Το 1ο Συνέδριο της ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ γίνεται σε µια περίοδο όπου στη χώρα µας, για τέταρτη συνεχή χρονιά, η Ελληνική Κοινωνία βιώνει την μεγαλύτερη κρίση των τελευταίων δεκαετιών.
Τα εισοδήματα μειώνονται δραστικά µε αποτέλεσμα καθημερινά να παρουσιάζονται φαινόμενα εξαθλίωσης. Οι εργασιακές σχέσεις κατεδαφίζονται. Η ανεργία αυξάνεται µε δραματικούς ρυθμούς, το ασφαλιστικό σύστημα της χώρας αποδομείται, η δημόσια και ιδιωτική περιουσία δημεύεται και παραδίδεται στο κεφάλαιο. Το κράτος δικαίου καταργείται, η παιδεία ως αγωγή και γνώση απαξιώνεται, η δημοκρατία συρρικνώνεται, ο αυταρχισμός και η καταστολή ενισχύονται.
Η ανθρωπιστική κρίση βαθαίνει καθημερινά. Πάνω από 1,5 εκατ. συμπολίτες μας είναι άνεργοι. Στις νέες ηλικίες η ανεργία ανέρχεται στο 60%. Ακόμα κι αυτοί που έχουν κάποιο εισόδημα δεν μπορούν να καλύψουν στοιχειώδεις δαπάνες για τρόφιμα, φάρμακα, στέγη. Τα μεσαία εισοδήματα συρρικνώνονται. Χιλιάδες επιχειρήσεις κλείνουν. Αυτές που αντέχουν ακόμα στραγγαλίζονται από την έλλειψη ρευστότητας και τη γραφειοκρατία. Η αγορά είναι νεκρή. Οι προοπτικές είναι ακόμη χειρότερες.
Το πρόγραμμα που εφαρμόζεται σήμερα στη χώρα από την κυβέρνηση όχι μόνο εξαθλιώνει χιλιάδες νοικοκυριά και οδηγεί νέους επιστήμονες στο εξωτερικό, γκρεμίζοντας τα όνειρα της νέας γενιάς, αλλά βυθίζει την οικονομία σε ακόμα μεγαλύτερη ύφεση, αδυναμία εξυπηρέτησης οφειλών και διεύρυνση των δανειακών μας υποχρεώσεων. Ακυρώνει αντί να ενισχύσει οποιαδήποτε προοπτική, υπονομεύει την κυριαρχία της χώρας και υποθηκεύει την Εθνική Ανεξαρτησία. Το φάρμακο αυτό πραγματικά σκοτώνει.
Δεν υπάρχουν περιθώρια ολιγωρίας και αδράνειας. Εμείς, που συγκροτούμε την Κοινωνική Συμφωνία, προσανατολισμένοι στα ιδανικά και τις αξίες της πατριωτικής, δημοκρατικής και σοσιαλιστικής αριστεράς, επιλέξαμε να ενώσουμε τις δυνάμεις μας και ν’ αγωνισθούμε για την ανασυγκρότηση της μεγάλης, δημοκρατικής, σοσιαλιστικής παράταξης από τα ερείπια του νεοφιλελεύθερου τυφώνα, της ηθικής κατάπτωσης και των φαινομένων αθέμιτου πλουτισμού, αλλοτρίωσης και ενσωμάτωσης.
Ν’ αγωνισθούμε, με όρους πολιτικής και κομματικής αυτονομίας, για τη δημιουργία ενός μεγάλου προοδευτικού μετώπου ανατροπής, το οποίο θα αναλάβει την αναγέννηση της χώρας. Δίνουμε το παρόν υπερασπιζόμενοι τις πολιτικές, δημοκρατικές και κοινωνικές κατακτήσεις του αγώνα της Εθνικής Αντίστασης, της γενιάς του 114 και της γενιάς του Πολυτεχνείου. Αφουγκραζόμαστε τις αγωνίες της νέας γενιάς και παλεύουμε για τα δικαιώματά της στη μόρφωση, στην εργασία, στη συμμετοχή. Υπερασπιζόμαστε το κράτος ασφάλειας και δικαίου.
Μαζί με όλες τις πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις που στηρίζουν συγκλίνουσες απόψεις για τη συγκρότηση μιας εναλλακτικής πρότασης εξόδου από την κρίση, αγωνιζόμαστε για να γίνει πράξη μια μεγάλη κοινωνική συμφωνία αξιών που θα κάνει ευδιάκριτες τις διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα στην ακολουθούμενη πολιτική και την εναλλακτική στρατηγική, ανάμεσα στη νεοφιλελεύθερη και στην προοδευτική - αριστερή πρόταση.
Η πορεία δεν είναι εύκολη και θα απαιτήσει πολλή δουλειά, ρήξεις με αντιλήψεις και πρακτικές του χθες και πολυεπίπεδες συνεργασίες τόσο σε εθνικό όσο και σε Ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο. Είναι όμως η μόνη πορεία που θα δώσει διέξοδο, ελπίδα και βιώσιμη αναπτυξιακή προοπτική. Μια πορεία που θα κατοχυρώνει αντί να καταπατά βασικά κοινωνικά δικαιώματα, θα εξασφαλίζει ένα δίχτυ ασφάλειας και αξιοπρεπούς διαβίωσης και θα διευρύνει τους συμμετοχικούς δημοκρατικούς θεσμούς. Μια πορεία που θα ανακτά και κατοχυρώνει την εθνική μας ανεξαρτησία και κυριαρχία.
α) Αναδιάταξη του πολιτικού συστήματος και του κράτους.
Η «Κοινωνική Συμφωνία» συντάσσεται με όσους αγωνίζονται για εμβάθυνση της Δημοκρατίας και μεταρρύθμιση του πολιτικού συστήματος. Αυτό σημαίνει ανατροπή της αποφασιστικής επιρροής ισχυρών οικονομικών συμφερόντων στα κέντρα λήψης των πολιτικών αποφάσεων, αύξηση, αντιστρόφως, της επιρροής του λαού, πόλεμο κατά της διαπλοκής και της διαφθοράς στον δημόσιο βίο. Η συνταγματική αναθεώρηση πρέπει να αποτελέσει σταθμό στην προσπάθεια για ποιοτική αναβάθμιση της Δημοκρατίας και την αναμόρφωση του πολιτικού συστήματος, περιλαμβάνοντας θέματα, όπως η ποινική ευθύνη των υπουργών, το εκλογικό σύστημα, η κατάτμηση των μεγάλων εκλογικών περιφερειών και οι προϋποθέσεις διενέργειας δημοψηφισμάτων, ως μέσου παρέμβασης των πολιτών σε σημαντικές για τη ζωή τους και τη χώρα αποφάσεις.
Πιστεύουμε στην ανάγκη ενός «ισχυρού» κράτους, όχι με την έννοια του εκτεταμένου κράτους, αλλά του ευέλικτου, και ικανού να σχεδιάζει και εφαρμόζει αποτελεσματικά πολιτικές με διαφάνεια και δημοκρατική νομιμότητα. Επιδιώκουμε τη ριζική μεταρρύθμιση των διοικητικών μηχανισμών με πρωτεύοντα στόχο την ενίσχυση του επιτελικού χαρακτήρα του κεντρικού κράτους, το οποίο πρέπει να αναλάβει τη διαχείριση των απολύτως αναγκαίων εθνικών πολιτικών, ενώ τις δημόσιες και κοινωφελείς λειτουργίες πρέπει να ασκήσει η περιφερειακή διοίκηση και αυτοδιοίκηση.
Η ενίσχυση της τοπικής και περιφερειακής αυτοδιοίκησης παράλληλα με τη μεταβίβαση των αναγκαίων πόρων, οφείλει να στηρίξει τη συμμετοχική δημοκρατία, τη βιώσιμη αναπτυξιακή δυναμική και την κοινωνική συνοχή. Ταυτόχρονα είναι αναγκαίο να ενισχυθούν οι τοπικές κοινωνίες με ισχυρά μέσα «δημοκρατικής επιρροής», όπως μορφές τοπικής διακυβέρνησης, τοπικά δημοψηφίσματα κ.λπ. Η συνοχή των τοπικών κοινωνιών με αξιοποίηση Τοπικών Συμφώνων Ανάπτυξης θα ενδυναμώσει και την εθνική συνοχή και κυριαρχία.
H δημοκρατική ανασυγκρότηση του κράτους είναι αναγκαία προϋπόθεση ορθής χρησιμοποίησης του ανθρώπινου, φυσικού, κοινωνικού και πολιτιστικού κεφαλαίου, άσκησης κοινωνικού ελέγχου στις αναπτυξιακές πολιτικές και ουσιαστικής εφαρμογής των αρχών της ισότητας και του δικαίου για την κοινωνική πρόοδο και κοινωνική ευημερία.
β) Εθνικό Σχέδιο Οικονομικής Ανασυγκρότησης.
Επιτακτικός στόχος της πολιτικής μας, κάτω από τις σημερινές συνθήκες, αποτελεί η έξοδος της χώρας μας από την κρίση, με την εφαρμογή ενός Εθνικού Σχεδίου Οικονομικής Ανασυγκρότησης, που αξιοποιεί τους ανενεργούς πόρους και το αξιόλογο ανθρώπινο δυναμικό της χώρας μας, κατανέμει δίκαια τα βάρη και προστατεύει το κοινωνικό κράτος. Το Σχέδιο αυτό υιοθετεί την αρχή ότι πρώτιστο καθήκον είναι η ευημερία του λαού και όχι των δανειστών. Η βιωσιμότητα του χρέους, η έξοδος από την κρίση και την υπερχρέωση, η σωτηρία της πατρίδας θα διασφαλισθεί μόνο μέσα από ανοδικούς ρυθμούς ανάπτυξης και κοινωνικής προστασίας, που μπορούν να επιτευχθούν εντός της Ευρωζώνης σε καθεστώς νομισματικής σταθερότητας και Εθνικής ασφάλειας.
Ανάπτυξη δεν μπορεί να επιτευχθεί όταν η χώρα βρίσκεται εγκλωβισμένη στη διπλή παγίδα της χρεοκοπίας και της λιτότητας. Κανένας δεν διακινδυνεύει να επενδύσει όταν γνωρίζει ότι, τα επόμενα χρόνια, τα ετήσια έσοδα δεν επαρκούν για την εξυπηρέτηση του χρέους και ότι η οικονομία βρίσκεται σε βαθειά ύφεση.
Γι’ αυτό οι δύο βασικές συνιστώσες της εναλλακτικής στρατηγικής οικονομικής ανασύνταξης είναι : α) η μείωση του σωρευμένου χρέους με «εισαγωγή ρήτρας ανάπτυξης» και β) η ανατροπή της πολιτικής της βίαιης λιτότητας, της ύφεσης και της αδιέξοδης και καταστροφικής εσωτερικής υποτίμησης.
Δημοσιονομική προσαρμογή δεν μπορεί να επιτευχθεί με μείωση μισθών και συντάξεων, επιβολή υπέρογκων άμεσων και έμμεσων φόρων, ούτε με την ουσιαστική δήμευση περιουσίας μέσω επιβολής εξοντωτικής φορολογίας στα ακίνητα ή την κατάλυση του κοινωνικού κράτους. Μπορεί να γίνει με τη διεύρυνση της φορολογικής βάσης, την πάταξη της φοροδιαφυγής, της φοροαποφυγής και του λαθρεμπορίου, την ηλεκτρονική διασύνδεση όλων των οικονομικών υπηρεσιών και βάσεων δεδομένων, την αναμόρφωση της φορολογικής διοίκησης, την αυστηρή εφαρμογή προϋπολογισμού προγραμμάτων και υπηρεσιών για όλους τους φορείς της Γενικής Κυβέρνησης.
Η έξοδος από την κρίση προϋποθέτει τη στήριξή της αγοραστικής δύναμης των νοικοκυριών ώστε να κινηθεί η αγορά και να μειωθεί η ανεργία. Αυτό μπορεί να γίνει, σε πρώτη φάση, με νομοθετική πρωτοβουλία για αναδιάρθρωση καταναλωτικών,στεγαστικών και επιχειρηματικών δανείων , την καταπολέμηση αδιαφανών και αθέμιτων πρακτικών (τριγωνικών- ενδοομιλικών συναλλαγών κπλ) στην τιμολόγηση προϊόντων και υπηρεσιών και την άμεση προώθηση στο πλαίσιο του ρόλου του Κράτους ως Εργοδότης Ύστατης Προσφυγής, προγραμμάτων δημιουργίας θέσεων κοινωφελούς εργασίας με χρηματοδότηση από το ΕΣΠΑ. Σε δεύτερη φάση, επιδίωξή μας είναι να υπάρξει αποκατάσταση των χαμηλών συντάξεων, των κατώτερων μισθών και ημερομίσθιων αλλά και βελτίωση μισθών και εισοδημάτων, στο μεν δημόσιο τομέα, στη βάση ενός σύγχρονου μισθολογίου και στον ιδιωτικό στη βάση της εξέλιξης της παραγωγικότητας.
Για μας, η κοινωνική πολιτική αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι του Εθνικού Σχεδίου Ανασυγκρότησης. Δεν μπορεί να υπάρξει έξοδος από την κρίση αν δεν καταπολεμηθούν με όλα τα μέσα η φτώχεια, η ανεργία, η περιθωριοποίηση, η καταπάτηση βασικών ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων. Η οικονομική πολιτική είναι αποτελεσματική όταν διευρύνει τις ευκαιρίες για όλους, δημιουργεί πλούτο, προστιθέμενη αξία και θέσεις εργασίας αλλά και κατοχυρώνει βασικά κοινωνικά δικαιώματα με πρώτο και πιο σημαντικό το δικαίωμα στην εργασία. Δεν μπορεί να υπάρξει εναλλακτική προοδευτική στρατηγική αν δεν προταχθεί, ως αναφαίρετο κοινωνικό δικαίωμα, το δικαίωμα στην εργασία. Η κατοχύρωση του δικαιώματος στην εργασία, προάγει και τα άλλα βασικά δικαιώματα, δηλαδή το δικαίωμα σ’ ένα αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης και στην ισότιμη, ανοικτή πρόσβαση στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και στην εκπαίδευση.
γ) Οικονομική και Παραγωγική Ανασύνταξη με Νέες Θέσεις Εργασίας και Κοινωνική Δικαιοσύνη.
Το ζήτημα της “ανάπτυξης” είναι βαθύτατα πολιτικό. Ανάπτυξη δεν είναι η αύξηση του εισοδήματος που επιτυγχάνεται από κερδοσκοπικές δραστηριότητες, αγοραπωλησίες τίτλων στις αγορές ή στο χρηματιστήριο, υπερτιμολογήσεις προϊόντων και υπηρεσιών, αύξηση της κατανάλωσης που χρηματοδοτείται από δανεικά. Ανάπτυξη υπάρχει μόνο όταν διευρύνεται η εγχώρια παραγωγή με σεβασμό στο περιβάλλον και τους φυσικούς πόρους, δημιουργούνται θέσεις εργασίας και προωθείται ο τεχνολογικός μετασχηματισμός, η έρευνα και η καινοτομία που ενσωματώνονται σε ανταγωνιστικά, ποιοτικά προϊόντα και υπηρεσίες όλο και πιο υψηλής προστιθέμενης αξίας.
Η παραγωγική αναδιάρθρωση προϋποθέτει ένα μακρόπνοο Εθνικό Πρόγραμμα Ανασυγκρότησης σε εθνικό και περιφερειακό επίπεδο που θα θέτει όχι μόνο κατευθύνσεις αλλά και μετρήσιμους στόχους σε βάθος χρόνου. Απαιτεί την κινητοποίηση τοπικών αναπτυξιακών δυνάμεων μέσω μιας διαδικασίας δημοκρατικού προγραμματισμού. Απαιτεί πολιτικές αναδιάρθρωσης και εκσυγχρονισμού των πολύ μικρών και μικρομεσαίων επιχειρήσεων, ώστε αυτές να συμβάλουν στην παραγωγική ανασύνταξη της χώρας και την αντιμετώπιση του εκρηκτικού προβλήματος της ανεργίας, την ενίσχυση τοπικών αναπτυξιακών δράσεων και τοπικών δικτύων, που αρθρώνονται γύρω από την παραγωγική φυσιογνωμία και ιδιαιτερότητα της γεωγραφικής μικροκλίμακας και την προώθηση της κοινωνικής οικονομίας. Απαιτεί τη δημιουργία «εθνικών πρωταθλητών», δηλαδή ικανού μεγέθους μονάδων για την επίτευξη παραγωγικών στόχων στρατηγικής σημασίας εντός κι εκτός Ελλάδας.
Προϋποθέτει επίσης σημαντικές αναπτυξιακές μεταρρυθμίσεις για:
Καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και διεύρυνση της φορολογικής βάσης με υιοθέτηση ενός σταθερού φορολογικού συστήματος για μια δεκαετία,
Άνοιγμα των ολιγοπωλιακών αγορών και καταπολέμηση των ολιγοπωλιακών πρακτικών και της αδιαφανούς τιμολόγησης,
Αποτελεσματική εποπτεία και αναδιάρθρωση του τραπεζικού κλάδου προς όφελος της πραγματικής οικονομίας και του δημοσίου συμφέροντος,
Απλούστευση των διαδικασιών αδειοδότησης και λειτουργίας επιχειρήσεων με κριτήρια αποτελεσματικότητας, διαφάνειας και λογοδοσίας,
Προώθηση σοβαρών μεταρρυθμίσεων στον τομέα της δικαιοσύνης,
Αναβάθμιση του εκπαιδευτικού συστήματος με προστασία του δημόσιου χαρακτήρα του,
Προώθηση σημαντικών αλλαγών στην παροχή υπηρεσιών υγείας και κοινωνικής πρόνοιας για την δημιουργία ενός αποτελεσματικού κοινωνικού κράτους.
Προυποθέτει, πάνω απ’ όλα, τον απεγκλωβισμό από ιδεοληψίες του παρελθόντος, που είτε ενοχοποιούν την επιχειρηματικότητα θεωρώντας ότι η λειτουργία δημόσιων επιχειρήσεων εγγυάται αυτόματα την εξυπηρέτηση του δημοσίου συμφέροντος., είτε θεωρούν ότι το κράτος είναι εξ ορισμού αντιπαραγωγικό και οι ιδιωτικοποιήσεις πανάκεια. Η εμπειρία των τελευταίων δεκαετιών, τόσο διεθνώς όσο και στην Ελλάδα, έχει αποδομήσει αυτούς τους μύθους.
δ) Διαμόρφωση και ανάπτυξη μιας σύγχρονης και αποτελεσματικής διπλωματίας, ιδιαίτερα όσον αφορά την λεκάνη της Μεσογείου.
Βασικός άξονας της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής πρέπει να είναι τόσο η διαμόρφωση σχέσεων ισοτιμίας με ισχυρά κράτη όσο και με τις ανερχόμενες παγκόσμιες δυνάμεις. Σε διεθνές επίπεδο συντασσόμαστε με τις δυνάμεις που αγωνίζονται για την αποτελεσματική εποπτεία και ρύθμιση των χρηματοπιστωτικών αγορών, τον έλεγχο των οίκων αξιολόγησης και των φορολογικών παραδείσων καθώς και την καταπολέμηση της φτώχειας, την προώθηση της διεθνούς οικονομικής συνεργασίας και την προστασία του περιβάλλοντος από τις αρνητικές επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής.
Παρά το γεγονός ότι η ελληνική και η ευρωπαϊκή κρίση χρέους λειτουργούν ως ανασταλτικοί παράγοντες για την άσκηση ανεξάρτητης εξωτερικής πολιτικής, η παρούσα συγκυρία παρέχει δυνατότητες ώστε η χώρα μας να ενισχύσει τη διεθνή θέση της εκμεταλλευόμενη τις ευρύτατες ανακατατάξεις οι οποίες σημειώνονται σε διάφορες περιοχές του πλανήτη, με ιδιαίτερη έμφαση στο μεσογειακό χώρο. Τα νέα δεδομένα που προκύπτουν από τις ανακατατάξεις και πολιτικές αλλαγές στην Μεσόγειο και κυρίως η ανάπτυξη της ενεργειακής διπλωματίας στην περιοχή τοποθετούν την ανατολική Μεσόγειο στο επίκεντρο του διεθνούς γεωπολιτικού, πολιτικο – στρατιωτικού, ενεργειακού και οικονομικού ενδιαφέροντος και διαμορφώνουν τις συνθήκες, ώστε η Ελλάδα να εκμεταλλευτεί τη συγκυρία και να ενισχύσει το ρόλο της στην περιοχή.
Για την Ελλάδα και την Κυπριακή Δημοκρατία, η εφαρμογή του νεοοθωμανικού δόγματος επιτείνει την πάγια τουρκική απειλή στο τόξο Θράκη, Αιγαίο, Κύπρος. Για το λόγο αυτό, η διατήρηση ισχυρής αποτρεπτικής δύναμης καθώς και υψηλού φρονήματος του Ελληνισμού αποτελούν αναγκαίες προϋποθέσεις εθνικής επιβίωσης και άσκησης μιας πολυδιάστατης και αποτελεσματικής εξωτερικής πολιτικής. Η διατήρηση της Εθνικής Αμυντικής βιομηχανίας είναι αναγκαίος όρος για την αμυντική θωράκιση της χώρας.
Για την Ελλάδα τόσο η αξιοποίηση της στρατηγικής και προνομιακής θέσης της στη Μεσόγειο όσο και η επίτευξη των στόχων της εξωτερικής πολιτικής διέρχονται μέσα από σημαντικές πρωτοβουλίες, τις οποίες πρέπει να αναλάβει άμεσα και είναι:
● Η ενίσχυση αλλά και ανάληψη ειρηνευτικών πρωτοβουλιών ώστε η Μεσόγειος να γίνει θάλασσα ειρήνης και συνεργασίας.
● Ο καθορισμός και η ανακήρυξη των Αποκλειστικών Οικονομικών Ζωνών, ώστε να καταστεί το συντομότερο δυνατό αξιοποιήσιμος ο ορυκτός πλούτος.
● Η αντιμετώπιση του μεταναστευτικού προβλήματος στη λεκάνη της Μεσογείου σε συνεργασία με τα παράκτια κράτη και τον επιμερισμό του κόστους των συνεπειών του αναλογικά σε όλες τις χώρες της Ε.Ε.
ε) Το μέτωπο μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Η παρατεταμένη ύφεση, η οικονομική κρίση με την τεράστια ανεργία στο σύνολο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ο Γερμανικός ηγεμονισμός έχουν δημιουργήσει συνθήκες διάλυσης του Ευρωπαϊκού οικοδομήματος.
Βιώνουμε την υποκατάσταση των πολιτικών θεσμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της διαβούλευσης από πρακτικές στις οποίες επικυριαρχούν οι αγορές και τα συμφέροντα του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου και των οικονομικά ισχυρών κρατών. Οι εφαρμοζόμενες ευρωπαϊκές πολιτικές για την αντιμετώπιση της κρίσης αντί να οδηγούν στη σύγκλιση των οικονομιών, οδηγούν σε αποικίες χρέους. Αντί για Ευρώπη των Λαών και μια Ευρώπη παράγοντα σταθερότητας και ειρήνης, έχουμε την Ευρώπη των πολλαπλών ταχυτήτων.
Απότοκα αυτής της εξέλιξης είναι τα φαινόμενα της ακραίας κοινωνικής πόλωσης και της ανόδου τόσο του ευρωσκεπτικισμού και της ξενοφοβίας όσο και της ακροδεξιάς. Θέση μας είναι ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν μπορεί να υπάρχει μόνο για τις οικονομικές ελίτ, το χρηματοπιστωτικό σύστημα ή τις πολυεθνικές επιχειρήσεις. Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν μπορεί να προασπίζεται μόνο την απελευθέρωση των αγαθών ή την ελεύθερη διακίνηση αγαθών και κεφαλαίου. Θα πρέπει να είναι δύναμη πολιτισμού, αξιών, ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων, διαλλακτικότητας, δημοκρατίας, δικαιοσύνης και ασφάλειας των λαών της.
Σε ένα τέτοιο πολιτικό, κοινωνικό και οικονομικό περιβάλλον, το σύνολο της Ευρωπαϊκής Ένωσης βρίσκεται μπροστά σε ένα καθοριστικό για την πορεία και την ύπαρξή της δίλημμα: Συνέχιση των πολιτικών που οδηγούν σε απόκλιση και διάλυση ή αλλαγή πορείας με πολιτικές συνοχής, σύγκλισης, βιώσιμης ανάπτυξης και άμεσης αντιμετώπισης των ανθρωπιστικών κρίσεων που ενέσκηψαν στην Ευρώπη για πρώτη φορά μετά τον Β παγκόσμιο πόλεμο;
Εμείς πιστεύουμε στην ανάγκη Αλλαγής πορείας και αγωνιζόμαστε γι’ αυτό μέσα στην Ευρώπη μαζί με άλλες προοδευτικές δυνάμεις που πιστεύουν σε μια κοινωνική Ευρώπη, σε μια Ευρώπη των Λαών.
ΑΠΟΦΑΣΗ
Μπορούμε να βάλουμε φρένο σ’ αυτό τον κατήφορο.
Α) Δεσμευόμαστε να αγωνιστούμε για τη συγκρότηση ενός κοινωνικού μετώπου δημοκρατικής ανατροπής της ασκούμενης πολιτικής.
Ν’ αποδομήσουμε την προπαγάνδα ότι η ακολουθούμενη πολιτική αποτελεί μονόδρομο και ότι δηθεν δεν υπάρχει αξιόπιστη εναλλακτική πρόταση. Με τις θέσεις και τις πρωτοβουλίες μας αποδείξαμε το αντίθετο. Δεσμευόμαστε να εμπλουτίσουμε και να εξειδικεύσουμε ακόμα περισσότερο τις θέσεις αυτές αλλά και να συμμετέχουμε σ’ ένα ανοικτό κοινωνικό διάλογο αλλά και σε κοινές δράσεις με άλλα κοινωνικά κινήματα, κόμματα, δίκτυα, φορείς ή προσωπικότητες που αγωνίζονται για μια αξιόπιστη εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης, με προοδευτικό πρόσημο, που θα οδηγήσει τη χώρα στην έξοδο από την κρίση και θα προασπίσει κυριαρχικά δικαιώματα και το δημόσιο συμφέρον.
Β) Δεσμευόμαστε να αγωνιστούμε για μια ευρύτατη συμπαράταξη αριστερών, οικολογικών, σοσιαλιστικών και προοδευτικών δυνάμεων που προέρχονται από διαφορετικές ιδεολογικές αφετηρίες, διαδρομές και βιώματα, που διατηρούν την αυτοτέλειά τους, αλλά ενώνουν τις δυνάμεις τους στη βάση μιας ελάχιστης προγραμματικής συμφωνίας για την ανατροπή της ακολουθούμενης αδιέξοδης πολιτικής.
Η συμπαράταξη αυτή θα ανατρέψει την στατική αριθμητική του χθες. Θα δώσει φωνή σε περιθωριοποιημένα στρώματα και πολιτική έκφραση σε μεσαία στρώματα που βιώνουν τη συμπίεση των εισοδημάτων τους, αλλά μένουν χωρίς πολιτική αντιπροσώπευση.
Θα διευρύνει σημαντικά τη διαπραγματευτική μας δύναμη σε σχέση με τους πιστωτές μας. Γιατί επιτυχής έκβαση στις διαπραγματεύσεις θα υπάρξει μόνο αν οι πιστωτές μας γνωρίζουν πως, από την άλλη μεριά του τραπεζιού, υπάρχει μια αποφασισμένη ομάδα με ξεκάθαρη εντολή ανατροπής της ακολουθούμενης πολιτικής και ισχυρή λαϊκή στήριξη.
Θα συμβάλει επίσης στην ανάκτηση της εθνικής κυριαρχίας. Θα αναπτερώσει το συλλογικό φρόνημα καθώς θα μας επιτρέψει ν’ αποτινάξουμε το φοβικό σύνδρομο ενός ηττημένου λαού που δεν διεκδικεί τίποτα αλλά υποτάσσεται στα κελεύσματα και τα συμφέροντα τρίτων υπό την απειλή εκβιαστικών διλημμάτων.
Θα αποκαταστήσει την αξιοπιστία της πολιτικής και των δημοκρατικών θεσμών καθώς θα ενισχύσει τη δυνατότητα της να συγκρουστεί με κλειστά κυκλώματα πολιτικής επιρροής και εξουσίας, ενισχύοντας τη διαφάνεια και τον εκδημοκρατισμό της οικονομίας και της πολιτικής.
Γ) Δεσμευόμαστε να συμβάλουμε στην ιδεολογική, πολιτική και οργανωτική ανασύνταξη της σοσιαλιστικής αριστεράς
Η ανασύνταξη του χώρου θα συμβάλει καθοριστικά στην επίτευξη του στρατηγικού στόχου μιας ακηδεμόνευτης , προοδευτικής διακυβέρνησης και στην ανάδειξη μιας αξιόπιστης συμπαράταξης δυνάμεων. Συμφωνία στην ανάγκη ανασύνταξης του σοσιαλιστικού χώρου σημαίνει
α) την ιδεολογική και πολιτική οριοθέτηση του χώρου κάτω από τις νέες διεθνείς γεωπολιτικές και Ευρωπαϊκές συνθήκες αλλά και τους κοινωνικούς, πολιτικούς και οικονομικούς μετασχηματισμούς που έχουν συντελεσθεί,
β) την πρόταξη μιας σύγχρονης σοσιαλιστικής πολιτικής πρότασης διακυβέρνησης στη βάση ενός προοδευτικού Σχεδίου Ανασυγκρότησης που θα αποδομεί τις συντηρητικές ιδεοληψίες και θα αναδεικνύει με αξιόπιστο τρόπο εναλλακτικές επιλογές για την έξοδο της χώρας αλλά και της Ευρώπης από την κρίση,
γ) την ανάληψη πολιτικών και κοινωνικών πρωτοβουλιών σε εθνικό και τοπικό επίπεδο για μετουσίωση του πολιτικού λόγου σε πολιτική και ανθρωπιστική δράση με αντίκτυπο στην κοινωνία ,
δ) την κινητοποίηση και οργανωτική ανασύνταξη των προοδευτικών / σοσιαλιστικών δυνάμεων μέσω προώθησης πανελλαδικών πρωτοβουλιών διαλόγου και δράσης και
ε) την στενή συνεργασία και συμπόρευση με άλλες δυνάμεις στο πλαίσιο της συμπαράταξης δυνάμεων που προτείνουμε.
Δ) Δεσμευόμαστε να συμβάλουμε στη διαμόρφωση ένος νέου αξιακού συστήματος για την πολιτική, την συλλογική δράση και την προάσπιση του δημοσίου συμφέροντος.
Οι προοδευτικές δυνάμεις έχουν χρέος να αγωνισθούν για ένα “πολιτισμό ευθύνης και αλληλεγγύης” ενάντια στον “πολιτισμό της αγριότητας και της κερδοσκοπίας”. Η αξιοπιστία της πολιτικής αποτελεί προϋπόθεση για την εθνική ανασυγκρότηση και την έξοδο από τη κρίση.
Μια κοινωνία σε φόβο, ανασφάλεια για το αύριο, χωρίς στοιχειώδη κοινωνική συνοχή κάτω από τη κυριαρχία του φόβου και της συντηρητικής λογικής «ο σώζων εαυτόν σωθήτω», δεν μπορεί να στηρίξει την πορεία εξόδου από την κρίση και την αναγκαία ανασυγκρότηση.
Μια κοινωνία χωρίς καμία εμπιστοσύνη στο πολιτικό της σύστημα και την πολιτική της ηγεσία, δεν είναι δυνατόν να συμμετέχει ουσιαστικά και αποφασιστικά στη διαμόρφωση και την υλοποίηση ενός σχεδίου ανασυγκρότησης και εξόδου από τη κρίση. Η αξιοπιστία και σε τελευταία ανάλυση και η αποτελεσματικότητα κάθε σχεδίου εξαρτάται από την αξιοπιστία των φορέων και των προσώπων που το εισηγούνται.
Ένα αναξιόπιστο πολιτικό σύστημα, αναξιόπιστοι πολιτικοί φορείς και φθαρμένα πολιτικά πρόσωπα, δεν μπορούν να είναι φορείς της ανασυγκρότησης.
Η Κοινωνική Συμφωνία δεσμεύεται να προχωρήσει, όπως ήδη το έχει πράξει, στις αναγκαίες πρωτοβουλίες για την κινητοποίηση όλων των ζωντανών και υπεύθυνων δυνάμεων της κοινωνίας μας στον αγώνα για την αναγέννηση των συμμετοχικών θεσμών ως προϋπόθεση και εγγύηση για την αναγέννηση της πολιτικής.
Για όλους εμάς η συνέπεια λόγου και πράξης δεν εξαντλείται στο επίπεδο των προθέσεων. Είναι θέμα ποιότητας και αποτελεσματικής οργάνωσης. Οργάνωσης ικανής να μετουσιώνει το κοινωνικό πρόβλημα και την κοινωνική ανάγκη σε δημιουργική δράση και κοινωνικό αγώνα με πράξεις αλληλεγγύης. Να μετουσιώνει τον πολιτικό λόγο όχι μόνο σε διεκδίκηση αλλά σε διαμόρφωση και εμπέδωση αξιών οι οποίες θα εμπνεύσουν την ανατροπή απαράδεκτων και απάνθρωπων πολιτικών και την υιοθέτηση μιας νέας αλλαγής που τόσο έχουμε ανάγκη.
Τέλος θέλουμε να στείλουμε ένα ξεκάθαρο μήνυμα προς όλες τις κατευθύνσεις: είμαστε αποφασισμένοι ν’ αγωνιστούμε για να υπάρξει διεκδίκηση μιας άλλης πορείας και ανατροπή. Μια πορεία που θα επαναφέρει την αξιοπρέπεια και την ελπίδα στο λαό μας και το χαμόγελο στα χείλη μας.
ΚΑΛΟΥΜΕ
Όλους τους δημοκράτες που στάθηκαν όρθιοι και δεν υπηρέτησαν τις πολιτικές της κοινωνικής αποσάθρωσης και εξαθλίωσης, που είδαν τα αδιέξοδα της πολιτικής της Τρόικας και των μνημονίων, που διαπιστώνουν ότι το φάρμακο της Τρόικα σκοτώνει, να πυκνώσουν τις τάξεις μας και να παλέψουν μαζί μας.
Δεν υπάρχουν περιθώρια για ολιγωρίες, συναισθηματισμούς, μεμψιμοιρίες και μνησικακίες.
Είναι ώρα ευθύνης! Η υπόθεση της ανασυγκρότησης της πατρίδας μας είναι υπόθεση όλων μας. Δεν μπορεί να είμαστε απόντες από την μεγάλη πρόκληση και πρόσκληση της ευθύνης.
Όλοι μαζί μπορούμε να βάλουμε φρένο στο κατήφορο και να συμβάλουμε δημιουργικά στην ανάκτηση της χαμένης μας αξιοπρέπειας. Με πρωταγωνιστές όλους όσους αγωνίστηκαν κάθε φορά που η πατρίδα τους το ζήτησε.
Για μια Συμπαράταξη Δυνάμεων Ανατροπής
Ν’ αγωνισθούμε, με όρους πολιτικής και κομματικής αυτονομίας, για τη δημιουργία ενός μεγάλου προοδευτικού μετώπου ανατροπής, το οποίο θα αναλάβει την αναγέννηση της χώρας. Δίνουμε το παρόν υπερασπιζόμενοι τις πολιτικές, δημοκρατικές και κοινωνικές κατακτήσεις του αγώνα της Εθνικής Αντίστασης, της γενιάς του 114 και της γενιάς του Πολυτεχνείου. Αφουγκραζόμαστε τις αγωνίες της νέας γενιάς και παλεύουμε για τα δικαιώματά της στη μόρφωση, στην εργασία, στη συμμετοχή. Υπερασπιζόμαστε το κράτος ασφάλειας και δικαίου.
Μαζί με όλες τις πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις που στηρίζουν συγκλίνουσες απόψεις για τη συγκρότηση μιας εναλλακτικής πρότασης εξόδου από την κρίση, αγωνιζόμαστε για να γίνει πράξη μια μεγάλη κοινωνική συμφωνία αξιών που θα κάνει ευδιάκριτες τις διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα στην ακολουθούμενη πολιτική και την εναλλακτική στρατηγική, ανάμεσα στη νεοφιλελεύθερη και στην προοδευτική - αριστερή πρόταση.
Η πορεία δεν είναι εύκολη και θα απαιτήσει πολλή δουλειά, ρήξεις με αντιλήψεις και πρακτικές του χθες και πολυεπίπεδες συνεργασίες τόσο σε εθνικό όσο και σε Ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο. Είναι όμως η μόνη πορεία που θα δώσει διέξοδο, ελπίδα και βιώσιμη αναπτυξιακή προοπτική. Μια πορεία που θα κατοχυρώνει αντί να καταπατά βασικά κοινωνικά δικαιώματα, θα εξασφαλίζει ένα δίχτυ ασφάλειας και αξιοπρεπούς διαβίωσης και θα διευρύνει τους συμμετοχικούς δημοκρατικούς θεσμούς. Μια πορεία που θα ανακτά και κατοχυρώνει την εθνική μας ανεξαρτησία και κυριαρχία.
Οι δικές μας προτεραιότητες και διαχωριστικές γραμμές που κατατέθηκαν στην Ιδρυτική μας Διακήρυξη συμπυκνώνονται στα εξής:
α) Αναδιάταξη του πολιτικού συστήματος και του κράτους.
Πιστεύουμε στην ανάγκη ενός «ισχυρού» κράτους, όχι με την έννοια του εκτεταμένου κράτους, αλλά του ευέλικτου, και ικανού να σχεδιάζει και εφαρμόζει αποτελεσματικά πολιτικές με διαφάνεια και δημοκρατική νομιμότητα. Επιδιώκουμε τη ριζική μεταρρύθμιση των διοικητικών μηχανισμών με πρωτεύοντα στόχο την ενίσχυση του επιτελικού χαρακτήρα του κεντρικού κράτους, το οποίο πρέπει να αναλάβει τη διαχείριση των απολύτως αναγκαίων εθνικών πολιτικών, ενώ τις δημόσιες και κοινωφελείς λειτουργίες πρέπει να ασκήσει η περιφερειακή διοίκηση και αυτοδιοίκηση.
Η ενίσχυση της τοπικής και περιφερειακής αυτοδιοίκησης παράλληλα με τη μεταβίβαση των αναγκαίων πόρων, οφείλει να στηρίξει τη συμμετοχική δημοκρατία, τη βιώσιμη αναπτυξιακή δυναμική και την κοινωνική συνοχή. Ταυτόχρονα είναι αναγκαίο να ενισχυθούν οι τοπικές κοινωνίες με ισχυρά μέσα «δημοκρατικής επιρροής», όπως μορφές τοπικής διακυβέρνησης, τοπικά δημοψηφίσματα κ.λπ. Η συνοχή των τοπικών κοινωνιών με αξιοποίηση Τοπικών Συμφώνων Ανάπτυξης θα ενδυναμώσει και την εθνική συνοχή και κυριαρχία.
H δημοκρατική ανασυγκρότηση του κράτους είναι αναγκαία προϋπόθεση ορθής χρησιμοποίησης του ανθρώπινου, φυσικού, κοινωνικού και πολιτιστικού κεφαλαίου, άσκησης κοινωνικού ελέγχου στις αναπτυξιακές πολιτικές και ουσιαστικής εφαρμογής των αρχών της ισότητας και του δικαίου για την κοινωνική πρόοδο και κοινωνική ευημερία.
β) Εθνικό Σχέδιο Οικονομικής Ανασυγκρότησης.
Ανάπτυξη δεν μπορεί να επιτευχθεί όταν η χώρα βρίσκεται εγκλωβισμένη στη διπλή παγίδα της χρεοκοπίας και της λιτότητας. Κανένας δεν διακινδυνεύει να επενδύσει όταν γνωρίζει ότι, τα επόμενα χρόνια, τα ετήσια έσοδα δεν επαρκούν για την εξυπηρέτηση του χρέους και ότι η οικονομία βρίσκεται σε βαθειά ύφεση.
Γι’ αυτό οι δύο βασικές συνιστώσες της εναλλακτικής στρατηγικής οικονομικής ανασύνταξης είναι : α) η μείωση του σωρευμένου χρέους με «εισαγωγή ρήτρας ανάπτυξης» και β) η ανατροπή της πολιτικής της βίαιης λιτότητας, της ύφεσης και της αδιέξοδης και καταστροφικής εσωτερικής υποτίμησης.
Δημοσιονομική προσαρμογή δεν μπορεί να επιτευχθεί με μείωση μισθών και συντάξεων, επιβολή υπέρογκων άμεσων και έμμεσων φόρων, ούτε με την ουσιαστική δήμευση περιουσίας μέσω επιβολής εξοντωτικής φορολογίας στα ακίνητα ή την κατάλυση του κοινωνικού κράτους. Μπορεί να γίνει με τη διεύρυνση της φορολογικής βάσης, την πάταξη της φοροδιαφυγής, της φοροαποφυγής και του λαθρεμπορίου, την ηλεκτρονική διασύνδεση όλων των οικονομικών υπηρεσιών και βάσεων δεδομένων, την αναμόρφωση της φορολογικής διοίκησης, την αυστηρή εφαρμογή προϋπολογισμού προγραμμάτων και υπηρεσιών για όλους τους φορείς της Γενικής Κυβέρνησης.
Η έξοδος από την κρίση προϋποθέτει τη στήριξή της αγοραστικής δύναμης των νοικοκυριών ώστε να κινηθεί η αγορά και να μειωθεί η ανεργία. Αυτό μπορεί να γίνει, σε πρώτη φάση, με νομοθετική πρωτοβουλία για αναδιάρθρωση καταναλωτικών,στεγαστικών και επιχειρηματικών δανείων , την καταπολέμηση αδιαφανών και αθέμιτων πρακτικών (τριγωνικών- ενδοομιλικών συναλλαγών κπλ) στην τιμολόγηση προϊόντων και υπηρεσιών και την άμεση προώθηση στο πλαίσιο του ρόλου του Κράτους ως Εργοδότης Ύστατης Προσφυγής, προγραμμάτων δημιουργίας θέσεων κοινωφελούς εργασίας με χρηματοδότηση από το ΕΣΠΑ. Σε δεύτερη φάση, επιδίωξή μας είναι να υπάρξει αποκατάσταση των χαμηλών συντάξεων, των κατώτερων μισθών και ημερομίσθιων αλλά και βελτίωση μισθών και εισοδημάτων, στο μεν δημόσιο τομέα, στη βάση ενός σύγχρονου μισθολογίου και στον ιδιωτικό στη βάση της εξέλιξης της παραγωγικότητας.
γ) Οικονομική και Παραγωγική Ανασύνταξη με Νέες Θέσεις Εργασίας και Κοινωνική Δικαιοσύνη.
Το ζήτημα της “ανάπτυξης” είναι βαθύτατα πολιτικό. Ανάπτυξη δεν είναι η αύξηση του εισοδήματος που επιτυγχάνεται από κερδοσκοπικές δραστηριότητες, αγοραπωλησίες τίτλων στις αγορές ή στο χρηματιστήριο, υπερτιμολογήσεις προϊόντων και υπηρεσιών, αύξηση της κατανάλωσης που χρηματοδοτείται από δανεικά. Ανάπτυξη υπάρχει μόνο όταν διευρύνεται η εγχώρια παραγωγή με σεβασμό στο περιβάλλον και τους φυσικούς πόρους, δημιουργούνται θέσεις εργασίας και προωθείται ο τεχνολογικός μετασχηματισμός, η έρευνα και η καινοτομία που ενσωματώνονται σε ανταγωνιστικά, ποιοτικά προϊόντα και υπηρεσίες όλο και πιο υψηλής προστιθέμενης αξίας.
Η παραγωγική αναδιάρθρωση προϋποθέτει ένα μακρόπνοο Εθνικό Πρόγραμμα Ανασυγκρότησης σε εθνικό και περιφερειακό επίπεδο που θα θέτει όχι μόνο κατευθύνσεις αλλά και μετρήσιμους στόχους σε βάθος χρόνου. Απαιτεί την κινητοποίηση τοπικών αναπτυξιακών δυνάμεων μέσω μιας διαδικασίας δημοκρατικού προγραμματισμού. Απαιτεί πολιτικές αναδιάρθρωσης και εκσυγχρονισμού των πολύ μικρών και μικρομεσαίων επιχειρήσεων, ώστε αυτές να συμβάλουν στην παραγωγική ανασύνταξη της χώρας και την αντιμετώπιση του εκρηκτικού προβλήματος της ανεργίας, την ενίσχυση τοπικών αναπτυξιακών δράσεων και τοπικών δικτύων, που αρθρώνονται γύρω από την παραγωγική φυσιογνωμία και ιδιαιτερότητα της γεωγραφικής μικροκλίμακας και την προώθηση της κοινωνικής οικονομίας. Απαιτεί τη δημιουργία «εθνικών πρωταθλητών», δηλαδή ικανού μεγέθους μονάδων για την επίτευξη παραγωγικών στόχων στρατηγικής σημασίας εντός κι εκτός Ελλάδας.
Καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και διεύρυνση της φορολογικής βάσης με υιοθέτηση ενός σταθερού φορολογικού συστήματος για μια δεκαετία,
Άνοιγμα των ολιγοπωλιακών αγορών και καταπολέμηση των ολιγοπωλιακών πρακτικών και της αδιαφανούς τιμολόγησης,
Αποτελεσματική εποπτεία και αναδιάρθρωση του τραπεζικού κλάδου προς όφελος της πραγματικής οικονομίας και του δημοσίου συμφέροντος,
Απλούστευση των διαδικασιών αδειοδότησης και λειτουργίας επιχειρήσεων με κριτήρια αποτελεσματικότητας, διαφάνειας και λογοδοσίας,
Προώθηση σοβαρών μεταρρυθμίσεων στον τομέα της δικαιοσύνης,
Αναβάθμιση του εκπαιδευτικού συστήματος με προστασία του δημόσιου χαρακτήρα του,
Προώθηση σημαντικών αλλαγών στην παροχή υπηρεσιών υγείας και κοινωνικής πρόνοιας για την δημιουργία ενός αποτελεσματικού κοινωνικού κράτους.
Προυποθέτει, πάνω απ’ όλα, τον απεγκλωβισμό από ιδεοληψίες του παρελθόντος, που είτε ενοχοποιούν την επιχειρηματικότητα θεωρώντας ότι η λειτουργία δημόσιων επιχειρήσεων εγγυάται αυτόματα την εξυπηρέτηση του δημοσίου συμφέροντος., είτε θεωρούν ότι το κράτος είναι εξ ορισμού αντιπαραγωγικό και οι ιδιωτικοποιήσεις πανάκεια. Η εμπειρία των τελευταίων δεκαετιών, τόσο διεθνώς όσο και στην Ελλάδα, έχει αποδομήσει αυτούς τους μύθους.
δ) Διαμόρφωση και ανάπτυξη μιας σύγχρονης και αποτελεσματικής διπλωματίας, ιδιαίτερα όσον αφορά την λεκάνη της Μεσογείου.
Βασικός άξονας της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής πρέπει να είναι τόσο η διαμόρφωση σχέσεων ισοτιμίας με ισχυρά κράτη όσο και με τις ανερχόμενες παγκόσμιες δυνάμεις. Σε διεθνές επίπεδο συντασσόμαστε με τις δυνάμεις που αγωνίζονται για την αποτελεσματική εποπτεία και ρύθμιση των χρηματοπιστωτικών αγορών, τον έλεγχο των οίκων αξιολόγησης και των φορολογικών παραδείσων καθώς και την καταπολέμηση της φτώχειας, την προώθηση της διεθνούς οικονομικής συνεργασίας και την προστασία του περιβάλλοντος από τις αρνητικές επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής.
Για την Ελλάδα και την Κυπριακή Δημοκρατία, η εφαρμογή του νεοοθωμανικού δόγματος επιτείνει την πάγια τουρκική απειλή στο τόξο Θράκη, Αιγαίο, Κύπρος. Για το λόγο αυτό, η διατήρηση ισχυρής αποτρεπτικής δύναμης καθώς και υψηλού φρονήματος του Ελληνισμού αποτελούν αναγκαίες προϋποθέσεις εθνικής επιβίωσης και άσκησης μιας πολυδιάστατης και αποτελεσματικής εξωτερικής πολιτικής. Η διατήρηση της Εθνικής Αμυντικής βιομηχανίας είναι αναγκαίος όρος για την αμυντική θωράκιση της χώρας.
Για την Ελλάδα τόσο η αξιοποίηση της στρατηγικής και προνομιακής θέσης της στη Μεσόγειο όσο και η επίτευξη των στόχων της εξωτερικής πολιτικής διέρχονται μέσα από σημαντικές πρωτοβουλίες, τις οποίες πρέπει να αναλάβει άμεσα και είναι:
● Η ενίσχυση αλλά και ανάληψη ειρηνευτικών πρωτοβουλιών ώστε η Μεσόγειος να γίνει θάλασσα ειρήνης και συνεργασίας.
● Ο καθορισμός και η ανακήρυξη των Αποκλειστικών Οικονομικών Ζωνών, ώστε να καταστεί το συντομότερο δυνατό αξιοποιήσιμος ο ορυκτός πλούτος.
● Η αντιμετώπιση του μεταναστευτικού προβλήματος στη λεκάνη της Μεσογείου σε συνεργασία με τα παράκτια κράτη και τον επιμερισμό του κόστους των συνεπειών του αναλογικά σε όλες τις χώρες της Ε.Ε.
ε) Το μέτωπο μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Βιώνουμε την υποκατάσταση των πολιτικών θεσμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της διαβούλευσης από πρακτικές στις οποίες επικυριαρχούν οι αγορές και τα συμφέροντα του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου και των οικονομικά ισχυρών κρατών. Οι εφαρμοζόμενες ευρωπαϊκές πολιτικές για την αντιμετώπιση της κρίσης αντί να οδηγούν στη σύγκλιση των οικονομιών, οδηγούν σε αποικίες χρέους. Αντί για Ευρώπη των Λαών και μια Ευρώπη παράγοντα σταθερότητας και ειρήνης, έχουμε την Ευρώπη των πολλαπλών ταχυτήτων.
Απότοκα αυτής της εξέλιξης είναι τα φαινόμενα της ακραίας κοινωνικής πόλωσης και της ανόδου τόσο του ευρωσκεπτικισμού και της ξενοφοβίας όσο και της ακροδεξιάς. Θέση μας είναι ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν μπορεί να υπάρχει μόνο για τις οικονομικές ελίτ, το χρηματοπιστωτικό σύστημα ή τις πολυεθνικές επιχειρήσεις. Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν μπορεί να προασπίζεται μόνο την απελευθέρωση των αγαθών ή την ελεύθερη διακίνηση αγαθών και κεφαλαίου. Θα πρέπει να είναι δύναμη πολιτισμού, αξιών, ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων, διαλλακτικότητας, δημοκρατίας, δικαιοσύνης και ασφάλειας των λαών της.
Σε ένα τέτοιο πολιτικό, κοινωνικό και οικονομικό περιβάλλον, το σύνολο της Ευρωπαϊκής Ένωσης βρίσκεται μπροστά σε ένα καθοριστικό για την πορεία και την ύπαρξή της δίλημμα: Συνέχιση των πολιτικών που οδηγούν σε απόκλιση και διάλυση ή αλλαγή πορείας με πολιτικές συνοχής, σύγκλισης, βιώσιμης ανάπτυξης και άμεσης αντιμετώπισης των ανθρωπιστικών κρίσεων που ενέσκηψαν στην Ευρώπη για πρώτη φορά μετά τον Β παγκόσμιο πόλεμο;
Εμείς πιστεύουμε στην ανάγκη Αλλαγής πορείας και αγωνιζόμαστε γι’ αυτό μέσα στην Ευρώπη μαζί με άλλες προοδευτικές δυνάμεις που πιστεύουν σε μια κοινωνική Ευρώπη, σε μια Ευρώπη των Λαών.
ΑΠΟΦΑΣΗ
Α) Δεσμευόμαστε να αγωνιστούμε για τη συγκρότηση ενός κοινωνικού μετώπου δημοκρατικής ανατροπής της ασκούμενης πολιτικής.
Ν’ αποδομήσουμε την προπαγάνδα ότι η ακολουθούμενη πολιτική αποτελεί μονόδρομο και ότι δηθεν δεν υπάρχει αξιόπιστη εναλλακτική πρόταση. Με τις θέσεις και τις πρωτοβουλίες μας αποδείξαμε το αντίθετο. Δεσμευόμαστε να εμπλουτίσουμε και να εξειδικεύσουμε ακόμα περισσότερο τις θέσεις αυτές αλλά και να συμμετέχουμε σ’ ένα ανοικτό κοινωνικό διάλογο αλλά και σε κοινές δράσεις με άλλα κοινωνικά κινήματα, κόμματα, δίκτυα, φορείς ή προσωπικότητες που αγωνίζονται για μια αξιόπιστη εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης, με προοδευτικό πρόσημο, που θα οδηγήσει τη χώρα στην έξοδο από την κρίση και θα προασπίσει κυριαρχικά δικαιώματα και το δημόσιο συμφέρον.
Β) Δεσμευόμαστε να αγωνιστούμε για μια ευρύτατη συμπαράταξη αριστερών, οικολογικών, σοσιαλιστικών και προοδευτικών δυνάμεων που προέρχονται από διαφορετικές ιδεολογικές αφετηρίες, διαδρομές και βιώματα, που διατηρούν την αυτοτέλειά τους, αλλά ενώνουν τις δυνάμεις τους στη βάση μιας ελάχιστης προγραμματικής συμφωνίας για την ανατροπή της ακολουθούμενης αδιέξοδης πολιτικής.
Η συμπαράταξη αυτή θα ανατρέψει την στατική αριθμητική του χθες. Θα δώσει φωνή σε περιθωριοποιημένα στρώματα και πολιτική έκφραση σε μεσαία στρώματα που βιώνουν τη συμπίεση των εισοδημάτων τους, αλλά μένουν χωρίς πολιτική αντιπροσώπευση.
Θα διευρύνει σημαντικά τη διαπραγματευτική μας δύναμη σε σχέση με τους πιστωτές μας. Γιατί επιτυχής έκβαση στις διαπραγματεύσεις θα υπάρξει μόνο αν οι πιστωτές μας γνωρίζουν πως, από την άλλη μεριά του τραπεζιού, υπάρχει μια αποφασισμένη ομάδα με ξεκάθαρη εντολή ανατροπής της ακολουθούμενης πολιτικής και ισχυρή λαϊκή στήριξη.
Θα συμβάλει επίσης στην ανάκτηση της εθνικής κυριαρχίας. Θα αναπτερώσει το συλλογικό φρόνημα καθώς θα μας επιτρέψει ν’ αποτινάξουμε το φοβικό σύνδρομο ενός ηττημένου λαού που δεν διεκδικεί τίποτα αλλά υποτάσσεται στα κελεύσματα και τα συμφέροντα τρίτων υπό την απειλή εκβιαστικών διλημμάτων.
Θα αποκαταστήσει την αξιοπιστία της πολιτικής και των δημοκρατικών θεσμών καθώς θα ενισχύσει τη δυνατότητα της να συγκρουστεί με κλειστά κυκλώματα πολιτικής επιρροής και εξουσίας, ενισχύοντας τη διαφάνεια και τον εκδημοκρατισμό της οικονομίας και της πολιτικής.
Γ) Δεσμευόμαστε να συμβάλουμε στην ιδεολογική, πολιτική και οργανωτική ανασύνταξη της σοσιαλιστικής αριστεράς
α) την ιδεολογική και πολιτική οριοθέτηση του χώρου κάτω από τις νέες διεθνείς γεωπολιτικές και Ευρωπαϊκές συνθήκες αλλά και τους κοινωνικούς, πολιτικούς και οικονομικούς μετασχηματισμούς που έχουν συντελεσθεί,
β) την πρόταξη μιας σύγχρονης σοσιαλιστικής πολιτικής πρότασης διακυβέρνησης στη βάση ενός προοδευτικού Σχεδίου Ανασυγκρότησης που θα αποδομεί τις συντηρητικές ιδεοληψίες και θα αναδεικνύει με αξιόπιστο τρόπο εναλλακτικές επιλογές για την έξοδο της χώρας αλλά και της Ευρώπης από την κρίση,
γ) την ανάληψη πολιτικών και κοινωνικών πρωτοβουλιών σε εθνικό και τοπικό επίπεδο για μετουσίωση του πολιτικού λόγου σε πολιτική και ανθρωπιστική δράση με αντίκτυπο στην κοινωνία ,
δ) την κινητοποίηση και οργανωτική ανασύνταξη των προοδευτικών / σοσιαλιστικών δυνάμεων μέσω προώθησης πανελλαδικών πρωτοβουλιών διαλόγου και δράσης και
ε) την στενή συνεργασία και συμπόρευση με άλλες δυνάμεις στο πλαίσιο της συμπαράταξης δυνάμεων που προτείνουμε.
Δ) Δεσμευόμαστε να συμβάλουμε στη διαμόρφωση ένος νέου αξιακού συστήματος για την πολιτική, την συλλογική δράση και την προάσπιση του δημοσίου συμφέροντος.
Μια κοινωνία σε φόβο, ανασφάλεια για το αύριο, χωρίς στοιχειώδη κοινωνική συνοχή κάτω από τη κυριαρχία του φόβου και της συντηρητικής λογικής «ο σώζων εαυτόν σωθήτω», δεν μπορεί να στηρίξει την πορεία εξόδου από την κρίση και την αναγκαία ανασυγκρότηση.
Μια κοινωνία χωρίς καμία εμπιστοσύνη στο πολιτικό της σύστημα και την πολιτική της ηγεσία, δεν είναι δυνατόν να συμμετέχει ουσιαστικά και αποφασιστικά στη διαμόρφωση και την υλοποίηση ενός σχεδίου ανασυγκρότησης και εξόδου από τη κρίση. Η αξιοπιστία και σε τελευταία ανάλυση και η αποτελεσματικότητα κάθε σχεδίου εξαρτάται από την αξιοπιστία των φορέων και των προσώπων που το εισηγούνται.
Ένα αναξιόπιστο πολιτικό σύστημα, αναξιόπιστοι πολιτικοί φορείς και φθαρμένα πολιτικά πρόσωπα, δεν μπορούν να είναι φορείς της ανασυγκρότησης.
Η Κοινωνική Συμφωνία δεσμεύεται να προχωρήσει, όπως ήδη το έχει πράξει, στις αναγκαίες πρωτοβουλίες για την κινητοποίηση όλων των ζωντανών και υπεύθυνων δυνάμεων της κοινωνίας μας στον αγώνα για την αναγέννηση των συμμετοχικών θεσμών ως προϋπόθεση και εγγύηση για την αναγέννηση της πολιτικής.
Για όλους εμάς η συνέπεια λόγου και πράξης δεν εξαντλείται στο επίπεδο των προθέσεων. Είναι θέμα ποιότητας και αποτελεσματικής οργάνωσης. Οργάνωσης ικανής να μετουσιώνει το κοινωνικό πρόβλημα και την κοινωνική ανάγκη σε δημιουργική δράση και κοινωνικό αγώνα με πράξεις αλληλεγγύης. Να μετουσιώνει τον πολιτικό λόγο όχι μόνο σε διεκδίκηση αλλά σε διαμόρφωση και εμπέδωση αξιών οι οποίες θα εμπνεύσουν την ανατροπή απαράδεκτων και απάνθρωπων πολιτικών και την υιοθέτηση μιας νέας αλλαγής που τόσο έχουμε ανάγκη.
Τέλος θέλουμε να στείλουμε ένα ξεκάθαρο μήνυμα προς όλες τις κατευθύνσεις: είμαστε αποφασισμένοι ν’ αγωνιστούμε για να υπάρξει διεκδίκηση μιας άλλης πορείας και ανατροπή. Μια πορεία που θα επαναφέρει την αξιοπρέπεια και την ελπίδα στο λαό μας και το χαμόγελο στα χείλη μας.
Όλους τους δημοκράτες που στάθηκαν όρθιοι και δεν υπηρέτησαν τις πολιτικές της κοινωνικής αποσάθρωσης και εξαθλίωσης, που είδαν τα αδιέξοδα της πολιτικής της Τρόικας και των μνημονίων, που διαπιστώνουν ότι το φάρμακο της Τρόικα σκοτώνει, να πυκνώσουν τις τάξεις μας και να παλέψουν μαζί μας.
Δεν υπάρχουν περιθώρια για ολιγωρίες, συναισθηματισμούς, μεμψιμοιρίες και μνησικακίες.
Είναι ώρα ευθύνης! Η υπόθεση της ανασυγκρότησης της πατρίδας μας είναι υπόθεση όλων μας. Δεν μπορεί να είμαστε απόντες από την μεγάλη πρόκληση και πρόσκληση της ευθύνης.
Όλοι μαζί μπορούμε να βάλουμε φρένο στο κατήφορο και να συμβάλουμε δημιουργικά στην ανάκτηση της χαμένης μας αξιοπρέπειας. Με πρωταγωνιστές όλους όσους αγωνίστηκαν κάθε φορά που η πατρίδα τους το ζήτησε.
ΟΛΟΙ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ
Για τη Δημοκρατία, για το λαό, για την Εθνική Ανεξαρτησία και την Κοινωνική Δικαιοσύνη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου