Σάμος: "Το Τίποτα"

Του Μάνου Σοβαλτζή

Θυμάμαι ήταν στο τέλος της δεκαετίας του 1940 στο Βαθύ. 

Κάθε Κυριακή μετά την εκκλησία με έπαιρνε ο Πατέρας μου, όταν ήταν καλός ο καιρός και πηγαίναμε πεζοπορία ή ορειβασία στις γύρω περιοχές του Βαθιού μας. 

Αν είχε βροχή με έπαιρνε μαζί του και πηγαίναμε στο καφενείο του Παρασκευά, στή παραλία, δίπλα στο κτίριο της Εθνικής Τράπεζας και καθόμασταν στο εσωτερικό του καφενείου.

Εκεί σύχναζαν ο Μητροπολίτης Ειρηναίος, ένας ιεράρχης πολύ μορφωμένος, ο Παππούς μου Ιωάννης Βακιρτζής, ο Σταύρος Σβορώνος, ο Γιατρός Μανώλης Σπύρου, ο Δικηγόρος Θέμος Στεφανίδης, ο οφθαλμίατρος Ιάσων Καραδημητρίου, ο Δικηγόρος Χρίστος Κωνσταντάρας, ο Δικηγόρος Βασίλειος Καριώτογλου, ο Δικηγόρος Κώστας Γαρουφαλής, ο Πρόξενος της Αγγλίας Δημήτριος Λουϊ Μάρκ, ο Βουλευτής Σάμου και Ικαρίας Ξενοφών Σπύρου, και άλλοι.

Εμμανουήλ Παρασκευάς

Θα μου πείτε, ένα παιδί τί γυρεύει μέσα σέ τόσους μεγάλους ? 

Ο Πατέρας μου όμως με ήθελε μαζί του για να συνηθίζω να ακούω τίς συζητήσεις των μεγάλων, όπως μου έλεγε, πού ήταν πολύ σημαντικές σέ πολλά θέματα.

Το κέρασμα από το Πατέρα μου ήταν μια πάστα και όταν δεν το ήθελα, έλεγε στον Παρασκευά: Εσύ ξέρεις. Φέρε του το "τίποτα".

Τί ήταν το "τίποτα" ; 

Ήταν ένα μικρό φοντάν στρογγυλό, σαν μεγάλη μπίλια, με γέμιση καρύδι και απ' έξω ζάχαρη ή τριμμένη σοκολάτα.

Χαρακτηριστικό και ονομαστό είχε γίνει το Τίποτα καί σέ αυτούς που πήγαιναν το πρωί και έλεγαν ότι τους είχε πει ο Γιατρός ή ο Δικηγόρος να τον περιμένουν εκεί μέχρι να γυρίσουν από κάποια υπηρεσία και δεν ήθελαν να πάρουν κάτι, όπως καφέ ή αναψυκτικό ή ο,τι άλλο.

Ο Παρασκευάς είχε εφεύρει αυτό το Τίποτα για νά πουλά κάτι το καφενείο.

Περασμένες εποχές με ωραίες αναμνήσεις!!!

Ο Ιπποκράτης Ζαίμης με άλλα στελέχη της τότε ΕΔΑ,
έξω από το καφενείο του Εμμανουήλ Παρασκευά. 

Σάμος: Εκδηλώσεις Εθνικής Αντίστασης στην Καστανιά

Η Διοίκηση του Εργατικού Κέντρου Σάμου καλεί τους εργαζόμενους και όλο το Σαμιακό λαό να τιμήσει με την παρουσία του τις εκδηλώσεις για την Εθνική Αντίσταση ενάντια στους φασίστες κατακτητές και την υπέρτατη θυσία δεκάδων ΕΑΜιτών, εφέδρων ΕΛΑΣιτών και πατριωτών, που δολοφονήθηκαν από τους φασίστες Ιταλούς τον Αύγουστο του 1943 στην Δυτική Σάμο.

          Το μνημείο της Καστανιάς είναι ένα από τα μυριάδες μνημεία που έχουν «σπείρει» σε όλη την Ευρώπη και το κόσμο οι φασίστες, οι ναζί και οι θαυμαστές τους, για να μας θυμίζουν τα αποτρόπαια εγκλήματα μιας ιδεολογίας γεμάτης από μίσος για τον άνθρωπο.

          Ελάχιστο χρέος για μας να συνεχίζουμε να βαδίζουμε στο μονοπάτι που χάραξαν οι ήρωες με το αίμα τους. Ενάντια στο ΝΑΤΟ, στους πολέμους και τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις που ληστεύουν τον πλούτο των λαών φέρνοντας την φτώχεια και την απόγνωση, την εκμετάλλευση και την προσφυγιά. Ενάντια στον φασισμό και τους τωρινούς θαυμαστές του.

ΠΟΤΕ ΠΙΑ ΦΑΣΙΣΜΟΣ – ΠΟΤΕ ΠΙΑ ΠΟΛΕΜΟΣ

ΕΞΩ ΟΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΠΟΛΗ ΚΑΙ ΧΩΡΙΟ, ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΓΕΙΤΟΝΙΑ

ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ ΣΤΟΥΣ ΕΚΤΕΛΕΣΜΕΝΟΥΣ ΤΗΣ ΚΑΣΤΑΝΙΑΣ

Καρλόβασι Σάμου: Εκδήλωση αφιερωμένη στην γενοκτονία των ποντίων

Την καλοκαιρινή της εκδήλωση θα πραγματοποιήσει η ενορία του Αγίου Νικολάου Καρλοβασίου την Δευτέρα 19 Αυγούστου στις 8:00 το απόγευμα, στο όμορφο προαύλιο του ναού. 

Η φετινή εκδήλωση είναι αφιερωμένη στην γενοκτονία των ποντίων μιας και φέτος συμπληρώνονται 100 χρόνια.

Το εκκλησιαστικό συμβούλιο σας καλεί να απολαύσετε σπιτικούς μεζέδες και κρασί και να ενισχύσετε την ανακαίνιση του ναού. 

Θα συμμετέχει η παιδική χορωδία, το χορευτικό και η θεατρική ομάδα του Αγίου Νικολάου.

Eκδηλώσεις εορτασμού της 195ης Επετείου της Ναυμαχίας της Σάμου

Τα εικαστικά του Ρίτσου – Οι πέτρες που έφερε το 1968 στη Σάμο

Τα εικαστικά του Γιάννη Ρίτσου «καλλιεργήθηκαν» στις απάνθρωπες συνθήκες της εξορίας στα ξερονήσια.

Μια ολόκληρη ζωή υπό διωγμό, υπό παρακολούθηση, σε εξορία λόγω πολιτικών φρονημάτων.

Ο ποιητής της Ρωμιοσύνης, Γιάννης Ρίτσος, πέρασε χρόνια κακουχιών εξόριστος για την κομμουνιστική ιδεολογία του στο κολαστήριο της Γυάρου, στη Μακρόνησο, στη Λέρο, σε κατ’ οίκον περιορισμό στο Καρλόβασι της Σάμου.

Η πολιτική του δράση αποτυπώθηκε στο έργο του και σφράγισε την ύπαρξή του.



Ίσως η διεθνής ακτινοβολία της ποιητικής του δημιουργίας άφησε στη σκιά τα εικαστικά, ένα άλλο σπουδαίο κομμάτι του Γιάννη Ρίτσου, το οποίο «καλλιεργήθηκε» στις απάνθρωπες συνθήκες της εξορίας στα ξερονήσια, τα γεμάτα στερήσεις, πόνο, θάνατο.

Σημαντικό το εικαστικό έργο

Ο Ρίτσος ακαταπόνητα ζωγράφιζε ακουαρέλες και σχέδια, δεν στέρευε από δημιουργικότητα ούτε στις ακραίες συνθήκες των στρατοπέδων συγκέντρωσης πολιτικών κρατουμένων.

(Φωτογραφία από το εργαστήριο Κουντουρούδα στο Καρλόβασι Σάμου, όπου ο Γιάννης Ρίτσος ζωγράφιζε σε πηλό)

Ο ποιητής, όπως είπε η κυρία Έρη Ρίτσου, κόρη του Γιάννη Ρίτσου, στο Reader.gr, έμαθε να ζωγραφίζει και πέτρες κατά τη διάρκεια της εξορίας του από τη Χούντα των Συνταγματαρχών στη Γυάρο.

«Δασκάλα» του ήταν η διακεκριμένη ζωγράφος και χαράκτρια Βάσω Κατράκη, η οποία επίσης είχε εκτοπιστεί στο «θανατονήσι».

Εκεί πάνω στο άνυδρο και άγριο νησί των Κυκλάδων, ελλείψει χαρτιού και χρωμάτων, άρχισε να ζωγραφίζει πάνω σε πέτρες ακολουθώντας το παράδειγμα της Βάσως Κατράκη.

Σε αντίθεση όμως με την Κατράκη, η οποία επέλεγε πέτρες με λεία επιφάνεια, εκείνος αναζητούσε πέτρες με γλυπτικές επιφάνειες, που του «υπαγόρευαν» τις μορφές τις οποίες με το πενάκι του αναδείκνυε.

Αργότερα, εκτός από τις πέτρες, άρχισε να ζωγραφίζει και πάνω σε κόκκαλα ζώων που ξέβραζε η θάλασσα και σε ρίζες από καλάμια

Έτσι περνούσαν οι ώρες και οι μέρες στην ξεραΐλα της Γυάρου, την ποτισμένη με απελπισία.

Το 1968, ο ποιητής που είχε ήδη μεταφερθεί στο Παρθένι της Λέρου από τη Γυάρο, διαγνώστηκε με καρκίνο.

Η... απογοήτευση του αστυνομικού διευθυντή Σάμου

Οι πραξικοπηματίες φοβούμενοι την κατακραυγή σε περίπτωση που η ασθένεια απέβαινε μοιραία, του επέτρεψαν να γυρίσει στη Σάμο και να μείνει σε κατ’ οίκον περιορισμό.

Το ταξί στο οποίο επιβιβάστηκε για να πάει από το λιμάνι ως το σπίτι του, ήταν γεμάτο με κούτες.

«Ήταν τόσες πολλές που εγώ που ήμουν μικρούλα, ίσα ίσα χωρούσα» λέει η κυρία Ρίτσου.
Αμέσως η οικογένεια Ρίτσου δέχτηκε την «επίσκεψη» του τοπικού αστυνομικού διευθυντή, ο οποίος ήρθε για να ελέγξει τι είχαν μέσα οι κούτες, αλλά… απογοητεύτηκε βρίσκοντας ζωγραφισμένες πέτρες, τις οποίες μάλλον δεν μπορούσε να εκτιμήσει!

Τα τελευταία χρόνια της Χούντας και ως τα μισά της δεκαετίας του '80, ο σπουδαίος ποιητής συνήθιζε να φιλοτεχνεί πάνω σε πηλό, στο εργαστήριο του Κουντουρούδα στο Καρλόβασι της Σάμου. Τα έργα του ποιητή μπορεί να τα δει κάθε επισκέπτης του εργαστηρίου.

Οι εικαστικές του δημιουργίες εκτίθενται κατά καιρούς σε εκθέσεις Μουσείων, ενώ έχουν κυκλοφορήσει σε ειδική έκδοση με το φωτογραφικό φακό του Πλάτωνα Μάξιμου.

Πηγή φωτογραφιών: Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης

https://www.reader.gr

Κοινωνικό καφενείο – μαγειρείο στη Σάμο

Στο ιστορικό ελληνικό νησί της Σάμου, γενέτειρα των φιλοσόφων Επίκουρου, Αρίσταρχου και Πυθαγόρα, η ΕΠΙΚΟΥΡΟΣ ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ. δημιουργεί το πρώτο της κοινωνικό καφενείο – μαγειρείο, ένα μέρος όπου η γνώση παίρνει μορφή και η φιλοσοφία γίνεται τρόπος ζωής, όπου ασθενέστερες ομάδες πληθυσμού θα έχουν τη δυνατότητα να απασχοληθούν, να εκφραστούν και να ζήσουν δημιουργικά.

https://www.epicurus.social/

Σχετικό δημοσίευμά μας: ΕΔΩ...!

Η Ατλαντίδα είναι η πιο διάσημη μυθολογική πόλη στον κόσμο

Ξεκίνησε την λειτουργία του το LOST ATLANTIS EXPERIENCE MUSEUM, το πρώτο μουσείο στον κόσμο αφιερωμένο στον μύθο της Χαμένης Ατλαντίδας.

Το πρώτο μουσείο στον κόσμο για την Χαμένη Ατλαντίδα, άνοιξε τις πόρτες του στο κοινό, στη Σαντορίνη.

Η Ατλαντίδα είναι η πιο διάσημη μυθολογική πόλη στον κόσμο. Εκατοντάδες βιβλία, ταινίες και θεωρίες βασίστηκαν σε αυτόν τον μύθο. Όλα ξεκίνησαν με την αναφορά του Πλάτωνα σε μια χαμένη ιδανική πόλη, μια πόλη με έναν μεγάλο και προηγμένο πολιτισμό.

Ο Πλάτων, ένας από τους πιο διάσημους φιλόσοφους του κόσμου, χρησιμοποίησε την ιστορία της Ατλαντίδας για να ενσταλάξει στους μαθητές του, ως παράδειγμα, τις υψηλότερες ηθικές αξίες που θα δημιουργούσαν μια ιδανική κοινωνία.

Πολλά μέρη του κόσμου διεκδικούν την τοποθεσία της χαμένης πόλης, όμως η Σαντορίνη σε συνδυασμό με την μεγάλη έκρηξη που έγινε στην αρχαιότητα, είναι μια από τις επικρατέστερες εξηγήσεις του μύθου.

Βασισμένο σε αυτή την θεωρία, ξεκίνησε την λειτουργία του το LOST ATLANTIS EXPERIENCE MUSEUM την 1η Μαΐου 2019 το πρώτο μουσείο στον κόσμο αφιερωμένο στον μύθο της Χαμένης Ατλαντίδας. 

Στο μουσείο με την χρήση σύγχρονων και καινοτόμων τεχνολογιών θα έχετε την ευκαιρία μεταξύ άλλων να:

• Ανακαλύψετε τις αποδείξεις που συνδέουν τον μύθο της Ατλαντίδας με την έκρηξη του ηφαιστείου της Σαντορίνης
• Εξερευνήσετε μια διαδραστική τοιχογραφία μαθαίνοντας για την ζωή του Πλάτωνα που τον ενέπνευσε για την ιδανική πολιτεία
• Δείτε το μεγαλύτερο Διόραμα της Ατλαντίδας και την καθημερινή ζωή των κατοίκων της με την χρήση επαυξημένης πραγματικότητας

• Ρωτήσετε τον ίδιο τον Πλάτωνα σε μορφή ολογράμματος για την φιλοσοφία και θεωρία του σχετικά με την Χαμένη Ατλαντίδα
• Ξαναζήσετε με όλες τις αισθήσεις σας τον σεισμό, το τσουνάμι και την έκρηξη του ηφαιστείου που οδήγησαν στην καταστροφή της Ατλαντίδας μέσα από μια ανεπανάληπτη 9D εμπειρία.
• Παρακολουθήσετε την γεωμορφολογική εξέλιξη του νησιού από την προϊστορική εποχή μέχρι σήμερα.

Το μουσείο Χαμένης Ατλαντίδας είναι επισκέψιμο καθημερινά 09:00–21:00.

Το γενικό εισιτήριο κοστίζει 12 ευρώ και το παιδικό 6 ευρώ (6-12 ετών).

https://www.athensvoice.gr/

Για ποιο λόγο ο Πρ. Παυλόπουλος θα πάει στην Κεφαλλονιά ?

Αποδέχτηκε τη πρόσκληση της τ. Υπουργού και συζύγου του αείμνηστου Γεράσιμου Αρσένη κυρίας Λούκα Κατσέλη και τελικά θα παραστεί στην Κεφαλλονιά, στις εκδηλώσεις μνήμης στον μεγάλο Κεφαλλονίτη πολιτικό, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Προκόπης Παυλόπουλος. 

Οι εκδηλώσεις θα πραγματοποιηθούν στις 3 Αυγούστου 2018 στο δημοτικό θέατρο «Κέφαλος» σε συνεργασία με την Παγκόσμια Ομοσπονδία Κεφαλλήνων και Ιθακησίων “ΟΔΥΣΣΕΥΣ” και το δήμο Κεφαλονιάς.

Θα ακολουθήσουν τα αποκαλυπτήρια της προτομής του Γεράσιμου Αρσένη από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας στο προαύλιο χώρο της Περιφερειακής Ενότητας Κεφαλληνίας (πρώην νομαρχία).

Αναμένουμε το επίσημο Πρόγραμμα.

Αυτή είναι η προτομή που θα στηθεί έξω από το Διοικητήριο

Την Προτομή του αείμνηστου υπουργού Γεράσιμου Αρσένη, που θα στηθεί έξω από το Διοικητήριο, είχε αποκαλύψει η με δημοσίευμα της, η εφημερίδα «Ημερήσιος» πριν περίπου ένα χρονο σε δημοσίευμα του.

Πρόκειται για το άγαλμα που φιλοτεχνεί στο εργαστήριό του στην Πάτρα ο Κεφαλονίτης γλύπτης Διονύσης Γερολυμάτος. Η προτομή του Γεράσιμου Αρσένη θα στηθεί έξω από το Διοικητήριο μετά από απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Κεφαλονιάς. Αυτές είναι οι φωτογραφίες της προτομής του μεγάλου Κεφαλλονίτη πολιτικού.

http://ekefalonia.gr

Σάμος: Πολύτιμο εργαλείο στην έρευνα της σαμιακής ιστορίας

Η υπηρεσία των Γενικών Αρχείων του Κράτους - Αρχεία Νομού Σάμου ευχαριστεί θερμά τον κ. Δημήτρη Γαλανή πρόεδρο της Κοινότητος Κοκκαρίου για το συνεχές ενδιαφέρον του για τη διάσωση από τη λήθη και την καταστροφή των αρχείων της περιοχής του, ο οποίος μερίμνησε και μετέφερε ο ίδιος με την βοήθεια ευαίσθητων συμπολιτών του τα ανενεργά αρχεία της Κοινότητος και του Οινοποιητικού Συνεταιρισμού Κοκκαρίου. 

Τα αρχεία (ιδιωτικά και δημόσια) αποτελούν πολύτιμα τεκμήρια ιστορίας και προσφέρουν και μετά την χρήση τους από την υπηρεσία ή τους ιδιώτες που τα παρήγαγαν πληροφορίες για την ζωή και τις δραστηριότητες των κατοίκων. 

Η ταξινόμηση και η δημιουργία ευρετηρίων των αρχείων αυτών θα προσφέρει ένα ακόμη πολύτιμο εργαλείο στην έρευνα της σαμιακής ιστορίας.

Τα σαμιώτικα «καλύβια»

Γράφει ο Γιώργος Διολέτης

Το σαμιώτικο «καλύβι» (ή αλλιώς, καλύβα) είναι ένα σπιτάκι κτισμένο με πρόχειρα υλικά συνήθως, πού βρίσκεται μέσα σε κάποιο αγρόκτημα και παρέχει προστασία από τις καιρικές συνθήκες, στους αμπελοκαλλιεργητές. Η ανάγκη για φύλαξη εργαλείων και εφοδίων για τις γεωργικές εργασίες δημιούργησε αυτές τις μικρές αποθήκες.

Σιγά-σιγά και κυρίως λόγω των αποστάσεων από το χωριό, άρχισε να μεγαλώνει, να γίνεται λίγο πιο ευρύχωρο, να δημιουργείται και πρόσθετος χώρος για τα ζώα, γιατί ο κόσμος δεν μπορούσε να πηγαινοέρχεται πρωί βράδυ και κοιμόταν στο καλύβι. Για το λόγο αυτό έφτιαξαν μία υποτυπώδη εστία για μαγείρεμα (τζάκι) και μια υπερυψωμένη ξύλινη κατασκευή για τον ύπνο. Μια σκάλα ξύλινη για να ανεβαίνουν, ένα στρώμα για όλους γεμισμένο με άχυρα ή φύκια -αν ήταν κοντά στη θάλασσα- ένα μακρύ μονοκόμματο μαξιλάρι και το κρεβάτι έτοιμο.

Από τα μεσά της τραβάκας κρεμόντανε σύρματα με γάντζο στην άκρη για να κρεμάνε το καλάθι με τα τρόφιμα, το ψωμί, τις πατάτες, τα κρεμμύδια, γιατί απρόσκλητοι επισκέπτες (ποντικοί ) ανά πάσα στιγμή μπορούσαν να κάνουν τη ζημιά. Αργότερα κρεμάστηκε και το φανάρι πού έβαζαν τα φαγητά να τα προστατεύουν από τα έντομα. 

Δίπλα στο τζάκι, σε μια εσοχή του τοίχου (πουλίτσα) μια γυάλινη μπουκάλα λάδι, ένα σακουλάκι με χοντρό αλάτι κι ένα μπουκάλι ξύδι (γλυκάδι), τα απαραίτητα για τη μαγείρισσα. Δύο σανίδια στεριωμένα στον τοίχο ήταν τα ράφια για τα γυαλικά, μια γαβάθα, δύο τσίγκινα πιάτα κι ένα ποτήρι με τα κουταλοπήρουνα.

Στη μέση του καλυβιού ένα στρογγυλό χαμηλό τραπέζι, ο σοφράς στρωμένος με ένα σκούρο καρώ ύφασμα, πολυκαιρισμένο και λαδωμένο ενίοτε και τριγύρω κάνα δύο σκαμνάκια τα οποία τρίζανε αφόρητα σε κάθε σκύψιμο κι ένα τσούλι του αργαλειού κατάχαμα για να κάθονται τα παιδιά.

Στη μέση του σοφρά μια πήλινη γαβάθα, κοινή για όλους και μέσα τόσα κουτάλια όσα τα στόματα και ψωμί, κομμένο άτσαλα με το χέρι. Ένα παγούρι κρασί με δύο ποτηράκια για τους μεγάλους κι ένα αλουμινένιο μεγάλο κανάτι νερό για τους υπόλοιπους. Όλοι τρώγανε σιωπηλοί, χωρίς διαμαρτυρίες και μόλις τελείωναν ένα γρήγορο σφούγγισμα του στόματος με την ανάποδη του χεριού και έξω.

Πολλές φορές σε μια περιοχή υπήρχαν πολλά καλύβια που γειτόνευαν, οπότε δημιουργούνταν μικροί οικισμοί. Κάθε βράδυ μαζεύονταν όλοι και λέγανε ιστορίες και να τα γέλια και να οι σούμες, να οι σταφίδες, να τα καρύδια ,το νυχτέρι ήταν ότι καλύτερο. Χωρίς φως η νυχτερινή παρακολούθηση του έναστρου ουρανού ήταν μαγεία και μας έσπρωχνε σε συγκρίσεις αστεριών αλλά και στο θαυμασμό του Γαλαξία, που «οι μεγάλοι» μας λέγανε τότε ότι ήταν ο Ιορδάνης ποταμός.

Επειδή η νύχτα έχει τους δικούς της κινδύνους δε ξεμακραίναμε, δεν περπατάγαμε ξυπόλητοι και βάζαμε τη λουσέρνα στη μέση της αυλής και τότε μέσα από τα χορτάρια ξετρυπώνανε οι «φλατρούδες», κάτι αράχνες μικρές αλλά επικίνδυνες.

Μόλις σουρούπωνε ανάμεσα στα χόρτα έκαναν την εμφάνισή τους οι κολοφωτιές (πυγολαμπίδες) και τότε άρχιζε ένα ιδιαίτερο παιχνίδι, ποιος θα μαζέψει πιο πολλές μέσα σ’ ένα σπιρτοκούτι. Μετά τις απελευθερώναμε.

Τα πουλιά της νύχτας, κουκουβάγιες και μπούφοι, με τις περίεργες κραυγές τους έδιναν μια μυστηριώδη υπόσταση στη νύχτα και ένα φτερούγισμα ή ένα κρώξιμο, έδιναν λαβή για ιστορίες μυστηρίου οι οποίες μας μάζευαν όλο και πιο κοντά στη φωτιά. Μερικές ιστορίες ήταν τόσο ζωντανές πού σε φευγαλέες ματιές μπορούσες να δεις μάτια σα κάρβουνα να σε κοιτάζουν, πού χάνονταν στο σκοτάδι και ξαναφαίνονταν πιο πέρα, πιο έντονα, πιο αχνά, χωρίς να τολμάς να πεις «να εκεί….», μη και σε πουν φοβητσιάρη. Λες να ήταν τίποτα; Μπα δε νομίζω. Αλλά καμιά φορά δεν ξέρεις….

-«Ποιος θα πάει να μάς φέρει ένα κρύο νερό απ’ τη φλέβα»; μας πείραζαν καμιά φορά. Μετά απ’ αυτές τις ιστορίες ποιος να πάει; Ο ένας βαριόταν, ο άλλος νύσταζε τάχα, ο τρίτος χασμουριόνταν, «να…» μας πήγαινε!

Τις αυγές, μας ξύπναγε η μακρόσυρτη κραυγή ενός πουλιού, της αργολογούς (είδος μικρής κουκουβάγιας) όπως τη λέγανε, που μας καλούσε -λέει-στο αργολόιμα (ξεφύλλισμα). Όλοι ξυπνούσαν και άρχιζε η προετοιμασία, νύχτα ακόμα ενώ ο Αυγερινός στην Ανατολή σηματοδοτούσε την νέα μέρα. Τα τσακάλια με τις ιδιαίτερες κραυγές τους έφταναν αρκετά κοντά, αλλά το γαύγισμα του σκύλου τα κρατούσε σε απόσταση.

Πρωινή δουλειά και το μάζεμα του σανού μέσα σε μεγάλα τσουβάλια, τις «μπούρδες», γιατί το πρωί η δροσιά της νύχτας κρατούσε γλαρά τα φύλλα και δεν τριβόντουσαν. Το ίδιο και με τα χασίλια (βρώμη) στην εποχή τους. Αυτά τα κάνανε μεγάλα δέματα , τα φόρτωναν στα ζώα τέσσερα δέματα στην κάθε πλευρά και τα κουβαλούσαμε στο «ντάμι», αποθηκεύοντάς τα στον «τσάρκο» (υπερυψωμένος αποθηκευτικός χώρος), ήταν δε η κύρια τροφή για τα ζώα του σπιτιού.

Υπήρχαν και καλύβια μεγάλα και δίπατα με παράθυρα και διπλές πόρτες, με πατητήρια, με κοφτήρια και πιεστήρια, με «πολύμια» μεγάλα για το μούστο, με κιούπια για το λάδι, με τζάκια, με κρεβάτια πολλά, με κουρτινάκια στα παράθυρα, με αυλές στρωμένες με φτινάδες. Αλλά όλα είχαν κοντά τους μια πηγή με φρέσκο δροσερό νερό και μια στέρνα για να ποτίζουν τον κηπάκο με τα λαχανικά.

Πάντα γύρω απ τα καλύβια οι ιδιοκτήτες φύτευαν λουλούδια σε παρτεράκια, στους τοίχους, σε σούδες, σε αυλές. Ζουμπούλια και κρίνους , σκυλάκια και τριανταφυλλιές, μενεξέδες και κόρες, μαντιά και κάθε λογής εποχιακά για να έχουν σχεδόν όλο το χρόνο.

Από του χρόνου τα γυρίσματα, σήμερα αρκετά καλύβια έχουν υποστεί μεγάλες φθορές, αλλά έχουν απομείνει στη Σάμο και πολλά καλοσυντηρημένα.

Το καθένα έχει την ιστορία του, έχει την αξία του, έχει να πει πολλά. Όταν περνάμε ας στήσουμε το αυτί μας , κάτι θα ακούσουμε, κάτι θα μας πει ο αέρας που φυσάει, μπορεί κι ο νοικοκύρης … γιατί όχι;

http://www.samiaampelos.gr/

Ο Δήμος Σάμου στο Μεταπόντιο της Ιταλίας

Μεταπόντιο 2018, 4-5-6 Μαΐου: το γεγονός που αναμένεται να σηματοδοτήσει ένα νέο στάδιο στην ένδοξη ιστορία της ελληνικής αποικίας της Metaponto. Ο Δήμος Σάμου με εκπρόσωπο τον δημοτικό σύμβουλο Δημήτρη Μαυρατζώτη ήταν στο Διεθνές αυτό συνέδριο στο Μεταπόντιο Ιταλίας.

Έφτασε περαιτέρω ώθηση και τη συνοχή της «» Μεγάλη Ελλάδα Μεταπόντιο Διεθνές Φεστιβάλ 2018 «που διοργανώνει ο Δήμος της Bernalda με τη συνεργασία των ημικύκλια της Σάμου - Ελλάδα και Metaponto. Στην πραγματικότητα, η Αχαϊκή Μεταπόντιο, χάρη στην σημαντική υποστήριξη της Ελληνικής Κοινότητας «Μαρία Κάλλας», κάνει μια αξέχαστη συμφωνία με Spartan Taras: η ιστορία του πριν από 2300 χρόνια ζει στο όνομα της Tymicha.

Tymicha, το Πυθαγόρειο Σπαρτιάτης, μέλος, μαζί με τον σύζυγό της Myllias, μια ομάδα προσκυνητών στο Metaponto, που δέχθηκαν επίθεση από τους στρατιώτες Συρακούσιοι, επειδή είχε απορρίψει τη φιλία του τυράννου Διονυσίου του Πρεσβύτερου. Παρόλο που θα μπορούσαν να περάσουν από ένα ευρύ πεδίο φασολιών για να ξεφύγουν, δεν θα ήταν, γιατί αυτό ήταν ένα ταμπού γι 'αυτούς. 

Αντ 'αυτού, πολέμησαν και πέθαναν, με εξαίρεση την έγκυο Timycha και τον σύζυγό της, οι οποίοι συνελήφθησαν. Ο Διονύσιο την αμφισβήτησε για το λόγο για αυτό το ταμπού, αλλά αρνήθηκε να απαντήσει. Αντ 'αυτού, έκοψε τη γλώσσα της και το έβαλε στα πόδια της σε μία πρόκληση.

(Giamblico, η ζωή του Πυθαγορείου).

Προς τιμήν αυτής της θαρραλέας γυναίκας Πυθαγόρεια σχεδιάστηκε το πρώτο ρελέ των λαμπαδηδρόμοι της Magna Grecia, τώρα όπως και τότε, ξεκινούν από Taranto και θα διασχίσει τους δήμους της Massafra Palagiano, Castellaneta και Τζινόζα, των οποίων οι δήμαρχοι έχουν ενωθεί με ενθουσιασμό και συμμετοχή στη νέα διαπεριφερειακή συμφωνία, η οποία παρέχει νομική συνδρομή.

Το ρελέ θα φθάσει στο Ναό της Ήρας, ήδη από το σχολείο του Πυθαγόρα, όπου θα υπάρχει η τελετή ανάληψης καθηκόντων θα πρέπει να ακολουθείται από το νέο και εντυπωσιακό αναπαράσταση των αρχαίων τελετών «Hieros Γάμος Ήρας. Koreutica Naiad των Μεταπόντιο και τις Νηρηίδες του Τάραντα», γιόρτασε ακολουθώντας πιστά το τελετουργικό ελληνικό πρωτότυπο.

Gibson: Η εταιρεία που έγινε συνώνυμο της rock

BB King, Toni Iommi, Angus Young, Jimmy Page, Chuck Berry. Τι κοινό έχουν οι συγκεκριμένοι κύριοι εκτός του ότι άλλαξαν την ιστορία της μουσικής; Είναι κιθαρίστες που συνέδεσαν το όνομά τους με μερικά από τα πιο ιστορικά μοντέλα της θρυλικής Gibson.

Το 1894, όταν ο Orbille Gibson άρχιζε να πουλά τα ακουστικά όργανα που κατασκεύαζε σίγουρα δεν θα περίμενε ότι το όνομά του θα έμενε στην ιστορία, ως συνώνυμο μερικών από τις πιο σημαντικές κιθάρες στην ιστορία της μουσικής. Ο ανελέητος συναγωνισμός με την εταιρεία του Leo Fender θα οδηγήσει τους δύο «γίγαντες» της ηλεκτρικής κιθάρας στην πρωτοπορία και στην παραγωγή οργάνων σπουδαίας ποιότητας, τα οποία, με τη σειρά τους έκαναν διάσημα παγκοσμίως μεγάλοι κιθαρίστες της rock, της blues και όχι μόνο.

Η εταιρεία από το Nashville, βρίσκεται πλέον υπό το καθεστώς της χρεοκοπίας, μη μπορώντας να ακολουθήσει την τεχνολογική στροφή σε πιο ηλεκτρονικά μονοπάτια.

Η Gibson υπέβαλε χθες αίτηση υπαγωγής στο «Chapter 11» του αμερικανικού πτωχευτικού κώδικα με σχέδιο αναδιάρθρωσής της υπό τη νέα ιδιοκτησία των δανειστών της, επικαλούμενη «καταστροφική» οικονομική πτώση, καθώς δεν απέδωσαν οι επενδύσεις της σε καταναλωτικά ηλεκτρονικά είδη.

Σε ανακοίνωσή της, η οποία συνοδεύει την αίτηση, αναφέρει ότι ζήτησε τη δικαστική προστασία από τους πιστωτές της για να προχωρήσει σε αναδιάρθρωση.

Η εταιρεία διευκρινίζει ότι σκοπεύει να συνεχίσει να δραστηριοποιείται στον σχεδιασμό, την κατασκευή και την πώληση μουσικών οργάνων και εξοπλισμού, αλλά θα κλείσει το παράρτημά της που κατασκευάζει τα ακουστικά της Philips και άλλα αξεσουάρ ηλεκτρονικών ειδών.

Τα χρέη της Gibson ανέρχονται σε περίπου100 με 500 εκατ. δολάρια και ότι τουλάχιστον 100.000 δολάρια είναι χρέη προς 26 άλλες εταιρείες. Η εταιρεία ανακοίνωσε ότι έχει συνάψει συμφωνίες με μετόχους για το 69% και πλέον του χρέους της, το οποίο θα της επιτρέψει να εξακολουθήσει να λειτουργεί.

Οι πωλήσεις, πάντως, των ηλεκτρικών της κιθάρων αυξήθηκαν κατά 10,5% σε 122 εκατ. δολάρια μέχρι τον περασμένο Ιανουάριο σε σχέση με έναν χρόνο νωρίτερα.

Σε ανακοίνωσή του ο διευθύνων σύμβουλός της Χένρι Τζούσκεβιτς, κάτοχος του 36% της εταιρείας, αναφέρει ότι η Gibson, η οποία απασχολεί 875 εργαζόμενους και στα τρία της εργοστάσια, «θα επικεντρωθεί και πάλι στο βασικό της αντικείμενο», εκείνο των μουσικών οργάνων, το οποίο «θεωρούμε ότι θα της εξασφαλίσει την μακροχρόνια σταθερότητα και οικονομική ευρωστία».
http://www.efsyn.gr/politiki

Σάμος: Πρόγραμμα εορτασμού - 9η Μάη, ημέρα λήξης του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου

Η Ελληνική Βουλή με το άρθρο 4 του Ν. 2703/1999 (Φ.Ε.Κ. 72 / Α / 8.4.1999) καθιέρωσε την 9η Μαΐου, ημέρα λήξης του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, ως ημέρα πανελλαδικού εορτασμού των εθνικών αγώνων και της Εθνικής Αντίστασης 1941 – 1944 κατά του ναζισμού και του φασισμού, για την έμπρακτη απόδοση της οφειλόμενης από το έθνος τιμής προς τους πολεμιστές, τους αγωνιστές, τους νεκρούς και τα θύματα του αγώνα του Ελληνικού Λαού εναντίον των εχθρικών στρατευμάτων κατοχής.

Κατά το φετινό εορτασμό, σύμφωνα με το παραπάνω σχετικό, ορίζονται οι εξής εκδηλώσεις :

Α) Γενικός σημαιοστολισμός από την ογδόη πρωινή ώρα μέχρι τη δύση του ηλίου της Τετάρτης, 9ης Μαΐου 2018.

Β) Φωταγώγηση όλων των καταστημάτων του δημοσίου, των ΟΤΑ, καθώς και των καταστημάτων των Ν.Π.Δ.Δ. και των Τραπεζών από τη δύση του ηλίου της 9ης Μαΐου μέχρι τις πρωινές ώρες της επομένης.

ΤETAΡΤΗ, 9 ΜΑΙΟΥ 2018

• Ώρα 10:30: Επίσημη δοξολογία στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Αγίου Νικολάου της πόλεως Σάμου, χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Σάμου & Ικαρίας κ.κ. Ευσεβίου (πέρας προσελεύσεως επισήμων: 10:25)

• Ώρα 11:30: Επιμνημόσυνη δέηση στο Ηρώο των πεσόντων της πόλεως, στην Πλατεία Πυθαγόρα και κατάθεση στεφάνων από τους κ.κ. Αντιπεριφερειάρχη Σάμου, Βουλευτή Σάμου, Διοικητή 79 ΑΔΤΕ, Δήμαρχο Σάμου, Αστυνομικό Διευθυντή Σάμου, Λιμενάρχη Σάμου, Διοικητή Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Σάμου, Πρόεδρο Συνδέσμου Αναπήρων και Θυμάτων Πολέμου, Πρόεδρο Εφέδρων Αξιωματικών και Ανθυπασπιστών, Πρόεδρο Τραυματιών Πολεμιστών Οπλιτών. Εκ μέρους της Εθνικής Αντίστασης θα καταθέσουν στεφάνια οι εκπρόσωποι όλων των Παραρτημάτων των αναγνωρισμένων αντιστασιακών οργανώσεων που εδρεύουν στο Νομό (1. Π.Ε.Α.Ε.Α., 2. Π.Ο.Α.Ε.Α., 3. Π.Σ.Ε.Α.Ε.Α.).

100 χρόνια από την επίσημη αναγνώριση του Δήμου Βαθέος Σάμου

Σήμερα 5η Μαΐου 2018 συμπληρώνονται 100 χρόνια από την επίσημη αναγνώριση των Δήμων Θεσ/κης, Βέροιας, Νάουσας, Έδεσσας, Κοζάνης, Φλώρινας, Μυτιλήνης, Πλωμαρίου (σημ. δήμος Λέσβου), Χίου, και Βαθέος (σημ. δήμου Σάμου) ως αυτόνομες αυτοδιοικητικές οντότητες βάσει του υπ' αρ. 16 Βασιλικού Διατάγματος "Περί συστάσεως δήμων εν ταις νέαις χώραις" (το οποίο δημοσιεύτηκε στο 98ο φύλλο της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως την 5 Μαΐου 1918).

Ο Δήμος Σάμου, συμμετέχοντας στην επετειακή ημερίδα με τίτλο "100 χρόνια ιστορίας. Διαμορφώνοντας το αύριο", θα παρουσιάσει στους προσκεκλημένους του Δήμου Βέροιας την ιστορική διαδρομή και την πραγματικότητα του σήμερα (παρεμβάσεις - έργα - τουριστικός προορισμός).

Ο Δήμαρχος Μιχάλης Αγγελόπουλος θα εκπροσωπήσει και την Κεντρική Ένωση Δήμων Ελλάδας (ΚΕΔΕ).

Στην πορεία της εθνικής ολοκλήρωσης και ως πτυχές του ανατολικού ζητήματος

Ντίνα Κώνστα - Τα παιδικά χρόνια στη Σάμο

«Μεγάλωσα σε ένα πολύ μικρό χωριό της Σάμου, τους Σπαθαραίους. Όταν ήμουν μικρή, νόμιζα ότι ήταν πολύ μεγάλο χωριό, αλλά όταν ξαναπήγα, ύστερα από πάρα πολλά χρόνια, διαπίστωσα ότι ήταν πάρα πολύ μικρό.

Δεν ήθελα να επιστρέψω, αλλά μου το επέβαλε πραξικοπηματικά η φίλη μου η Έρη Ρίτσου.
Εξακολουθούσε, ωστόσο, να είναι πολύ όμορφο.
Βρίσκεται στην πλαγιά ενός βουνού και επειδή η γιαγιά μου ήταν πολύ πλούσια και είχε πολλά κτήματα, το σπίτι μας, κτισμένο το 1813, ήταν γεμάτο κισσούς.

Ήταν ένα υπέροχο κομμάτι γης με ρέμα, αλώνια και πολλά δέντρα. Θυμάμαι την εποχή των μεγάλων σεισμών της Κεφαλλονιάς, που, παρ' ότι στην άλλη άκρη της Ελλάδας, κουνιόμασταν κι εμείς κι έτσι κοιμόμασταν στρωματσάδα έξω για έναν ολόκληρο μήνα.

Γύρω-γύρω υπήρχαν κυπαρίσσια και απέναντι στο βάθος μπορούσες να διακρίνεις τους Φούρνους της Ικαρίας ‒ ένα όνειρο!

Την ομορφιά που είδα μεγαλώνοντας εκεί δεν την ξαναντίκρισα ποτέ. Σ' αυτά τα μικρά μέρη μαθαίνεις να ξεχωρίζεις όλα τα δέντρα και τα φυτά, έρχεσαι σε επαφή με τον κύκλο της ζωής: γεννήσεις, γάμοι, κηδείες, πανηγύρια, όλα εκεί. Κι αυτό σε κάνει πιο ανθρώπινο».

Η ίδια δηλώνει μισή Πόντια, μισή Σαμιώτισσα.

Ήταν δεν ήταν 3 μηνών όταν έχασε τον πατέρα της. Ως πολίτης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και λαμπερό μυαλό παρακολουθούσε μια σπουδαία σχολή στην Κωνσταντινούπολη που έβγαζε ηγεμόνες.

Στο μεταξύ, ξέσπασαν οι Βαλκανικοί Πόλεμοι και έπρεπε να πολεμήσει. Εκεί έφαγε μια σφαίρα στον πνεύμονα η οποία δεν αφαιρέθηκε ποτέ. Κάποια μέρα έφτασε στην καρδιά και τον αποτελείωσε.
Η μητέρα της καταγόταν από τον Πόντο και είχε βρει καταφύγιο στην Ελλάδα μετά τις σφαγές. Με τον άντρα της γνωρίστηκαν στην Αθήνα.
Ως τροτσκιστής, όμως, διωκόταν από το καθεστώς του Μεταξά, γι' αυτό έφυγαν για τη Σάμο, την ιδιαίτερη πατρίδα του.

Εκείνη, όμως, πέρασε πολύ άσχημα εκεί λόγω της πεθεράς της, που ήταν ισχυρή προσωπικότητα και δεν την ήθελε.

«Στα μικρά μέρη τα ταξικά ζητήματα είναι φοβερά» μου λέει η Ντίνα Κώνστα, περιγράφοντας την ιστορία της οικογένειας, και συμπληρώνει: «Είχαμε μια καταπληκτική βιβλιοθήκη στο σπίτι στο χωριό.

Από την ιταλική κατοχή θυμάμαι την ημέρα που ένας Ιταλός μού έδωσε μια σοκολάτα και μου είπε "mama, mama".

Οι Ιταλοί ήταν πιο αλέγκροι από τους Γερμανούς, αλλά πεινάσαμε πολύ. Μας έπαιρναν όλη την παραγωγή από τα χωράφια και όλο το λάδι. Η μάνα μου αναγκαζόταν να κρύβει κουνέλια στο υπόγειο μέσα σε μεγάλα κιούπια.

Η γιαγιά ήταν πάντα εχθρική, και απέναντι στη μάνα και απέναντι στα παιδιά. Πρόσφυγες μας ανέβαζε, πρόσφυγες μας κατέβαζε».

Όταν ήρθαν να εγκατασταθούν στην Αθήνα, στην Κώνστα δεν άρεσε καθόλου η πόλη. Σήκωνε ψηλά το κεφάλι της κι εκεί που είχε συνηθίσει να βλέπει ουρανό και θάλασσα δεν έβλεπε παρά μόνο σύρματα. Δημοτικό πήγε στους Αμπελόκηπους.

Το σχολείο της στεγαζόταν σε ένα ερείπιο. Εκεί ένιωσε πρώτη φορά την απουσία του πατέρα, καθώς της θύμιζαν ξανά και ξανά ότι ήταν ορφανή.
Τ' αδέλφια του πατέρα της ήταν πλούσιοι Έλληνες του Κονγκό. Ένας από αυτούς, με το που έμαθε τα νέα για τον θάνατο του αδερφού του, επέστρεψε και ανέλαβε τις ανιψιές του. Ήταν σαν πατέρας τους. Αυτός ήταν και το πρότυπο που είχε στη ζωή της.

Τους γεμάτους ομίχλη χειμώνες δεν άντεχε να κάθεται μέσα στο σπίτι. Έμοιαζε με θηρίο ανήμερο, προτιμούσε να βγαίνει έξω και να παίζει με τα αγόρια.

Ο πατέρας τους τούς είχε αφήσει ένα οικόπεδο στους Αμπελόκηπους. Εκεί η μάνα τους έχτισε ένα διώροφο σπίτι. Η ίδια αρνήθηκε να ξαναπαντρευτεί και προτίμησε να αφιερώσει τη ζωή της στις δυο της κόρες. 

Κάθε καλοκαίρι, μόλις τελείωνε το σχολείο, έφευγαν για τη Σάμο.

Απόσπασμα από τη συνέντευξη που παραχώρησε στo Χρήστο Παρίδη και δημοσιεύτηκε στη LiFO.

https://mpalos.blogspot.gr

Εκδήλωση μνήμης Γεράσιμου Αρσένη

Το Ινστιτούτο Ερευνών και Πολιτικής Στρατηγικής (ΙΝΕΡΠΟΣΤ) σας προσκαλεί στην εκδήλωση μνήμης που θα πραγματοποιηθεί στην Αίθουσα Συνεδριάσεων «Ερμής» του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Αθηνών (ΕΒΕΑ, 6ος όροφος), την Τετάρτη 18 Απριλίου 2018 και ώρα 18:00 – 21:00. 

Θα γίνει προβολή της τελευταίας συνέντευξης του Γεράσιμου Αρσένη και θα ακολουθήσει συζήτηση με θέμα:

«1996: Έτος ορόσημο για τη χώρα και την Προοδευτική Παράταξη»

Στη συζήτηση θα συμμετέχουν οι:

· Μιχάλης Σπουρδαλάκης, Κοσμήτορας, Καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών

· Δημήτρης Βερβεσός, Πρόεδρος της Ολομέλειας των Δικηγορικών Συλλόγων

· Δημήτρης Πιπεργιάς, Πρώην Βουλευτής

· Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου, Πρώην Υπουργός

Συντονιστής: ο δημοσιογράφος Δήμος Βερύκιος

(ΕΒΕΑ: Ακαδημίας 7, Αθήνα)

Επιβεβαιώστε την παρουσία σας στα e-mails: adgiinerpost.ngo@gmail.com και adgi.inerpost.info@gmail.com

Η Ανάσταση που έχουμε ανάγκη.

Του Γεώργιου Σκλαβούνου

Εμείς και το Όραμα του Ιωάννη Καποδίστρια για την αναγεννώμενη Ελλάδα και τον Ελληνισμό.

• Ποιο Αναστάσιμο Όραμα κοινωνούμε σήμερα ως κοινωνία; Ποιο Αναστάσιμο Όραμα μας εμπνέει στους καιρούς της συλλογικής μας ταπείνωσης, των ραπισμάτων, της διανομής των ιματίων της πατρίδας; 
• Ποια πατρίδα φιλοδοξούμε να αφήσουμε στα παιδιά μας;
• Ποια η συνεισφορά της γενιάς μας στην Ελληνική ιστορία; 
• Ποιο ρόλο διεκδίκησε και διεκδικεί η γενιά μας για τον Ελληνισμό στον σύγχρονο κόσμο; 
• Με ποιο αξιακό σύστημα παιδαγωγούμε τη νέα γενιά μας;

Η Ανάσταση που έχουμε ανάγκη είναι μια ακόμα γιορτή στον κόσμο της παρακμής, της ανομίας και της παραίτησης.

Η Ανάσταση που χρειαζόμαστε ειναι μια καθολική αναγέννηση και αυτή δεν χαρίζεται ούτε απο τους Δανειστές, ούτε απο τους Γραμματείς και τους Φαρισαίους της Εθνικής και κοινωνικής μας σταύρωσης.

Μια κοινωνία ένα Έθνος χωρίς Όραμα, χωρίς καμιά πίστη, χωρίς Εθνική στρατηγική,αποξενωμένο απο τις ρίζες του και απο μια ζώσα, ισχυρή ενοποιητική πολιτισμική ταυτότητα,σε ποια θεμέλια θα θεμελιώσει σχέδια Εθνικής ανασυγκρότησης; Πως θα χτίσει την αναγκαία συνοχή για να αντιμετωπίσει τους κινδύνους που το ζώνουν;

Μια Ελλάδα «Δελφούς της Οικουμένης» θεμελίωνε ο Ιωάννης Καποδίστριας και η αδελφότητα των αφοσιωμένων που δούλευε μαζί του.

Όπως προκύπτει από το Αρχείο της Αυστριακής Αστυνομίας και αλληλογραφία αυστριακού πράκτορα, ονόματι Τσερβένκα, προς την Αυστριακή Αστυνομία, που παραθέτει ο Τάσος Βουρνάς στην «Ιστορία της Φιλικής Εταιρείας»:

«Η βάσις επί της οποίας θέλει να στηρίξει… εξ όσων μου λέγουν περί των σκοπών τους οποίους επιδιώκει ο κόμης Καποδίστριας δια της εν λόγω προσπαθείας, δεν θα ηδυνάμην να εξαγάγω το συμπέρασμα, ότι έχει την πρόθεσιν να δειχθή άξιος των «ευχαριστιών» της ρωσικής κυβερνήσεως, καθόσον βάσις επί της οποίας θέλει να στηρίξη εκ νέου την ευτυχίαν και την δόξαν των συμπατριωτών του και να τους εξασφαλίση εναντίον παντός μελλοντικού γεγονότος, είναι η απόλυτος πολιτική αυτονομία της Ελλάδος. 

Η Ελλάς πρέπει, (κατ’ αυτόν), να κηρυχθή ομοφώνως υφ’ όλων των δυνάμεων χώρα αφιερωμένη αποκλειστικώς και μόνον εις τας επιστήμας και την διαφώτισιν του ανθρωπίνου γένους, το έδαφός της (να κηρυχθή) εκ των έξω απρόσβλητον, εσωτερικώς δε να κρατηθή μακράν πάσης ξένης αναμείξεως, τέλος οφείλει να κηρυχθή δι’ όλην την ανθρωπότητα ως ένα κράτος ιερόν. 

Κειμένη μεταξύ Ασίας και Ευρώπης ευκόλως θα κατανοεί η Ελλάς το νόημα της μυστικοπαθούς ζωής της Ανατολής, ενώ αφ’ ετέρου θα εισδέχεται το εκλεπτυσμένον πνεύμα των Ευρωπαίων δημιουργούσα κατ’ αυτόν τον τρόπον μίαν δι’ ολόκληρον την ανθρωπότητα σωτήριον ισορροπίαν».

Ίσως δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι ένας ακόμα Επτανήσιος, ο Άγγελος Σικελιανός, επιχείρησε για μια ακόμα φορά να δώσει οικουμενική διάσταση στο Δελφικό Ιδεώδες με την Δελφική Ιδέα του.

Πιστευω ότι ο Ελληνισμός έχει τις δυνάμεις να ΑΝΑ- ΓΝΩΡΙΣΕΙ τον εαυτό, του να απαλλαγεί απο τα δεσμά του και να διεκδικήσει ένα ρόλο αντάξιο των παρακαταθηκών του, στο Ευρωπαϊκό και το παγκοσμια γίγνεσθαι...

( Πηγή.Ο Άγνωστος Καποδίστριας. Δελφούς της Οικουμένης ήθελε την Ελλάδα ο Καποδίστριας. Εκδ Παπαζήση. 2011)

Τέσσερις Ιστορικές εκδόσεις και μια εκδήλωση για τη Σάμο

Τέσσερις Ιστορικές εκδόσεις για την περίοδο της Ηγεμονίας στη Σάμο, είναι ο τίτλος της εκδήλωσης που πραγματοποιεί τη Δευτέρα, 16 Απριλίου, στις 6 το απόγευμα, στην αίθουσα εκδηλώσεων της Κεντρικής Υπηρεσίας των ΓΑΚ, στην οδό Δάφνης 61 στο Ψυχικό, το Ίδρυμα Βουλής των Ελλήνων και τα Γενικά Αρχεία του Κράτους.

Στην εκδήλωση θα απευθύνουν χαιρετισμό η γενική γραμματέας του Ιδρύματος της Βουλής των Ελλήνων κα Νίκη Μαρωνίτη, ο πρόεδρος της Εφορείας των Γενικών Αρχείων του Κράτους κ. Νίκος Καραπιδάκης και η διευθύντρια της Κεντρικής Υπηρεσίας των Γενικών Αρχείων του Κράτους, κα Μαριέττα Μινώτου.

Έξι ομιλητές θα αναπτύξουν τα παρακάτω θέματα:

• Νίκος Καραπιδάκης, καθηγητής του Ιονίου Πανεπιστημίου και πρόεδρος των ΓΑΚ: Η έκδοση των σαμιακών Μονοφύλλων από τον Χρίστο Λάνδρου

• Χρίστος Λάνδρου, φιλόλογος, τέως προϊστάμενος ΓΑΚ – Αρχείων νομού Σάμου: Αυτονομία και υποτέλεια, δύο ασύμβατες έννοιες στον σαμιακό 19ο αιώνα.

• Σοφία Λαϊου, επίκουρη καθηγήτρια του Ιόνιου Πανεπιστημίου: Τα Συνταγματικά Κείμενα της Ηγεμονίας της Σάμου

• 
  
  
  Ευάνθης Χατζηβασιλείου, καθηγητής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών: Η σειρά βιογραφιών του Ιδρύματος της Βουλής: η βιογραφία του Θεμιστοκλή Σοφούλη

• Διονύσης Χουρχούλης, διδάσκων Ελληνικής Ιστορίας, Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο: Για τον Θεμιστοκλή Σοφούλη και τον ρόλο της προσωπικότητας στην Ιστορία

• Αγγέλα Χατζημιχάλη, φιλόλογος, προϊσταμένη ΓΑΚ – Αρχείων Νομού Σάμου: Αρχεία, έρευνα και εκδόσεις των ΓΑΚ Σάμου.