Γράφει ο Μιχάλης Σβαρνιάς
Μετά απο 18 χρόνια δημοσιογραφίας στο νησί της Σάμου η εμεπιρία λέει ότι κανένα απο τα προβλήματα των νησιών μας δεν πρόκειται να επιλυθεί, γιατί πολύ απλά δεν θέλουμε !
Δυστυχώς τα προβλήματα του απλού κόσμου περνούν σε δεύτερη μοίρα πάντα για να προστατευθούν τα μικροσυμφέροντα μικρών ομάδων κάθε φορά και μαζί με αυτές να οφεληθούν τα κομματικά συμφέροντα κάποιων άλλων.
Όταν γίνεται μια κινητοποίηση για τα πλοία, ανάλογα με την κυβέρνηση, οι άνθρωποι της Νέας Δημοκρατίας σήμερα, του ΠΑΣΟΚ παλιότερα, αντί να προσπαθούν για το καλό του τόπου τους προσπαθούν να μην στεναχωρήσουν τους κομματικούς τους προϊσταμένους.
Τα κόμματα της αριστεράς επιμένουν σε ένα μοντέλο (Εθνικός φορέας ακτοπλοϊας) ο οποίος για να εφαρμοστεί πρέπει το κράτος να γίνει εφοπλιστής και εργοδότης. Αν η χώρα ακολουθήσει το μοντέλο της Κούβας γίνεται αμέσως. Κούβα όμως δεν είμαστε.
Να σταματήσουμε να πληρώνουμε φόρους προς το κράτος ;
Να πάμε στην Αθήνα όλοι μαζί να κάνουμε μια διαμαρτυρία;
Να μποϋκοτάρουμε τα πλοία ;
Όλα γίνονται αλλά θα πρέπει να έχουμε στο νού μας ότι υπάρχουν και οι συνέπειες και να είμαστε έτοιμοι να τις δεχτούμε για χάρη του αγώνα.
Να δεχτούμε δηλαδή ότι μποϋκοτάροντας τα πλοία δεν θα έχουμε ανεφοδιασμό σουπερ μάρκετ άρα επάρκεια σε τρόφιμα. Υπάρχει περίπτωση κάποια μεταφορική εταιρεία ή αυτοί που έχουν σούπερ μάρκετ ή τέτοια συναφή να συμφωνήσουν ;
Όταν δεν πληρώσουμε τους φόρους και αρχίσουν να πέφτουν βροχή τα πρόστιμα είμαστε διατεθειμένοι να υποστούμε (και) αυτή την οικονομική επιβάρυνση ;
Την πρόταση για ομαδική παραίτηση του δημοτικού συμβουλίου την έχουμε ακούσει τόσες πολλές φορές που το ανέκδοτο έχει κρυώσει και σύντομα το βλέπω σκέτς στο "Ράδιο Αρβύλα".
Αγώνας χωρίς θυσίες δεν γίνεται και τις θυσίες πρέπει να τις κάνουμε εμείς οι ίδιοι και όχι κάποιος άλλος για εμάς.
Δυστυχώς όμως δεν υπάρχει καμιά απολύτως συνοχή μεταξύ των μελών της κοινωνίας μας.
Ξεχνάμε εύκολα και γρήγορα σαν κοινωνία !
Αυτό το ξέρουν και επωφελούνται απο αυτό. Χωρίς κανένα ίχνος ντροπής θα ζητήσουν την ψήφο μας και εμείς, ένας λαός με τη μνήμη χρυσόψαρου, θα τη δώσουμε ...ή μήπως μάθαμε πια ;
http://samostimes.gr/
Δυστυχώς τα προβλήματα του απλού κόσμου περνούν σε δεύτερη μοίρα πάντα για να προστατευθούν τα μικροσυμφέροντα μικρών ομάδων κάθε φορά και μαζί με αυτές να οφεληθούν τα κομματικά συμφέροντα κάποιων άλλων.
Όταν γίνεται μια κινητοποίηση για τα πλοία, ανάλογα με την κυβέρνηση, οι άνθρωποι της Νέας Δημοκρατίας σήμερα, του ΠΑΣΟΚ παλιότερα, αντί να προσπαθούν για το καλό του τόπου τους προσπαθούν να μην στεναχωρήσουν τους κομματικούς τους προϊσταμένους.
Τα κόμματα της αριστεράς επιμένουν σε ένα μοντέλο (Εθνικός φορέας ακτοπλοϊας) ο οποίος για να εφαρμοστεί πρέπει το κράτος να γίνει εφοπλιστής και εργοδότης. Αν η χώρα ακολουθήσει το μοντέλο της Κούβας γίνεται αμέσως. Κούβα όμως δεν είμαστε.
Να σταματήσουμε να πληρώνουμε φόρους προς το κράτος ;
Να πάμε στην Αθήνα όλοι μαζί να κάνουμε μια διαμαρτυρία;
Να μποϋκοτάρουμε τα πλοία ;
Όλα γίνονται αλλά θα πρέπει να έχουμε στο νού μας ότι υπάρχουν και οι συνέπειες και να είμαστε έτοιμοι να τις δεχτούμε για χάρη του αγώνα.
Να δεχτούμε δηλαδή ότι μποϋκοτάροντας τα πλοία δεν θα έχουμε ανεφοδιασμό σουπερ μάρκετ άρα επάρκεια σε τρόφιμα. Υπάρχει περίπτωση κάποια μεταφορική εταιρεία ή αυτοί που έχουν σούπερ μάρκετ ή τέτοια συναφή να συμφωνήσουν ;
Την πρόταση για ομαδική παραίτηση του δημοτικού συμβουλίου την έχουμε ακούσει τόσες πολλές φορές που το ανέκδοτο έχει κρυώσει και σύντομα το βλέπω σκέτς στο "Ράδιο Αρβύλα".
Αγώνας χωρίς θυσίες δεν γίνεται και τις θυσίες πρέπει να τις κάνουμε εμείς οι ίδιοι και όχι κάποιος άλλος για εμάς.
Δυστυχώς όμως δεν υπάρχει καμιά απολύτως συνοχή μεταξύ των μελών της κοινωνίας μας.
Ξεχνάμε εύκολα και γρήγορα σαν κοινωνία !
Αυτό το ξέρουν και επωφελούνται απο αυτό. Χωρίς κανένα ίχνος ντροπής θα ζητήσουν την ψήφο μας και εμείς, ένας λαός με τη μνήμη χρυσόψαρου, θα τη δώσουμε ...ή μήπως μάθαμε πια ;
http://samostimes.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου