Γράφει ο Κώστας Τζίχας
Δημοτικός σύμβουλος του ΚΚΕ εκλεγμένος με τη Λαϊκή Συσπείρωση
Τα αποτελέσματα αυτού του δόγματος που υπηρέτησαν πιστά η ΝΔ , το ΠΑΣΟΚ και ο συνεργαζόμενος μονίμως μαζί του Συνασπισμός (πρόγονος του ΣΥΡΙΖΑ), είναι:
• Ο υδροκεφαλισμός της παραλιακής, με το μπάζωμα της θάλασσας και τη λεωφόρο- «χωνί» που κλείνει προς Νοσοκομείο.
• Το ατελείωτο πάρκινγκ για τα αυτοκίνητα των πελατών και των γραφείων ενοικίασης και την παράλληλη εγκατάλειψη και κατάργηση της αστικής συγκοινωνίας.
• Η σκόπιμη καθυστέρηση για 30 τουλάχιστον χρόνια της κατασκευής περιφερειακού δρόμου γιατί έπρεπε όλοι να περνάνε από την «αγορά».
• Η επιμονή να μείνει το λιμάνι μέσα στη πόλη όσο αυτό βόλευε τη «παραλιακή».
• Η διατήρηση του αποχετευτικού δικτύου….της Ηγεμονίας και πολλά άλλα.
Μέχρι που το μοντέλο αυτό «έσκασε» και η «μπόχα» του έπνιξε τους κατοίκους της πόλης , μαζί όμως και τους εμπνευστές του.
Η αφόρητη δυσοσμία των αστικών λυμάτων που πέφτουν «ζωντανά» στο λιμάνι, η εκδίκηση της θάλασσας που διεκδικεί τον κλεμμένο ζωτικό της χώρο, οι συνεχείς υποχωρήσεις του δρόμου από τα βαρέως τύπου φορτηγά και τα πούλμαν που αντικατέστησαν μοιραία τα παλιά μικρότερα του είδους τους, το καυσαέριο και η ενόχληση των πελατών ξενοδοχείων και καφετεριών, το μποτιλιάρισμα προς Νοσοκομείο που… ταλαιπωρεί τις επιχειρήσεις ψυχαγωγίας της περιοχής κλπ, κλπ, οδήγησε σε προβληματισμό τους υπαίτιους της κατάστασης…που αναρωτιούνται:«τι να φταίει άραγε που υποβαθμίστηκε η πρωτεύουσα;».
Και «ανέκρουσαν πρύμναν» προσπαθώντας να αναθεωρήσουν το μοντέλο τους. Αλλά πάντα με τον ίδιο τρόπο , με την ίδια λογική του «όπως – όπως» και γρήγορα, γιατί πλήττεται η «αγορά», δηλαδή τα κέρδη τους.
Σπεύδουν λοιπόν διά των δημοτικών, νομαρχιακών και περιφερειακών διοικήσεων που ελέγχονται από τους εκπροσώπους ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ σε ένα σαφάρι εκατομμυρίων ευρώ που πάνε άκλαυτα στις τσέπες μελετητικών γραφείων, κατασκευαστικών εταιρειών και προμηθευτών του δημοσίου, δηλαδή στις τσέπες της «αγίας» ιδιωτικής πρωτοβουλίας.
• Φτιάχνουν βιολογικό (για δεύτερη φορά) στον Κότσικα, στρώνουν συλλεκτήριο αγωγό, ανακαλύπτουν(;) ότι πρέπει να συνδεθούν οι αγωγοί των συνοικιών, μετά ανακαλύπτουν(; ) ότι πρέπει να γίνει διαχωρισμός αστικών λυμάτων και νερών της βροχής, έπειτα διαπιστώνουν ότι χρειάζονται αντλιοστάσια για ν’ ανέβουν τα λύματα το βουνό!!! και να κατέβουν στον Κότσικα. Και δώστου μελέτες, δώστου νέα έργα και υποέργα που κοστίζουν περισσότερο από το κυρίως έργο. Ατελείωτο αλισβερίσι συμφερόντων…
• Ταυτόχρονα , θυμούνται …τον περιφερειακό και βάζουν μπροστά τις μελέτες και τη χάραξη που όλως τυχαίως και μετά από ένα περίεργο ζιγκ- ζάγκ , κολλάει τελικά πάνω στη πόλη, αφού πρώτα διαλέγει τα πιο δύσβατα σημεία όπου απαιτούνται μεγάλα χωματουργικά έργα και τεράστια τοιχία αντιστήριξης που δεν περιλαμβάνονται στην αρχική μελέτη και στη δημοπρασία του έργου. Άρα, «παλιά μας τέχνη κόσκινο»…νέες μελέτες, νέο έργο, νέες δημοπρατήσεις, νέο αλισβερίσι.
• Και αφού ο περιφερειακός κάποτε θα παραδοθεί και μέχρι τότε …«οι οδηγοί διέρχονται με δική τους ευθύνη», επιστρέφουμε στο «μέτωπο» της πολύπαθης παραλιακής για να την αναπλάσουμε.
• Φυσικά αυτό απαιτεί νέες μελέτες, μακέτες και σχέδια επί χάρτου τα οποία αποθεώνονται. Προβλέπουν κατάργηση του πάρκινγκ, ποδηλατόδρομο (να έχουμε μαζί μας και τους εναλλακτικούς), δρόμο διπλής κατεύθυνσης χωρίς δικαίωμα μακρόχρονης στάθμευσης και πάνω απ’ όλα τεράστιο πεζοδρόμιο με θέα θάλασσα, για να αυξηθούν απεριόριστα τα τετραγωνικά των παραλιακών επιχειρήσεων εστίασης και ψυχαγωγίας. Το «κερασάκι στη τούρτα», τα σχέδια για πεζοδρόμηση του τμήματος από «Ξενία» μέχρι λιμάνι τις απογευματινές και βραδινές ώρες για να απολαμβάνουν…. τον περίπατό τους κάτοικοι και επισκέπτες.
• Έτσι το νέο μοντελάκι θα δέσει μια χαρά με το λιμάνι κρουαζιέρας που κατασκευάζεται στο παλιό λιμάνι , μια άλλη «πονεμένη» ιστορία της νέας πανάκειας που σερβίρουν οι επιχειρηματίες του τουρισμού. Έλα όμως που το σύστημα των δημοσίων έργων νοσεί ανεπανόρθωτα. Έτσι από τους πανηγυρισμούς για τη γρήγορη εκτέλεση του έργου ( και τι καλή εταιρεία που έχει τους «σκλάβους» της να δουλεύουν Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιά και Πάσχα!!!), πέσαμε πάλι στο ανάθεμα. Από τα σχέδια για παράδοση του μισού τμήματος του έργου τέλη Ιουνίου και τις ετοιμασίες για «λευκή νύχτα» με ανοιχτά μαγαζιά μέχρι πρωϊας για να τονωθεί η «αγορά»......πίσω στη γκρίνια και τις συσκέψεις φορέων του εμπορίου, της εστίασης και της ψυχαγωγίας για να «πιέσουν» για γρήγορη εκτέλεση του έργου, το οποίο παρεμπιπτόντως σκόνταψε σε ένα ακόμη υποέργο που δεν πρόβλεπε η μελέτη και απαιτεί νέο έργο με νέο σκάψιμο και νέες συνδέσεις αγωγών κ.ο.κ. Τι να πούμε για όλα αυτά και τι θέση να πάρουμε; Την αυτονόητη, ότι πρέπει επιτέλους να ολοκληρωθεί το έργο και να επιστρατευθούν τυχόν ρήτρες στη σύμβαση και να τελειώνει επιτέλους αυτό το μαρτύριο της παραλιακής; Άντε και το λέμε.
Το μόνο εύκολο και ανέξοδο.
Πρόκειται όμως να γίνει; Όχι.
Ακόμη κι’ αν κλειστεί το «μέτωπο» εσπευσμένα για το καλοκαίρι θα το βρούμε μπροστά μας χειρότερο από το φθινόπωρο.
Σα να μην έφταναν όλα αυτά ακούγεται συχνά τελευταία, εκπορευόμενο από επίδοξους επενδυτές και τα τοπικά παπαγαλάκια τους, ότι όλο αυτό το χάλι (για το οποίο ευθύνονται το ιδιωτικό επιχειρηματικό δαιμόνιο και οι πολιτικοί του εκφραστές), «πρέπει και μπορεί να λυθεί και να δούμε άσπρη μέρα αρκεί να δοθούν τα λιμάνια και η παραλιακή σε ιδιωτική εταιρεία, να την αναπλάσει και να αναλάβει τη διαχείρισή της».
Φτάνουμε λοιπόν και στο ψητό!!! Έ λοιπόν, όχι.
Η μόνη ρεαλιστική λύση είναι αυτή που προτείνει το ΚΚΕ.. Δημόσιος κατασκευαστικός φορέας που θα αναλαμβάνει και θα ολοκληρώνει με ταχύτητα και ποιότητα τα δημόσια έργα, στηριγμένος στο πλούσιο και έμπειρο επιστημονικό και εργατικό δυναμικό που διαθέτει σε επάρκεια η χώρα μας, εξασφαλίζοντάς του πλήρη εργασιακά , μισθολογικά και ασφαλιστικά δικαιώματα. Θα συνδέεται και θα στηρίζεται σε ένα δημόσιο δίκτυο μεταφορών, και στις κοινωνικοποιημένες επιχειρήσεις παραγωγής οικοδομικών υλικών και πρώτων υλών , στα πλαίσια ενός κεντρικού σχεδιασμού της οικονομίας με κριτήριο την κάλυψη όλων των σύγχρονων αναγκών του λαού.
Μ’ αυτή τη θέση πρέπει να συνταχθούν όσοι δεν θέλουν να ζουν με αυταπάτες και όσοι θέλουν πραγματικά λύση προς όφελος του λαού.
Γιατί είναι η θέση που στην πάλη για το συγκεκριμένο πρόβλημα αναγνωρίζει τις αιτίες που το προκαλούν και βάζει στην ημερήσια διάταξη την ανατροπή και την εξάλειψή τους.
Δημοτικός σύμβουλος του ΚΚΕ εκλεγμένος με τη Λαϊκή Συσπείρωση
Κάποτε «η παραλία έβγαζε δήμαρχο» στο Βαθύ. Δηλαδή τα συμφέροντα μιας μικρής αλλά ισχυρής ομάδας επιχειρηματιών καθόριζαν τον χαρακτήρα και τη κατεύθυνση ανάπτυξης της πόλης.
Τα αποτελέσματα αυτού του δόγματος που υπηρέτησαν πιστά η ΝΔ , το ΠΑΣΟΚ και ο συνεργαζόμενος μονίμως μαζί του Συνασπισμός (πρόγονος του ΣΥΡΙΖΑ), είναι:
• Ο υδροκεφαλισμός της παραλιακής, με το μπάζωμα της θάλασσας και τη λεωφόρο- «χωνί» που κλείνει προς Νοσοκομείο.
• Το ατελείωτο πάρκινγκ για τα αυτοκίνητα των πελατών και των γραφείων ενοικίασης και την παράλληλη εγκατάλειψη και κατάργηση της αστικής συγκοινωνίας.
• Η σκόπιμη καθυστέρηση για 30 τουλάχιστον χρόνια της κατασκευής περιφερειακού δρόμου γιατί έπρεπε όλοι να περνάνε από την «αγορά».
