Εννέα αντάρτες του Δημοκρατικού Στρατού παρέμειναν έξι χρόνια στα βουνά του νησιού της Ικαρίας, έχοντας την αμέριστη στήριξη των ντόπιων κι όχι μόνο των αριστερών, που παρά τη φτώχεια, την απομόνωση και τις διώξεις των χωροφυλάκων, τους εφοδίαζαν με τα απαραίτητα για να ζουν μέχρι το 1955, οπότε αναχώρησαν απ’ το νησί, κρυφά με καΐκι.
Τη μεταφορά τους ανέλαβε, μετά από κάποιες αποτυχημένες προσπάθειες φυγάδευσής τους ο Κώστας Μεγαλοοικονόμος, ο οποίος μόλις είχε γυρίσει από εξορία στη Μακρόνησο. Το πλήρωμα στο καΐκι του αποτελούσε η 17χρονη κόρη του Φούλα και ο 18χρονος Νίκος Μοσχοβάκης.
Πίσω, φυγαδεύοντας τους αντάρτες στην Αλβανία, άφησε τα άλλα πέντε παιδιά του. Ακολούθησαν ένα επίπονο οδοιπορικό που κατέληξε στη Ρουμανία. Εκεί ύστερα από χρόνια πέθανε ο ηρωικός αυτός καπετάνιος, χωρίς να ξαναγυρίσει στην αγαπημένη του πατρίδα την Ικαρία.
Οι ασυμβίβαστοι αυτοί ηρωικοί αντάρτες, ήταν οι : Βασίλης Φρουζές, ο Γιάννης Τσερμέγκας, ο Φίλιππος Μαυρίκης, ο Στρατής Τσαμπής, ο Στέφανος Παπαγεωργάκης, ο Αντώνης Καλαμπόγιας, ο Κώστας Λίτσας, ο Δημήτρης Μπάφας, ο Χαράλαμπος Γκότζιος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου