10 ερωτήματα προς την Κυβέρνηση της Αριστεράς και 2 συγκεντρώσεις

Στα πλαίσια του διαλόγου –που θα πρέπει πρώτιστα να επιδιώκει μια δημοκρατική κυβέρνηση με τους πολίτες– εμείς, που αναβιώσαμε το πνεύμα και το όραμα των πλατειών του 2011, στρατευμένοι στον μέγιστο στόχο της ελεύθερης και ανεξάρτητης Ελλάδας, ζητούμε από την εκλεγμένη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ να μας απαντήσει στις εξής ερωτήσεις:

1. Υπάρχει διαπραγμάτευση, από την εθνική αντιπροσωπεία της Κυβέρνησης της Αριστεράς, που να αποδέχεται όρους οποιουδήποτε -ακόμα και αμοιβαία- «επωφελούς συμβιβασμού» που ακόμη προβλέπει την παραίτηση από τις ασυλίες της εθνικής κυριαρχίας , την ολοκληρωτική δέσμευση του δημοσίου πλούτου της χώρας και την υπαγωγή της Δανειακής Σύμβασης (πλέον ονομάζεται Κύρια Σύμβαση Χρηματοδοτικής Διευκόλυνσης) στο Αγγλικό Δίκαιο, το οποίο δικαιώνει κατά τεκμήριο τους πιστωτές;

2. Η διαπραγμάτευση περιλαμβάνει και μέτρα τα οποία θα ανακουφίσουν τα χαμηλά και μεσαία στρώματα της κοινωνίας, όπως η αύξηση του κατώτερου μισθού, κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, φορολογικές ελαφρύνσεις (με αφορολόγητο όριο στα 12.000 ευρώ) και τελικά, την επανεκκίνηση της οικονομίας με τη δημιουργία 300.000 θέσεων εργασίας, που αποτελούσαν θεμελιώδεις εξαγγελίες της “Θεσσαλονίκης” (προεκλογικά) του Εθνικού Σχεδίου Ανασυγκρότησης που θα αντικαθιστούσε το υφιστάμενο Πρόγραμμα, το οποίο χάρη στη “δημιουργική ασάφεια” στη διατύπωση της απόφασης του Eurogroup της προηγούμενης Παρασκευής, μετονομάζεται σε «υφιστάμενο διακανονισμό», στον οποίο η Ελλάδα ζητά επέκταση της τρέχουσας δανειακής σύμβασης, την επιτυχή ολοκλήρωση της αξιολόγησης και την εκπλήρωση σκληρών όρων και δεσμεύσεων και πολύ πιθανόν την υλοποίηση της «στρατηγικής» της εσωτερικής υποτίμησης, που θα τεθούν από τους Δανειστές, με πνεύμα τιμωρητικό , προς «συμμόρφωση» του Ευρωπαϊκού Νότου;

3. Οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις αφορούν , τομές που, χωρίς να χαμηλώσουν κι’ άλλο, το ήδη χαμηλό βιοτικό επίπεδο του λαού, θα οδηγήσουν σε μια αναπτυξιακή πορεία και παραγωγική ανασυγκρότηση η απλά αποτελούν και αυτές απαιτήσεις των «εταίρων», μέσα από την νεοφιλελεύθερη, μαύρη βίβλο που τόσο βαθιά πιστεύουν;

4. Οι διαπραγματεύσεις διεξάγονται μεταξύ ισότιμων κρατών της Ευρωπαϊκής οικογένειας; Και αν ναι, γιατί τηρούν τόσο σκληρή και άκαμπτη στάση σε ότι αφορά την επιβίωση του Ελληνικού λαού;

5. Τι νόημα είχε και έχει η προσφυγή στην λαϊκή βούληση, όταν αυτή περιφρονείται από τον “εταίρο”, υπουργό εξωτερικών της Γερμανίας , όταν όσα ψηφίσαμε τελούν υπό την έγκριση των «Θεσμών»;

6. Αν η υπαγωγή της Δανειακής Σύμβασης σε Αλλοδαπό Δίκαιο (Αγγλοσαξονικό) ολοκληρώνει τη μετατροπή της Ελλάδας σε αποικία χρέους... τότε γιατί δεν αναδεικνύουμε με συλλογική, εθνική προσπάθεια το αναντίρρητο γεγονός πως και εμείς, ως Ελληνικός λαός είμαστε ΔΑΝΕΙΣΤΕΣ προς την Γερμανία;

7. Τελικά υπάρχει μονόδρομος ως προς το ευρώ, η απλά ο αντίθετος δρόμος θα έβλαπτε τα συμφέροντα της ολιγαρχικής ελίτ, εγχώριας αλλά και υπερεθνικής;

8. Στο όνομα ποιας νομιμότητας καταργείται το αναφαίρετο δικαίωμα της ελευθερίας και της αυτοδιάθεσης των λαών, αξίες που αποτελούν θεμέλια του Ευρωπαϊκού πολιτικού πολιτισμού της ΕΕ;

9. Η Κυβέρνηση θα ακολουθήσει τον δρόμο του ταπεινωτικού συμβιβασμού ή αλλιώς, όπως είπε ο Σόιμπλε, «οι Έλληνες κυβερνώντες σίγουρα θα έχουν μια δύσκολη στιγμή για να εξηγήσουν την Συμφωνία στους ψηφοφόρους τους», ή της ρήξης με τις νεοαποικιακές απαιτήσεις της Γερμανικής Ευρωκρατίας;

Λεωνίδας Βατικιώτης

10. Υπάρχει δυνατότητα υλοποίησης φιλολαϊκών πολιτικών, εντός της αυστηρής, δημοσιονομικής βαρβαρότητας του “υπάρχοντος Διακανονισμού” ή θα ξεθωριάζουν οι προεκλογικές εξαγγελίες του ΣΥΡΙΖΑ στο χειμαζόμενο λαό, στους νέους εκβιασμούς των Πιστωτών–Τοκογλύφων, στον απόηχο του Eurogroup μέσω του ασφυκτικού δημοσιονομικού εναγκαλισμού με τη μη εξασφάλιση χρηματοδότησης πριν την ολοκλήρωση της αξιολόγησης, για την πληρωμή επόμενων ληστρικών δόσεων που θα μπορούσε να οδηγήσει στην υπογραφή ενός τρίτου μνημονίου;

Ελπίζουμε οι ερωτήσεις αυτές –που πιστεύουμε ταλανίζουν το μυαλό, όλων όσων ονειρεύονται μια κυρίαρχη, ανεξάρτητη χώρα– να απαντηθούν και μάλιστα με πράξεις, στον βαθμό που μια αριστερή κυβέρνηση θέλει να ξεχωρίσει από την βαρβαρότητα των προκατόχων της.

Το Πανελλαδικό Μέτωπο Πλατειών σας καλεί στις εκδηλώσεις που θα πραγματοποιηθεί σε Αθήνα - Θεσσαλονίκη, στην πλατεία Συντάγματος και στον Λευκό Πύργο, αύριο Σάββατο 28 Φεβρουαρίου, στις 5 μ.μ. 

Ομιλητής στην πλ. Συντάγματος θα είναι ο Λεωνίδας Βατικιώτης, οικονομολόγος – δημοσιογράφος.