“ «Αφήστε τους νεκρούς να προχωρούν» ”
Οι καιροί δύσκολοι, η χώρα έβγαινε από μια επταετή χούντα και οι Έλληνες ήταν απελπισμένοι και ταλαιπωρημένοι από μια ιστορική διαδρομή σχεδόν 40 χρόνων γεμάτη πόνο και δυστυχία από πολέμους, εμφυλίους, πραξικοπημάτων και ταραχώδους πολιτικής και κοινωνικής ζωής. Το κόμμα αυτό, έμελλε να κυριαρχήσει και να πρωταγωνιστήσει στην πολιτική ζωή του τόπου για πολλά χρόνια.
Ο Ανδρέας, προσπάθησε και πέτυχε τη γέννηση ενός πολιτικού φορέα απαλλαγμένου από βαρίδια του παρελθόντος καθώς και την καλλιέργεια νέων και σταθερών βάσεων σε ένα εγχείρημα που ενέπνευσε ζωντάνια, ελπίδες, νέα οράματα και όνειρα για τον λαό. Έφτασε μέχρι ενός σημείου. Έδωσε στους Έλληνες απλόχερα, πράγματα που ποτέ δεν είχαν ονειρευτεί. Εθνική ενότητα και κοινωνική συμφιλίωση, υπερηφάνεια, κοινωνική δικαιοσύνη και προκοπή. Ο ιστορικός του μέλλοντος θα κρίνει το έργο (θετικό και αρνητικό) του ανδρός στη χώρα και τον λαό.
Ο Ανδρέας Παπανδρέου μετά τις απαραίτητες τομές που όφειλε να κάνει και έκανε στην ελληνική κοινωνία χρειαζόταν έναν άξιο συνεχιστή του έργου του, ο οποίος θα αναλάμβανε το δύσκολο εγχείρημα της σταθεροποίησης της εθνικής οικονομίας και θα κρατούσε τις απαραίτητες ισορροπίες τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό. Ήταν άλλωστε η εποχή που στην Ευρώπη ξεκινούσε οργανωμένα και με «άψογο» σχεδιασμό, αυτό που σήμερα έκανε την εμφάνισή του ως κρίση θεσμών στη Γηραιά ήπειρο. Το πρόσωπο αυτό ήταν ο Γιώργος Γεννηματάς. Δυστυχώς όμως, η ζωή δεν έχει συμβόλαια και παίζει πολλές φορές άσχημα παιγνίδια.
Ο Ανδρέας και η Ελλάδα έβλεπαν στις 25 Απρίλη του 1994 τον Γεννηματά να «φεύγει» χτυπημένος από τον καρκίνο. Κι αν πολλοί δεν κατάλαβαν τι σήμανε εκείνο το φευγιό, ο Ανδρέας ένιωσε για τα καλά ότι εκείνη η μέρα ήταν και το τέλος του ΠΑΣΟΚ. Όντας κι ο ίδιος άρρωστος από την καρδιά του, γνωρίζοντας ότι το εσωκομματικό παιγνίδι έχει πια αλλάξει και στο ΠΑΣΟΚ ακούγονταν δυνατά πια οι κραυγές των νεοφιλελεύθερων. Ήταν πια ανήμπορος να αντιδράσει. «Έφυγε» κι αυτός δύο χρόνια μετά τον Γεννηματά, αρνούμενος πεισματικά να ορίσει άλλο διάδοχο, ένα καλοκαιριάτικο πρωινό της 23ης Ιούνη του 1996. Αυτή η ημερομηνία έμελλε και είναι και το επίσημο τέλος του ΠΑΣΟΚ. Νέα ήθη και έθιμα έκαναν την εμφάνισή τους από το 1996 και μετά στο άλλοτε Κίνημα.
Ο Κώστας Σημίτης αναλαμβάνει τα ηνία, μη χάνοντας την ευκαιρία να εκμεταλλευτεί το καλό «brand name». Πολύ γρήγορα το ΠΑΣΟΚ αρχίζει και επίσημα τη μετάλλαξή του σε ένα φιλελεύθερο κόμμα, το οποίο δεν έχει ουσιαστικές διαφορές με την παράταξη της Δεξιάς, τη ΝΔ. Η πορεία της χώρας με δύο δεξιά κόμματα στην Ελλάδα έμοιαζε πια προδιαγεγραμμένη. Αυτό άλλωστε προκύπτει και από όλες τις αποκαλύψεις, τα σκάνδαλα που εδώ και μερικά χρόνια βλέπουν το φως της δημοσιότητας. Το ΠΑΣΟΚ γρήγορα έχασε το μεγαλύτερο συγκριτικό του πλεονέκτημα. Την επαφή με τον λαό. Οι τεχνοκράτες άλλωστε δε φημίζονται για την αγάπη τους προς την κοινωνία αλλά μόνο για τον εαυτό τους και τους δικούς τους ανθρώπους. Μέσα σε 17 χρόνια, η Ελλάδα υπερδανείστηκε με κυβερνήσεις «ΠΑΣΟΚ» και ΝΔ το ποσό των 260 δισεκατομμυρίων ευρώ, χωρίς μάλιστα να γίνει ξεκάθαρο το που πήγαν όλα αυτά τα χρήματα.
Στις εκλογές του 2012 και μετά. το «ΠΑΣΟΚ» του Βαγγέλη Βενιζέλου, προχώρησε στην επίσημη ενοποίηση με τη ΝΔ του Αντώνη Σαμαρά, προκειμένου να συνεχίσει να κυβερνά, όχι για να σώσει τη χώρα βέβαια, όπως διατείνεται, αλλά την ύπαρξή του. Πριν λίγο καιρό ο Αντώνης Σαμαράς και ο Ευάγγελος Βενιζέλος εγκαινίασαν την Δεξιά συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ. Αυτή ήταν και η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι της οργής και για τους τελευταίους που υποστήριζαν αυτό το μεταλλαγμένο, διεφθαρμένο και ακραίο νεοφιλελεύθερο μόρφωμα. Πως θα μπορούσαν άλλωστε να κάνουν διαφορετικά για ένα απόκομμα που πλέον ταυτίζεται με την ακροδεξιά ατζέντα μιας κυβέρνησης που θυμίζει την Δεξιά από τα παλιά τα χρόνια.
Τρεις του Σεπτέμβρη του 2013 και αυτό το μόρφωμα ετοιμάζεται να «γιορτάσει» για κάτι το οποίο δεν υπάρχει πια και πιθανότατα να τολμήσει να κάνει και αναφορά στο όνομα του Ανδρέα Παπανδρέου. Τραγική ειρωνεία; Μάλλον ξετσιπωσιά και προκλητική χυδαιότητα. Για την ιστορία πάντως αξίζει να αναφερθεί πως όταν οι Ναζί προχωρούσαν στην πολιορκία του Στάλινγκραντ, επέλεξαν να προβούν σε μια κίνηση εντυπωσιασμού, στέλνοντας αρκετές δυνάμεις στη Μόσχα. Οι ανιχνευτές τους εντόπισαν και ενημέρωσαν τον Στάλιν. Ο στρατηγός Κουτούζωφ με απάθεια φέρεται (κάποιοι αποδίδουν τη φράση στον ίδιο τον Στάλιν) να απάντησε στους ανιχνευτές και στους συμβούλους του με την εξής ατάκα: «Αφήστε τους νεκρούς να προχωρούν»…
Ο Κώστας Σημίτης αναλαμβάνει τα ηνία, μη χάνοντας την ευκαιρία να εκμεταλλευτεί το καλό «brand name». Πολύ γρήγορα το ΠΑΣΟΚ αρχίζει και επίσημα τη μετάλλαξή του σε ένα φιλελεύθερο κόμμα, το οποίο δεν έχει ουσιαστικές διαφορές με την παράταξη της Δεξιάς, τη ΝΔ. Η πορεία της χώρας με δύο δεξιά κόμματα στην Ελλάδα έμοιαζε πια προδιαγεγραμμένη. Αυτό άλλωστε προκύπτει και από όλες τις αποκαλύψεις, τα σκάνδαλα που εδώ και μερικά χρόνια βλέπουν το φως της δημοσιότητας. Το ΠΑΣΟΚ γρήγορα έχασε το μεγαλύτερο συγκριτικό του πλεονέκτημα. Την επαφή με τον λαό. Οι τεχνοκράτες άλλωστε δε φημίζονται για την αγάπη τους προς την κοινωνία αλλά μόνο για τον εαυτό τους και τους δικούς τους ανθρώπους. Μέσα σε 17 χρόνια, η Ελλάδα υπερδανείστηκε με κυβερνήσεις «ΠΑΣΟΚ» και ΝΔ το ποσό των 260 δισεκατομμυρίων ευρώ, χωρίς μάλιστα να γίνει ξεκάθαρο το που πήγαν όλα αυτά τα χρήματα.
Στις εκλογές του 2012 και μετά. το «ΠΑΣΟΚ» του Βαγγέλη Βενιζέλου, προχώρησε στην επίσημη ενοποίηση με τη ΝΔ του Αντώνη Σαμαρά, προκειμένου να συνεχίσει να κυβερνά, όχι για να σώσει τη χώρα βέβαια, όπως διατείνεται, αλλά την ύπαρξή του. Πριν λίγο καιρό ο Αντώνης Σαμαράς και ο Ευάγγελος Βενιζέλος εγκαινίασαν την Δεξιά συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ. Αυτή ήταν και η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι της οργής και για τους τελευταίους που υποστήριζαν αυτό το μεταλλαγμένο, διεφθαρμένο και ακραίο νεοφιλελεύθερο μόρφωμα. Πως θα μπορούσαν άλλωστε να κάνουν διαφορετικά για ένα απόκομμα που πλέον ταυτίζεται με την ακροδεξιά ατζέντα μιας κυβέρνησης που θυμίζει την Δεξιά από τα παλιά τα χρόνια.
Τρεις του Σεπτέμβρη του 2013 και αυτό το μόρφωμα ετοιμάζεται να «γιορτάσει» για κάτι το οποίο δεν υπάρχει πια και πιθανότατα να τολμήσει να κάνει και αναφορά στο όνομα του Ανδρέα Παπανδρέου. Τραγική ειρωνεία; Μάλλον ξετσιπωσιά και προκλητική χυδαιότητα. Για την ιστορία πάντως αξίζει να αναφερθεί πως όταν οι Ναζί προχωρούσαν στην πολιορκία του Στάλινγκραντ, επέλεξαν να προβούν σε μια κίνηση εντυπωσιασμού, στέλνοντας αρκετές δυνάμεις στη Μόσχα. Οι ανιχνευτές τους εντόπισαν και ενημέρωσαν τον Στάλιν. Ο στρατηγός Κουτούζωφ με απάθεια φέρεται (κάποιοι αποδίδουν τη φράση στον ίδιο τον Στάλιν) να απάντησε στους ανιχνευτές και στους συμβούλους του με την εξής ατάκα: «Αφήστε τους νεκρούς να προχωρούν»…
Κώστας Καπνίσης
periodista
periodista
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου