Σάμος: Μια ιστορία με γνωστό παρελθόν και άδηλο μέλλον

Γράφει ο Κώστας Τζίχας
Δημοτικός σύμβουλος του ΚΚΕ εκλεγμένος με τη Λαϊκή Συσπείρωση

Κάποτε «η παραλία έβγαζε δήμαρχο» στο Βαθύ. Δηλαδή τα συμφέροντα μιας μικρής αλλά ισχυρής ομάδας επιχειρηματιών καθόριζαν τον χαρακτήρα και τη κατεύθυνση ανάπτυξης της πόλης. 

Τα αποτελέσματα αυτού του δόγματος που υπηρέτησαν πιστά η ΝΔ , το ΠΑΣΟΚ και ο συνεργαζόμενος μονίμως μαζί του Συνασπισμός (πρόγονος του ΣΥΡΙΖΑ), είναι:
• Ο υδροκεφαλισμός της παραλιακής, με το μπάζωμα της θάλασσας και τη λεωφόρο- «χωνί» που κλείνει προς Νοσοκομείο.

• Το ατελείωτο πάρκινγκ για τα αυτοκίνητα των πελατών και των γραφείων ενοικίασης και την παράλληλη εγκατάλειψη και κατάργηση της αστικής συγκοινωνίας.

• Η σκόπιμη καθυστέρηση για 30 τουλάχιστον χρόνια της κατασκευής περιφερειακού δρόμου γιατί έπρεπε όλοι να περνάνε από την «αγορά».

• Η επιμονή να μείνει το λιμάνι μέσα στη πόλη όσο αυτό βόλευε τη «παραλιακή».

• Η διατήρηση του αποχετευτικού δικτύου….της Ηγεμονίας και πολλά άλλα.

Μέχρι που το μοντέλο αυτό «έσκασε» και η «μπόχα» του έπνιξε τους κατοίκους της πόλης , μαζί όμως και τους εμπνευστές του.

Η αφόρητη δυσοσμία των αστικών λυμάτων που πέφτουν «ζωντανά» στο λιμάνι, η εκδίκηση της θάλασσας που διεκδικεί τον κλεμμένο ζωτικό της χώρο, οι συνεχείς υποχωρήσεις του δρόμου από τα βαρέως τύπου φορτηγά και τα πούλμαν που αντικατέστησαν μοιραία τα παλιά μικρότερα του είδους τους, το καυσαέριο και η ενόχληση των πελατών ξενοδοχείων και καφετεριών, το μποτιλιάρισμα προς Νοσοκομείο που… ταλαιπωρεί τις επιχειρήσεις ψυχαγωγίας της περιοχής κλπ, κλπ, οδήγησε σε προβληματισμό τους υπαίτιους της κατάστασης…που αναρωτιούνται:«τι να φταίει άραγε που υποβαθμίστηκε η πρωτεύουσα;».

Και «ανέκρουσαν πρύμναν» προσπαθώντας να αναθεωρήσουν το μοντέλο τους. Αλλά πάντα με τον ίδιο τρόπο , με την ίδια λογική του «όπως – όπως» και γρήγορα, γιατί πλήττεται η «αγορά», δηλαδή τα κέρδη τους.

Σπεύδουν λοιπόν διά των δημοτικών, νομαρχιακών και περιφερειακών διοικήσεων που ελέγχονται από τους εκπροσώπους ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ σε ένα σαφάρι εκατομμυρίων ευρώ που πάνε άκλαυτα στις τσέπες μελετητικών γραφείων, κατασκευαστικών εταιρειών και προμηθευτών του δημοσίου, δηλαδή στις τσέπες της «αγίας» ιδιωτικής πρωτοβουλίας.

• Φτιάχνουν βιολογικό (για δεύτερη φορά) στον Κότσικα, στρώνουν συλλεκτήριο αγωγό, ανακαλύπτουν(;) ότι πρέπει να συνδεθούν οι αγωγοί των συνοικιών, μετά ανακαλύπτουν(; ) ότι πρέπει να γίνει διαχωρισμός αστικών λυμάτων και νερών της βροχής, έπειτα διαπιστώνουν ότι χρειάζονται αντλιοστάσια για ν’ ανέβουν τα λύματα το βουνό!!! και να κατέβουν στον Κότσικα. Και δώστου μελέτες, δώστου νέα έργα και υποέργα που κοστίζουν περισσότερο από το κυρίως έργο. Ατελείωτο αλισβερίσι συμφερόντων…

• Ταυτόχρονα , θυμούνται …τον περιφερειακό και βάζουν μπροστά τις μελέτες και τη χάραξη που όλως τυχαίως και μετά από ένα περίεργο ζιγκ- ζάγκ , κολλάει τελικά πάνω στη πόλη, αφού πρώτα διαλέγει τα πιο δύσβατα σημεία όπου απαιτούνται μεγάλα χωματουργικά έργα και τεράστια τοιχία αντιστήριξης που δεν περιλαμβάνονται στην αρχική μελέτη και στη δημοπρασία του έργου. Άρα, «παλιά μας τέχνη κόσκινο»…νέες μελέτες, νέο έργο, νέες δημοπρατήσεις, νέο αλισβερίσι.

• Και αφού ο περιφερειακός κάποτε θα παραδοθεί και μέχρι τότε …«οι οδηγοί διέρχονται με δική τους ευθύνη», επιστρέφουμε στο «μέτωπο» της πολύπαθης παραλιακής για να την αναπλάσουμε.

• Φυσικά αυτό απαιτεί νέες μελέτες, μακέτες και σχέδια επί χάρτου τα οποία αποθεώνονται. Προβλέπουν κατάργηση του πάρκινγκ, ποδηλατόδρομο (να έχουμε μαζί μας και τους εναλλακτικούς), δρόμο διπλής κατεύθυνσης χωρίς δικαίωμα μακρόχρονης στάθμευσης και πάνω απ’ όλα τεράστιο πεζοδρόμιο με θέα θάλασσα, για να αυξηθούν απεριόριστα τα τετραγωνικά των παραλιακών επιχειρήσεων εστίασης και ψυχαγωγίας. Το «κερασάκι στη τούρτα», τα σχέδια για πεζοδρόμηση του τμήματος από «Ξενία» μέχρι λιμάνι τις απογευματινές και βραδινές ώρες για να απολαμβάνουν…. τον περίπατό τους κάτοικοι και επισκέπτες.

• Έτσι το νέο μοντελάκι θα δέσει μια χαρά με το λιμάνι κρουαζιέρας που κατασκευάζεται στο παλιό λιμάνι , μια άλλη «πονεμένη» ιστορία της νέας πανάκειας που σερβίρουν οι επιχειρηματίες του τουρισμού. Έλα όμως που το σύστημα των δημοσίων έργων νοσεί ανεπανόρθωτα. Έτσι από τους πανηγυρισμούς για τη γρήγορη εκτέλεση του έργου ( και τι καλή εταιρεία που έχει τους «σκλάβους» της να δουλεύουν Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιά και Πάσχα!!!), πέσαμε πάλι στο ανάθεμα. Από τα σχέδια για παράδοση του μισού τμήματος του έργου τέλη Ιουνίου και τις ετοιμασίες για «λευκή νύχτα» με ανοιχτά μαγαζιά μέχρι πρωϊας για να τονωθεί η «αγορά»......πίσω στη γκρίνια και τις συσκέψεις φορέων του εμπορίου, της εστίασης και της ψυχαγωγίας για να «πιέσουν» για γρήγορη εκτέλεση του έργου, το οποίο παρεμπιπτόντως σκόνταψε σε ένα ακόμη υποέργο που δεν πρόβλεπε η μελέτη και απαιτεί νέο έργο με νέο σκάψιμο και νέες συνδέσεις αγωγών κ.ο.κ. Τι να πούμε για όλα αυτά και τι θέση να πάρουμε; Την αυτονόητη, ότι πρέπει επιτέλους να ολοκληρωθεί το έργο και να επιστρατευθούν τυχόν ρήτρες στη σύμβαση και να τελειώνει επιτέλους αυτό το μαρτύριο της παραλιακής; Άντε και το λέμε.

Το μόνο εύκολο και ανέξοδο.

Πρόκειται όμως να γίνει; Όχι.

Ακόμη κι’ αν κλειστεί το «μέτωπο» εσπευσμένα για το καλοκαίρι θα το βρούμε μπροστά μας χειρότερο από το φθινόπωρο.

Σα να μην έφταναν όλα αυτά ακούγεται συχνά τελευταία, εκπορευόμενο από επίδοξους επενδυτές και τα τοπικά παπαγαλάκια τους, ότι όλο αυτό το χάλι (για το οποίο ευθύνονται το ιδιωτικό επιχειρηματικό δαιμόνιο και οι πολιτικοί του εκφραστές), «πρέπει και μπορεί να λυθεί και να δούμε άσπρη μέρα αρκεί να δοθούν τα λιμάνια και η παραλιακή σε ιδιωτική εταιρεία, να την αναπλάσει και να αναλάβει τη διαχείρισή της».

Φτάνουμε λοιπόν και στο ψητό!!! Έ λοιπόν, όχι.

Μέχρις εδώ το παραμύθι .

Όταν ο λύκος τρώει τα πρόβατα, σκοτώνεις το λύκο. Δεν του δίνεις τη διαχείριση του μαντριού. Κι’ εδώ είναι καταφανέστατο το αδιέξοδο της επιχειρηματικής εμπλοκής σε έργα δημοσίου συμφέροντος, με χρήματα του λαού.

Η μόνη ρεαλιστική λύση είναι αυτή που προτείνει το ΚΚΕ.. Δημόσιος κατασκευαστικός φορέας που θα αναλαμβάνει και θα ολοκληρώνει με ταχύτητα και ποιότητα τα δημόσια έργα, στηριγμένος στο πλούσιο και έμπειρο επιστημονικό και εργατικό δυναμικό που διαθέτει σε επάρκεια η χώρα μας, εξασφαλίζοντάς του πλήρη εργασιακά , μισθολογικά και ασφαλιστικά δικαιώματα. Θα συνδέεται και θα στηρίζεται σε ένα δημόσιο δίκτυο μεταφορών, και στις κοινωνικοποιημένες επιχειρήσεις παραγωγής οικοδομικών υλικών και πρώτων υλών , στα πλαίσια ενός κεντρικού σχεδιασμού της οικονομίας με κριτήριο την κάλυψη όλων των σύγχρονων αναγκών του λαού.

Μ’ αυτή τη θέση πρέπει να συνταχθούν όσοι δεν θέλουν να ζουν με αυταπάτες και όσοι θέλουν πραγματικά λύση προς όφελος του λαού.

Γιατί είναι η θέση που στην πάλη για το συγκεκριμένο πρόβλημα αναγνωρίζει τις αιτίες που το προκαλούν και βάζει στην ημερήσια διάταξη την ανατροπή και την εξάλειψή τους.

Δ. Βίτσας: Δεν είναι ιδιοκτησία της κυβέρνησης η ενέργεια (video)

http://vathiprasino.blogspot.gr/

Προετοιμασία για κινητοποίηση στον Εύδηλο Ικαρίας

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ

ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ-ΣΥΖΗΤΗΣΗ

Τετάρτη 2 Ιουλίου,

9:30 το βράδυ

Στην Πλαγιά, στο καφενείο του χωριού

Θα συζητηθούν οι εξελίξεις στο χώρο της υγείας, τα προβλήματα σε Κέντρο Υγείας-Αγροτικά Ιατρεία - Νοσοκομείο και η προετοιμασία για την κινητοποίηση στον Εύδηλο.

Πένθος: Η μεγάλη νύχτα της ψυχής (Μέρος 1ο)

Συντάκτης: Αγγελική Πλουμά*

Η ποιότητα της ζωής καθορίζεται από τον τρόπο διαχείρισης των απωλειών μας. 

Ας το σκεφτούμε για λίγο. Η καθημερινότητά μας ακολουθείται από μια σειρά αλλαγών που για να τις ολοκληρώσουμε χρειάζεται να βιώσουμε μικρές ή μεγάλες, εκούσιες ή ακούσιες, απώλειες. Όταν περνάμε στο Πανεπιστήμιο, χάνουμε την πατρική οικογενειακή εστία και ό,τι αυτό σημαίνει για μας. Ακόμα κι εάν θέλαμε για πολλά χρόνια να φύγουμε από το σπίτι… όταν το αφήνουμε, βιώνουμε μια σημαντική απώλεια! Το ίδιο συμβαίνει και όταν αποχωριζόμαστε τον τόπο σπουδών για να συνεχίσουμε στο εξωτερικό.

Χάνουμε συνθήκες, ανθρώπους, συνήθειες και αισθήσεις. Όταν βρίσκουμε ένα σύντροφο, απομακρυνόμαστε από την κατάσταση της εργένικης ζωής κι από ό,τι αυτή συνεπάγεται. Αυτονομία, αλλά και υπερβολικό βάρος ευθυνών, μοναχικότητα (όποτε τη θέλουμε), αλλά και έλλειψη μοιράσματος όποτε το έχουμε ανάγκη. Σε κάθε αλλαγή, ακόμα και αν είναι απολύτως επιθυμητή, βιώνουμε έναν ή περισσότερους θανάτους κομματιών ζωής… μερικές φορές πολύ αγαπημένων, που πενθούμε για αυτούς. Πόσο μάλλον όταν οι αλλαγές συνεπάγονται απώλειες που δεν είναι ούτε επιθυμητές, ούτε προγραμματισμένες π.χ. μια ξαφνική απόλυση, μια ασθένεια, ένας θάνατος ή ακόμα και μια αιφνίδια διακοπή φιλίας.

Κάθε απώλεια «φέρει» το ανάλογο πένθος, με το βάρος του να μην καθορίζεται από το εξωτερικό σύστημα μέτρησης, αλλά από τον τρόπο που ο εαυτός μας το βιώνει. Μπορεί να σε κοροιδεύουν π.χ. όταν κλαίς γιατί «έλιωσε» το παλιό μπλε σακάκι σου και δεν μπορείς πια να το φορέσεις. Μπορεί να σου λένε «καλά για ένα σακάκι κάνεις έτσι;». Αλλά εσύ δεν κλαίς για τα ευρώ που έδωσες. Πενθείς για το πόσο όμορφη ένιωθες, όταν το φορούσες. Πενθείς για τις αναμνήσεις που σου έχει προσφέρει στη δουλειά ή για το γεγονός ότι πάνω στο παλιακό ώμο του -με τη βάτα- είχε κλάψει η κολλητή σου, όταν σου εμπιστεύτηκε ένα μυστικό που σας έδεσε για πάντα.

Το πένθος είναι η νύχτα της ψυχής, μια διάβαση εντός ενός σκοτεινού τούνελ, που εάν δεν «κολλήσεις» μέσα και το διαβείς, θα βγείς πιο μπροστά από ότι ήσουν ποτέ… σε μια άλλη ζωή με μεγαλύτερη συμπόνια κι επίγνωση!

Πένθος, βέβαια, δεν θεωρείται η απώλεια, αλλά ο τρόπος που την ζεις, το τι νόημα δίνεις εσύ σ' αυτήν. Γι’ αυτό και αποτελεί μια πολύ προσωπική υπόθεση. Γιατί μόνο εσύ ξέρεις πως θες και πως έχεις ανάγκη να το ζήσεις. Κανείς άλλος. Και αυθεντικός είναι μόνο ο δικός σου τρόπος, αυτός που μπορεί να σε βγάλει στην άλλη άκρη του τούνελ, στον παρακάτω σταθμό της ζωής σου.

Στο 2ο μέρος του άρθρου θα βρείτε συμβουλές για το πώς να αντιμετωπίσετε τις «σειρήνες» και τα λόγια των υπολοίπων κατά τη διάρκεια του πένθους.

*Αγγελική Πλουμά, MBA

Εκπαιδεύτρια Ενηλίκων με ειδικότητα στην Βιωματική Εκπαίδευση και Σύμβουλος Προσωπικής και Εταιρικής Ανάπτυξης με ειδικότητα στην Ανάδειξη Ταλέντων και στην Διαχείριση Απωλειών

Για να επικοινωνήσετε ή να ρωτήσετε την Αγγελική, Email: angelight_795@hotmail.com

* Σημαντική Σημείωση: Το παραπάνω άρθρο είναι εμπνευσμένο από το σύστημα για τη διαχείριση απώλειας/ πένθους της Dr Jane Simington, επικεφαλής του Ινστιτούτου Τραυματοθεραπείας του Καναδά – Taking Flight- και δημοσιεύεται με την έγκρισή της.

http://www.flowmagazine.gr/

Είμαστε χειρότερα απο την Αλβανία του 2001!

Το 2012 η ανεργία στην Ελλάδα ξεπέρασε το επίπεδό ανεργίας στην Αλβανία του 2001. 

Τα 2013 και το 2014 χειροτέρεψε κι άλλο Η ανεργία ξεπέρασε το 25% και έφτασε το 27%. 

Ο πίνακας είναι από την Παγκόσμια Τράπεζα.

papaioannou-giannis

Νέα δεδομένα για το τροχαίο της Σκάρου. Νοσηλεύεται εκτός κινδύνου

Φως στο σκοτάδι που εξακολουθεί να σκεπάζει τις συνθήκες κάτω από τις οποίες τραυματίστηκε σοβαρά το πρωί του Σαββάτου η ανερχόμενη τραγουδίστρια Πέννυ Σκάρου προσπαθούν να ρίξουν οι αξιωματικοί της Τροχαίας Αθηνών. 

Η 29χρονη τραγουδίστρια εντοπίστηκε στις 7.30 το πρωί από διερχόμενους οδηγούς αιμόφυρτη και εγκαταλελειμμένη στο οδόστρωμα της οδού Πειραιώς.

Άγνωστο ακόμα πώς το μηχανάκι που οδηγούσε έφυγε από την πορεία του και προσέκρουσε σε κολόνα. Αμέσως με ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ η τραγουδίστρια μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο της Νίκαιας και έπειτα στο ΚΑΤ όπου οι γιατροί κατάφεραν να της σώσουν τη ζωή όχι όμως και το ένα της πόδι. Την ώρα του ατυχήματος στο σημείο εκείνο δεν υπήρχε πολλή κίνηση με αποτέλεσμα ουδείς μέχρι και χθες να είναι σε θέση να γνωρίζει τι ακριβώς συνέβη στην άτυχη ερμηνεύτρια.

Αν και αρχικά συγγενείς και φίλοι της, αλλά και αξιωματικοί της Τροχαίας έκαναν λόγο για ασυνείδητο οδηγό, ο οποίος τη χτύπησε και την εγκατέλειψε αβοήθητη, οι αρμόδιες αρχές μιλώντας τη Δευτέρα στην Espresso άφησαν ανοιχτό το ενδεχόμενο η 29χρονη να έχασε μόνη της τον έλεγχο της μηχανής της.

"Η 29χρονη κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες εξετράπη της πορείας της με το μηχανάκι στο οποίο επέβαινε και χτύπησε πάνω σε μια κολόνα. Προς το παρόν όμως όλα είναι υπό έρευνα. Το μηχανάκι είναι σχεδόν διαλυμένο, αλλά στο σημείο δεν βρέθηκαν σημαντικά στοιχεία που να μαρτυρούν παράσυρση από άλλο όχημα".

Απαντήσεις για το τι ακριβώς συνέβη μπορεί να δώσει μόνο η Πέννυ όταν βγει από την καταστολή στην οποία βρίσκεται. Ωστόσο, τόσο η Τροχαία όσο και οι συγγενείς απευθύνουν έκκληση προς όλους όσοι είδαν κάτι να ενημερώσουν άμεσα.

http://samostimes.gr/portal2/

Espresso

Η μαγεία του θερινού σινεμά επί 42 χρόνια στη Σάμο!

Του Ανδρέα Αξιώτη

Αναπαυτικές πολυθρόνες, χαλίκι, παγωμένα αναψυκτικά... αθώες και ξέγνοιαστες στιγμές κάτω από τα αστέρια ταξιδεύοντας παρέα με αγαπημένους ηθοποιούς που ξαναζωντανεύουν κλασικές σκηνές από φιλμ περασμένων δεκαετιών.

Η μαγεία των θερινών κινηματογράφων μπορεί κάποια στιγμή να ξεθώριασε, μα ποτέ δεν χάθηκε. Ας την αναζητήσουμε σε κάθε γωνιά της Ελλάδας.

Σε ένα νησί του βορειοανατολικού Αιγαίου, καλά κρυμμένη σε ένα πανέμορφο γραφικό χωριό, βρίσκεται μια ζωντανή χρονομηχανή, έτοιμη να μεταφέρει τους «επιβάτες» της σε ανέμελα παιδικά καλοκαίρια, πλημμυρισμένα από το λαμπερό φως του φεγγαριού, μυρωδιές από γιασεμί και ρομαντικές αναμνήσεις.

Πρόκειται για το Cine Rex στους Μυτιληνιούς Σάμου, έναν ονειρεμένο κινηματογράφο που, ακόμη και σήμερα, μοιάζει να μην έχει αλλοιωθεί από τη δύναμη της τηλεόρασης, διατηρώντας αναλλοίωτη την αξεπέραστη μαγεία του θερινού σινεμά.

Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι η αίγλη και η γοητεία που αποπνέει έχουν ξεπεράσει τα στενά σύνορα του νησιού του Πυθαγόρα και μέσα από τις διηγήσεις των επισκεπτών, έχουν ταξιδέψει σε κάθε γωνιά του πλανήτη.

Η κινηματογραφική εμπειρία στο Cine Rex είναι σίγουρα μια από αυτές τις ελάχιστες που δεν μπορεί να την εξαγοράσει κανείς με κανένα αντίτιμο. Και πώς θα μπορούσε να είναι διαφορετικά, όταν οι ταινίες προβάλλονται κάτω από τον έναστρο ουρανό της Σάμου, μέσα σε μια παραδεισένια αίθουσα γεμάτη λεμονιές, νυχτολούλουδα και γιασεμιά, συντροφιά με καλή παρέα, παγωμένες μπίρες και σπιτικούς λουκουμάδες με μέλι!

Ιδιοκτήτης του κινηματογράφου για περισσότερα από 60 χρόνια είναι ο Δημήτρης Βαμβακάς, που παρά τα 82 του χρόνια, επιμένει να εργάζεται με εφηβικό πάθος έχοντας στο πλευρό του τον γιο του Ορέστη, που τα τελευταία χρόνια «τρέχει» τις υποχρεώσεις της οικογενειακής επιχείρησης.

«Ο πρώτος κινηματογράφος στους Μυτιληνιούς Σάμου λειτούργησε το 1928 και ήταν χειμερινός. Εκείνο το σινεμά το είχε ανοίξει ο παππούς μου και ήταν κάτι μοναδικό για το χωριό μας, που εκείνη την εποχή ήταν ένα από τα μεγαλύτερα της Σάμου, αφού μετρούσε σχεδόν 8.000 μόνιμους κάτοικους», λέει στην «Espresso» ο κ. Βαμβακάς και γυρίζει τον χρόνο πίσω:

«Θυμάμαι όταν ήμουν παιδί, τότε που ο κινηματογράφος είχε περάσει στα χέρια του πατέρα μου. Εκεί μέσα έκανα τα πρώτα μου βήματα. Το 1941 ο ιταλικός στρατός που αποβιβάστηκε στη Σάμο επίταξε την αίθουσα και τη μετέτρεψε σε αποθήκη πυρομαχικών και εφοδίων. Με την απελευθέρωση της Ελλάδας, η οικογένειά μου πήρε και πάλι τον κινηματογράφο και ξεκίνησε σιγά-σιγά τις προβολές. Οι ταινίες του βουβού κινηματογράφου είχαν τεράστια επιτυχία και υπήρχαν μέρες που ο κόσμος δεν χωρούσε να μπει στην αίθουσα! Κατά την προσωπική μου άποψη, εκείνα τα έργα ήταν πραγματικά σπουδαία και δεν μπορούν να συγκριθούν με τα σημερινά, πολλά από τα οποία είναι τουλάχιστον… νερόβραστα. Γενικά, εκείνα τα χρόνια η κατάσταση ήταν πολύ διαφορετική. Ο κόσμος διψούσε για θέαμα, ενώ σήμερα έχει μπουχτίσει. Τότε ο κινηματογράφος ήταν η μοναδική ψυχαγωγία που υπήρχε. Η προσέλευση ήταν τεράστια και πραγματικά είναι δύσκολο να σου περιγράψω τι γινόταν κάθε φορά που ανεβάζαμε καινούργιο έργο».

Η χρυσή εποχή του ελληνικού κινηματογράφου ήταν ίσως η καλύτερη για το σινεμά του κ. Βαμβακά, που γνώρισε μεγάλες στιγμές. Ο ίδιος αναπολεί ακόμη και σήμερα τις δεκαετίες του ’50 και του ’60 και μας μιλάει για τους μεγάλους αστέρες και τους θεατρικούς θιάσους που παρέλασαν από τη σκηνή του κινηματογράφου των Μυτιληνιών.

«Στα έργα του Ξανθόπουλου, της Βούρτση και της Βουγιουκλάκη ο κινηματογράφος βούλιαζε», αναφέρει χαρακτηριστικά και συμπληρώνει: «Επιπλέον, στην αίθουσά μας φιλοξενούσαμε πολλούς θιάσους που περιόδευαν στην επαρχία, ενώ στους Μυτιληνιούς υπήρχαν δύο ερασιτεχνικοί σύλλογοι που ανέβαζαν θεατρικές παραστάσεις πολύ υψηλού επιπέδου. Είναι χαρακτηριστικό πως όταν ήρθε στο χωριό μας ο περίφημος Βεάκης με τον θίασό του, παρακολούθησε μια από τις παραστάσεις του συλλόγου και έμεινε άναυδος, δηλώνοντας ότι “τέτοιο έργο δεν έχω δει πουθενά σε όλη την Ελλάδα”.

Τότε είχα πολύ καλές σχέσεις με τον ηθοποιό Σπύρο Καλογήρου, τον σύζυγο της Ευαγγελίας Σαμιωτάκη, που είχε καταγωγή από τους Μυτιληνιούς. Ο Καλογήρου ήταν το αγαπημένο παιδί του Φίνου και είχε μεσολαβήσει προσωπικά ώστε να παίρνω ταινίες πρώτης διαλογής. Ετσι, όλα τα έργα που παίζαμε ήταν εμπορικά και ποιοτικά. Από εδώ πέρασαν όλα τα μεγάλα ονόματα του ελληνικού κινηματογράφου και φυσικά όλοι οι Σαμιώτες, όπως ο Νίκος Σταυρίδης και ο Λάμπρος Κωνσταντάρας. Υπήρχαν μέρες που χρειαζόμασταν τη συνδρομή της αστυνομίας για να σταματήσει την είσοδο των πελατών, αφού ο κινηματογράφος ήταν γεμάτος και απ’ έξω υπήρχε ουρά!»

Λουκουμάδες με μέλι λίγο πριν το «the end»

Το 1970 και ενώ η τηλεόραση βρίσκεται στα πρώτα -πειραματικά- βήματά της, η οικογένεια Βαμβακά καλωσορίζει το δεύτερο «παιδί» της, τον θερινό κινηματογράφο Rex, επί του κεντρικού δρόμου των Μυτιληνιών. Σήμερα, έπειτα από 42 χρόνια συνεχούς λειτουργίας, δεν είναι μόνο η αίθουσα που έχει ανακαινιστεί ριζικά αλλά και οι υπηρεσίες που προσφέρονται. Ετσι, κατά τη διάρκεια της προβολής οι πελάτες έχουν τη δυνατότητα να απολαύσουν λαχταριστά σουβλάκια ή πίτσες, ενώ λίγο πριν το «the end» προσφέρονται σπιτικοί λουκουμάδες με μέλι.

«Πριν από χρόνια, όταν οι θερινοί κινηματογράφοι άρχισαν να κλείνουν ο ένας μετά τον άλλο, αποφάσισα μαζί με τον γιο μου τον Ορέστη να αλλάξουμε τη μορφή της αίθουσας, να την ανακαινίσουμε και να προσθέσουμε τραπεζάκια, αλλά και πολλά λουλούδια. Ετσι μπορούμε να προσφέρουμε φαγητό και ποτό στους πελάτες μας, αλλά και σπιτικούς λουκουμάδες με μέλι, τους οποίους μοιράζουμε δωρεάν» μας λέει ο κ. Βαμβακάς και θυμάται:

«Παλιότερα η αίθουσα χωρούσε 430 άτομα, ενώ σήμερα χωράει περίπου 200. Ωστόσο είμαστε γεμάτοι σχεδόν κάθε βράδυ. Στον κινηματογράφο μας έρχονται άνθρωποι από όλη τη Σάμο, πολλοί Αθηναίοι, αλλά και εκατοντάδες τουρίστες από κάθε μεριά της Ευρώπης. Πρόσφατα είχαμε πελάτες ακόμη και από τη Νέα Υόρκη! Ηρθαν εδώ και μας είπαν ότι έμαθαν για το Cine Rex από έναν αμερικανικό τουριστικό οδηγό. Οταν έφυγαν, μας έδιναν συγχαρητήρια και μας εκμυστηρεύτηκαν ότι τέτοια αίθουσα δεν έχουν ξαναδεί πουθενά στον κόσμο».

Υπερήφανος για όλα όσα έχει πετύχει, ο 82χρονος Σαμιώτης μας εξομολογείται την αγάπη του για το σινεμά, ενώ μας εκμυστηρεύεται ότι θα συνεχίσει να δίνει καθημερινά το «παρών» στην καμπίνα, για όσο τον κρατάνε τα πόδια του.

«Ποτέ δεν σκέφτηκα να κλείσω τον κινηματογράφο! Ακόμη κι όταν περνούσε κρίση, δεν μου πέρασε ποτέ απ’ το μυαλό. Τόσο εγώ όσο και τα παιδιά μου, που έχουν αναλάβει σήμερα την επιχείρηση, έχουμε μεγάλη αρρώστια με το σινεμά. Είμαι πλέον 82 χρόνων και εργάζομαι με το ίδιο πάθος που εργαζόμουν όταν ήμουν έφηβος. Αισθάνομαι πολύ περήφανος όταν οι πελάτες μου λένε ότι ήρθαν στο σινεμά και πέρασαν ένα από τα πιο όμορφα βράδια τους στο νησί. Οι εποχές είναι δύσκολες, αλλά όσο υπάρχει κόσμος που μας στηρίζει, θα συνεχίσουμε κι όπου βγει!»

Το Καλοκαιρινό πρόγραμμα του cine rex
Κάντε "κλικ" για να δείτε το πρόγραμμα σε μεγέθυνση:

http://www.espressonews.gr/

Δημοσιογράφοι - υπάλληλοι δεν ταιριάζουν σε μια δημοκρατική χώρα

Το δημοσιογραφικό λειτούργημα, όπως προστατεύεται από το Σύνταγμα και την Ευρωπαϊκή Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, δεν μπορεί να υπαχθεί σε διατάξεις περί αξιολόγησης του προσωπικού των δημοσίων υπηρεσιών. 

Οι δημοσιογράφοι δεν είναι ποτέ όργανα της εκτελεστικής εξουσίας, σε οποιονδήποτε φορέα και αν παρέχουν τις υπηρεσίες τους. 

Η εργασία τους δεν μπορεί να αξιολογηθεί με τα κριτήρια του π.δ 318/1992, το οποίο αφορά το προσωπικό των δημοσίων υπηρεσιών και των ΝΠΔΔ που υπάγονται στον Υπαλληλικό Κώδικα. Για το λόγο αυτό οι δημοσιογράφοι εξαιρούνται και από το πεδίο εφαρμογής του νόμου περί ΑΣΕΠ. Δημοσιογράφοι – υπάλληλοι δεν έχουν θέση σε μια δημοκρατική χώρα, που κατοχυρώνει την ελευθερία του Τύπου στο Σύνταγμά της.

Οι Ομοσπονδίες και οι Ενώσεις του κλάδου θα αντιταχθούν σε οποιαδήποτε απόπειρα άμεσης ή έμμεσης υπαλληλοποίησης των δημοσιογράφων που εργάζονται στα Δημόσια Μέσα. Το δημοσιογραφικό έργο δεν τίθεται στην κρίση αξιολογητών και προϊσταμένων. Αξιολογείται μόνο από την κοινωνία των πολιτών. 

Η επιχειρούμενη αξιολόγηση του προσωπικού του δημοσίου, η οποία είναι αμφίβολης συνταγματικότητας όπως επισημαίνει και η Επιστημονική Υπηρεσία της Βουλής, δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως μηχανισμός ομαδικών απολύσεων ή απομάκρυνσης των «ανεπιθύμητων».

Με όλες τις δυνάμεις που διαθέτουμε θα προασπίσουμε το δημοσιογραφικό λειτούργημα από πρακτικές που το υποβιβάζουν και αλλοιώνουν τον χαρακτήρα του.

TA Δ.Σ ΤΩΝ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΝΩΣΕΩΝ

8 μηνών βρέφος θεραπεύτηκε από όγκο με έλαιο κάνναβης

Σύμφωνα με τον Δρ William Courtney, τα ιατρικά μυαλά της δύσης αδυνατούν να βρούν χρόνο να προσπαθήσουν να κατανοήσουν τις ποικίλες δράσεις της κανναβιδιόλης.

Ο Δρ William Courtney, εξηγεί πώς ο νεαρός ασθενής του που είναι 8 μηνών, είχε ενα πολύ μεγάλο ανεγχείρητο κεντρικό όγκο στον εγκέφαλο. Ο πατέρας του παιδιού επέμεινε για μη παραδοσιακή θεραπεία χρησιμοποιώντας κάνναβη και βάζοντας κανναβιδέλαιο στην πιπίλα του μωρού δύο φορές την ημέρα, αυξάνοντας σταδιακά τη δόση.

Μέσα σε δύο μήνες υπήρξε μια δραματική μείωση. Ο Δρ Courtney επεσήμανε ότι η επιτυχία της κάνναβης σημαίνει ότι «αυτό το παιδί … δεν πρόκειται να έχει μακροπρόθεσμες παρενέργειες που θα προέλθουν από μια πολύ υψηλή δόση χημειοθεραπείας ή ακτινοβολίας.

Ενώ οι 10.000 ετών πολιτιστικές πρακτικές περιλαμβάνουν την ξήρανση και στη συνέχεια τη θέρμανση κάνναβης για να πραγματοποιηθεί μια σχεδόν πλήρη αποκαρβοξυλίωση του THC-οξέος στην THC.

Η τετραϋδροκανναβινόλη ή αλλιώς THC είναι η ουσία που περιέχεται στην μαριχουάνα και το χασίς.

Φωτογραφία: Η πρόοδος της θεραπείας στο βρέφος οχτώ μηνών με όγκο (μεγάλη άσπρη κεντρική μάζα πάνω αριστερά) βαθμιαία εξαφανίστηκε σε 8 μήνες από τη θεραπεία με κανναβινοειδή.

Οι ερευνητές έχουν βρει πλέον ότι η ένωση, που ονομάζεται Καναβιδιόλη, έχει την ικανότητα να ‘ σβήνει «το γονίδιο που είναι υπεύθυνο για την μετάσταση σε μια επιθετική μορφή καρκίνου.

Είναι σημαντικό, γιατί αυτή η ουσία δεν παράγει τις ψυχοδραστικές ιδιότητες του φυτού της κάνναβης. Τα κανναβινοειδή μπορεί να προλάβουν τον καρκίνο, τη μείωση των καρδιακών προσβολών κατά 66% και τον ινσουλινοεξαρτώμενο διαβήτη κατά 58%.

Ο Δρ Courtney συστήνει 4 – 8 ουγγιές ακατέργαστου χυμού λουλουδιών και φύλλων από οποιοδήποτε φυτό κάνναβης, 5 mg καναβιδιόλη (CBD) ανά κιλό σωματικού βάρους, μια σαλάτα από φύτρα σπόρων κάνναβης και 50 mg THC που θα λαμβάνονται σε 5 ημερήσιες δόσεις.

Δείτε το βίντεο:

http://enallaktikidrasi.com/

Έως και 1.600 άνθρωποι πεθαίνουν κάθε ημέρα στην Κίνα από υπερκόπωση στην εργασία τους!

Έως και 600.000 Κινέζοι πεθαίνουν κάθε χρόνο από την υπερβολικά σκληρή εργασία, σύμφωνα με την κινεζική εφημερίδα Youth Daily, ενώ το κινεζικό Radio International, τον Απρίλιο, ανέφερε ότι 1.600 άνθρωποι πεθαίνουν κάθε μέρα. Η ιστοσελίδα Weibo είναι γεμάτη με καταγγελίες και παράπονα από νέους αλλά και μεγαλύτερους Κινέζους, για τις δύσκολες συνθήκες εργασίας που φτάνουν τους εργαζομένους μέχρι και στο θάνατο.

Σύμφωνα με το Bloomberg, ένα 24χρονος υπάλληλος στο Ogilvy Public Relations Worldwide, μια 25χρονη ελεγκτής στο Pricewaterhouse Coopers και ένας από τους κύριους σχεδιαστές της επόμενης γενιάς μαχητικών αεροσκαφών της Κίνας, ήταν μερικά από τα θύματα της υπερεργασίας.

“Ποιό είναι το νόημα στο να εργάζεται κανείς υπερωρίες; Το να φτάνει στον θάνατο;” σχολίασε κάποιος Κινέζος στο Weibo, αναφερόμενος στο αφεντικό του, που ζήτησε από τους υπαλλήλους του να αφιερώνουν περισσότερο χρόνο στην εργασία.

http://www.koutipandoras.gr/

Ποιος κυβερνά αυτή τη χώρα, Σταύρο;

Του Σ. Κούλογλου

Μερικές φορές, η στατιστική είναι αποκαλυπτική. Πάρτε για παράδειγμα τον εναρκτήριο λόγο του ηγέτη του Ποταμιού στο συνέδριο του κόμματος: η αριστερά κριτικάρεται 10 φορές και αν προσθέσει κανείς και τέσσερις αναφορές στον "αριστερό λαϊκισμό", φθάνουμε στις 14. Στη δεξιά ο Σ. Θεοδωράκης αναφέρθηκε 7 φορές κριτικά, δηλαδή τις μισές από την αριστερά, αλλά το πιο ενδιαφέρον είναι οι αναφορές στην κυβέρνηση: η τελευταία μνημονεύεται μόνο 3 φορές, εκ των οποίων καμία δεν αφορά την σημερινή κυβερνητική πολιτική.

Η πρώτη αναφορά γίνεται για τις κυβερνητικές "λαϊκίστικες κορώνες" μετά τον ανασχηματισμό, η δεύτερη αφορά την "αναίρεση της μεταρρύθμισης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση" και στην τρίτη κριτικάρονται "αρκετοί από τους νέους υπουργούς της κυβέρνησης Σαμαρά - Βενιζέλου" επειδή αναπαράγουν τον "αριστερό λαϊκισμό". 

Μισό λεπτό. Το να θέλει κανείς να οριοθετηθεί περισσότερο προς τα αριστερά του, αν προς τα εκεί παρά προς τα δεξιά κινδυνεύει να χάσει μέλη ή οπαδούς, έχει μια πολιτική λογική. Αλλά με την κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ; Τις μέρες που πραγματοποιείται το ιδρυτικό Συνέδριο του κόμματος η κυβέρνηση παραδίδει τον στρατηγικό τομέα της ενέργειας στα ιδιωτικά συμφέροντα, ετοιμάζεται να βγάλει στο σφυρί τις παραλίες και να κόψει ξανά τις συντάξεις. Αφού προηγουμένως, επειδή δεν υπήρχε δήθεν κοινοβουλευτικό έργο, έκλεισε την Βουλή την οποία συστηματικά υποβαθμίζει κυβερνώντας με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου.

Πρόκειται για την πιο καταστροφική ακροδεξιά πολιτική (για την ακροδεξιά στροφή του Μαξίμου όπως και για την Χρυσή Αυγή δεν υπήρχε η παραμικρή αναφορά στην ομιλία)στα 40 χρόνια από την μεταπολίτευση του 1974. Ομως από την ΔΕΗ μέχρι την ακροδεξιά,για κανένα από τα παραπάνω φλέγοντα θέματα δεν έγινε η παραμικρή νύξη στην κεντρική ομιλία ενός κόμματος που στην Ευρωβουλή εντάχθηκε στους Σοσιαλιστές και Δημοκράτες.

Σύμφωνοι, όπως τονίστηκε στην ομιλία, "η πρώτη πράξη του ελληνικού δράματος" ήταν η δολοφονία του Καποδίστρια ενώ "μετά από λίγα χρόνια ηττήθηκαν και οι τολμηρές πολιτικές του Χαρίλαου Τρικούπη και του Ελευθέριου Βενιζέλου" με αποτέλεσμα να μας "κατατρέχουν ακόμη και σήμερα τα προβλήματα που γεννήθηκαν στα χρόνια της Τουρκοκρατίας". Μήπως όμως εκτός από τον Μωάμεθ τον Β' τον Πορθητή, φταίνε και οι Σαμαράς-Βενιζέλος που κυβερνούν αυτή τη χώρα;
tvxs.gr