Πόσα ψέματα ν’ ακούσεις, όταν ξέρεις την αλήθεια,
πόσους άσχετους ν’ αφήσεις, να σού λένε παραμύθια;
Πώς μπορείς να δίνεις τόπο, στου μυαλού την παραζάλη,
όταν άνθρωποι χαμένοι, σού ζαλίζουν το κεφάλι;
Με ποιόν τρόπο ν’ αγαπήσεις, τον μπουμπούνα τον πλησίον,
πού ξοδεύει τη ζωή του, Αχαρνών και Πατησίων;
Τί ερέθισμα να δώσεις, για αγάπη και ελπίδες,
όταν βλέπεις, σχεδόν όλοι, να φοράνε παρωπίδες;
Μιά απάντηση υπάρχει, στης ζωής σου το ταξίδι:
Να συνταξιδεύεις πάντα, με τον Γιώργο Πασχαλίδη!
Μενέλαος
πόσους άσχετους ν’ αφήσεις, να σού λένε παραμύθια;
Πώς μπορείς να δίνεις τόπο, στου μυαλού την παραζάλη,
όταν άνθρωποι χαμένοι, σού ζαλίζουν το κεφάλι;
Με ποιόν τρόπο ν’ αγαπήσεις, τον μπουμπούνα τον πλησίον,
πού ξοδεύει τη ζωή του, Αχαρνών και Πατησίων;
Τί ερέθισμα να δώσεις, για αγάπη και ελπίδες,
όταν βλέπεις, σχεδόν όλοι, να φοράνε παρωπίδες;
Μιά απάντηση υπάρχει, στης ζωής σου το ταξίδι:
Να συνταξιδεύεις πάντα, με τον Γιώργο Πασχαλίδη!
Μενέλαος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου