυπολόγιστης αξίας. Το δίκτυο, εκατομμύρια χιλιόμετρα καλωδίων, εκατοντάδες χιλιάδες κολόνες, χιλιάδες υποσταθμοί, έχει ενσωματώσει τεράστιες υπεραξίες δύο ολόκληρων γενεών.
Δίπλα στη συμβολική σημασία της ΔΕΗ ως παραγωγού δημόσιου αγαθού υπάρχει η καθοριστική συμβολή της στην ανάπτυξη, η οποία, ιδιαιτέρως στην παρούσα συγκυρία επανέρχεται ως αναγκαία και επείγουσα. Το κόστος της ενέργειας αποδεικνύεται σήμερα ο βασικός ανασταλτικός παράγων για την αναθέρμανση της βιομηχανίας. Φαντάζεται κανείς σε ποια επίπεδα θα εξακοντιστούν τα τιμολόγια όταν η ΔΕΗ, αλλά και η ΔΕΠΑ, περιέλθουν στη δικαιοδοσία των νέων αφεντικών...
Χωρίς τη δημόσια ΔΕΗ η χώρα για απροσδιόριστο χρόνο θα βυθιστεί στο τούνελ της ύφεσης. Οι αμυδρές αναλαμπές "ανάκαμψης" με ανεργία θα επιβεβαιώνουν το σκοτάδι.
Ο κυβερνητικός δογματισμός είναι αυτονόητος για τη Ν.Δ., που έχει μετατρέψει το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, και ιδιαιτέρως των δικτύων, σε δογματική - στρατηγική προτεραιότητα. Ωστόσο, παρά την επιχειρούμενη πλύση εγκεφάλου, η κοινωνία δεν πείθεται από το σωτηριολογικό κήρυγμα περί των ιδιωτικοποιήσεων.
Σε προχθεσινή δημοσκόπηση (της Marc για το κανάλι Alpha) καταγράφεται ισχυρή αντίσταση της κοινής γνώμης, που είναι μοιρασμένη. Οι οπαδοί της Ν.Δ. και της ΔΗΜ.ΑΡ. κατά πλειοψηφία είναι υπέρ των ιδιωτικοποιήσεων. Σε αντίθεση με τους οπαδούς του ΣΥΡΙΖΑ, του ΚΚΕ και των ΑΝ.ΕΛΛ, οι οποίοι απορρίπτουν το ξεπούλημα. Αλλά και οι οπαδοί του ΠΑΣΟΚ δείχνουν να μην προσχωρούν στη σαγήνη των αποκρατικοποιήσεων.
Η κοινωνία αντιλαμβάνεται ότι η εκποίηση των δικτύων (ΔΕΗ, ΔΕΠΑ και ιδιαιτέρως του νερού) οδηγεί σε αναπτυξιακό μοντέλο τριτοκοσμικής αναφοράς. Ο Σαμαράς βιάζεται να πουλήσει τις στρατηγικής σημασίας επιχειρήσεις στην ενέργεια, ώστε η κυβέρνηση της Αριστεράς να στερηθεί στοιχειωδών μοχλών δημόσιας παρέμβασης για την ανάπτυξη. Είναι άραγε τυχαίο ότι αυτές τις ημέρες βρίσκεται σε μυστική αποστολή στην Αθήνα, προσκεκλημένο της κυβέρνησης, υψηλόβαθμο κλιμάκιο της Παγκόσμιας Τράπεζας για να παράσχει "τεχνογνωσία" σχετικά με την κοινωνική προστασία και ασφάλιση;
Η ιδιωτικοποίηση των δημοσίων υπηρεσιών κοινής ωφέλειας έχει παρενέργειες και στα εργασιακά. Οι επιχειρήσεις αυτές μεταπολεμικά υπήρξαν η ραχοκοκαλιά του συνδικαλιστικού κινήματος και με αγώνες, αλλά συχνά και μέσω πελατειακών σχέσεων, είχαν εξασφαλίσει ένα επίπεδο αμοιβών και κοινωνικών δικαιωμάτων που λειτουργούσε ως οδηγός και για τον ιδιωτικό τομέα. Τώρα γκρεμίζονται όλα...
aygi
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου