6η-7η Σεπτεμβρίου 1955,η εφιαλτική εκείνη νύχτα που σημάδεψε την συρρίκνωση του Ελληνισμού της Κωνσταντινούπολης. Τα γεγονότα της μας οδηγούν στο μεγάλο εθνικό θέμα της Κύπρου.
Έτσι αρχίζει η εφαρμογή ενός σατανικά σχεδιασμένου, ολοκληρωμένου σχεδίου, που απέβλεπε αφενός στον ξεριζωμό του εναπομείναντος Ελληνισμού της Κωνσταντινούπολης, αφετέρου να δείξει την δήθεν αγανάκτηση του τουρκικού λαού για την στάση της Ελλάδος στο κυπριακό.
Στις 6 μ.μ. της 6ης Σεπτεμβρίου 1955, ξεκινάει μεγάλο συλλαλητήριο στην πλατεία Ταξίμ του Πέρα. Οργανωτές οι φοιτητικές ενώσεις, «αγανακτισμένοι πολίτες» και όργανα της τάξης με πολιτικά, που αποτελούν και τους συμμετέχοντες. Σε λίγο φτάνουν και οργανωμένες ομάδες από διάφορα σημεία της ανατολής και της Θράκης με λεωφορεία και φορτηγά. Τα σύνθημα του συλλαλητηρίου δόθηκε με την έκδοση εκτάκτου παραρτήματος της εφημερίδας Ισταμπούλ Εξπρές: «Οι Έλληνες έβαλαν βόμβα στο σπίτι του Πατέρα μας», έγραφε σε οκτάστηλο.
Ο οργανωμένα μεταφερόμενος αγανακτισμένος λαός έχει μαζί του τους σιδερένιους λοστούς, ρόπαλα, μαχαίρια και καθετί που θα βοηθούσε στην καταστροφή. Άτομα του υποκόσμου, φοιτητές και ρακένδυτος όχλος ξεχύνονται στις διάφορες συνοικίες της Πόλης όπου μένουν Ρωμιοί και υπάρχουν καταστήματα και εκκλησίες. Ακολουθούν ώρες δαντικής κόλασης. Τα συνθήματα «σπάστε, γκρεμίστε, είναι των γκιαούρηδων, θάνατος στο Μακάριο, η Κύπρος είναι τουρκική», δονούν την ατμόσφαιρα.
Την πρώτη επίθεση την δέχεται το ιστορικό ελληνικό καφενείο «Επτάλοφος» στην πλατεία Ταξίμ. Σε λίγα λεπτά, τζάμια, καρέκλες, τραπέζια, ψυγεία, γίνονται μία άμορφη μάζα που διασκορπίζεται στην είσοδο της μεγάλης λεωφόρου του Πέρα. Σε λίγες ώρες όλη η λεωφόρος είναι αδιαπέραστη. Τα κατεστραμμένα καταστήματα και σπίτια, θυμίζουν πόλη βομβαρδισμένη. Οι επικεφαλείς των διαδηλωτών έχουν στα χέρια τους καταλόγους σπιτιών και καταστημάτων που ανήκουν σε Έλληνες που ήδη έχουν σημαδευτεί με ένα σταυρό.
Δεκάδες Έλληνες πολίτες και κληρικοί κακοποιούνται. Εβδομήντα τρεις εκκλησίες λεηλατούνται και παραδίδονται στις φλόγες. Είκοσι έξι ελληνικά σχολεία καταστρέφονται. Τέσσερις χιλιάδες τριακόσια σαράντα ελληνικά καταστήματα επίσης καταστρέφονται και λεηλατούνται. Δύο χιλιάδες εξακόσια σπίτια Ελλήνων παραδίδονται στην πρωτοφανή λύσσα του όχλου. Τα γραφεία και τα πιεστήρια των τριών ελληνικών εφημερίδων ρημάζονται.
Είκοσι ένα ελληνικά εργοστάσια γίνονται μπάζα και οι μηχανές πετιούνται στους δρόμους. Οι πατριαρχικοί τάφοι στον αυλόγυρο της ιεράς μονής της Ζωοδόχου Πηγής σπάζονται και ξεθάβουν τα οστά των νεκρών. Στο νεκροταφείο του Σισλί αφού έχουν καταστρέψει τους τάφους που είναι καλλιτεχνικά αριστουργήματα, ξεθάβουν πτώματα και με μανία τα μαχαιρώνουν και τα τεμαχίζουν.
Στην μονή της Ζωοδόχου Πηγής, της γνωστής Βαλουκλιώτισσας, ο 90χρονος μοναχός Χρύσανθος Μαντάς καίγεται ζωντανός. Συνολικά ο Ελληνισμός της Πόλης θρηνεί είκοσι ανθρώπινες ζωές. Στην Σμύρνη καταστρέφουν το ελληνικό περίπτερο στην Διεθνή Έκθεση και το πυρπολούν. Οι διαδηλωτές καταστρέφουν και λεηλατούν τα σπίτια των Ελλήνων αξιωματικών που υπηρετούν στο ΝΑΤΟ και κακοποιούν αυτούς και τις γυναίκες τους.
Όταν έχει τελειώσει το πρόγραμμα καταστροφής, ακούγεται το σύνθημα: «Σήμερα ο βιος σας, αύριο η ζωή σας», που σπέρνει τον πανικό στον ήδη θανάσιμα λαβωμένο Ελληνισμό της Πόλης. Την άλλη μέρα, ο τότε πρόεδρος της αξιωματικής αντιπολίτευσης και συνυπογράφων την περίφημη πλέον «Συνθήκη φιλίας Ελλάδας – Τουρκίας το 1930», ο Ισμέτ Ινονού, λέει για τα γεγονότα: «Είναι καλό που το κόμμα μας δεν αναμείχθηκε στα γεγονότα, όμως οι εκδηλώσεις αυτές ήταν πολύ καλά οργανωμένη εθνική ενέργεια και ωφέλιμη για να καθαρίσει η χώρα μας από το ρωμέϊκο στοιχείο, που είναι ένας βραχνάς».
Ο Ελληνισμός της βασιλεύουσας έχει πλέον, μετά κι από αυτά τα γεγονότα που έμειναν ατιμώρητα και από την Μητέρα Πατρίδα αλλά και από τους διεθνείς οργανισμούς, το καταλυτικό συναίσθημα της ανασφάλειας. Η μοίρα της Πολίτικης Ρωμιοσύνης είναι πολύ σκληρή.
- Το 1922. Μικρασιατική καταστροφή. Φυγή 120.000 Κωνσταντινουπολιτών.
- Το 1928. Η πυρκαγιά των Τατάβλων που αποτέφρωσε τα ελληνικά Τατάβλα.
- Το 1941. Η στρατολόγηση των είκοσι ηλικιών.
- Το 1942. Ο περίφημος φόρος περιουσίας και
- Το 1955. Ο τυφώνας των Σεπτεμβριανών που έκανε σκόνη προσπάθειες και κόπους μιας ζωής, γονατίζει τον Ρωμιό, δεν αντέχει άλλο.
- Το 1964, οι απελάσεις δίνουν την χαριστική βολή.
Ο ελληνικός πληθυσμός που αριθμούσε πριν από το 1922, 350.000 ψυχές, σήμερα μετριέται σε μερικές χιλιάδες, ούτε όσες τα δάχτυλα του ενός χεριού. Έτσι η βασιλεύουσα ερήμωσε, τραυματίστηκαν καίρια οι ρίζες της, χάνει τον Ελληνισμό της, που σκόρπισε στο δρόμο της προσφυγιάς σαν φοβισμένο κοπάδι, προσπαθώντας να αποφύγει τα σπασμένα γυαλιά που απλώθηκαν στους δρόμους από τις καταστροφές των ορδών που ήρθαν από τα βάθη της ανατολής, εκείνη τη νύχτα της 6ης Σεπτεμβρίου 1955. Η Πόλη έγινε μια επαρχιακή πόλη όπως τώρα συνειδητοποιούν και οι ντόπιοι Τούρκοι που είχαν την τύχη στο παρελθόν να ζήσουν με τους Έλληνες.
Στοιχεία: http://www.erepublik.com
Έτσι αρχίζει η εφαρμογή ενός σατανικά σχεδιασμένου, ολοκληρωμένου σχεδίου, που απέβλεπε αφενός στον ξεριζωμό του εναπομείναντος Ελληνισμού της Κωνσταντινούπολης, αφετέρου να δείξει την δήθεν αγανάκτηση του τουρκικού λαού για την στάση της Ελλάδος στο κυπριακό.
Στις 6 μ.μ. της 6ης Σεπτεμβρίου 1955, ξεκινάει μεγάλο συλλαλητήριο στην πλατεία Ταξίμ του Πέρα. Οργανωτές οι φοιτητικές ενώσεις, «αγανακτισμένοι πολίτες» και όργανα της τάξης με πολιτικά, που αποτελούν και τους συμμετέχοντες. Σε λίγο φτάνουν και οργανωμένες ομάδες από διάφορα σημεία της ανατολής και της Θράκης με λεωφορεία και φορτηγά. Τα σύνθημα του συλλαλητηρίου δόθηκε με την έκδοση εκτάκτου παραρτήματος της εφημερίδας Ισταμπούλ Εξπρές: «Οι Έλληνες έβαλαν βόμβα στο σπίτι του Πατέρα μας», έγραφε σε οκτάστηλο.
Την πρώτη επίθεση την δέχεται το ιστορικό ελληνικό καφενείο «Επτάλοφος» στην πλατεία Ταξίμ. Σε λίγα λεπτά, τζάμια, καρέκλες, τραπέζια, ψυγεία, γίνονται μία άμορφη μάζα που διασκορπίζεται στην είσοδο της μεγάλης λεωφόρου του Πέρα. Σε λίγες ώρες όλη η λεωφόρος είναι αδιαπέραστη. Τα κατεστραμμένα καταστήματα και σπίτια, θυμίζουν πόλη βομβαρδισμένη. Οι επικεφαλείς των διαδηλωτών έχουν στα χέρια τους καταλόγους σπιτιών και καταστημάτων που ανήκουν σε Έλληνες που ήδη έχουν σημαδευτεί με ένα σταυρό.
Είκοσι ένα ελληνικά εργοστάσια γίνονται μπάζα και οι μηχανές πετιούνται στους δρόμους. Οι πατριαρχικοί τάφοι στον αυλόγυρο της ιεράς μονής της Ζωοδόχου Πηγής σπάζονται και ξεθάβουν τα οστά των νεκρών. Στο νεκροταφείο του Σισλί αφού έχουν καταστρέψει τους τάφους που είναι καλλιτεχνικά αριστουργήματα, ξεθάβουν πτώματα και με μανία τα μαχαιρώνουν και τα τεμαχίζουν.
Όταν έχει τελειώσει το πρόγραμμα καταστροφής, ακούγεται το σύνθημα: «Σήμερα ο βιος σας, αύριο η ζωή σας», που σπέρνει τον πανικό στον ήδη θανάσιμα λαβωμένο Ελληνισμό της Πόλης. Την άλλη μέρα, ο τότε πρόεδρος της αξιωματικής αντιπολίτευσης και συνυπογράφων την περίφημη πλέον «Συνθήκη φιλίας Ελλάδας – Τουρκίας το 1930», ο Ισμέτ Ινονού, λέει για τα γεγονότα: «Είναι καλό που το κόμμα μας δεν αναμείχθηκε στα γεγονότα, όμως οι εκδηλώσεις αυτές ήταν πολύ καλά οργανωμένη εθνική ενέργεια και ωφέλιμη για να καθαρίσει η χώρα μας από το ρωμέϊκο στοιχείο, που είναι ένας βραχνάς».
- Το 1922. Μικρασιατική καταστροφή. Φυγή 120.000 Κωνσταντινουπολιτών.
- Το 1928. Η πυρκαγιά των Τατάβλων που αποτέφρωσε τα ελληνικά Τατάβλα.
- Το 1941. Η στρατολόγηση των είκοσι ηλικιών.
- Το 1942. Ο περίφημος φόρος περιουσίας και
- Το 1955. Ο τυφώνας των Σεπτεμβριανών που έκανε σκόνη προσπάθειες και κόπους μιας ζωής, γονατίζει τον Ρωμιό, δεν αντέχει άλλο.
- Το 1964, οι απελάσεις δίνουν την χαριστική βολή.
Στοιχεία: http://www.erepublik.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου