“ Όλα τα συμφέροντα στηρίζουν το πρωθυπουργό ο οποίος μας γυρίζει σε σκοτεινές εποχές ”
Ποιος θα το περίμενε ότι το 2012, σε μία παρέλαση για την επέτειο του ΟΧΙ, ο στρατός θα έβγαινε στους δρόμους; Ποιος άραγε θα πίστευε ότι στην εποχή μας, σε μία χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα διώκονταν δημοσιογράφοι; Το κατεστημένο και η κυβέρνηση πραγματοποίησαν ακόμη μια πρόβα τζενεράλε για την άγρια καταστολή που πρόκειται να ακολουθήσει. Η ετοιμόρροπη κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά δεν μπορεί να σταθεί με άλλον τρόπο.
Τέσσερις είναι οι βασικοί σύμμαχοι του λαομίσητου κυβερνητικού σχήματος: Οι μεγαλοεπιχειρηματίες, οι τραπεζίτες, οι μιντιάρχες και το Βερολίνο. Τα συμφέροντα αυτών των βασικών πυλώνων υποστήριξης της κυβέρνησης της υποτέλειας διασταυρώνονται, συμπίτουν και για να αυτοπροστατευτούν και να αλληλοπροστατευτούν ενεργοποιούνται όλοι οι μηχανισμοί του κράτους και του παρακράτους. Ο πρωθυπουργός βέβαια, δηλαδή ο Αντώνης Σαμαράς, ο οποίος κάποτε πήγαινε στις εκδηλώσεις μίσους στην πηγάδα του Μελιγαλά, δεν είναι δα και κάποιος προοδευτικός άνθρωπος. Κάθε άλλο. Ούτε οι πολιτικές του θέσεις είναι δυνατόν να τίθενται στην υπηρεσία των συμφερόντων του ελληνικού λαού. Κάθε άλλο επίσης. Εξάλλου οι μάσκες έχουν πέσει. Υλοποιεί όλα όσα επιβάλλουν οι ιδεολογικές και πολιτικές του καταβολές, αλλά και όσα του επιβάλλουν εκείνοι, οι οποίοι τον βοήθησαν να γίνει πρωθυπουργός.
Οι τελευταίες δύο εκλογικές αναμετρήσεις, της 6ης Μαΐου και της 17ης Ιουνίου, δεν απέχουν πολύ από το σήμερα. Οι παρακρατικοί μηχανισμοί ενεργοποιήθηκαν πριν από τις εκλογές και παρείχαν τις υπηρεσίες τους στο σχέδιο που αφορούσε στην εκλογή του Αντώνη Σαμαρά. Το Periodista το έχει γράψει, το γράφει και θα το γράφει ότι η κυβίστηση που πραγματοποίησε ο σημερινός πρωθυπουργός δεν έχει προηγούμενο στα χρονικά της ελληνικής πολιτικής ιστορίας. Από δήθεν εκφραστής αντιμνημονιακής πολιτικής, με αντάλλαγμα την πρωθυπουργία έγινε ο βασικότερο υποστηρικτής της μνημονιακής πολιτικής και στρατηγικής, αλλά και ο προνομιακός συμομιλητής των δομημένων συμφερόντων σε αυτή τη χώρα.
Το χειρότερο, όμως, είναι ότι το παρακράτος εξακολουθεί και λειτουργεί και μετά τις εκλογές. Ο στόχος είναι προφανής: Να διασωθούν οι υπεύθυνοι της φτωχοποίησης του ελληνικού λαού, να δυναμώσουν σε περίοδο κρίσης χρέους τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα και να ανακοπεί η πορεία της Αριστεράς προς την εξουσία. Στις δύο πρόσφατες προεκλογικές περιόδους έγιναν όργια, τα οποία παραπέμπουν σε άλλες σκοτεινές εποχές της ελληνικής ιστορίας. Οι επικοινωνιακοί μηχανισμοί των συμφερόντων που λυμαίνονται την Ελλάδα εδώ και πολλές δεκαετίες και που είναι οι ίδιοι οι οποίοι υποστηρίζουν εξαρχής με ιδιαίτερη θέρμη την πολιτική του μνημονίου, ανέλαβαν την «βρώμικη» δουλειά να κατασυκοφαντήσουν τους βασικούς αντιπάλους του Αντώνη Σαμαρά. Τόσο προεκλογικά, όσο και μετεκλογικά βασικός αντίπαλος της κυβέρνησης – πολιτικού εκπροσώπου του κατεστημένου είναι ο ΣΥΡΙΖΑ.
Τι συνέβη προεκλογικά; Αναπτύχθηκε, η πιο χυδαία – πολιτικά πάντα – προπαγάνδα στην μεταπολιτευτική ιστορία. Η προπαγάνδα υπήρξε τέτοιου μεγέθους, ώστε οι γκρίζες διαφημίσεις της δεκαετίας του 1990 ωχριούν μπροστά της. Και τι δεν ειπώθηκε και τι δεν γράφτηκε: Ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα μετατρέψει τη χώρα σε Αλβανία του Χότζα. Ότι θα γυρίσει τη χώρα στη δραχμή. Ότι βρίσκεται στην υπηρεσία επιχειρηματικών συμφερόντων που θέλουν την Ελλάδα έξω από την ζώνη του ευρώ. Ότι τον ΣΥΡΙΖΑ στηρίζουν όσοι έχουν τα λεφτά τους έξω (βέβαια από τη λίστα που αποκάλυψε ο Κώστας Βαξεβάνης, άλλα συμπεράσματα βγαίνουν).
Εκτός από την προπαγάνδα, για να σταθεί η νεκρή Νέα Δημοκρατία του Αντώνη Σαμαρά, η οποία ίσα που ξεπέρασε τον περασμένο Μάιο το 18%, διακινήθηκαν από σκοτεινά κέντρα δήθεν αποδείξεις για … έμμισθη σχέση δημοσιογράφων με ... κάποια υπηρεσία πληροφοριών, κατασυκοφαντήθηκαν (και κατασυκοφαντούνται) πολιτικά πρόσωπα, συντάχθηκαν με τη Νέα Δημοκρατία πολιτικά πρόσωπα με ακραίες Δεξιές θέσεις, όπως οι κ. Άδωνις Γεωργιάδης και ο Μάκης Βορίδης ή ο Πλεύρης, επέστρεψε στο μαντρί η Ντόρα Μπακογιάννη, ανήλικοι - στο πλαίσιο πάντοτε της μαύρης προπαγάνδας - ρωτούσαν σε διαφημίσεις "γιατί η Ελλάδα δεν είναι στο ευρώ", τα υπερεθνικά πολιτικά και οικονομικά κέντρα του εξωτερικού και κυρίως το Βερολίνο που απομυζούν την Ελλάδα και εξανδραποδίζουν τον ελληνικό λαό παρείχαν σαφή στήριξη και βέβαια στήθηκε ολόκληρο σχέδιο κατατρομοκράτησης του ελληνικού λαού. Το σύστημα που υποστηρίζει τον σημερινό πρωθυπουργό κινδυνολογούσε ασύστολα, με αποτέλεσμα να αδειάζουν οι τραπεζικοί λογαριασμοί.
Επιχειρηματίες έπιασαν δουλειά, απειλώντας πως αν οι υπάλληλοι ψήφιζαν ΣΥΡΙΖΑ και το κόμμα της σημερινής αξιωματικής αντιπολίτευσης κερδίζε τις εκλογές της 17ης Ιουνίου, τότε οι εργαζόμενοι θα έμεναν χωρίς δουλειά αφού οι επιχειρήσεις θα μετέφεραν τις έδρες τους εκτός Ελλάδας. Βέβαια η αλήθεια είναι ότι επί κυβερνήσεως Αντώνη Σαμαρά κάποιες από τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις εγκαταλείπουν τη χώρα.
Μόλις ο Αντώνης Σαμαράς, ανέλαβε το έργο … να διοικήσει τη χώρα, η οποία έχει μετατραπεί σε γερμανική αποικία, το πισωγύρισμα έγινε ακόμη πιο έντονο. Ήδη από το περασμένο καλοκαίρι η κυβέρνηση προσπάθησε να κάνει επίδειξη δύναμης, με κατασταλτικά μέτρα εξαπολύοντας τις δυνάμεις καταστολής ενάντια στους εργαζόμενους στη Χαλυβουργία. Πρωτοφανής υπήρξε επίσης η αγριότητα σε βάρος των απλήρωτων εργαζόμενων των ναυπηγείων Σκαραμαγκά. Χωρίς προηγούμενο εκδηλώθηκε το κατασταλτικό σχέδιο της κυβέρνησης στην επέτειο του ΟΧΙ την 28η Οκτωβρίου, με το στρατό να βρίσκεται στους δρόμους και τα ΜΑΤ να χτυπούν απλούς πολίτες. Τα ίδια συνέβησαν και κατά την επίσκεψη της Γερμανίδας Καγκελαρίου Άνγκελας Μέρκελ στην Αθήνα, όπου αστυνομικοί χρησιμοποιούσαν διαδηλώτριες ως ανθρώπινες ασπίδες, ενώ λίγο πιο κάτω σε κρατητήρια βασανίζονταν άλλοι διαδηλωτές, με αποτέλεσμα η χώρα να εκτίθεται διεθνώς.
Εκτός όλων των παραπάνω, η κυβέρνηση με το που ανέλαβε τα καθήκοντά της και με προσωπική παρέμβαση του Αντώνη Σαμαρά, υπήρξε πρόθυμη να ικανοποιήσει τους βασικούς της συμμάχους, τους τραπεζίτες. Έτσι ξεπούλησε την Αγροτική Τράπεζα στην Τράπεζα Πειραιώς, πλήττοντας ανεπανόρθωτα τα συμφέροντα των αγροτών (και εδώ που τα λέμε η αγροτική παραγωγή είναι η μοναδική παραγωγή σε αυτή τη χώρα, παρά τα πλήγματα που έχει δεχτεί εξαιτίας της υλοποίησης της κοινής αγροτικής παραγωγής). Ταυτόχρονα η κοινωνία δοκιμάζεται. Η φτώχεια και η ανέχεια, οδηγούν την κοινωνική συνοχή σε ολοκληρωτική και πλήρη διάρρηξη.
Ο Αντώνης Σαμαράς, την ίδια ώρα, δείχνοντας να μην αντιλαμβάνεται τις συνέπειες της πολιτικής που εκτελεί ως σχέδιο για να ικανοποιηθούν οι δανειστές, οι οποίοι τον ελέγχουν απόλυτα, σχεδιάζει την ανασυγκρότηση της Κεντροδεξιάς. Φυσικά στη γυάλα του Μεγάρου Μαξίμου έχει χάσει οποιαδήποτε επαφή με την κοινωνική πραγματικότητα. Δεν εξηγείται αλλιώς το γεγονός ότι μία κυβέρνηση ετοιμόρροπη ετοιμάζεται να ψηφίσει τα νέα μέτρα, τα οποία θα αυξήσουν την ύφεση και θα προκαλέσουν κοινωνική έκρηξη τεραστίων διαστάσεων. Δεν εξηγείται αλλιώς ότι μία κυβέρνηση οδηγεί τον λαό στην εξαθλίωση για να σώσει … τη χώρα. Ή μάλλον εξηγείται. Είναι τέτοια η προσήλωση στην ολοκλήρωση του σχεδίου μετατροπής της Ελλάδας σε εργασιακό κάτεργο, σε μία χώρα φτωχών ιθαγενών, ώστε ο Αντώνης Σαμαράς και η παρέα του, που καταστρέφουν μέρα με την ημέρα τη χώρα, δεν μπορούν να κάνουν βήμα πίσω.
Το τελευταίο χρόνικό διάστημα, επίσης συμβαίνει και κάτι ακόμη, το οποίο προσβάλει την δημοκρατική παράδοση του ελληνικού λαού, εκθέτει τη χώρα διεθνώς, προκαλεί το κοινό αίσθημα και αντιβαίνει τις … ευρωπαϊκές παραδόσεις, που τόσο σέβονται (δήθεν) οι Ευρωπαιόφιλοι συνέταιροι του Αντώνη Σαμαρά και ο ίδιος.
Στην Ελλάδα, η οποία σιγά – σιγά αρχίζει και θυμίζει Ιράν, διώκονται δημοσιογράφοι και χρήστες του διαδικτύου. Κλασσικότατο παράδειγμα, ο Κώστας Βαξεβάνης, ο οποίος έπραξε κατά συνείδηση όλα όσα του επιβάλλει το δημοσιογραφικό του καθήκον και αποκάλυψε τη λίστα Λαγκάρντ, την οποία κάποιοι άλλοι αποκρύπτουν.
Πριν από λίγο καιρό διώχθηκε ένας νέος άνθρωπος επειδή σατίρισε τον Γέροντα Παΐσιο. Τα παραπάνω είναι μόνο μερικά από τα όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα του 2012.
Όσο ο Αντώνης Σαμαράς και η υποτελής τρικομματική κυβέρνηση παραμένουν στο τιμόνι της διακυβέρνησης αυτού εδώ του τόπου τόσο το ρολόι γυρνάει πίσω σε εποχές σκοτεινές. Ο Αντώνης Σαμαράς μας γυρίζει 60 χρόνια πίσω.
periodista
