Η ψυχή μας είναι σε παραφωνία με το γλυκό τραγούδι του σύμπαντος

Η ψυχή του ανθρώπου έχει γίνει πιο ατίθαση 

κι απ’ το πιο ατίθασο άλογο.

Ο φόβος, που αιώνες τώρα έχει φωλιάσει μέσα της, 

τη σείει συθέμελα από την ώρα της δημιουργίας της, 

αναγκάζοντάς τη να χορεύει με ξέφρενους ρυθμούς, 

που δε συνάδουν με τον αρμονικό ρυθμό 

με τον οποίο πάλλεται ο κόσμος 

που μας περιβάλλει, ο παράδεισος. 

Επειδή αυτός είναι ο παράδεισος, 

και εκφράζεται ενεργητικά αγκαλιάζοντας 

αδιάλειπτα ολόκληρη τη δημιουργία, 

εκτός από τον άνθρωπο, 

ο οποίος έχει αποσυντονίσει τον εαυτό του 

από την παραδείσια αυτή συχνότητα. 

Η ψυχή μας είναι σε παραφωνία με το γλυκό 

τραγούδι του σύμπαντος και την ουράνια μουσική.

Γιώργος Δ. Πασχαλίδης