Σάμος: Πως εξελίχθηκε η καθολική διακονική χειροτονία ?

Το Σάββατο το απόγευμα 10 Μαρτίου 2018 η καρδιά της Καθολικής Επισκοπής Χίου-Λέσβου-Σάμου κτυπούσε στον ενοριακό Ναό της Μεταστάσεως της Θεοτόκου στο Βαθύ της Σάμου.

Εκεί, για πρώτη φορά στην ιστορία της, έγινε μια διακονική χειροτονία. Μια χειροτονία που ακολούθησε τη διακονική υπηρεσία του υποδιακόνου Μάριου Φώσκολου, ο οποίος για δύο περίπου χρόνια, ως συνεργάτης του εφημερίου του Ναού π. Ριχάρδου, έδειξε δείγματα και χαρίσματα ενός διακόνου της Εκκλησίας, ο οποίος με το βαθμό του υποδιακόνου για περισσότερο από ένα χρόνο έδωσε τον καλύτερο εαυτό του στην υπηρεσία της ενορίας μας στη Σάμο. 

Απέδειξε την αγάπη του για την Εκκλησία Ναό και για την Εκκλησία λαό, προσφέροντας μία έμπρακτη διακονία η οποία απέδειξε την κλήση αυτού του νέου στο να υπηρετεί και όχι να υπηρετείται. 

 

Στις 6 το απόγευμα, με ένα Ναό κατάμεστο από τα εξ αίματος και εκ πνεύματος αδέλφια του υποδιακόνου Μάριου, με μία δεπαπενταμελή αντιπροσωπεία από το νησί της Τήνου, την Αδελφή Άννα και Ανίτα του μοναχικού τάγματος των αδελφών του ελέους και τον αδελφό Καπετάνιο και τον αδελφό Ραφαήλ, του μοναχικού τάγματος των Μαριανών Αδελφών, την εντυπωσιακή παρουσία των μεταναστών και προσφύγων του νησιού, άρχισε η Αρχιερατική Θεία Λειτουργία την οποία τέλεσε ο Αρχιεπίσκοπος Νάξου-Τήνου-Άνδρου-Μυκόνου και Αποστολικός Τοποτηρητής της Επισκοπής Χίου-Λέσβου-Σάμου Σεβασμιότατος π. Νικόλαος. Μαζί του συλλειτούργησαν ο εφημέριος του Ναού π. Ριχάρδος και ο εφημέριος της ποιμαντικής ενότητας Στενής Τήνου π. Ιωάννης Σκλάβος. 

Μετά την ανάγνωση του Ιερού Ευαγγελίου ο π. Ριχάρδος με την ιδιότητα του Γενικού Βικαρίου της Επισκοπής Χίου-Λέσβου-Σάμου, κάλεσε να προσέλθει ενώπιον του Αρχιεπισκόπου ο υποψήφιος ιεροδιάκονος Μάριος.

Αφού ο Αρχιεπίσκοπος βεβαιώθηκε, ότι η προετοιμασία του υποψηφίου για τη διακονία είναι αρκετή για να τον χειροτονήσει διάκονο, τον έκανε δεκτό στην τάξη των διακόνων ενώ η παρούσα Εκκλησία ενέκρινε την απόφαση αυτή με μια ομόφωνη ζητωκραυγή: άξιος, άξιος, άξιος. 

 
Ο Αρχιεπίσκοπος τότε απευθυνόμενος προς τον υποψήφιο διάκονο είπε και την Εκκλησία είπε:

Ενώ πορευόμαστε προς το Πάσχα του Κυρίου για να ζήσου-με τη μεγάλη προσφορά του Θεού Πατέρα προς τον άνθρωπο με τη σταυρική θυσία του Υιού Του, η τοπική μας Εκκλησία Χίου-Λέσβου-Σάμου με πνευματική χαρά και αγαλλίαση ευχαριστεί τον Ένα και Τριαδικό Θεό για το μεγάλο δώρο που της προσφέρει με τη διακονική χειροτονία του αγαπητού μας Μάριου.
Σήμερα εδώ ζούμε μια ιστορική βραδιά της ζωής αυτής της μικρής αλλά ζωντανής τοπικής Εκκλησίας μας μετά από εκατοντάδες χρόνια.
Ενώ μέσα στην ιστορία της είχε φθάσει σε πνευματική φτώχεια εξαιτίας ανυπέρβλητων δυσκολιών και της έλλειψης δικού της Ιερατείου, σε λίγο εκτός από τον Αποστολικό της Τοποτηρητή, τον ένα και μοναδικό ιερέα της και τους δύο υποδιακόνους της θα αποκτήσει και το δικό της ιεροδιάκονο. Είναι ένα όνειρο μας που σήμερα ο Θεός το κάνει πραγματικότητα.
Αυτό το πολύτιμο δώρο μας ενθουσιάζει και μας πλημμυρίζει από αισιοδοξία και ελπίδα για το μέλλον αυτής της Εκκλησίας.
Η φωνή της για δικό της Κλήρο, ήταν συνεχής, έγινε κραυγή και εισακούστηκε από το Θεό.
Τον τελευταίο καιρό η εικόνα της τοπικής μας Εκκλησίας Χίου-Λέσβου-Σάμου έχει ριζικά αλλάξει. Εμείς την αγαπούμε όχι όπως τη θέλουμε, αλλά όπως είναι, με τις πολλές εθνικότητες που αποδεικνύουν την καθολικότητα της.
Είναι δεδομένο ότι χρειάζεται περισσότερη ποιμαντική εργασία για να σταθεί κοντά σε όλα τα μέλη της, με τα διαφορετικά και ποικίλα προβλήματα τους που μόνο με την αγάπη μας και τη βοήθεια του Θεού μπορούν να βρουν τις λύσεις εκείνες που θα δώσουν ελπίδα και αισιοδοξία για το μέλλον της.

Ο Κύριος μας επισκέπτεται και πάλι στην κατάλληλη ώρα.
Μας επισκέπτεται στο πρόσωπο σου αγαπητέ Μάριε, που εδώ στην ενορία της Σάμου συχνά συνάντησες συναντούσες τον Κύριο υπηρετώντας τους μικρούς άγνωστους αδελφούς σου. Τους αδελφούς μας που στις μέρες μας αναζήτησαν την παρουσία του Θεού μέσω της Εκκλησίας και μέσω των κατοίκων και αυτού του ακριτικού νησιού μας.
Εδώ ενεργοποίησες τα χαρίσματα σου. Υπηρέτησες την Εκκλησία, επειδή την αγάπησες ακόμη περισσότερο.
Δεν ασχολήθηκες απλώς με την εδώ ενοριακή μας κοινότητα, αλλά την υπηρέτησες, την αγάπησες, γι' αυτό και σε αγάπησε. Ήσουν εδώ ένας απλός διάκονος πριν ακόμη χειροτονηθείς διάκονος.
Η ποιμαντική σου εργασία εδώ ήταν για μένα η καλύτερη απόδειξη ότι έφθασε η ώρα να πάρουμε νέες αποφάσεις και τις πήραμε.
Σήμερα εδώ σε περιτριγυρίζουν τα αδέλφια σου εξ αίματος και τα πνευματικά σου αδέλφια της Τήνου. Ήλθαν για να χαρούν μαζί σου και να εγκρίνουν τη μεγάλη απόφαση σου.
Σήμερα αγαπητέ Μάριε με την διακονική σου χειροτονία θα λάβεις τον πρώτο βαθμό της ιεροσύνης και θα ενταχθείς κανονικά στον ιερό Κλήρο της Εκκλησίας Χίου-Λέσβου-Σάμου.

Ποτέ μην ξεχνάς πως "διάκονος" σημαίνει υπηρέτης, κάποιος δηλαδή που ασκεί μια υπηρεσία. Με τη διακονική σου χειροτονία, θα υπενθυμίζεις σε όλους μας, ότι το μεγαλείο της ζωής του κληρικού, δεν είναι μια εξουσία ή κυριαρχία, αλλά μία αληθινή υπηρεσία. Μια προσφορά του εαυτού μας, διότι δίνοντας, χάνοντας και καταναλώνοντας τη ζωή μας για το Θεό και τους αδελφούς μας, δεν χάνουμε τη ζωή μας αλλά την προσφέρουμε σ’ Εκείνον που της δίνει αξία.
Έτσι έγινε και με τον Ιησού ανάμεσα μας, ο οποίος ήλθε όχι για να υπηρετηθεί αλλά να υπηρετήσει και να δώσει τη ζωή του υπέρ πολλών.
Με τη διακονία σας αγαπητέ Μάριε, καλείσαι να κάνεις παρούσα την πράξη αγάπης του Χριστού, ο οποίος τη Μεγάλη Πέμπτη έσκυψε για να πλύνει τα πόδια των μαθητών του, έτσι και εσύ οφείλεις να συνεχίσεις να σκύβεις πάνω στιας ανάγκες και τα προβλήματα όλων των αδελφών μας.
Καλείσαι να βιώνεις την έμπρακτη αγάπη προς τους φτωχούς, προς όσους υποφέρουν, τους ασθενείς , τους ανθρώπους που ζουν στη μοναξιά τους αρρώστους, πρόσφυγες, μετανάστες και όσους αντιμετωπίζουν δοκιμασίες στη ζωή τους, να υπηρετείς το ευαγγέλιο, να εξασφαλίζεις την κατήχηση, τη διδασκαλία και να αναγγέλλεις με τη ζωή και το λόγο σου στην Εκκλησία.
Αυτή την υπηρεσία να την εξασφαλίζει με το χαμόγελο ως έκφραση της εσωτερικής σου χαράς.

Μια χαρά που πρέπει να υπάρχει μέσα μας και να εκδηλώνεται ακόμη και όταν είμαστε κουρασμένοι και εγκλωβισμένοι στις αντιφάσεις της ζωής μας.
Μην ξεχνάς πως για να είσαι συνεπής στο κάλεσμα σου και στην αποστολή σου οφείλεις καθημερινά να ενώνεις την προσευχή σου με την προσευχή όλης της Εκκλησίας απαγγέλλοντας την Ιερή Ακολουθία των Ωρών.
Η προσευχή, είναι η πνευματική τροφή που θα σου δίνει τη δύναμη να εκτελείς την αποστολή σου όχι ως ένα επάγγελμα ή μία υποχρέωση αλλά ως μία προσφορά αγάπης προς το Θεό και τον άνθρωπο.
Σε λίγο θα καταστείς αγγελιαφόρος και θα σου παραδοθεί το Ιερό Ευαγγέλιο που είναι η ψυχή και η ανάσα κάθε κλήσης μέσα στην Εκκλησία, κάθε διακονήματος στην εκκλησιαστική κοινό-τητα. Να το μελετάς και να το αναγγέλλεις πρώτα με τη ζωή σου και έπειτα με τα χείλη σου.
Η Παναγία Προστάτισσα αυτής της ενορίας μας , γυναίκα της υπηρεσίας, μητέρα της χαράς, να σε συνοδεύει στην πορεία του και στην αποστολή σου και να μας βοηθά όλους να είμαστε μία κοινότητα μαθητών που ξέρουν να μαρτυρούν με τη ζωή τους τη χαρά της υπηρεσίας που ο Κύριος τους έχει αναθέσει μέσα στην Εκκλησία του. Αμήν.

Μετά την ομιλία του Αρχιεπισκόπου άρχισε η χειροτονία η διακονική μέσα σε μία ατμόσφαιρα χαράς, συγκίνησης, κατάνυξης και αληθινής γιορτής.

Η χαρά ήταν ζωγραφισμένη στα πρόσωπα όλων και η συγκίνηση όλων γινόταν μία απλή προσευχή προς τον Κύριο, να δώσει και άλλους υπηρέτες στην Εκκλησία του, ιδιαίτερα στην Εκκλησία της Ελλάδος που τόσο έχει ανάγκη από νέες ιερατικές και μοναχικές κλήσεις.
Τα άσματα της Θείας Λειτουργίας στα ελληνικά και τα γαλλικά εκτελέστηκαν από την ίδια την παρούσα στο Ναό Εκκλησία.

Στο τέλος της όλης ιεροτελεστίας ο νέος ιεροδιάκονος απεύθυνε την ευγνωμοσύνη του προς το Θεό και το ευχαριστώ του προς τα πρόσωπα που τον βοήθησαν να φθάσει στην διακονική χειροτονία λέγοντας:

Σεβασμιότατε, Σεβαστοί πατέρες, Σεβαστές Αδελφές, Σεβαστοί Μαριανοί Αδελφοί,
Αξιότιμε κ. Εκπρόσωπε της τοπικής αυτοδιοίκησης, αξιότιμε κ. ΔΚΤΑ του Νοσοκομείου Σάμου,
αγαπητά μου αδέλφια, αγαπητοί μου Θεία και θείε, αγαπητοί μου συγγενείς και φίλοι που ήρθατε να χαρείτε μαζί μου αυτή την σημαντική στιγμή της ζωής μου από Τήνο Σύρο και Αθήνα.
Αγαπητοί μου ενορίτες, φίλες και φίλοι της ενορίας μας.
Μου είναι πολύ δύσκολο να εκφράσω αυτήν την ανεπανάληπτη στιγμή, τα συναισθήματα που πλημμυρίζουν την ψυχή μου, διότι το Άγιο Πνεύμα μέσο των σεπτών σας χεριών Σεβασμιότατε, με εισήγαγε στο πρώτο βαθμό της Ιεροσύνης,στο βαθμό του Διακόνου.
Ευχαριστίες και δοξολογίες αναπέμπω προς τον Κύριο και Θεόμας, για την σημερινή αυτή ημέρα.
Από μικρό παιδί επιθυμούσα την ιεροσύνη, όμως τα άφησα όλα στην πρόνοια του Θεού που για τον καθένα οικονομεί. Δόξα στον Θεό που η μακροθυμία του με αξιώνει σήμερα να ανέβω το πρώτο σκαλοπάτι της ιεροσύνης.

Χαίρομαι και παράλληλα τρέμω καθώς αντικρίζω το μέγεθος των προσδοκιών της Εκκλησιάς και την αδυναμία μου να αντεπεξέλθω στο μέγα λειτούργημα που μου αναθέτει.Σε τέτοιες στιγμές φοβάσαι και σκέφτεσαι αν είσαι άξιος μιας τέτοιας δωρεάς, αλλά οι στιγμές που μπορούσα να κάνω πίσω πέρασαν και κάθε αίσθημα δειλίας η Μητέρα όλων μας, η Παναγία,το μεταμορφώνει σε θάρρος και ελπίδα.
Έτσι συνεχίζω την πορεία που χάραξε ο Κύριος κάτω από την σκιά του Σταυρού Του έχοντας σκέπη την πατρική σας αγάπη Σεβασμιότατε.
Έχω συναίσθηση ότι καλούμε να γίνω Θεού συνεργός δια του μυστηρίου της Ιεροσύνης, όχι για την αρετή μου και την δικαιοσύνη μου, αλλά για την άπειρη αγάπη του.
Αισθάνομαι την υποχρέωσηαυτή τη στιγμή να ευχαριστήσω όλα εκείνα τα πρόσωπα τα οποία μέχρι σήμερα στάθηκαν δίπλα μου συμπαραστάτες και με βοήθησαν σε κάθε βήμα της ζωής μου.
Πρώτα από όλους θέλω να ευχαριστήσω τον Θεό για όσα μου έχει προσφέρει όλα αυτά τα χρόνια αλλά και που με αξίωσε να ζήσω αυτή την στιγμή και που μοιράστηκα μαζί σας.
Πρωτίστως θέλω να ευχαριστήσω έναν άνθρωπο που αγαπώ και εκτιμώ πάρα πολύ, εσάς Σεβασμιότατε.

Σεβασμιότατε αν και γνωρίζω ότι η ψυχή σας αποποιείται τον επαίνων, επιτρέψτε μου μετά θάρρους να ομολογήσω την αγάπη και την εμπιστοσύνη που μου δείξατε και η οποία μόνο με την πατρική μπορεί να συγκριθεί. Ήσασταν εκεί πάντα και στις καλές στιγμές και στις άσχημες. Έχετε την αγάπη και την ευγνωμοσύνη μου και εύχομαι να φανώ αντάξιος των προσδοκιών σας.
Θέλω να σας ευχαριστήσω που με καρτερικότητα όλα αυτά τα χρόνια, περιμένατε να πω το μεγάλο «Ναι» στον Κύριο. Για την στήριξη που μου έχετε προσφέρει και που συνεχίζεται να μου προσφέρετε όλα αυτά τα χρόνια. Για την εμπιστοσύνη που δείχνετε στο πρόσωπό μου αλλά και για την ευκαιρία που μου δίνεται να υπηρετώ το Κύριο, ως εργάτης στον αμπελώνα του.
Σας ευχαριστώ που κάνατε δεκτή την αίτησή μου να προχωρήσω ως διάκονος, ο θερισμός είναι πολύς, οι εργάτες όμως λίγοι, εύχομαι, με την βοήθεια του Θεού,να είμαι πιστός στα νέα μου καθήκοντα και να δώσει ο Κύριος του θερισμού και άλλους εργάτες.
Πριν από χρόνια,λίγο πριν την Αρχιερατική σας επέτειό, σας είχα δώσει μια βόμβα, προέκυψε στην πορεία βραδυφλεγής…. Έσκασε μετά από 22 χρόνια. Σήμερα δηλαδή… Ήταν κάτω από το σπίτι μου, στις 12 Ιουνίου του 1996. Σας είχα πει τότε :

Σεβασμιότατε, θέλω να σας κάνω ένα δώρο για την επέτειο σας, θέλω να γίνω παπάς, θυμάμαι τα λόγια που μου είχατε πει τότε, δυστυχώς όμως μετά από λίγο καιρό το δώρο εκείνο το πήρα πίσω, έτσι πέρασαν 22 χρόνια για να πάρει σάρκα και οστά και έγινε το δώρο εκείνο.
Σας ευχαριστώ, για την υπομονή σας όλα αυτά τα χρόνια αλλά και για την θετική εξέλιξη του τωρινού μου αιτήματός. Όλα αυτά τα χρόνια περιπλανιόμουν αλλά η ψυχή μου και η καρδιά μου διψούσε για τον Κύριο.

Θέλω να ευχαριστήσω τον εφημέριο του χωριού μου στην Τήνο, τον π. Μάρκο Φώσκολο για όλα όσα μου έχει προσφέρει όλα αυτά τα χρόνια της γνωριμίας μας, που με βοήθησε να καλλιεργήσω την κλήση μου τόσο κατά τα χρόνια που πέρασα ως μαθητής στα σχολεία της Τήνου, αλλά και ως εφημέριος μου. Θέλω να τον ευχαριστήσω για την πρωτοβουλία του, όπου την ίδια στιγμή σήμερα τέλεσε την Θεία Λειτουργία στον ενοριακό Ναό του Σμαρδακίτου έτσι ώστε όλοι μαζί εκείνος και οι συγχωριανοί μου να βρίσκονται πνευματικά κοντά μου και να προσεύχονται για μένα.

Θέλω να ευχαριστήσω τον εφημέριό μου, π. Ριχάρδο Ταρασκέβιτς, για την εμπιστοσύνη, την φιλία και την στήριξη του, όλα αυτά τα χρόνια αλλά και που με βοήθησε να καλλιεργήσω ακόμη περισσότερο την κλήση μου. Για την πολύτιμη βοήθεια του όλο αυτό το διάστημα που διακονώ στην ενορία της Σάμου αλλά και για την όλη κοπιαστική προετοιμασία για αυτή την μεγάλη στιγμή την δική μου αλλά και της ενορίας.
Θέλω να ευχαριστήσω τους πατέρες στην Ιερά Μονή Αγίου Φραγκίσκου στην Αθήνα και ιδιαίτερα τον π. Ιωσήφ για την φιλοξενία και την προετοιμασία που μου έκανε για τούτη εδώ την στιγμή, το πολιτικό προσωπικό και τους εθελοντές της ενορίας των Αγίων Αναργύρων, αλλά και τους ενορίτες των Αγίων Αναργύρων που με θέρμη με αγαλλίασαν και με έκαναν να αισθάνομαι οικία από την πρώτη στιγμή.
Θέλω να ευχαριστήσω, τον ιερό κλήρο της Αρχιεπισκοπής Νάξου Τήνου κ Επισκοπής Χίου που δέχτηκαν το αίτημά μου.
Θέλω να ευχαριστήσω τον π. Γιάννη το Σκλάβο και τον κ. Ανδρέα που ήρθαν σήμερα εδώ και που κοσμούν το ιερό.
Τους ιερείς σε Σύρο, Τήνο, Αθήνα, Μυτιλήνη που πρόσφεραν την Θεία Λειτουργία είτε χτες είτε σήμερα για μένα. Τους Ευχαριστώ και προσεύχομαι για αυτούς.
Να ευχαριστήσω τις αδελφές του Ελέους από την Σύρο που είναι παρόντες σήμερα εδώ αλλά και τις απόντες που λόγω ασθένειας δεν μπόρεσαν να έρθουν.
Τους εδώ παρόντες Αδελφούς Μαριανούς αλλά και όλη την κοινότητα των αδελφών στην Αθήνα, που σήμερα είναι κοντά μας και ήρθαν να με τιμήσουν και να με συνοδέψουν με την προσευχή τους στο μεγάλο αυτό βήμα.

Ευχαριστώ τον εκπρόσωπο του Δήμου Σαμίων κ. Αμιρσωνή Κωνσταντίνο, πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου και το κ. Διοικητή του Νοσοκομείου Σάμου, κ. Λάζαρο Θεόφιλο, για την παρουσία τους εδώ σήμερα.
Θέλω να ευχαριστήσω, την οικογένειά μου, που με στήριξε και με στηρίζει όλα αυτά τα χρόνια,και που είναι εδώ παρόν και που σεβάστηκαν την επιθυμία μου να ακολουθήσω τον δρόμο που ήθελα από μικρός.
Θέλω να ευχαριστήσω και κάποιους που αν και δεν βρίσκονται ανάμεσά μας, θα ήθελα πολύ να ήταν εδώ…. Τους γονείς μου που με μεγάλωσαν και με διαπαιδαγώγησαν να είμαι καλός άνθρωπος και που μου μάθανε να πιστεύω στο Θεό.
Θέλω να ευχαριστήσω τον Θείο μου και την Θεία μου για την συνεχόμενη στήριξη τους και που είναι εδώ για να χαρούν και εκείνοι μαζί μου.
Θέλω να ευχαριστήσω τους συγγενείς μου, τους συγχωριανούς μου,τους φίλους και τις φίλες μου που ήρθαν σήμερα εδώ από Αθήνα,Σύρο και Τήνο, για να με τιμήσουν και να χαρούν μαζί μου, κάνοντας αυτό το μακρινό και κουραστικό ταξίδι και φορτωμένοι ως μάγοι με τα δώρα. Αλλά και αυτούς που δεν μπόρεσαν να είναι κοντά μου, αν και θα το ήθελαν αλλά είναι πνευματικά μαζί μου με την προσευχή τους και την σκέψη τους.
Όσους και όσες επικοινώνησαν μαζί μου για να με συγχαρούν και να μου ευχηθούν.
Όσους και όσες με έχουν στην σκέψη τους, στην προσευχή τους και επικοινωνούν μαζί μου,δείχνοντάς μου με αυτό τον τρόπο ότι δεν με ξέχασαν. Φυσικά ούτε και εγώ τους ξεχνάω.

Θέλω να ευχαριστήσω τους νέους ενορίτες μου που με έβαλαν στην οικογένειά τους και με έκαναν να αισθάνομαι σαν μέλος τους, που με δέχθηκαν από την αρχή που ήρθα στην Σάμο πριν 2 χρόνια και με αγκάλιασαν με την αγάπη τους και την φιλοξενία τους.
Θέλω να ευχαριστήσω τις νύφες μου, τις κυρίες και κύριους που φρόντισαν και ετοίμασαν τα γλυκά και τα οποία θα τα γευθείτε στο τέλος της τελετής.
Θέλω να ευχαριστήσω τις κυρίες, τα παιδιά, τους πρόσφυγες, τον κ. Αργύρη για την πολύτιμη βοήθειά τους για την σημερινή τελετή αλλά και για κάθε φορά που απαντούν θετικά στο κάλεσμά μου.
Τα τοπικά Μ.Μ.Ε. που πάντα στηρίζουν τις δράσεις της ενορίας, δημοσιεύοντας τες.
Θέλω να ευχαριστήσω όλους εσάς που είστε εδώ σήμερα. Σας ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου, όλους μαζί και το κάθε ένα και την κάθε μία ξεχωριστά.
Σήμερα είναι η ποιο όμορφη και ποιο σημαντική στιγμή της ζωής μου!!! Σας ευχαριστώ πολύ που ήρθατε να χαρείτε μαζί μου.
Ελπίζω να μην ξέχασα κάποιον ή κάποια.

Θέλησα να πραγματοποιηθεί εδώ η χειροτονία μου και όχι στην Τήνο, γνωρίζοντας ότι βάζω δύσκολα στην οικογένειά μου αλλά και σε άλλα αγαπητά μου πρόσωπα. Ήξερα ότι τους δυσκολεύω για να έρθουν, και ότι δεν θα τους έχω κοντά μου αυτή την όμορφη στιγμή, άλλα με αυτή την κίνηση μου θέλω να ενδυναμώσω την μικρή μας κοινότητα και που την οποία υπηρετώ τα τελευταία 2 χρόνια, προσεύχομαι για αυτήν, για τον ιερό κλήρο της Μητροπόλεως μας, αλλά και για την ενδυνάμωση της.
Η ενορία αυτή είχε ένδοξο παρελθόν, ζηλευτό σε όλο το νησί της Σάμου, οι παλιοί στην Σάμο, θυμούνται με θέρμη τις ένδοξες ημέρες της ενορίας,μπορεί να έχει και μέλλον,για αυτό σας καλώ, όλα τα μέλη της να βοηθήσουμε όλοι μαζί προς αυτή την κατεύθυνση, να βοηθήσουμε να συνεχίσει να γράφει λαμπρές σελίδες στο βιβλίο της ιστορίαςτης, γίνετε και εσείς κομμάτι αυτής της ιστορίας.
Κατά το μήνα αυτό, θα δοθούν πολλά εφόδια πνευματικής τροφής και πολλές ευκαιρίες να βρεθούμε όλοι μαζί για να προσευχηθούμε και να προετοιμαστούμε για τις Άγιες μέρες που έρχονται, αλλά και να συμμετάσχουμε στο ύψιστο μυστήριο, αυτό της Θείας ευχαριστίας.

Καλώ λοιπόν, εσάς που έρχεστε, να συνεχίσετε να έρχεστε και εσάς που ήρθατε για πρώτη φορά σήμερα, να ξανά έρθετε, να αγκαλιάσετε με θέρμη το πρόγραμμα και την προσπάθεια που γίνεται και να συμμετέχετε στις ακολουθίες και ιδιαίτερα στην Θεία Λειτουργία της Κυριακής έτσι ώστε όλοι μαζί ενωμένοι να ευχαριστούμε τον Κύριο για όσα μας έχει προσφέρει και συνεχίζει να μας προσφέρει αλλά και να βοηθήσουμε όλοι μαζί στην ενδυνάμωση της μικρής μας ενορίας που τόσο αγαπάμε.
Σας ευχαριστώ όλους και όλες μέσα από την καρδιά μου για την παρουσία σας εδώ σήμερα, θα προσεύχομαι για σας και σας παρακαλώ να προσεύχεστε και για μένα, να με βοηθήσει ο Θεός εγώ ο ανάξιος δούλος του, να εκτελώ το θέλημά του όσο καλύτερα γίνεται και να δώσει και άλλους εργάτες στον αμπελώνα του.
Κλείνοντας τις σκέψεις μου θα ολοκληρώσω με ένα στίχο από τον ψαλμό 27 όπου και χρησιμοποίησα και στο αναμνηστικό της χειροτονίας μου,
Ένα ζήτησα από τον Κύριο και θ’ αποζητώ το ίδιο: †
να κατοικώ στον οίκο του Κυρίου * όλες τις ημέρες της ζωής μου.
Για να βλέπω την ωραιότητα του Κυρίου * και ν’ αγρυπνώ στο ναό του.
Ψαλμός 27(26),1.4.7-8a.
Αμήν!!!

Οι παρόντες πρόσφυγες έδειξαν την ευγνωμοσύνη τους και τη χαρά τους για τη χειροτονία του Μάριου, προσφέροντάς του ένα πίνακα που παρουσίαζε το πέλαγος με μια βάρκα με μετανάστες που ατενίζουν με ελπίδα το γιαλό. Δώρο επίσης πρόσφερε η ενορία του Αγίου Αντωνίου Σμαρδακίτου Τήνου και πολλά άλλα μεμονωμένα άτομα.

Η όλη ιεροτελεστία, μια αληθινή πράξη πίστης και γιορτή αληθινή ολοκληρώθηκε με τον ύμνο προς την Παναγία: «ω τι αρμονία».