Το κοινωνικό πρόσωπο της κυβέρνησης

Η κυβέρνηση με το σχέδιο νόμου για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης στέλνει διπλό μήνυμα στην κοινωνία. 

Πρώτον: Ξεκινά την υλοποίηση του προγράμματός της από τα θύματα της κρίσης, τους συνανθρώπους μας που έχουν απόλυτη ανάγκη την αλληλεγγύη για να μπορέσουν να σταθούν στα πόδια τους. Δεύτερον: Δίνει το μήνυμα ότι οι βασικές της δεσμεύσεις θα υλοποιηθούν παρά τις μεγάλες δυσκολίες που υπάρχουν.

Με την ενδιάμεση συμφωνία με το Eurogroup αναγνωρίζεται η ύπαρξη ανθρωπιστικής κρίσης, επομένως με έμμεσο τρόπο αναγνωρίζονται τα καταστροφικά αποτελέσματα που προκάλεσαν οι μνημονιακές πολιτικές στο κοινωνικό σώμα. Οι επιπτώσεις αυτές οφείλονται στα ίδια τα σκληρά μέτρα, τη μαζική ανεργία, τη δραματική μείωση των αποδοχών και την υποβάθμιση των κοινωνικών υπηρεσιών. Είναι όμως και έμμεσες ή παράπλευρες, με την έννοια ότι επιδείνωσαν τις κοινωνικές ανισότητες, οι οποίες οφείλονταν στην εφαρμογή νεοφιλελεύθερων πολιτικών πριν ακόμη από τα Μνημόνια. Με την εφαρμογή της πολιτικής της εσωτερικής υποτίμησης, οι προϋπάρχουσες κοινωνικές ανισότητες εντάθηκαν οξύνοντας τα προβλήματα κοινωνικού αποκλεισμού και φτώχειας.

Επειδή η πολιτική, εκτός των άλλων, είναι και η διαχείριση συμβόλων, η κυβέρνηση, επιλέγοντας το πρόβλημα της ανθρωπιστικής κρίσης ως πρώτο στην εφαρμογή του προγράμματός της, δείχνει την κοινωνική της γείωση και την αλληλεγγύη της στα πιο αδύναμα κοινωνικά στρώματα, που την έχουν απόλυτη ανάγκη.

Η οικονομική βοήθεια προς τα φτωχά νοικοκυριά για να έχουν ρεύμα, τροφή και στέγη μπορεί να είναι μικρή αφού τα δημοσιονομικά περιθώρια είναι στενά, δίνει όμως σε χιλιάδες συνανθρώπους μας μια ανάσα ζωής. Γιατί το να έχει κάποιος σήμερα ρεύμα, τροφή και στέγη είναι θεμελιώδες κοινωνικό δικαίωμα και η πολιτεία είναι υποχρεωμένη να μεριμνά για να υλοποιείται και να μην μένει κενό γράμμα. Η δημιουργία δομών κοινωνικής αλληλεγγύης θα ενδυναμώσει το κοινωνικό πρόσωπο της πολιτείας και θα αποτελέσει τη βάση για τη συγκρότηση ενός αποτελεσματικού κοινωνικού κράτους.

Δεν θα είναι η αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης η μόνη προτεραιότητα της κυβέρνησης, που αφορά τα πιο αδύναμα κοινωνικά στρώματα. Και οι επόμενες κινήσεις της για τα κόκκινα δάνεια και την προστασία της πρώτης κατοικίας αφορούν τα θύματα του Μνημονίου. Με τη στρατηγική της εσωτερικής υποτίμησης όχι μόνο δεν αντιμετωπίστηκε το μεγάλο πρόβλημα του δημοσίου χρέους, αλλά αντίθετα εκτοξεύτηκε ως προς το ΑΕΠ, ενώ προκλήθηκε και οξύ πρόβλημα ιδιωτικού χρέους, παρ' ότι η χώρα μας ήταν από τις πλέον "εγκρατείς" στην Ευρωζώνη ως προς το χρέος των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων. Και τώρα η νέα κυβέρνηση καλείται να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά...http://www.avgi.gr/