Οι εργαζόμενες και εργαζόμενοι στα Κέντρα Πρόληψης των Εξαρτήσεων καλούμαστε και φέτος να «αναδείξουμε» την Παγκόσμια Ημέρα Κατά των Ναρκωτικών, ως ημέρα «ευαισθητοποίησης της κοινωνίας».
Η σκέψη μας, όμως, είναι στην υπαρκτή ελληνική κοινωνία, όχι στην «κοινωνία-ιδέα». Ζούμε, δουλεύουμε, σκεφτόμαστε, παρεμβαίνουμε σε μια κοινωνία που διανύει τον έκτο χρόνο μιας σφοδρής και πλατιάς κρίσης, συμπεριλαμβανομένων των πολιτικών διαχείρισής της.
Η δουλειά μας μάς τοποθετεί σε εκείνο το μετερίζι εργαζομένων που έρχονται πρώτοι σε επαφή με τα κοινωνικά προβλήματα της εποχής των μνημονίων, με τα πρόσωπα που χτυπιούνται απ’ αυτά – μαθητές, εκπαιδευτικούς, γονείς, εξαρτημένους και εξαρτημένες και τις οικογένειές τους.
Συμμετέχουμε άμεσα στις παράλληλες διαδικασίες πένθους και αντίστασης, ματαίωσης και ελπίδας, παραίτησης και κινητοποίησης, διαχείρισης και διεξόδου από την κρίση, που έχουν τεθεί σε κίνηση μέσα στην κοινωνία εδώ και έξι χρόνια. Η αμεσότητα αυτή δεν έχει μορφή διεκπεραίωσης. Είναι φορτισμένη με ευθύνη: ως προς την πλευρά, προς την οποία θέλουμε και επιδιώκουμε να κλίνει ο συσχετισμός ανάμεσα στην υποταγή και τη χειραφέτηση.
Γι’ αυτό, με Απόφαση της Γενικής Συνέλευσης των Μελών μας, συνδέουμε τη φετινή Παγκόσμια Ημέρα Κατά των Ναρκωτικών με τις αιτίες του φαινομένου της εξάρτησης στη σημερινή Ελλάδα της κρίσης. Επιχειρούμε να συμβάλουμε σε έναν κριτικό αναστοχασμό και σε πρωτοβουλίες κινητοποίησης της κοινωνίας, πράξεων για τη διέξοδο από την κρίση ως θεμελιώδη προϋπόθεση για την αντιμετώπιση της εξάρτησης. Κατά τη φετινή Ημέρα Κατά των Ναρκωτικών κάνουμε Πρόληψη.
Ανοίγουμε διάλογο με τις τοπικές κοινότητες και για τον ίδιο τον ρόλο των Κέντρων Πρόληψης, των κοινωνικών υπηρεσιών και, τελικά, της Πολιτείας κατά την τελευταία εξαετία, μοιραζόμενοι κεκτημένη εμπειρία και αναδεικνύοντας αδυναμίες, με στόχο το επόμενο βήμα.
Έπειτα από πολλά χρόνια λειτουργίας και ιδιαίτερα στην παρατεταμένη φάση της «μεγάλης βουτιάς» των Κέντρων Πρόληψης σε μια θάλασσα δραστηριοτήτων μέσα στις τοπικές κοινότητες, εξ αιτίας της κρίσης, αναδύεται πιο έντονη η ανάγκη για ένα θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας των δομών, που θα ενισχύει τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες στο έργο τους στην κοινότητα.
Θέτουμε, λοιπόν, το αίτημα της θεσμικής κατοχύρωσης των Κέντρων Πρόληψης, με την απαγκίστρωσή τους από το καθεστώς των 67 εταιρειών και με τη μετεξέλιξή τους σε μια ενιαία, ανεξάρτητη και δημόσια δομή, με αποκεντρωμένα παραρτήματα – μετεξέλιξη που θα επιτρέψει το ξεδίπλωμα των δυνατοτήτων των εργαζομένων τους, σε αντίθεση με την ασφυξία που επιβάλλεται ως σήμερα.
Η σκέψη μας, όμως, είναι στην υπαρκτή ελληνική κοινωνία, όχι στην «κοινωνία-ιδέα». Ζούμε, δουλεύουμε, σκεφτόμαστε, παρεμβαίνουμε σε μια κοινωνία που διανύει τον έκτο χρόνο μιας σφοδρής και πλατιάς κρίσης, συμπεριλαμβανομένων των πολιτικών διαχείρισής της.
Η δουλειά μας μάς τοποθετεί σε εκείνο το μετερίζι εργαζομένων που έρχονται πρώτοι σε επαφή με τα κοινωνικά προβλήματα της εποχής των μνημονίων, με τα πρόσωπα που χτυπιούνται απ’ αυτά – μαθητές, εκπαιδευτικούς, γονείς, εξαρτημένους και εξαρτημένες και τις οικογένειές τους.
Συμμετέχουμε άμεσα στις παράλληλες διαδικασίες πένθους και αντίστασης, ματαίωσης και ελπίδας, παραίτησης και κινητοποίησης, διαχείρισης και διεξόδου από την κρίση, που έχουν τεθεί σε κίνηση μέσα στην κοινωνία εδώ και έξι χρόνια. Η αμεσότητα αυτή δεν έχει μορφή διεκπεραίωσης. Είναι φορτισμένη με ευθύνη: ως προς την πλευρά, προς την οποία θέλουμε και επιδιώκουμε να κλίνει ο συσχετισμός ανάμεσα στην υποταγή και τη χειραφέτηση.
Γι’ αυτό, με Απόφαση της Γενικής Συνέλευσης των Μελών μας, συνδέουμε τη φετινή Παγκόσμια Ημέρα Κατά των Ναρκωτικών με τις αιτίες του φαινομένου της εξάρτησης στη σημερινή Ελλάδα της κρίσης. Επιχειρούμε να συμβάλουμε σε έναν κριτικό αναστοχασμό και σε πρωτοβουλίες κινητοποίησης της κοινωνίας, πράξεων για τη διέξοδο από την κρίση ως θεμελιώδη προϋπόθεση για την αντιμετώπιση της εξάρτησης. Κατά τη φετινή Ημέρα Κατά των Ναρκωτικών κάνουμε Πρόληψη.
Ανοίγουμε διάλογο με τις τοπικές κοινότητες και για τον ίδιο τον ρόλο των Κέντρων Πρόληψης, των κοινωνικών υπηρεσιών και, τελικά, της Πολιτείας κατά την τελευταία εξαετία, μοιραζόμενοι κεκτημένη εμπειρία και αναδεικνύοντας αδυναμίες, με στόχο το επόμενο βήμα.
Έπειτα από πολλά χρόνια λειτουργίας και ιδιαίτερα στην παρατεταμένη φάση της «μεγάλης βουτιάς» των Κέντρων Πρόληψης σε μια θάλασσα δραστηριοτήτων μέσα στις τοπικές κοινότητες, εξ αιτίας της κρίσης, αναδύεται πιο έντονη η ανάγκη για ένα θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας των δομών, που θα ενισχύει τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες στο έργο τους στην κοινότητα.
Θέτουμε, λοιπόν, το αίτημα της θεσμικής κατοχύρωσης των Κέντρων Πρόληψης, με την απαγκίστρωσή τους από το καθεστώς των 67 εταιρειών και με τη μετεξέλιξή τους σε μια ενιαία, ανεξάρτητη και δημόσια δομή, με αποκεντρωμένα παραρτήματα – μετεξέλιξη που θα επιτρέψει το ξεδίπλωμα των δυνατοτήτων των εργαζομένων τους, σε αντίθεση με την ασφυξία που επιβάλλεται ως σήμερα.
Το Δ.Σ. του Σωματείου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου