Ο κοκοράκος, η κοτούλα και το φραγκοκοτάκι

Τα παιδιά είναι το παρόν της δικής μας Δημιουργίας,
αγαπούν το Θεό το βλέπεις στο χαμόγελό τους,
αγαπούν την ζωή το βλέπεις στο ζωντανό τους παιχνίδι,
αγαπούν αληθινά τον εαυτό τους το βλέπεις μέσα στα μάτια τους.

Τα παραμύθια του Γιώργου Πασχαλίδη,
αναφέρονται σε αυτά τα παιδιά,
τους αθώους κατοίκους του γήινου παραδείσου.

Η από μικρή ηλικία αναγνώριση του τύπου μας,
σημαίνει ταυτόχρονα ,
ευτυχισμένα παιδιά,
ευτυχισμένοι γονείς,
ευτυχισμένοι παππούδες και γιαγιάδες,
ευτυχισμένοι δάσκαλοι,
ευτυχία επί γης.

Στο παιδί παρέχεται η δυνατότητα μέσα από τα παραμύθια να αναγνωρίσει τον τύπο του. Να απαρνηθεί την ακρότητα του τύπου του, αυτή που εμείς οι ίδιοι θα τον βοηθήσουμε να εκδηλώσει αν δεν γνωρίσουμε τον δικό μας τύπο και δεν αντιμετωπίσουμε την δική μας ακρότητα. Να ευτυχίσει σε όλη του την ζωή, απολαμβάνοντας!