• Η επιμονή να μείνει το λιμάνι μέσα στη πόλη όσο αυτό βόλευε τη «παραλιακή».
• Η διατήρηση του αποχετευτικού δικτύου….της Ηγεμονίας και πολλά άλλα.
Μέχρι που το μοντέλο αυτό «έσκασε» και η «μπόχα» του έπνιξε τους κατοίκους της πόλης , μαζί όμως και τους εμπνευστές του.
Και «ανέκρουσαν πρύμναν» προσπαθώντας να αναθεωρήσουν το μοντέλο τους. Αλλά πάντα με τον ίδιο τρόπο , με την ίδια λογική του «όπως – όπως» και γρήγορα, γιατί πλήττεται η «αγορά», δηλαδή τα κέρδη τους.
Σπεύδουν λοιπόν διά των δημοτικών, νομαρχιακών και περιφερειακών διοικήσεων που ελέγχονται από τους εκπροσώπους ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ σε ένα σαφάρι εκατομμυρίων ευρώ που πάνε άκλαυτα στις τσέπες μελετητικών γραφείων, κατασκευαστικών εταιρειών και προμηθευτών του δημοσίου, δηλαδή στις τσέπες της «αγίας» ιδιωτικής πρωτοβουλίας.
• Φτιάχνουν βιολογικό (για δεύτερη φορά) στον Κότσικα, στρώνουν συλλεκτήριο αγωγό, ανακαλύπτουν(;) ότι πρέπει να συνδεθούν οι αγωγοί των συνοικιών, μετά ανακαλύπτουν(; ) ότι πρέπει να γίνει διαχωρισμός αστικών λυμάτων και νερών της βροχής, έπειτα διαπιστώνουν ότι χρειάζονται αντλιοστάσια για ν’ ανέβουν τα λύματα το βουνό!!! και να κατέβουν στον Κότσικα. Και δώστου μελέτες, δώστου νέα έργα και υποέργα που κοστίζουν περισσότερο από το κυρίως έργο. Ατελείωτο αλισβερίσι συμφερόντων…
• Ταυτόχρονα , θυμούνται …τον περιφερειακό και βάζουν μπροστά τις μελέτες και τη χάραξη που όλως τυχαίως και μετά από ένα περίεργο ζιγκ- ζάγκ , κολλάει τελικά πάνω στη πόλη, αφού πρώτα διαλέγει τα πιο δύσβατα σημεία όπου απαιτούνται μεγάλα χωματουργικά έργα και τεράστια τοιχία αντιστήριξης που δεν περιλαμβάνονται στην αρχική μελέτη και στη δημοπρασία του έργου. Άρα, «παλιά μας τέχνη κόσκινο»…νέες μελέτες, νέο έργο, νέες δημοπρατήσεις, νέο αλισβερίσι.
• Και αφού ο περιφερειακός κάποτε θα παραδοθεί και μέχρι τότε …«οι οδηγοί διέρχονται με δική τους ευθύνη», επιστρέφουμε στο «μέτωπο» της πολύπαθης παραλιακής για να την αναπλάσουμε.
• Φυσικά αυτό απαιτεί νέες μελέτες, μακέτες και σχέδια επί χάρτου τα οποία αποθεώνονται. Προβλέπουν κατάργηση του πάρκινγκ, ποδηλατόδρομο (να έχουμε μαζί μας και τους εναλλακτικούς), δρόμο διπλής κατεύθυνσης χωρίς δικαίωμα μακρόχρονης στάθμευσης και πάνω απ’ όλα τεράστιο πεζοδρόμιο με θέα θάλασσα, για να αυξηθούν απεριόριστα τα τετραγωνικά των παραλιακών επιχειρήσεων εστίασης και ψυχαγωγίας. Το «κερασάκι στη τούρτα», τα σχέδια για πεζοδρόμηση του τμήματος από «Ξενία» μέχρι λιμάνι τις απογευματινές και βραδινές ώρες για να απολαμβάνουν…. τον περίπατό τους κάτοικοι και επισκέπτες.• Έτσι το νέο μοντελάκι θα δέσει μια χαρά με το λιμάνι κρουαζιέρας που κατασκευάζεται στο παλιό λιμάνι , μια άλλη «πονεμένη» ιστορία της νέας πανάκειας που σερβίρουν οι επιχειρηματίες του τουρισμού. Έλα όμως που το σύστημα των δημοσίων έργων νοσεί ανεπανόρθωτα. Έτσι από τους πανηγυρισμούς για τη γρήγορη εκτέλεση του έργου ( και τι καλή εταιρεία που έχει τους «σκλάβους» της να δουλεύουν Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιά και Πάσχα!!!), πέσαμε πάλι στο ανάθεμα. Από τα σχέδια για παράδοση του μισού τμήματος του έργου τέλη Ιουνίου και τις ετοιμασίες για «λευκή νύχτα» με ανοιχτά μαγαζιά μέχρι πρωϊας για να τονωθεί η «αγορά»......πίσω στη γκρίνια και τις συσκέψεις φορέων του εμπορίου, της εστίασης και της ψυχαγωγίας για να «πιέσουν» για γρήγορη εκτέλεση του έργου, το οποίο παρεμπιπτόντως σκόνταψε σε ένα ακόμη υποέργο που δεν πρόβλεπε η μελέτη και απαιτεί νέο έργο με νέο σκάψιμο και νέες συνδέσεις αγωγών κ.ο.κ. Τι να πούμε για όλα αυτά και τι θέση να πάρουμε; Την αυτονόητη, ότι πρέπει επιτέλους να ολοκληρωθεί το έργο και να επιστρατευθούν τυχόν ρήτρες στη σύμβαση και να τελειώνει επιτέλους αυτό το μαρτύριο της παραλιακής; Άντε και το λέμε.
Το μόνο εύκολο και ανέξοδο.
Πρόκειται όμως να γίνει; Όχι.
Ακόμη κι’ αν κλειστεί το «μέτωπο» εσπευσμένα για το καλοκαίρι θα το βρούμε μπροστά μας χειρότερο από το φθινόπωρο.
Σα να μην έφταναν όλα αυτά ακούγεται συχνά τελευταία, εκπορευόμενο από επίδοξους επενδυτές και τα τοπικά παπαγαλάκια τους, ότι όλο αυτό το χάλι (για το οποίο ευθύνονται το ιδιωτικό επιχειρηματικό δαιμόνιο και οι πολιτικοί του εκφραστές), «πρέπει και μπορεί να λυθεί και να δούμε άσπρη μέρα αρκεί να δοθούν τα λιμάνια και η παραλιακή σε ιδιωτική εταιρεία, να την αναπλάσει και να αναλάβει τη διαχείρισή της».
Φτάνουμε λοιπόν και στο ψητό!!! Έ λοιπόν, όχι.
Μέχρις εδώ το παραμύθι .
Όταν ο λύκος τρώει τα πρόβατα, σκοτώνεις το λύκο. Δεν του δίνεις τη διαχείριση του μαντριού. Κι’ εδώ είναι καταφανέστατο το αδιέξοδο της επιχειρηματικής εμπλοκής σε έργα δημοσίου συμφέροντος, με χρήματα του λαού.
Μ’ αυτή τη θέση πρέπει να συνταχθούν όσοι δεν θέλουν να ζουν με αυταπάτες και όσοι θέλουν πραγματικά λύση προς όφελος του λαού.
Γιατί είναι η θέση που στην πάλη για το συγκεκριμένο πρόβλημα αναγνωρίζει τις αιτίες που το προκαλούν και βάζει στην ημερήσια διάταξη την ανατροπή και την εξάλειψή τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου