ΕΚΤΑΚΤΟ: Κείμενο μελών της Αρισ. Πλατφόρμας και διαφωνούντων βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ

Με κείμενο της Αριστερής Πλατφόρμας και διαφωνούντων βουλευτών, με υπογραφές των κ.κ. Στάθη Λεουτσάκου, Αντώνη Νταβανέλου, Σόφης Παπαδόγιαννη, Κώστα Λαπαβίτσα και Θανάση Πετράκου καλεί τον πρωθυπουργό να απορρίψει τον εκβιασμό των δανειστών.

Στο κεί­με­νο ασκεί­ται μά­λι­στα κρι­τι­κή στον κ. Αλέξη Τσί­πρα γιατί τόσο καιρό έπρε­πε να προ­ε­τοι­μα­στεί συ­στη­μα­τι­κά η συ­γκρό­τη­ση μιας πο­ρεί­ας που θα μπο­ρού­σε να θέσει την Ελ­λά­δα εκτός ευρώ. Οπως λένε η κυ­βέρ­νη­ση μπο­ρεί να εφαρ­μό­σει πρό­γραμ­μα γέ­φυ­ρα για με­τά­βα­ση στο εθνι­κό νό­μι­σμα.

ΤΟ ΠΛΗ­ΡΕΣ ΚΕΙ­ΜΕ­ΝΟ

Η κυ­βέρ­νη­ση με κορμό τον ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ δεν έχει καμία άλλη επι­λο­γή στην κρί­σι­μη αυτή συ­γκυ­ρία από το να απορ­ρί­ψει τον εκ­βια­σμό των «θε­σμών» για την επι­βο­λή ενός προ­γράμ­μα­τος λι­τό­τη­τας, απορ­ρυθ­μί­σε­ων και ιδιω­τι­κο­ποι­ή­σε­ων.

Η κυ­βέρ­νη­ση οφεί­λει να δη­λώ­σει προς τους «θε­σμούς» και να δια­κη­ρύ­ξει στον ελ­λη­νι­κό λαό ότι, έστω και την ύστα­τη στιγ­μή, αν δεν γίνει δε­κτός ένας θε­τι­κός συμ­βι­βα­σμός, ο οποί­ος να απο­τυ­πώ­νε­ται σε ένα πρό­γραμ­μα που θα τερ­μα­τί­ζει τη λι­τό­τη­τα, θα πα­ρέ­χει ικανή ρευ­στό­τη­τα στην οι­κο­νο­μία και θα δια­σφα­λί­ζει τη βαθιά δια­γρα­φή του χρέ­ους, τότε είναι έτοι­μη να ακο­λου­θή­σει ένα εναλ­λα­κτι­κό προ­ο­δευ­τι­κό δρόμο που θα θέτει υπό αμ­φι­σβή­τη­ση την πα­ρου­σία της χώρας μας στην ευ­ρω­ζώ­νη, ενώ θα δια­κό­πτει την απο­πλη­ρω­μή του χρέ­ους.

Η συ­γκρό­τη­ση μιας πο­ρεί­ας που θα μπο­ρού­σε να θέσει την Ελ­λά­δα εκτός ευ­ρω­ζώ­νης προ­κει­μέ­νου να αντι­με­τω­πί­σει τις απα­ρά­δε­κτες πιέ­σεις και απαι­τή­σεις των πι­στω­τών, ήταν ένα έργο σύν­θε­το και σο­βα­ρό και έπρε­πε να είχε προ­ε­τοι­μα­στεί συ­στη­μα­τι­κά από την κυ­βέρ­νη­ση και τον ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, πράγ­μα, όμως, που, λόγω τρα­γι­κών αγκυ­λώ­σε­ων των τε­λευ­ταί­ων, δεν έχει επι­τευ­χθεί.

Πα­ρό­λα αυτά η κυ­βέρ­νη­ση έστω και τώρα μπο­ρεί και πρέ­πει να απα­ντή­σει στους εκ­βια­σμούς των «θε­σμών» με το δί­λημ­μα : πρό­γραμ­μα χωρίς νέα λι­τό­τη­τα, με ρευ­στό­τη­τα και δια­γρα­φή του χρέ­ους ή έξο­δος από το ευρώ και δια­κο­πή απο­πλη­ρω­μής του άδι­κου και μη βιώ­σι­μου χρέ­ους.

Η κυ­βέρ­νη­ση, έστω και τώρα, εφό­σον το επι­βάλ­λουν οι συν­θή­κες, έχει τη δυ­να­τό­τη­τα αλλά και τη στοι­χειώ­δη ρευ­στό­τη­τα, προ­κει­μέ­νου να εφαρ­μό­σει ένα πρό­γραμ­μα γέ­φυ­ρα με­τά­βα­σης στο εθνι­κό νό­μι­σμα, που θα της επι­τρέ­ψει να εφαρ­μό­σει τις δε­σμεύ­σεις της απέ­να­ντι στον ελ­λη­νι­κό λαό και ει­δι­κό­τε­ρα :

Τη ρι­ζι­κή ανα­διορ­γά­νω­ση του τρα­πε­ζι­κού συ­στή­μα­τος, με εθνι­κο­ποί­η­ση και ανα­προ­σα­να­το­λι­σμό σε ανα­πτυ­ξια­κή κα­τεύ­θυν­ση υπό κοι­νω­νι­κό έλεγ­χο

Την πλήρη απόρ­ρι­ψη της δη­μο­σιο­νο­μι­κής λι­τό­τη­τας (πρω­το­γε­νών πλε­ο­να­σμά­των και ισο­σκε­λι­σμέ­νων προ­ϋ­πο­λο­γι­σμών) με στόχο την απο­τε­λε­σμα­τι­κή αντι­με­τώ­πι­ση της αν­θρω­πι­στι­κής κρί­σης, την κά­λυ­ψη των κοι­νω­νι­κών ανα­γκών, την ανα­σύ­στα­ση του κοι­νω­νι­κού κρά­τους και την έξοδο της οι­κο­νο­μί­ας από τον φαύλο κύκλο της ύφε­σης,

Την εκ­κί­νη­ση των δια­δι­κα­σιών εξό­δου από το ευρώ και της δια­γρα­φής του με­γα­λύ­τε­ρου μέ­ρους του χρέ­ους που απο­τε­λούν απο­λύ­τως δια­χει­ρί­σι­μη επι­λο­γή και μπο­ρεί να οδη­γή­σει σε ένα νέο οι­κο­νο­μι­κό μο­ντέ­λο προ­σα­να­το­λι­σμέ­νο στην πα­ρα­γω­γή, την ανά­πτυ­ξη και την αλ­λα­γή των κοι­νω­νι­κών συ­σχε­τι­σμών προς όφε­λος των ερ­γα­τι­κών και λαϊ­κών στρω­μά­των.

Η έξο­δος από την ευ­ρω­ζώ­νη κάτω από τις πα­ρού­σες συν­θή­κες είναι μια δύ­σκο­λη αλλά εφι­κτή δια­δι­κα­σία , που θα επι­τρέ­ψει στη χώρα να ακο­λου­θή­σει έναν άλλο δρόμο, πέρα από απα­ρά­δε­κτα προ­γράμ­μα­τα που θα προ­σο­μοιά­ζουν με την πρό­τα­ση Γιούν­κερ. Πρέ­πει να το­νι­στεί ότι η έξο­δος δεν είναι αυ­το­σκο­πός, αλλά το πρώτο βήμα σε μια πο­ρεία κοι­νω­νι­κής αλ­λα­γής, ανά­κτη­σης της εθνι­κής κυ­ριαρ­χί­ας, οι­κο­νο­μι­κής προ­ό­δου και ανά­πτυ­ξης με κοι­νω­νι­κή δι­καιο­σύ­νη. Εντάσ­σε­ται σε μια γε­νι­κό­τε­ρη στρα­τη­γι­κή που βα­σί­ζε­ται στην ανα­συ­γκρό­τη­ση του πα­ρα­γω­γι­κού ιστού, την τό­νω­ση των επεν­δύ­σε­ων και την ανα­σύ­στα­ση του κρά­τους πρό­νοιας και δι­καί­ου. Η έξο­δος είναι μια πο­λι­τι­κά και ηθικά δί­καιη επι­λο­γή απέ­να­ντι στην αδιάλ­λα­κτη συ­μπε­ρι­φο­ρά των δα­νει­στών , που ως στόχο έχει να εξα­να­γκά­σει την κυ­βέρ­νη­ση του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ σε πλήρη πα­ρά­δο­ση,

Η έξο­δος, τέλος, είναι ένας δρό­μος που εμπε­ριέ­χει συ­γκρού­σεις με ισχυ­ρό­τα­τα εγ­χώ­ρια και ξένα συμ­φέ­ρο­ντα. Για αυτό και ο ση­μα­ντι­κό­τε­ρος πα­ρά­γο­ντας στην αντι­με­τώ­πι­ση το δυ­σκο­λιών που θα προ­κύ­ψουν είναι η απο­φα­σι­στι­κό­τη­τα του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ να εφαρ­μό­σει το πρό­γραμ­μά του αντλώ­ντας δύ­να­μη από τη λαϊκή στή­ρι­ξη.

Ποιο συ­γκε­κρι­μέ­να, με­ρι­κές από τις θε­τι­κές πλευ­ρές της εξό­δου πε­ρι­λαμ­βά­νουν:
Την ανά­κτη­ση της νο­μι­σμα­τι­κής κυ­ριαρ­χί­ας που ση­μαί­νει αυ­τό­μα­τα και ανά­κτη­ση της δυ­να­τό­τη­τας πα­ρο­χής ρευ­στό­τη­τας προς την οι­κο­νο­μία. Δεν υπάρ­χει άλλος τρό­πος για να σπά­σει η θηλιά της ΕΚΤ στην Ελ­λά­δα.

Τη δια­μόρ­φω­ση σχε­δί­ου ανά­πτυ­ξης που θα βα­σί­ζε­ται σε δη­μό­σιες επεν­δύ­σεις, αλλά θα ευ­νο­εί πα­ράλ­λη­λα τις ιδιω­τι­κές επεν­δύ­σεις. Η Ελ­λά­δα χρειά­ζε­ται μια νέα και πα­ρα­γω­γι­κή σχέση ανά­με­σα στον δη­μό­σιο και τον ιδιω­τι­κό τομέα ώστε να μπει σε τρο­χιά βιώ­σι­μης ανά­πτυ­ξης. Η υλο­ποί­η­ση του σχε­δί­ου θα γίνει εφι­κτή μετά από την ανά­κτη­ση της πα­ρο­χής ρευ­στό­τη­τας και σε συν­δυα­σμό με την εθνι­κή απο­τα­μί­ευ­ση.

Την ανά­κτη­ση της εγ­χώ­ριας αγο­ράς από τα ει­σα­γό­με­να προ­ϊ­ό­ντα που θα ανα­ζω­ο­γο­νή­σει και θα ανα­βαθ­μί­σει τον ρόλο των μι­κρο­με­σαί­ων επι­χει­ρή­σε­ων, οι οποί­ες πα­ρα­μέ­νουν ο κορ­μός της ελ­λη­νι­κής οι­κο­νο­μί­ας. Πα­ράλ­λη­λα θα υπάρ­ξει και τό­νω­ση των εξα­γω­γών.

Την απο­δέ­σμευ­ση του κρά­τους από το ασφυ­κτι­κό πλαί­σιο της ΟΝΕ στο πεδίο της δη­μο­σιο­νο­μι­κής και της νο­μι­σμα­τι­κής πο­λι­τι­κής. Θα μπο­ρέ­σει έτσι να υπάρ­ξει ου­σια­στι­κή άρση της λι­τό­τη­τας, χωρίς πα­ρά­λο­γους πε­ριο­ρι­σμούς στην έκ­δο­ση χρή­μα­τος. Θα μπο­ρέ­σει επί­σης το κρά­τος να υιο­θε­τή­σει μέτρα που θα φέ­ρουν φο­ρο­λο­γι­κή δι­καιο­σύ­νη, καθώς και ανα­δια­νο­μή του πλού­του και του ει­σο­δή­μα­τος.

Τη δυ­να­τό­τη­τα τα­χύρ­ρυθ­μης ανά­πτυ­ξης μετά τους πρώ­τους μήνες δυ­σκο­λιών. Οι τε­ρά­στιοι ανε­νερ­γοί πόροι που δη­μιουρ­γή­θη­καν κατά την πε­ρί­ο­δο της κρί­σης, 2008-2015, μπο­ρούν γρή­γο­ρα να κι­νη­το­ποι­η­θούν για να αντι­στρα­φεί η κα­τα­στρο­φι­κή πο­λι­τι­κή των μνη­μο­νί­ων, εάν υπάρ­ξει ρευ­στό­τη­τα και τό­νω­ση της ζή­τη­σης. Θα δη­μιουρ­γη­θεί έτσι προ­ο­πτι­κή συ­στη­μα­τι­κής μεί­ω­σης της ανερ­γί­ας και αύ­ξη­σης των ει­σο­δη­μά­των.

Τέλος, με την έξοδο από την ΟΝΕ η χώρα δεν θα γίνει λι­γό­τε­ρο ευ­ρω­παϊ­κή, αλλά θα ακο­λου­θή­σει μια δια­φο­ρε­τι­κή προ­σέγ­γι­ση από τις χώρες του πυ­ρή­να της ΕΕ, μια επι­λο­γή στην οποία έχουν ήδη προ­χω­ρή­σει χώρες όπως η Σου­η­δία και η Δανία. Η έξο­δος από την ΟΝΕ όχι μόνο δεν θα απο­μο­νώ­σει τη χώρα μας, αλλά θα της επι­τρέ­ψει να απο­κτή­σει ένα νέο ρόλο στη διε­θνή σκηνή, με ανε­ξαρ­τη­σία και αξιο­πρέ­πεια, πολύ δια­φο­ρε­τι­κό από αυτόν του ασή­μα­ντου παρία που της επι­φυ­λάσ­σει η συ­νέ­χι­ση των μνη­μο­νια­κών πο­λι­τι­κών.

Η πο­ρεία μιας εξό­δου από την ΟΝΕ απαι­τεί φυ­σι­κά πο­λι­τι­κή νο­μι­μο­ποί­η­ση και ενερ­γή λαϊκή υπο­στή­ρι­ξη. Το δη­μο­ψή­φι­σμα κα­τέ­δει­ξε τη βού­λη­ση του λαού για την ορι­στι­κή απόρ­ρι­ψη της λι­τό­τη­τας ανε­ξάρ­τη­τα από τα δι­λήμ­μα­τα που του έθεσε το ξένο και το εγ­χώ­ριο κα­τε­στη­μέ­νο. Είναι πλέον σαφές ότι η κυ­βέρ­νη­ση μας έχει κατ΄ ου­σί­αν εξα­να­γκα­στεί σε έξοδο λόγω της ορι­στι­κής άρ­νη­σης της ΕΕ να δε­χτεί εύ­λο­γους όρους σχε­τι­κά με τη δια­γρα­φή του χρέ­ους, την άρση της λι­τό­τη­τας και τη διά­σω­ση της ελ­λη­νι­κής οι­κο­νο­μί­ας και κοι­νω­νί­ας, όπως κα­τα­δει­κνύ­ε­ται από το νέο τε­λε­σί­γρα­φο μετά το δη­μο­ψή­φι­σμα.

Λε­ου­τσά­κος Στά­θης

Μέλος Π.Γ. ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ

Ντα­βα­νέ­λος Αντώ­νης

Μέλος Π.Γ. ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ

Πα­πα­δό­γιαν­νη Σόφη

Μέλος Π.Γ. ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ

Λα­πα­βί­τσας Κώ­στας

Βου­λευ­τής

Πε­τρά­κος Θα­νά­σης

Βου­λευ­τής

http://rproject.gr/

Τι ήταν και τι παραμένει η Τράπεζα της Ελλάδος (video)

Ένα ιδιαίτερο ντοκιμαντέρ σχετικά με την λειτουργία και την ιστορία της Τράπεζας της Ελλάδος.

Κάντε "κλικ" πιο κάτω για να δείτε το  αποκαλυπτικό αυτό βίντεο.

"Τακτοποίηση χρεών Νοσοκομείου Σάμου".

Στη χθεσινή συνεδρίαση της Βουλής ( 08/07/2015) για την ψήφιση του Νομοσχεδίου για τον Κώδικα Ελληνικής Ιθαγένειας, υπερψηφίστηκε η κάτωθι τροπολογία του Υπουργείου Υγείας:

«Δαπάνες του Γενικού Νοσοκομείου Σάμου που προέρχονται από την προμήθεια αγαθών και υπηρεσιών και έχουν πραγματοποιηθεί έως την 31-12-2014, οι οποίες δεν έχουν εξοφληθεί λόγω ελλιπών δικαιολογητικών, δύνανται να ενταλματοποιηθούν και να πληρωθούν κατ’εξαίρεση, με μόνο παραστατικό το σχετικό τιμολόγιο, σε βάρος των πιστώσεων του προϋπολογισμού του νοσοκομείου τρέχοντος έτους».

Η ανωτέρω νομοθετική ρύθμιση, επιλύει ένα από τα σοβαρότερα προβλήματα του νοσοκομείου, που χρονολογείται πέραν της δεκαετίας και έχει συσσωρεύσει ληξιπρόθεσμα χρέη περίπου 9.500.000 Ευρώ, τα οποία δεν μπορούσαν να πληρωθούν, αν και τα χρήματα υπάρχουν, με αποτέλεσμα πολλοί προμηθευτές να έχουν προσφύγει στη δικαιοσύνη και άλλοι να έχουν σταματήσει να προμηθεύουν το νοσοκομείο ή να επισκευάζουν ιατροτεχνολογικό εξοπλισμό.

Πέρα από τα προφανή οφέλη του νοσοκομείου, επειδή μέρος του ποσού αφορά ντόπιους προμηθευτές, θα είναι μια ισχυρή ένεση ρευστότητας στην τοπική αγορά.

Παρά την κρισιμότητα των στιγμών και την οικονομική ασφυξία που μας έχει επιβληθεί, η κυβέρνηση προσπαθεί να δίνει λύσεις σε συσσωρευμένα προβλήματα.

Με το βλέμμα στραμμένο στη δύσκολη διαπραγμάτευση, στο πλευρό των ανθρώπων που δίνουν αυτή τη μάχη, έχουμε υποχρέωση, με ψυχραιμία, υπομονή και μεθοδικότητα να αντιμετωπίζουμε και να προσπαθούμε να δίνουμε λύσεις στα καθημερινά προβλήματα, χωρίς να κινδυνολογούμε και να σπέρνουμε τον πανικό.

Αυτή η υποχρέωση δεν αφορά μονάχα την κυβέρνηση. Αφορά όλους και όλες όσους/ες κατέχουν δημόσια αξιώματα, και σε κεντρικό και σε τοπικό επίπεδο, πέρα και πάνω από πολιτικές καταγωγές και σκοπιμότητες.

Από το γραφείο του Βουλευτή

Επιχειρούν να ρίξουν την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ

Συνέντευξη – Άλαν Γούντς: Επιχειρούν να ρίξουν την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ

Συνέντευξη στην Ιωάννα Κλεφτόγιαννη

«Οι πολίτες της Ελλάδας βρίσκεστε σε πόλεμο με τους τραπεζίτες και τους καπιταλιστές της Ευρώπης. Δεν μπορεί να υπάρξει εκεχειρία σε έναν τέτοιο πόλεμο. Στο τέλος, μία τάξη θα πρέπει να κερδίσει και η άλλη πρέπει να χάσει. Είθε ο Θεός να βοηθήσει τον ηττημένο!», μας εύχεται ο κατά τ’ άλλα άθεος γνωστότερος εν ζωή Βρετανός μαρξιστής, εκπρόσωπος της Διεθνούς Μαρξιστικής Τάσης και διευθυντής της δημοφιλούς ιστοσελίδας www.marxist.com Άλαν Γουντς.

Και ενθαρρύνει τον ελληνικό λαό στη συνέντευξη που παραχώρησε στον Δρόμο, να μην καμφθεί από τον εκβιασμό και την προπαγάνδα μιας συμμορίας τραπεζιτών, καπιταλιστών μαζί με την ελληνική ολιγαρχία. «Ζείτε έναν ταξικό πόλεμο, στον οποίο ο εχθρός είναι έτοιμος», διαπιστώνει. «Το μεγάλο ερώτημα είναι ένα: θα είναι το στρατόπεδο του “όχι” έτοιμο να λάβει τα αναγκαία μέτρα για να υπερασπιστεί τη δημοκρατική βούληση του λαού;».

Καταρχάς, κύριε Γουντς, θεωρείτε ότι το δημοψήφισμα ήταν μονόδρομος, η μοναδική επιλογή στην παρούσα φάση;

Ήταν η μοναδική δυνατή διέξοδος. Το δημοψήφισμα είναι ζήτημα Δημοκρατίας, που συγχρόνως θα δείξει και τα όρια της Δημοκρατίας της μπουρζουαζίας. Η τρόικα έδωσε τελεσίγραφο στην Ελλάδα με μέτρα και αριθμούς που καταστρατηγούν το διάγγελμα της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ στις 25 Ιανουαρίου. Επειδή η απάντηση στο τελεσίγραφο θα είναι η λαϊκή ετυμηγορία, έθεσαν όριο στη ρευστότητα του ELA, εξαναγκάζοντας τις τράπεζες σε κλείσιμο, απειλώντας τον κόσμο με πείνα και επιδιώκοντας με κάθε μέσο να δημιουργηθεί ένα κλίμα φόβου και πανικού, ώστε να επικρατήσει το «ναι». Δεν υπάρχει, ασφαλώς, αμφιβολία ότι οι Έλληνες πρέπει να ψηφίσουν «όχι».

Είναι δυνατόν οι Έλληνες να αποδεχτούν τις σκανδαλώδεις αξιώσεις από μια συμμορία τραπεζιτών, καπιταλιστών και των ατζέντηδών τους; Το τελεσίγραφο, που εκβιάζει την υπερψήφιση του «ναι», θα σήμαινε τη διαιώνιση των μοχθηρών πολιτικών λιτότητας των τεσσάρων πρόσφατων χρόνων μνημονίων, που έχουν οδηγήσει στο βατερλό της ελληνικής οικονομίας και έχουν μετατρέψει τον ελληνικό λαό σε ζητιάνους! Τα σχέδιά τους απέτυχαν και το ελληνικό χρέος διογκώθηκε περισσότερο από ποτέ. Οι πολιτικές τους, αντί να το μειώσουν, έφεραν μεγαλύτερη ύφεση και το χρέος συνεχίζει να καλπάζει. Και σήμερα επιδιώκουν να προκαλέσουν μεγαλύτερη ζημιά και πόνο στην Ελλάδα! Πρέπει τα σχέδιά τους να απορριφθούν!

Οι θεσμοί, η τρόικα και τα εγχώρια φερέφωνά τους επιχειρούν τη μετατροπή της αποδοχής ή της απόρριψης του τελευταίου τελεσιγράφου τους σε «ναι» ή «όχι» στην Ευρωζώνη αλλά και στην Ευρώπη. Έχει βάση μια τέτοια μετάθεση;

Η τρόικα επιχειρεί να εκβιάσει τον ελληνικό λαό. Ο συλλογισμός είναι ο ακόλουθος: αν ο λαός θεωρήσει ότι το δημοψήφισμα αφορά τη λιτότητα, τότε θα ψηφίσει «όχι». Κι έτσι το μετατρέπουν στο δίλημμα «ανάπτυξη, εργασία και Δημοκρατία;» ή «οικονομικό χάος, ριζοσπαστικοποίηση και οι επτά πληγές τoυ Φαραώ;». Οι ξένες ελίτ και η ελληνική ολιγαρχία θα κάνουν ό,τι περνά από το χέρι τους για να εμποδίσουν το δημοψήφισμα . Ξεκίνησαν με την απόφαση της ΕΚΤ και συνεχίζουν εκβιάζοντας τους εργαζομένους να ψηφίσουν «ναι» ει δε μη θα χάσουν τη δουλειά τους, κάνοντας μια αδιανόητη καμπάνια προπαγάνδας γεμάτη ψέματα στα Μέσα κ.ο.κ.

O Σόιμπλε το είπε καθαρά: «Η παρούσα ελληνική κυβέρνηση δεν είναι αξιόπιστη για να συζητάμε μαζί της». Τι σημαίνει αυτό; Ότι θέλουν να αντικατασταθεί η δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση επειδή δεν υπακούει στις υπαγορεύσεις τους. Η μάχη του «ναι» και του «όχι» δεν θα περιοριστεί στην ψηφοφορία της Κυριακής. Θα βγει στους δρόμους, στα εργοστάσια, στις γειτονιές. Ο ΣΥΡΙΖΑ και οι άλλες δυνάμεις της εκστρατείας του «όχι» θα πρέπει να συστήσουν επιτροπές για το «όχι» και για την υπεράσπιση τού δημοψηφίσματος παντού. Οι εργαζόμενοι θα πρέπει να είναι σε εγρήγορση και να γίνει άσκηση μέτρων ελέγχου ενάντια στην οικονομική δολιοφθορά. Όσο για τους εργαζομένους στα μέσα ενημέρωσης, θα πρέπει να αποτρέπουν τους ιδιοκτήτες των ΜΜΕ από τη δημοσιοποίηση εξωφρενικών ψεμάτων. Ζείτε έναν ταξικό πόλεμο, στον οποίο ο εχθρός είναι έτοιμος. Το μεγάλο ερώτημα είναι ένα: θα είναι το στρατόπεδο του «όχι» έτοιμο να λάβει τα αναγκαία μέτρα για να υπερασπιστεί τη δημοκρατική βούληση του λαού; Οι παραχωρήσεις από ελληνικής πλευράς είναι άχρηστες. Κάθε βήμα που οπισθοχωρείτε θα ζητάνε 10 περισσότερα.

Τι πρέπει να κάνει η ελληνική κυβέρνηση για να αντιμετωπίσει την επίθεση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, σε επίπεδο οικονομικό;

Πρέπει να λάβει, κατεπειγόντως, αμυντικά μέτρα για να σπάσει το σαμποτάζ της τρόικας και της ελληνικής ολιγαρχίας. Το τραπεζικό σύστημα πρέπει να εθνικοποιηθεί για να προστατευτούν οι καταθέσεις των απλών ανθρώπων. Αν ο λαός στην Ελλάδα θέλει να πάρει τις τύχες του στα χέρια του θα πρέπει να ζητήσει απ’ την κυβέρνηση να κατασχέσει τον πλούτο των ολιγαρχών και να απαλλοτριώσει τις τράπεζες και τις μεγάλες επιχειρήσεις. Στη συνέχεια, μπορεί να ξεκινήσει ο έλεγχος της οικονομίας προς όφελος των αναγκών της πλειονότητας και όχι για το κέρδος μιας μικρής μειονότητας πλούσιων κλεφτών και παρασίτων.

Αν η πλειοψηφία πει «όχι», υπάρχει πράγματι η πιθανότητα ενός GRexit ή πρόκειται για ακόμα έναν εκβιασμό;

Aυτήν τη στιγμή το GRexit παραμένει η πιο πιθανή εξέλιξη με ένα «όχι». Δεν θα αφήσουν την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ να εφαρμόσει τις εξαγγελίες του Ιανουαρίου. Επιχειρούν να τη ρίξουν. Είναι μια προειδοποίηση και για την Ισπανία. Αν επικρατήσει το «όχι» δεν υπάρχει περίπτωση να προσφέρουν καλύτερη συμφωνία. Θα κόψουν κάθε εισροή χρημάτων (κάτι που ήδη η ΕΚΤ κάνει) και θα πετάξουν την Ελλάδα έξω από την Ευρωζώνη. Αυτό θα έχει σοβαρότατες συνέπειες για την Ευρωζώνη αλλά και για την παγκόσμια οικονομία. Αλλά φαίνεται ότι η Μέρκελ και η κλίκα της είναι αποφασισμένοι να πιέσουν προς αυτή την κατεύθυνση.

Τι θα σήμαινε πραγματικά για τη χώρα ένα GRexit;

Nα το ξεκαθαρίσουμε: Σε καπιταλιστική βάση δεν υπάρχει μέλλον για την Ελλάδα, είτε εντός είτε εκτός της Ευρωζώνης. Για να σπάσουμε τη λιτότητα πρέπει να σπάσουμε τον καπιταλισμό. Φυσικά, αν εξωθηθεί η Ελλάδα σε έξοδο απ’ το ευρώ αυτό θα ήταν καταστροφικό για την οικονομία, τους εργαζομένους και τη νεολαία. O Λένιν εξήγησε ότι ο καπιταλισμός είναι τρόμος χωρίς τέλος. Η αιτία της οικονομικής κρίσης, της μαζικής ανεργίας, των πολέμων και της φτώχειας είναι μία. 

Ο καπιταλισμός έφτασε στα όριά του και δεν είναι πλέον σε θέση να αναπτύξει παραγωγικές δυνάμεις, όπως έκανε στο παρελθόν. Χρειάζεται μια θεμελιακή αλλαγή. Η μοναδική λύση είναι ο σοσιαλισμός. Χρειάζεται η δημιουργία ενός ενωμένου μετώπου με όλες τις αντικαπιταλιστικές δυνάμεις ενωμένες στον αγώνα της υπεράσπισης της εργασίας και των κοινωνικών δικαιωμάτων. Αλλά και πάλι αυτό δεν είναι αρκετό. Πρέπει να αγωνιστούμε για την ανατροπή της αντιδραστικής Ευρώπης των τραπεζιτών και των καπιταλιστών. Η Ε.Ε. θα ήταν βιώσιμη μόνον ως μια Σοσιαλιστική Oμοσπονδία Ευρωπαϊκών Κρατών. Aς τελειώσουμε με τον καπιταλισμό κι ας εγγράψουμε στο λάβαρό της: Socialist United States of Europe!

Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ είναι, ήταν –αν αποδειχτεί ότι αποτέλεσε απλώς μια αριστερή παρένθεση– ευκαιρία για την ευρωπαϊκή Αριστερά συνολικότερα;

Ναι, ασφαλώς αποτελεί ευκαιρία για την ευρωπαϊκή Αριστερά. Η μάλλον θα μπορούσε να γίνει αν λάβει τολμηρά μέτρα κατά του Κεφαλαίου και των τραπεζιτών. Τότε θα γινόταν φάρος στην Ευρώπη. Για την Ιρλανδία, την Πορτογαλία, την Ισπανία, την Ιταλία. Ακόμα και στην Αγγλία, στην οποία παρακολουθούν στενά τι συμβαίνει στην Ελλάδα. 

Η εκλογή του ΣΥΡΙΖΑ και η αντίστασή του στις πολιτικές λιτότητας και στην τρόικα έδωσαν ελπίδα σε πολύ κόσμο. Τι επιθυμεί η Μέρκελ και οι συνεργάτες της; Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ να ακολουθήσει ένα πρόγραμμα λιτότητας και περικοπών ώστε να εξευτελιστεί στα μάτια των μαζών.

http://www.e-dromos.gr/

Συγκλόνισε και αποθεώθηκε ο Μανώλης Γλέζος (video)

Ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ τόνισε ότι «η Ευρώπη είναι γέννημα της Ελλάδας. Δεν σας τη χαρίζουμε την Ευρώπη» και πρόσθεσε πως «ζητάμε να θριαμβεύσει το δίκιο».

Και συνέχισε αναφέροντας ότι υπάρχει διαφωνία απόψεων, αλλά εν θερμώ δεν θα υπάρξει λύση.

Παράλληλα παρέπεμψε στις προτάσεις του Ζαν Κλοντ Γιούνκερ για την επίλυση της κρίσης ενώ κατέληξε ότι «ματαιοπονούν όσοι θέλουν να διώξουν την Ελλάδα από την Ευρώπη».

Οι ευρωβουλευτές καταχειροκρότησαν τον κ. Γλέζο μετά την ομιλία του.
Δείτε το βίντεο...

http://www.athensmagazine.gr/

Ώρα κρίσιμων αποφάσεων

Του Αντώνη Νταβανέλλου 

Το εκπληκτικών διαστάσεων ΟΧΙ που έδωσε ο κόσμος της εργασίας στην πόλη και στην ύπαιθρο, που έδωσε ο φτωχός λαϊκός κόσμος, αποτελεί ένα πολύτιμο πολιτικό κεφάλαιο για την κυβέρνηση και την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ.

Το ΟΧΙ διαμορφώθηκε κάτω από ακραία δυσμενείς και απειλητικές συνθήκες για τη λαϊκή πλειοψηφία: κλειστές τράπεζες, εργοδοτικές απειλές, κινδυνολογία για φάρμακα, καύσιμα, τρόφιμα κ.ο.κ. Υπό αυτές τις συνθήκες, η επιμονή του κόσμου μας στο ΟΧΙ και οι σαρωτικές διαστάσεις του αποτελέσματος συνιστούν ολοφάνερη «εντολή» στην κυβέρνηση για άρνηση της λιτότητας και για γενικότερη «ρήξη», αν αυτή καταστεί αναγκαία. Η εναρκτήρια φράση του ανακοινωθέντος των πολιτικών αρχηγών («Η πρόσφατη ετυμηγορία του ελληνικού λαού δεν συνιστά εντολή ρήξης...») αποτελεί παρηγορητική ψευδαίσθηση (για τους ηττημένους) και υποβάθμιση του αποτελέσματος (για τους νικητές).

Η παρέμβαση των λαϊκών μαζών «μηδενίζει το κοντέρ» για την κυβέρνηση και τον ΣΥΡΙΖΑ: Δίνει μιακαινούργια ευκαιρία –ίσως μεγαλύτερη από εκείνη της 25ης Ιανουαρίου– για να γίνουν αυτά που πρέπει να γίνουν. Οι «μονομερείς ενέργειες» που τον Γενάρη θα μπορούσαν να αλλάξουν το τοπίο (π.χ. η άμεση αποκατάσταση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, του κατώτατου μισθού και της 13ης σύνταξης) έρχονται ξανά στο προσκήνιο. Μόνο που τώρα –όταν έχει προηγηθεί η αδράνεια 5 μηνών, και η εξάντληση όλων, σχεδόν, των πόρων του Δημοσίου– οι αναγκαίες παρεμβάσεις έχουν αναγκαστικά πιο γενικευμένο χαρακτήρα: για παράδειγμα, η καθαίρεση του Γ. Στουρνάρα από την Τράπεζα της Ελλάδος και μια ακαριαία κρατικοποίηση των «συστημικών» τραπεζών είναι πλέον αναγκαίες συνθήκες για στοιχειώδεις οικονομικές λειτουργίες. Για να ελεγχθεί το σαμποτάζ, για να διασφαλιστούν οι λαϊκές αποταμιεύσεις, για να αποτραπούν σενάρια πωλήσεων, δηλαδή δραπέτευσης στο εξωτερικό, για να υπάρξουν δυνατότητες σχεδιασμένης αντιμετώπισης των χαοτικών κινδύνων...

Αυτή είναι η αναγκαία στροφή, και είναι αντιδιαμετρικά αντίθετη με την επιλογή τού «πάση θυσία»ρεαλισμού, που οδηγεί σε μια ακατανόητη και αιφνιδιαστική «συμφιλίωση» μεταξύ νικητών και νικημένων στο δημοψήφισμα, σε επαναφορά των σεναρίων εθνικής ενότητας, όχι μόνο ως «εργαλείου» μπροστά σε μια δύσκολη διαπραγμάτευση αλλά και ως συζητήσιμης προοπτικής κυβερνητικής εξουσίας, σε ορισμένα ενδεχόμενα της διαπραγμάτευσης.

Η υπογραφή ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-Ποταμιού δεν είναι μόνο τεχνητή και αυθαίρετη, είναι «παρά φύση», μετά την ταξική πόλωση στο δημοψήφισμα. Το πολιτικό «φάσμα» που περιγράφει η υπογραφή του ανακοινωθέντος της 7/7 δεν υπάρχει και δεν μπορεί να υπάρξει πολιτικά...

Είναι απολύτως κατανοητό το γεγονός ότι η κυβέρνηση υποχρεώνεται να περάσει τη δοκιμασία νέου γύρου «διαπραγμάτευσης» με τους δανειστές. Όμως η μέχρι τώρα εξέλιξη έχει θέσει σαφή όρια στο τί τύπου συμφωνία μπορεί να αποδεχθεί μια κυβέρνηση της Αριστεράς.

Ο κόσμος μας με το ΟΧΙ επανέλαβε το αίτημα για ανατροπή της λιτότητας, αίτημα που δεν ταυτίζεται ούτε με μια «πιο δίκαιη κατανομή των βαρών» ούτε με την ευχή για κάποιες «κατά το δυνατόν λιγότερες υφεσιακές επιπτώσεις». Η ταξική ψήφος στις 5/7 απαιτεί από τον ΣΥΡΙΖΑ να επανέλθει στο ριζοσπαστικό-αριστερό πρόγραμμά του.

Στη διαπραγμάτευση (υποτίθεται ότι) έχουν μπει δύο νέα ζητήματα. Αφενός το ζήτημα του χρέους. Όμως οι σχετικές προτάσεις των δανειστών παραμένουν εξαιρετικά νεφελώδεις και η «τεχνική» της συζήτησης παραπέμπει το χρέος σε μια απόφαση που θα παρθεί... μετά την υπογραφή μιας (έστω κατ' αρχήν) συμφωνίας. Η δέσμευση για μια κάποια «έναρξη ουσιαστικής συζήτησης ως προς την αντιμετώπιση του προβλήματος της βιωσιμότητας του ελληνικού δημόσιου χρέους» δεν είναι δυνατόν να αποτελέσει άλλοθι για την υπογραφή συμφωνίας που θα περιλαμβάνει πρόσθετα μέτρα λιτότητας και –κυρίως!– θα αφήνει αλώβητο το παλιό, μνημονιακό καθεστώς της λιτότητας.

Αφετέρου, έχει τεθεί το ζήτημα για ένα «ισχυρό, εμπροσθοβαρές αναπτυξιακό πρόγραμμα». Πρόκειται για το πακέτο Γιούνκερ, για την υπόσχεση επενδύσεων περίπου 35 δισ. ευρώ μέσα στα επόμενα 5 χρόνια. Οι επενδύσεις αυτές μπορεί να γίνουν υπό προϋποθέσεις (αποδοχή νεοφιλελεύθερων αντιμεταρρυθμίσεων), θα αφορούν κυρίως συγκεκριμένους τομείς (και συγκεκριμένους καπιταλιστές!) και δεν είναι επιτρεπτό να αξιοποιηθούν προς άλλες επιθυμητές κατευθύνσεις (π.χ. για τη σωτηρία των δημόσιων νοσοκομείων και σχολείων...). Η αποδοχή του κριτηρίου της «ενθάρρυνσης της επιχειρηματικότητας» μέσα στο ανακοινωθέν των πολιτικών αρχηγών συνιστά μία (ακόμα) ανησυχητική προειδοποίηση.

Συμπερασματικά, η κυβέρνηση δικαιούται να δοκιμάσει, για μια ακόμα φορά, αν οι «διαπραγματεύσεις» μπορούν να αποδώσουν «μια δίκαιη και βιώσιμη συμφωνία», έναν «έντιμο συμβιβασμό». Όμως πρέπει να αποφύγει τον εγκλωβισμό –έχοντας την εμπειρία της 20ής Φλεβάρη– σε μια διαδικασία που οδηγεί εκβιαστικά και αποκλειστικά στο 3ο μνημόνιο. Και το δημοψήφισμα της έχει δώσει τη δύναμη για να το κάνει.

Η δύναμη αυτή δεν αφορά μόνο το εσωτερικό της χώρας. Η εξαγγελία του δημοψηφίσματος πυροδότησε μια συγκλονιστική διεθνή αλληλεγγύη. Επίσης όμως αποκάλυψε ότι ο κίνδυνος της «μετάδοσης» της ελληνικής κρίσης δεν είναι καθόλου, μα καθόλου ξεπερασμένος. Η Πορτογαλία και η Ισπανία είναι τα ολοφάνερα υποψήφια θύματα μιας νέας «επίθεσης των αγορών» και εάν η «μετάδοση» δεν ελεγχθεί εκεί και περάσει –όπως οι περισσότεροι αναλυτές εκτιμούν ως πιθανότερο– στην Ιταλία και στη Γαλλία, τότε η ΕΕ θα είναι μπροστά σε μια καινούργια συγκλονιστική «βουτιά» της κρίσης.

Πρέπει να βρούμε τη δύναμη να συνεχίσουμε τη μάχη που αρχίσαμε με το δημοψήφισμα. Αντιμετωπίζοντας τις διαπραγματεύσεις με σταθερότητα, χωρίς υποχωρήσεις από το ταυτοτικό πρόγραμμα αντιλιτότητας του ΣΥΡΙΖΑ. Ετοιμάζοντας με υπευθυνότητα αλλά επίσης με σταθερότητα τις εναλλακτικές πολιτικές μας, εάν και όταν οι δανειστές επιμείνουν στην επιβολή μιας ταπεινωτικής συμφωνίας μνημονιακής λιτότητας που, αντικειμενικά, θα εγκαινιάζει την προοπτική ανατροπής της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.

Σε αυτές τις συνθήκες είναι πολύτιμος ο παράγοντας «κόμμα ΣΥΡΙΖΑ». 

Σήμερα, ποικίλης προέλευσης παπαγάλοι προσπαθούν να εξουδετερώσουν αυτόν τον παράγοντα, κάνοντας «παιχνίδι»διαχωρισμού μεταξύ της, τάχα, «καθυστερημένης» κομματικής βάσης και δομής και μιας κυβερνητικής ηγεσίας που –σήμερα, ομαδικά ανακαλύπτουν ότι– είναι «φωτισμένη». Είναι εκνευριστικό να βλέπεις αναλυτές και στελέχη που –μόλις μια βδομάδα πριν– ξεδίπλωναν «ιουλιανές» τακτικές κατά του ΣΥΡΙΖΑ και κατά του Αλ. Τσίπρα (καλώντας τον να ακυρώσει το δημοψήφισμα ή να το «γυρίσει» στο ΝΑΙ) να βγαίνουν σήμερα και να πιστώνουν τη νίκη «προσωπικά στον Αλ. Τσίπρα αλλά όχι στο κόμμα του».

Ο σύντροφος Πέτρος Παπακωνσταντίνου έγραψε με σαφήνεια: «Ο λαός εξουδετέρωσε τους λιπόψυχους, τους σαμποτέρ και τους γραφειοκράτες που δεν έλειψαν και δεν λείπουν στους κόλπους των αριστερών ηγεσιών, αποτρέποντας και την καταστροφική συνθηκολόγηση και την παραλυτική πολυδιάσπαση».

Η φράση είναι ακριβής σε όλα τα συστατικά της. Και ο συνδετικός κρίκος ανάμεσα στη δύναμη του λαού (που εκφράστηκε με το ΟΧΙ) και την αναγκαία διαμόρφωση ριζοσπαστικής αριστερής στρατηγικής και τακτικής στις μετά το δημοψήφισμα νέες συνθήκες δεν μπορεί να είναι άλλος από το «κόμμα». Τον κόσμο, τα στελέχη, τις δομές του ΣΥΡΙΖΑ που μαζί με τον κόσμο, τα στελέχη, τις οργανώσεις της «άλλης Αριστεράς» (κυρίως της ΑΝΤΑΡΣΥΑ) έδωσαν τη μάχη του ΟΧΙ. Και σήμερα οφείλουν να βρουν τη δύναμη και τον τρόπο να συνεχίσουν στην ίδια κατεύθυνση.

http://iskra.gr/

Aλ. Τσίπρας: "Ο Σοφοκλής μας έμαθε πως o υπέρτατος νόμος είναι το δίκιο του ανθρώπου". (Video)

Ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας στην ομιλία του στην Ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου αναφέρθηκε στις προτάσεις της ελληνικής κυβέρνησης για συμφωνία και έξοδο από την κρίση.

"Οι προτάσεις μας επικεντρώνονται σε μεταρρυθμίσεις με σκοπό να αλλάξουν την Ελλάδα, μεταρρυθμίσεις που τα Μνημόνια δεν ήθελαν να γίνουν" τόνισε ο πρωθυπουργός προσθέτοντας ότι οι προτάσεις της ελληνικής κυβέρνησης για τη χρηματοδότηση των υποχρεώσεών μας και την αναδιάρθρωση του χρέους δεν επιβαρύνουν τον Ευρωπαίο φορολογούμενο.

Περιλαμβάνουν δέσμευση για την έναρξη ουσιαστικής συζήτησης ως προς την αντιμετώπιση του προβλήματος βιωσιμότητας του ελληνικού δημόσιου χρέους, ισχυρό αναπτυξιακό πρόγραμμα για την καταπολέμηση της ανεργίας και την ενθάρρυνση της επιχειρηματικότητας.

Η πρότασή μας προς τους θεσμούς περιλαμβάνει: αξιόπιστες μεταρρυθμίσεις με κριτήριο τη δίκαιη κατανομή των βαρών. Η πλειοψηφία του ελληνικού λαού αισθάνεται πως δεν έχει άλλη επιλογή, από το να απελευθερωθεί από αυτή την αδιέξοδη πορεία των μνημονιακών προγραμμάτων που εφαρμόζονται για 5 χρόνια τώρα στη χώρα και απέτυχαν.

"Δεν είμαι από τους πολιτικούς που ισχυρίζονται ότι για όλα τα δεινά της Ελλάδας φταίνε οι ξένοι" εξήγησε ο πρωθυπουργός. Σύμφωνα με έρευνα το 10% των Ελλήνων διαχειρίζεται το 56% του εθνικού πλούτου. Ενώ εξήγησε ότι οι προηγούμενες κυβερνήσεις δημιούργησαν ένα κράτος πελατειακό, ενίσχυσαν τη διαφθορά και τη διαπλοκή με την οικονομική εξουσία.

"Τώρα καλούμαστε να βρούμε έναν γόνιμο & έντιμο συμβιβασμό προκειμένου να αποφύγουμε μια ιστορική ρήξη που θα ανατρέψει τη παράδοση E.E." υποστήριξε ο πρωθυπουργός.

Μετά από μια έντονη συζήτηση που επακολούθησε ο πρωθυπουργός απάντησε στους ευρωβουλευτές που άσκησαν κριτική στην ελληνική κυβέρνηση κυρίως επικεντρώνοντας στις ελληνικές προτάσεις.

Χαρακτηριστικό ήταν το κλείσιμο της δευτερολογίας του όπου αναφέρθηκε στην Αντιγόνη του Σοφοκλή. "Ο Σοφοκλής μας έμαθε πως υπάρχουν στιγμές που υπέρτατος νόμος είναι το δίκιο του ανθρώπου".

\
Κάντε "κλικ" πιο κάτω για να δείτε σε μορφή Βίντεο, την δευτερολογία του Πρωθυπουργού

Ομιλία Αγλαΐας Κυρίτση για την απόδοση της Ελληνικής Ιθαγένειας

Ομιλία Αγλαΐας Κυρίτση, βουλευτή Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ, κατά τη συζήτηση και ψήφιση στην Ολομέλεια της Βουλής του νομοσχεδίου για την απόδοση της Ελληνικής Ιθαγένειας

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Επιτρέψτε μου αρχίζοντας να πω ότι οι συνεδριάσεις αυτές, η χθεσινή και η σημερινή , είναι ιστορικές. Είναι ιστορικές επειδή είναι οι πρώτες της ολομέλειας του ελληνικού Κοινοβουλίου μετά το δημοψήφισμα, το οποίο ήδη έχει καταχωρηθεί στην ιστορία ως η πλέον περήφανη, αντιστασιακή, ελπιδοφόρα πράξη της μεγάλης πλειοψηφίας του ελληνικού λαού.

Μόλις πριν τρεις μέρες ο ελληνικός λαός δίδαξε και άνοιξε δρόμους και για μας που είμαστε σ’ αυτήν εδώ την αίθουσα, αλλά και για τους λαούς ολόκληρης της Ευρώπης. Παρά τη λυσσαλέα επίθεση, παρά την προπαγάνδα που θα τρόμαζε και τον Γκέμπελς, παρά την τρομοκρατία και τις προκλητικές παρεμβάσεις –οι οποίες συνεχίζονται ακόμα και σήμερα- ο ελληνικός λαός όρθωσε το ανάστημά του και απαίτησε με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο μια άλλη πορεία για τούτον εδώ τον τόπο.

Ύψωσε το ανάστημά του, χωρίς, όμως, διχαστικές κραυγές. Χωρίς διαιρετικές ή εκδικητικές διαθέσεις πριν και μετά το δημοψήφισμα. Χωρίς επικίνδυνους διαχωρισμούς και στεγανά, ο λαός -παραδίδοντας μαθήματα πολιτικής προσέγγισης των ζητημάτων- δεν φοβήθηκε, δεν κάμφθηκε, δεν λύγισε στον πρωτόγνωρο ψυχολογικό πόλεμο που εξαπολύθηκε από ένα ολόκληρο σύστημα.

Δείχνοντας απίστευτη ψυχραιμία σε μια πολύ δύσκολη κατάσταση για την Ελλάδα, με κλειστές τράπεζες και μέσα σε ένα σκηνικό κυριολεκτικά τρομοκράτησης, διατράνωσε τη θέλησή του και με την ψήφο του δέσμευσε τους πάντες.

Και από αυτή εδώ τη θέση θα ’θελα με τον πιο ειλικρινή τρόπο να ευχαριστήσω το λαό για τη χειραφετημένη και άκρως πολιτική στάση του και να πω ότι η προηγούμενη Κυριακή του δημοψηφίσματος πρέπει να μας διδάξει όλους αποφασιστικότητα, καθαρότητα, ελευθερία και κυρίως πολιτική προσέγγιση στα μεγάλα ζητήματα, κόντρα στην οικονομίστικη μεταμοντέρνα αντίληψη που ηγεμονεύει τα τελευταία χρόνια.

Το αντιστασιακό πνεύμα του λαού, μας διδάσκει, μας εμπνέει και κυρίως –και το επισημαίνω αυτό- μας δεσμεύει.

Για τη συνέχεια, κάντε "κλικ" πιο κάτω:

Σχόλιο για το συμβούλιο πολιτικών αρχηγών

Γράφει ο Σχολιαστής του Δρόμου

Μια μέρα μετά το ηχηρό ΟΧΙ του ελληνικού λαού οι μαζεμένοι υπό τον Προκόπη Παυλόπουλο πολιτικοί αρχηγοί κατέληξαν όλοι μαζί – με εξαίρεση τον ΓΓ του ΚΚΕ – στο συμπέρασμα πως το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος «δεν συνιστά εντολή ρήξης, αλλά εντολή συνέχισης και ενίσχυσης της προσπάθειας για την επίτευξη μιας κοινωνικώς δίκαιης και οικονομικώς βιώσιμης συμφωνίας».

Το τί κάνουν οι αρχηγοί των κομμάτων της αντιπολίτευσης είναι σαφές. Ήδη από το βράδυ της ανακοίνωσης των αποτελεσμάτων του δημοψηφίσματος είχε φανεί ότι η κοινή γραμμή άμυνας του πολιτικο-μιντιακού συστήματος ήταν η απώθηση του δημοψηφίσματος, σαν κάτι που συνέβη στο μακρύ παρελθόν, και η επικέντρωση στην απαίτηση για γρήγορη συμφωνία.

Το ερώτημα είναι τί ακριβώς κάνει και σε τί ελπίζει η κυβέρνηση επιμένοντας στην ίδια αδιέξοδη πολιτική «όλα για τη διαπραγμάτευση», και υποτάσσοντας σ” αυτήν το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος και τον λαϊκό ριζοσπαστισμό που το προκάλεσε.

Σε κανέναν δεν διαφεύγει ότι η κυβέρνηση κινείται υπό το βάρος του χρόνου, με κλειστές τις τράπεζες, χρηματοοικονομική ασφυξία και υπό την απειλή γενικής χρεωκοπίας της χώρας. Όμως το ερώτημα παραμένει. Σε τί μπορεί να ελπίζει η κυβέρνηση μ” αυτή την κίνηση; Υπάρχει άραγε περίπτωση οι εταίροι να προσφέρουν αυτά που θέλει ο πρωθυπουργός για μια «κοινωνικώς δίκαιη και οικονομικώς βιώσιμη συμφωνία»; Ή μήπως με τον τρόπο αυτό το δημοψήφισμα μπαίνει εξ αντικειμένου στο περιθώριο και η σύγκρουση επαναφέρεται στο πεδίο που τροφοδοτεί την αδιαλλαξία του αντιπάλου;

Αν το συμβούλιο αρχηγών ήταν ένας τρόπος υπαγωγής ακόμα και των αντιπάλων του ΟΧΙ σε μια στρατηγική που θα υλοποιούσε τη λαϊκή θέληση, θα είχε καλώς.

Εδώ όμως είναι σαφής ο κίνδυνος υπαγωγής του ΟΧΙ στη στρατηγική του ΝΑΙ. Είναι προφανής η πρόθεση να εξασφαλιστεί μια ευρύτερη, δήθεν εθνική, συναίνεση μέσω της συμφωνίας όλων των κομμάτων. Όμως η πραγματική εθνική συναίνεση ήταν το ίδιο το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος. Αποτέλεσμα που δεν μπορεί ούτε να αγνοηθεί, ούτε να αλλοιωθεί.

http://www.e-dromos.gr/

Η είσοδος του Αλέξη Τσίπρα στο Ευρωκοινοβούλιο (video)

Κάντε "κλικ¨ πιο κάτω για να δείτε το Βίντεο:

Ανακοίνωση της Πολιτικής Γραμματείας για το Συμβούλιο Πολιτικών Αρχηγών

Προχθές Κυριακή 5 Ιουλίου 2015 ο ελληνικός λαός για πρώτη φορά μετά από πέντε χρόνια καταστροφικής λιτότητας και καταρράκωσης κάθε αξιοπρέπειας συλλογικής και ατομικής, κλήθηκε να εκφράσει τη γνώμη του, έστω και εκ των ενόντων, έστω και στη βάση ενός ασαφούς ερωτήματος. Και ο ελληνικός λαός με ψηλά το κεφάλι απορρίπτοντας την τρομοκρατία και την τεράστια εκστρατεία εκφοβισμού, τόσο από το εξωτερικό, όσο και από το εσωτερικό, αποφάνθηκε με συντριπτική πλειοψηφία.

Το ΟΧΙ του ελληνικού λαού στο δημοψήφισμα δεν «σηκώνει» πολλές και διαφορετικές ερμηνείες. Είναι τόσο καθαρή η βούλησή του, ότι δεν δέχεται καμιά άλλη ταπείνωση, καμιά άλλη υποβάθμιση της ζωής του. Είναι τόσο ισχυρή η εντολή προς την κυβέρνηση να μην κάνει βήμα πίσω και να μη δεχθεί καμία συμφωνία με τους δανειστές, η οποία θα μπορεί να λειτουργήσει σε βάρος της δικής του ξεκάθαρης βούλησης, που η οποιαδήποτε προσπάθεια παρερμηνείας της από τους πολιτικούς ταγούς, μόνο σαν πραξικόπημα θα μπορούσε να εκληφθεί.

Κι όμως πριν ακόμα ολοκληρωθεί η καταμέτρηση της λαϊκής ψήφου, άρχισαν οι ερμηνείες και η προσπάθεια παραχάραξης και νόθευσης του πραγματικού νοήματος αυτής της ψήφου, από το σύνολο του πολιτικού και του μιντιακού συστήματος.

Ο πρωθυπουργός Τσίπρας έσπευσε να θεωρήσει τη λαϊκή εντολή ως εντολή για μη ρήξη και παραμονή πάση θυσία στο ευρώ. Έτσι, αντί να προχωρήσει με την καθαρή εξουσιοδότηση του ελληνικού λαού να δώσει τη μάχη για την κατοχύρωση των αναφαίρετων και αδιαπραγμάτευτων δικαίων της πατρίδας και του λαού, προτίμησε την τάχα εθνική συνεννόηση με αυτούς που μέχρι μόλις πριν λίγο αποκαλούσε τρόικα εσωτερικού.

Έτσι, πανεύκολα και ξεδιάντροπα μετέτρεψε την εξουσιοδότηση του λαού σε εξουσιοδότηση από το συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών, για ακόμα και εντός 48ώρου συμφωνία με τους δανειστές, στη βάση μιας πιο ελαφράς εκδοχής του δικού τους τελεσιγράφου, το οποίο απέρριψε συντριπτικά με τη ψήφο του ο ελληνικός λαός, με μόνο «φύλο συκής» την προσπάθεια για μια κάποια θολή ρύθμιση του χρέους -κάπου, κάπως κάποτε- και ενός «εμπροσθοβαρούς αναπτυξιακού πακέτου».

Το Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο (ΕΠΑΜ) λέγοντας όπως πάντα την αλήθεια στον ελληνικό λαό, αισθάνεται ότι μπορεί σήμερα να απευθυνθεί κοιτώντας στα μάτια κάθε ξεχωριστό πολίτη και να του πει να κρατήσει ψηλά το κεφάλι. Το Δημοψήφισμα της Κυριακής ήταν η αρχή και το εφαλτήριο του αγώνα για την απελευθέρωση και την προκοπή αυτού του τόπου.

Το ΕΠΑΜ καλεί κάθε Ελληνίδα και κάθε Έλληνα στον αγώνα για οριστική διαγραφή του χρέους και έξοδο από τους νεοναζιστικούς μηχανισμούς της ευρωένωσης. Όλοι στους δρόμους για να αποτρέψουμε τη νόθευση του απελευθερωτικού μηνύματος του Δημοψηφίσματος της περασμένης Κυριακής!

Αθήνα 7 Ιουλίου 2015
Η Πολιτική Γραμματεία του ΕΠΑΜ

Το "ΟΧΙ" του Ελληνικού λαού, παγκόσμιο μήνυμα εθνικής ανεξαρτησίας

Το συντριπτικό αποτέλεσμα υπέρ του ΟΧΙ στο δημοψήφισμα της 6ης Ιουλίου 2015, γράφει καινούργια σελίδα αντίστασης στη νέα ελληνική ιστορία.

Είναι ένα τεράστιο, παγκόσμιο μήνυμα, στην πορεία ενός περήφανου λαού για την υπεράσπιση της πατρίδας και της εθνικής ανεξαρτησίας.

Κόντρα σε κάθε εκτίμηση και ενάντια στην καταιγιστική επίθεση από τα συστημικά ΜΜΕ και το ντόπιο και ξένο κυρίαρχο σύστημα, που βάλθηκαν να τρομοκρατήσουν τον ελληνικό λαό με τον αήθη εκβιασμό περί εξόδου από την ευρωζώνη και παρά την ανύπαρκτη προστασία από την κυβέρνηση, η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού έδωσε την απάντησή της.

Το χθεσινό δημοψήφισμα απέδειξε ότι ο λαός μας είναι περισσότερο ώριμος από ποτέ να τελειώνει δια παντός με κάθε σκέψη υπαναχώρησης. Να τελειώνει μια και καλή με τις πολιτικές άγριας λιτότητας και εξαθλίωσης.

Να σηκώσει το βάρος της διεκδίκησης της ίδιας του της χώρας, απέναντι στην εκποίηση και το ξεπούλημα της δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας.

Να βάλει οριστικό τέλος στις τακτικές εκβιασμού του ευρωπαϊκού και διεθνούς διευθυντηρίου, σηκώνοντας την σημαία της αξιοπρέπειας και της ελευθερίας πολύ ψηλότερα από κάθε επίσημη εκπροσώπησή του.

Δυστυχώς ο πρωθυπουργός κ. Τσίπρας στο διάγγελμα του μετά το δημοψήφισμα, φαίνεται να μη διαισθάνεται το σαφέστατο μήνυμα της ετυμηγορίας του ελληνικού λαού. Η εμμονή του στην επίτευξη βιώσιμης λύσης με τους δανειστές εντός του ασφυκτικού πλαισίου της ΕΕ, φανερώνει την αδυναμία του να διαχειριστεί την καθαρή και αδιαμφισβήτητη υπέρβαση του ίδιου του λαού, που συμπυκνώνεται στο μεγάλο ΟΧΙ του δημοψηφίσματος.

Σε κάθε περίπτωση το ΕΠΑΜ, διαισθανόμενο την λαϊκή επιταγή και την κρισιμότατη ιστορική συγκυρία, θα σταθεί απέναντι σε κάθε μεθόδευση υπαναχώρησης. Με την ίδια δύναμη που ενίσχυσε το φρόνημα κάθε έλληνα πολίτη στην κατοχύρωση του ΟΧΙ, θα σταθεί εμπόδιο στην καπηλεία της απόφασης της συντριπτικής πλειοψηφίας, για κάθε είδους ανέντιμο συμβιβασμό απ’όποιον κι αν την απεργάζεται.

6/7/2015
Η Πολιτική Γραμματεία του ΕΠΑΜ

Από Σύνοδο σε Σύνοδο σύρεται το Ελληνικό Λαικό αίτημα για ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ

Η Ελλάδα βρίσκεται αυτή τη στιγμή στο όριο μεταξύ συμφωνίας από τη μία και διακοπής αποπληρωμής του χρέους και εξόδου από την ευρωζώνη από την άλλη.

Το κλειδί για τις εξελίξεις δεν τον κρατάει μόνο η Αθήνα αλλά κυρίως το Βερολίνο. Η Γερμανία, ενδεχομένως, να συνεχίσει να επιδεικνύει τις επόμενες ημέρες ασύγγνωστη πυγμή αδιαλλαξίας, αρνούμενη πεισματικά κάθε επίδραση από τοστεντόρειο «όχι» του ελληνικού δημοψηφίσματος. 

Αν, όμως, αυτή η επίδειξη πυγμής από το Βερολίνο δεν μεταφραστεί σε συμφωνία, πράγμα που προϋποθέτει άτακτη υποχώρηση της ελληνικής κυβέρνησης, τότε η Γερμανία κινδυνεύει να χάσει πάρα πολλά και κρίσιμα από εξελίξεις που «υποχρεωτικά» θα σπρώξουν την Ελλάδα σε τροχιά εθνικού νομίσματος. 

Το κυριότερο, η Γερμανία θα απολέσει σε αξιοπιστία και ικανότητα ηγεσίας, χωρίς τα οποία η Ευρώπη, που υπό Γερμανική ηγεμονία κατασκευάζει, δεν θα έχει και πολύ γρήγορα κανένα μέλλον, παρά μόνο τη διάλυση.

Σε τούτες τις κρίσιμες στιγμές, όποια κι αν είναι η στάση της Γερμανίας, η Ελλάδα οφείλει να δείξει συνέπεια και σταθερότητα, επιμένοντας στο σεβασμό της γιγάντιας λαϊκής εντολής και σε μια συμφωνία συμβατή και σε ισορροπία, με τις κυβερνητικές δεσμεύσεις, προετοιμαζόμενη, ταυτόχρονα για όλα τα ενδεχόμενα. 

Μια «προκρούστεια» συμφωνία που θα εξουθενώνει το λαό και την οικονομία, θα είναι ό,τι το χειρότερο για το ελληνικό μέλλον. Θα είναι κυριολεκτικά καταστροφή! Μια συμφωνία που δεν θα βάζει φρένο στη λιτότητα, δεν θα προβλέπει ικανή ρευστότητα για την οικονομία καιβαθιά διαγραφή του χρέους, δεν έχει τίποτα να προσφέρει στην πατρίδα μας. Το αντίθετο, θα διαιωνίσει την κρίση και θα την επιδεινώσει.

Η Ελλάδα δεν διαθέτει μια και μόνο αλλά πολλές επιλογές. Όλες δύσκολες και δύσβατες. Η χειρότερη, όμως, η πιο εξοντωτική, η πιο ταπεινωτική και ανυπόφορη, είναι η παράδοση και η υποταγή στους «Θεσμούς» της ΕΕ, της ΕΚΤ και του ΔΝΤ.

http://iskra.gr/

Γλέζος με αρχαία ελληνικά και λατινικά κατά Σουλτς – Βίντεο

Με δύο ρητά απευθύνθηκε ο Μανώλης Γλέζος, μιλώντας στο ευρωκοινοβούλιο, στον Μάρτιν Σουλτς. Ο λόγος προφανής, οι συνεχείς επιθετικές δηλώσεις και ωμές παρεμβάσεις του προέδρου της ευρωβουλής για την Ελλάδα.

Η πρώτη φράση, που ο Μανώλης Γλέζος διάβασε στα αρχαία ελληνικά, ήταν τα λόγια που είπε ο Θησέας στον Θηβαίο όταν εκείνος τον ρώτησε ποιος είναι τύραννος στην Αθήνα.

«Πρώτον μεν ήρξω του λόγου ψευδώς, ξένε, ζητών τύραννον ένθάδ’· ου γαρ άρχεται ενός προς ανδρός αλλ” έλευθέρα πόλις. Δήμος δ” ανάσσει διαδοχαίσιν εν μέρει ενιαυσίαισιν, ουχί τω πλούτω διδούς το πλείστον αλλα χώ πένης έχων ίσον»

που σημαίνει:

«Πρώτα-πρώτα, ξένε, άρχισες το λόγο σου μ᾽ ένα λάθος, όταν ζητάς δυνάστη εδώ· η πόλη αυτή δεν εξουσιάζεται από έναν άνδρα, είναι ελεύθερη. Εδώ κυβερνούν οι πολλοί που εναλλάσσονται στα αξιώματα χρόνο το χρόνο· δεν δίνουν πιο πολλά στον πλούτο, και ο φτωχός έχει τα ίδια».

Στη συνέχεια το ιστορικό στέλεχος της Αριστεράς απηύθυνε στον Μ.Σουλτς μια ρήση του Θωμά Ακινάτη στα λατινικά:

«Timeo hominem unius libri»

που σημαίνει:

«Να φοβάσαι τον άνθρωπο του ενός βιβλίου».

Ο Μανώλης Γλέζος εξήγησε αυτή τη φράση λέγοντας: «Όποιος δηλαδή αντλεί τις γνώσεις του από μια και μόνη πνευματική πηγή και αγνοεί ή περιφρονεί τις άλλες και μοιραία θα οδηγηθεί στην προκατάληψη, η οποία θα τον σπρώξει σταδιακά στο φανατισμό και στη μισαλλοδοξία» και κατέληξε: «Τα δύο αυτά κείμενα είναι η απάντησή μου και για την λετονική θητεία και για όλο το κοινοβούλιο και για σας προσωπικά, κύριε Πρόεδρε».

http://www.e-dromos.gr/

Ιούλης 1965 - Ιουλιανά: Όταν η δημοκρατία απαξιώνεται (βίντεο-φώτο)

Ο Μποστ απεικονίζει τον δοτό πρωθυπουργό Γ. Αθανασιάδη-Νόβα ως ιδιοκτήτη του «νέου μικρομάγαζου» να αφηγείται τα βάσανα του επαγγέλματος σε υποψήφιο γκαρσόνι (δηλ. βουλευτή που σκέφτεται αν θα αποστατήσει -αν δεν κάνω λάθος δεν απεικονίζεται συγκεκριμένος πολιτικός, αλλά ένας τυπικός κεντρώος βουλευτής). Να προσεχτεί ότι ο Νόβας φοράει μεν την ποδιά του ταβερνιάρη, αλλά και το απαραίτητο παπιγιόν που ήταν το σήμα κατατεθέν του.

Ο Γ. Παπανδρέου αναγκάζεται σε παραίτηση.Κυβέρνηση αποστατών υπο τον Γεώργιο Αθανασιάδη-Νόβα. Ο λαός ξεκινά ανένδοτο αγώνα για την τήρηση της Συνταγματικής νομιμότητας(114). Οι διαδηλώσεις οι πορείες και οι συγκρούσεις με την αστυνομία θα διαρκέσουν 70 ημέρες(16-7-1965/25-9-1965).

50 χρόνια από τα Ιουλιανά, την περίοδο πολιτικής αστάθειας που ακολούθησε την αποπομπή της κυβέρνησης του Γεωργίου Παπανδρέου στις 15 Ιουλίου 1965 έως το πραξικόπημα των συνταγματαρχών στις 21 Απριλίου 1967.

Η περίοδος αυτή είναι γνωστή και ως Αποστασία του 1965 αφού μετά την παραίτηση Γ. Παπανδρέου οι κυβερνήσεις που σχηματίστηκαν διαδοχικά από βουλευτές της Ενώσεως Κέντρου ήταν αποτέλεσμα χρηματισμού και υποσχέσεων ανάληψης πολιτικών αξιωμάτων. Έτσι, μερίδα του Τύπου και του λαού απέδωσε το χαρακτηρισμό του «αποστάτη» στους βουλευτές που ανέβαιναν στην εξουσία. Η περίοδος αυτή χρωματίστηκε και από την έντονη ανάμειξη του τότε βασιλιά Κωνσταντίνου στο πολιτικό σκηνικό της χώρας, παραβιάζοντας τις διατάξεις του Συντάγματος του 1952.

Ένα χρόνο πριν τα Ιουλιανά, το κόμμα του Γεωργίου Παπανδρέου είχε κερδίσει τις εκλογές το Φεβρουαρίου του 1964 με ποσοστό που άγγιξε το 52,72%, με αποτέλεσμα ο Γ. Παπανδρέου να σχηματίσει για πρώτη φορά αυτοδύναμη κυβέρνηση με 171 βουλευτές. Η περίοδος της αποσταθεροποίησης ξεκίνησε με αφορμή τη διαμάχη του Γ. Παπανδρέου με τον βασιλιά Κωνσταντίνο για τον υπουργό Εθνικής Άμυνας και την αλλαγή του αρχηγού του ΓΕΣ. Απ’ την μια πλευρά, ο Παπανδρέου επιθυμούσε να αντικαταστήσει τον ως τότε υπουργό Πέτρο Γαρουφαλιά και τον αρχηγό του ΓΕΣ Γεννηματά, στους οποίους έλεγχο ασκούσε το παλάτι με ανθρώπους της εμπιστοσύνης του. Τη θέση του υπουργού άμυνας θα αναλάμβανε ο γιος του, Ανδρέας Παπανδρέου.

Στην άλλη πλευρά του νομίσματος, όμως, ο βασιλιάς εξέφραζε έντονα την άρνησή του να συναινέσει υπογράφοντας τα σχετικά διατάγματα, αν δεν ενέκρινε πρώτα τους αντικαταστάτες. Ο Π. Γαρουφαλιάς, έχοντας την πλήρη υποστήριξη του παλατιού, αρνούνταν να εγκαταλείψει το αξίωμά του, ακόμα κι όταν ο Γ. Παπανδρέου τον διέγραψε από την Ένωση Κέντρου. Τελικά ο Γ. Παπανδρέου πρότεινε να αναλάβει ο ίδιος το υπουργείο Εθνικής Άμυνας, αντιμετωπίζοντας την ίδια αρνητική στάση του βασιλιά για ακόμη μια φορά. Ο Κωνσταντίνος επιθυμούσε να τοποθετηθεί πρόσωπο της δικής του εμπιστοσύνης, και τότε ο Γ. Παπανδρέου, μη μπορώντας να αποδεχτεί ότι ο πρωθυπουργός δε μπορεί να αναλάβει όποιο υπουργείο επιθυμεί, παραιτήθηκε.

Της τελικής αυτής έκβασης, είχε προηγηθεί το χρονικό διάστημα 5 ημερών (8-14 Ιουλίου) μέσα στο οποίο έγινε η ανταλλαγή πέντε οξύτατων επιστολών μεταξύ του Κωνσταντίνου και του Παπανδρέου, σχετικά με την υπογραφή του διατάγματος για την αντικατάσταση του Γαρουφαλιά, καθώς και μία μεταξύ τους συνάντηση στην Κέρκυρα. Αδιαμφισβήτητα, οι επιστολές του βασιλιά συνιστούσαν αντισυνταγματική επέμβαση στη διακυβέρνηση της χώρας. Η τελευταία συνάντηση του Κωνσταντίνου με τον Παπανδρέου έγινε στα ανάκτορα (σημερινό Προεδρικό Μέγαρο, στην οδό Ηρώδου Αττικού) το απόγευμα της 15ης Ιουλίου. Η διάρκειά της ήταν δέκα λεπτά, διάστημα αρκετό για να επιβεβαιωθεί η προδιαγεγραμμένη ρήξη.

Μετά την προφορική δήλωση της παραίτησης του Γ. Παπανδρέου, ο επόμενος πρωθυπουργός, Γεώργιος Αθανασιάδης-Νόβας, μέλος της Ενώσεως Κέντρου, ορκίστηκε μέσα στην επόμενη ώρα, χωρίς να έχει συνταχθεί ακόμα η έγγραφη παραίτηση της κυβέρνησης. Oι δρόμοι της Aθήνας γέμισαν από διαδηλωτές που διαμαρτύρονταν για την ανατροπή του νόμιμου πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου ενώ οι κινητοποιήσεις που οργανώνονταν από την Ένωση Κέντρου και την αριστερή ΕΔΑ κατέληγαν σε συγκρούσεις με την αστυνομία θύμα των οποίων υπήρξε και ο 25χρονος φοιτητής και στέλεχος της Αριστεράς Σωτήρης Πέτρουλας.

Την παραίτηση του Αθανασιάδη-Νόβα διαδέχτηκε η κυβέρνηση του Ηλία Τσιριμώκου στις 18 Αυγούστου ενώ ένα μήνα μετά πρωθυπουργός ορκίστηκε ο Στέφανος Στεφανόπουλος. Στην κυβέρνηση του Στεφανόπουλου συμμετείχαν οι Τσιριμώκος και Νόβας ως αντιπρόεδροι και ο Μητσοτάκης ως υπουργός Συντονισμού και Οικονομικών. Τα πραγματικά αίτια της κρίσης της δημοκρατίας δεν έχουν ξεκαθαρίσει ακόμα αφού σχεδόν κανείς πρωταγωνιστής των Ιουλιανών δεν έχει ανοίξει τα χαρτιά του.

Παρ’ όλα αυτά, το γεγονός ότι ο βασιλιάς Κωνσταντίνος και η μητέρα του Φρειδερίκη ήθελαν να ελέγχουν πλήρως το στράτευμα μπορεί να δικαιολογήσει την άρνηση του πρώτου στην αποπομπή των προσώπων εμπιστοσύνης του σε βασικές θέσεις. Πηγές αναφέρουν ότι ταυτόχρονα το παλάτι επεδίωκε τη διάσπαση της Ένωσης Κέντρου αφού η δημοτικότητα του Ανδρέα Παπανδρέου εκείνη την εποχή σημείωνε άνοδο. Κύρια θέση του ήταν η ανεξαρτητοποίηση της εξωτερικής πολιτικής από την πολιτική των ΗΠΑ και των λοιπών δυτικών συμμάχων.

Είναι πιθανό, βλέποντας τη δημοτικότητά του να ανεβαίνει, στελέχη τόσο του εσωτερικού (επίδοξοι διάδοχοι του Γ. Παπανδρέου που ένιωθαν να απειλούνται τα σχέδιά τους, όπως ο Κ. Μητσοτάκης) όσο και του εξωτερικού (Αμερικανοί αξιωματούχοι) να επιθυμούσαν με την κρίση αυτή να ανακόψουν την πορεία του. Σε συζητήσεις με αμερικανούς διπλωμάτες λίγο πριν τα γεγονότα του Ιουλίου ο Κ. Μητσοτάκης είχε εκφράσει την άποψη ότι ο Α. Παπανδρέου ήταν η κύρια πηγή των προβλημάτων της Ε.Κ. και ότι θα έπρεπε να απομακρυνθεί τόσο από την κυβέρνηση όσο και από την Ελλάδα.

Όποια από τα παραπάνω και να είναι τα βαθύτερα αίτια της πολιτικής αποσταθεροποίησης, τα αποτελέσματά τους ήταν κάτι παραπάνω από ορατά. Η πολιτική αστάθεια ήταν μια από τις πρώτες συνέπειες της αποστασίας που συνδυασμένη με το γενικότερο κλίμα απογοήτευσης του λαού από τον πολιτικό κόσμο, την απαξίωσή των τελευταίων και την απορρύθμιση των μηχανισμών άμυνας της δημοκρατίας άνοιξαν το δρόμο για το πραξικόπημα της 21ης Ιουλίου 1967.

https://lefterianews.wordpress.com

Κρούγκμαν: Γίναμε μάρτυρες της αντίστασης στην εκστρατεία εκφοβισμού και τρομοκρατίας

Νίκη της αντίστασης στην Ελλάδα αλλά και νίκη της ευρωπαϊκής ιδέας απέναντι στην ενορχηστρωμένη «εκστρατεία εκφοβισμού και τρομοκρατίας κατά του λαού», εκτιμά ότι αποτέλεσε η επικράτηση του «Όχι» στο δημοψήφισμα της Κυριακής ο νομπελίστας οικονομολόγος κ. Πολ Κρούγκμαν.

Ο νομπελίστας οικονομολόγος γράφει σε σχόλιό του που δημοσιεύθηκε στο blog του στους New York Times:

O Tσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ πέτυχαν μια μεγάλη νίκη στο δημοψήφισμα και ενίσχυσαν το «χαρτί» τους για αυτά που έρχονται.

Δεν είναι οι μόνοι νικητές: Θα έλεγα ότι η Ευρώπη και η ευρωπαϊκή ιδέα είχαν μια μεγάλη νίκη.

Γνωρίζω ότι δεν έχουν την ίδια άποψη οι περισσότεροι. Αλλά δείτε το από αυτή τη σκοπιά: Μόλις γίναμε μάρτυρες της αντίστασης της Ελλάδας στην εκστρατεία εκφοβισμού και τρομοκρατίας κατά του λαού να δεχθεί τις απαιτήσεις των πιστωτών αλλά και στο να απαλλαχθεί από την κυβέρνησή του.

Ήταν μια στιγμή ντροπής για τη σύγχρονη ευρωπαϊκή ιστορία και θα δημιουργούσε κακό προηγούμενο αν συνέβαινε.

Αλλά δεν συνέβη. Δεν χρειάζεται να αγαπάει κανείς τον ΣΥΡΙΖΑ ή να πιστεύει ότι ξέρει τι κάνει – δεν είναι ξεκάθαρο ότι ξέρει, αν και η τρόικα είναι ακόμα χειρότερη – για να πιστεύει ότι οι ευρωπαϊκοί θεσμοί μόλις σώθηκαν από τα χειρότερα ένστικτα τους. Αν η Ελλάδα αναγκαζόταν να πειθαρχήσει υπό το κλίμα τρομοκρατίας, η Ευρώπη θα είχε αμαρτήσει με τρόπο που θα στιγμάτιζε το όνομα της για πολλές γενιές.

Αντίθετα, συνέβη κάτι που θα μπορούσαμε τελικά να θεωρήσουμε ως εκτροπή.
Και αν τελικά η Ελλάδα τελικά εγκαταλείψει το ευρώ; Όσον αφορά το ενδεχόμενο εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ πλέον υπάρχουν λόγοι που συνηγορούν για ένα Grexit.
Σε κάθε περίπτωση η δημοκρατία έχει περισσότερη σημασία από μια νομισματική ένωση.

http://www.hitandrun.gr/

Η Σάμος 5η πανελλαδικά στο "ΟΧΙ"

Γράφει η δημοσιογράφος Μαργαρίτα Ικαρίου

Με ποσοστό 70,31% η Σάμος ψήφισε «Όχι» στην υποβάθμιση της ζωής των ακριτών κατοίκων της, κατατασσόμενη μεταξύ των πρώτων πέντε περιοχών πανελλαδικά που αντιτάχθηκαν στις επιβαλλόμενες μνημονιακές προτάσεις των δανειστών.

Η Σάμος, με παράδοση στις δημοκρατικές καταβολές και τους κατοίκους της να βιώνουν τη διαρκή μείωση του εισοδήματός τους, την ανεργία να αγγίζει το 21,5%, την επιχειρηματικότητα να συνθλίβεται και την «κλειστή οικονομία» του τόπου να βογκά υπό το βάρος των ακυρώσεων στις τουριστικές κρατήσεις, έδωσε ένα σαφές μήνυμα κατά της εφαρμογής επιπλέον δυσβάσταχτων μέτρων.

Σημειώνεται ότι στις εκλογές του Ιανουαρίου ο ΣΥΡΙΖΑ είχε λάβει ποσοστό 36,17% και τρίτο κόμμα με ποσοστό 15,08% ήταν το ΚΚΕ. Εύλογο λοιπόν το συμπέρασμα πως το «Όχι» της Σάμου ήταν ένα ηχηρό μήνυμα των αριστερών και προοδευτικών δυνάμεων του τόπου.

Στο ίδιο μήκος κύματος και οι κάτοικοι της Ικαρίας, με το 79,51% να βρίσκεται στα υψηλότερα ποσοστιαία επίπεδα υπέρ του «Όχι» ανά την Ελλάδα.

ΟΙ ΦΟΥΡΝΙΩΤΕΣ ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΗΘΗΚΑΝ

Σαφή διαφοροποίηση ωστόσο, είχε το αποτέλεσμα του νησιωτικού συμπλέγματος Φούρνων Κορσεών, όπου εκεί το ποσοστό υπέρ του «Ναι» άγγιξε το 54,01%, έναντι του «Όχι» σε ποσοστό 45,99%.

Σχετικά με την υπερψήφιση του «Ναι» κατά ποσοστό 54,01% στη μικρή κοινωνία των Φούρνων με τους 1033 κατοίκους, ο επί δωδεκαετία δήμαρχος Γιάννης Μαρούσης, απέδωσε ως πιθανές αιτίες τη μη προσέλευση σε ψηφοφορία των Φουρνιωτών της Αθήνας και την ελλιπή τροφοδότηση με χαρτονομίσματα του ενός και μοναδικού ΑΤΜ που λειτουργεί σε όλο το νησιωτικό σύμπλεγμα, πράγμα που έκανε δύσκολη τη διαβίωση των κατοίκων κατά την τελευταία εβδομάδα.

Επίσης, ανέφερε τις διαρκείς ακυρώσεις στις τουριστικές κρατήσεις που σημειώθηκαν την περίοδο εφαρμογής του capital control και τη μειωμένη κίνηση επισκεπτών παρά την επαρκέστατη-για πρώτη φορά μετά από χρόνια- συγκοινωνιακή σύνδεση. «Τα νησιά μας είναι γνωστά ως ψαρότοποι» σημείωσε ο δήμαρχος, «όμως οι αλιείς μας δε βγαίνουν καν για ψάρεμα, καθώς δεν έχουν πια που να διαθέσουν τα αλιεύματά τους…»

ΔΗΛΩΣΗ 96ΧΡΟΝΟΥ ΣΑΜΙΩΤΗ: «Ο… Μητσοτάκης με έφερε να ψηφίσω!»


Ο μπάρμπα Κώστας, ετών 96, από την Κεντρική Σάμο μπήκε στο εκλογικό τμήμα της περιοχής του, χαριτολογώντας: «Ο… Μητσοτάκης με έφερε να ψηφίσω! Μόλις τον είδα να βγαίνει στην τηλεόραση και να συντάσσεται με το Ναι, πήρα την απόφαση να πάρω τη μαγκούρα μου και να έρθω να ψηφίσω Όχι!»

Αμέσως μετά την έξοδό του από το παραβάν, καθώς έριχνε την ψήφο του στην κάλπη, συμπλήρωσε απευθυνόμενος στην εκλογική αντιπρόσωπο και δίνοντας τη δική του «προφητεία»: «…Ο Θεός να με έχει καλά και θα με ξαναδείτε σύντομα ως το Σεπτέμβρη…»

Ανακοίνωση του ΚΚΕ(μ-λ) για τα αποτελέσματα του δημοψηφίσματος

Το δημοψήφισμα τελείωσε, οι ιμπεριαλιστικοί εκβιασμοί και η επίθεση παραμένουν!

Η κυβερνητική διαπραγμάτευση γίνεται «εθνική εκστρατεία» για νέα συμφωνία με ΕΕ-ΔΝΤ- ΗΠΑ

Η μαζική πάλη, μόνη απάντηση στην επίθεση και τους κινδύνους που αντιμετωπίζει ο λαός!

1. Με το υψηλό ποσοστό του 61,3% υπέρ του ΟΧΙ και την επικράτησή του σε όλες τις εκλογικές περιφέρειες της χώρας ολοκληρώθηκε το δημοψήφισμα της 5ης Ιούλη. Ένα δημοψήφισμα που αποτέλεσε την κορύφωση των αδιεξόδων, των αυταπατών, του τυχοδιωκτισμού και της αλλοπρόσαλλης πολιτικής της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Ένα δημοψήφισμα που θέλησε να εκμεταλλευτεί την απέχθεια του λαού μας για τις ιμπεριαλιστικές ύαινες της τρόικας, όχι για να της δώσει πολιτική διέξοδο και προοπτική, αλλά για να την χρησιμοποιήσει ως εισιτήριο επιστροφής σε μια διαπραγμάτευση με ορίζοντα την υποταγή και νέα επώδυνα αντιλαϊκά μέτρα (με πρόσχημα ίσως μία -καθόλου φιλολαϊκή- διευθέτηση του χρέους).

Σίγουρα το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος αποτελεί μια επιτυχία της κυβέρνησης. Ωστόσο, είναι μία επιτυχία προσωρινή που ήδη έχει αρχίσει να δείχνει τα όριά της και σύντομα θα ακυρωθεί κάτω από το βάρος της άγριας ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας, από τη μια, αλλά και της λαϊκής δυσαρέσκειας για τα νέα μέτρα και μνημόνια που έρχονται, από την άλλη.

2. Ούτε μπορούμε ούτε θέλουμε να παρακάμψουμε τα θετικά στοιχεία που περιέχει το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος. Γιατί αποτυπώνει τη λαϊκή καταδίκη των κομμάτων και δυνάμεων του συστήματος που τα προηγούμενα χρόνια προώθησαν την πολιτική της άγριας επίθεσης και σε ένα βαθμό καταγράφει τη λαϊκή οργή απέναντι στους ωμούς ιμπεριαλιστικούς εκβιασμούς. Γιατί αποτυπώνει, επίσης, και την αντίσταση του λαού μας απέναντι στους εκβιασμούς των ιμπεριαλιστών και της πλουτοκρατίας.

Ωστόσο, μπροστά στην κατάσταση που αντιμετωπίζει ο λαός μας, δεν συμμεριζόμαστε ούτε τους γνήσιους ούτε τους κατασκευασμένους ενθουσιασμούς που θέλουν να εμφανίζουν το 61,3% του ΟΧΙ ως το «τέλος της λιτότητας», ως το αποτέλεσμα εκείνο που θα ανακόψει και θα «εκλογικεύσει» την αγριότητα των ιμπεριαλιστών και του κεφαλαίου. Η ιμπεριαλιστική αρπακτικότητα και η καπιταλιστική βαρβαρότητα έχουν τη δική τους λογική και θα εκδηλωθούν το αμέσως επόμενο διάστημα σε υψηλότερους τόνους και με τη βιαιότητα που θα κρίνουν ως αναγκαία για τα συμφέροντα τους. Όπως δεν συμμεριζόμαστε και όλους αυτούς που θέλουν να μεταφράσουν το ΟΧΙ σε ένα γενικευμένο «ΟΧΙ σε ΕΕ και ευρώ».

Στα πλαίσια αυτού του δημοψηφίσματος το μπλοκ του ΟΧΙ συγκροτήθηκε και διαμορφώθηκε πολιτικά ως το «νέο» απέναντι στο παλιό πολιτικό σκηνικό και όχι απέναντι στις απαιτήσεις των ιμπεριαλιστών και στην προοπτική μιας νέας συμφωνίας. Ωστόσο, μέσα στο ετερόκλητο ρεύμα του ΟΧΙ, ένα σημαντικό τμήμα του συσπειρώθηκε στη βάση της αντίθεσής του στην όποια νέα συμφωνία, στα παλιά και νέα μέτρα της ΕΕ, του ΔΝΤ και του ντόπιου κεφαλαίου. 

Αντίθεση που δεν έχει κατορθώσει μέχρι σήμερα να εκφραστεί με όρους κινήματος και μαζικής πάλης, καθώς οι δυσμενείς πολιτικοί συσχετισμοί βαραίνουν ακόμα περισσότερο από τη συμβιβαστική στάση δυνάμεων που αναφέρονται στην Αριστερά και τον ακολουθητισμό τους προς την κυβέρνηση.

3. Η μαζική λαϊκή καταδίκη των προηγούμενων διαχειριστών αποτελεί και το βασικό παράγοντα της ήττας του μπλοκ του ΝΑΙ, το οποίο εμφανίστηκε χωρίς να μπορεί να έχει ούτε πολιτική ηγεσία σε επίπεδο προσώπων.
Συνολικά για το πολιτικό σύστημα, αναδείχτηκε ξανά η ίδια εικόνα με αυτή που είχε καταγραφεί στις εκλογές του περασμένου Γενάρη και παραμένουν ανοιχτές οι διεργασίες για την αναμόρφωσή του σύμφωνα με τις ανάγκες της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης και της επίθεσης. Η αλλαγή ηγεσίας στη ΝΔ αυτήν την κατεύθυνση επιδιώκει να υπηρετήσει.

4. Χαιρετίζουμε τη συνολική και συνειδητή πολιτική αντίδραση ενός κόσμου, που είναι επίσης αισθητή στο αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος μέσα από τη μεγάλη αύξηση της ΑΠΟΧΗΣ (περίπου 170 χιλιάδες είναι σήμερα ο επιπλέον κόσμος της αποχής) σε σχέση με την –ήδη πολύ υψηλή– ΑΠΟΧΗ των εκλογών του Γενάρη. Ένα σημαντικό τμήμα αυτού του δυναμικού, αλλά και αυτού που επέλεξε το άκυρο/λευκό (περίπου 200 χιλιάδες περισσότεροι από το Γενάρη) είναι ένας κόσμος που συμμερίζεται την ανάγκη να οικοδομήσει με την πάλη του ο λαός τα δικά του ΝΑΙ και τα δικά του ΟΧΙ. 

Είναι ένας κόσμος που δεν εκχώρησε το δικαίωμά του να πει ΟΧΙ στην επίθεση και τους άγριους ιμπεριαλιστικούς εκβιασμούς, σε μια κυβέρνηση που ούτε θέλει ούτε μπορεί να υπερασπιστεί και να τιμήσει αυτό το ΟΧΙ. Σε μια κυβέρνηση που ήδη σπεύδει –σε επιχείρηση «εθνικής ενότητας» με τις δυνάμεις του ΝΑΙ, τις παραδοσιακές δυνάμεις της υποτέλειας στη χώρα– να προσαρμοστεί στις ιμπεριαλιστικές απαιτήσεις.

5. Η κατάσταση αυτή απαιτεί από το λαό μας πραγματικές απαντήσεις. Το ΚΚΕ(μ-λ) οφείλει και δεσμεύεται σε αυτές τις συνθήκες να παρέμβει με τόλμη για να συμβάλει στη διαμόρφωση αυτών των απαντήσεων. Στη διαμόρφωση εστιών και συγκροτήσεων αντίστασης και πάλης που θα υπερασπίζονται τα λαϊκά δικαιώματα που βρίσκονται σε άμεσο κίνδυνο. Εστίες και συγκροτήσεις που θα διαμορφώνουν όρους μαζικού αγώνα κόντρα στο νέο γύρο αντιδραστικής εφόδου ενάντια στο λαό, που επιχειρείται να πάρει χαρακτηριστικά «εθνικής εκστρατείας» με έμβλημα το «ανήκουμε στη Δύση». 

Σε αυτήν την κατεύθυνση, της ανακοπής της οπισθοδρόμησης του κινήματος, της ανάτασης των μαζικών λαϊκών αγώνων και της οικοδόμησης Μετώπου Αντίστασης και Διεκδίκησης καλούμαστε να δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις.

- Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΞΑΡΤΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ!

- ΚΑΜΙΑ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΔΥΝΑΣΤΕΣ ΤΩΝ ΛΑΩΝ!

- ΕΞΩ Η ΕΛΛΑΔΑ ΑΠΟ ΕΕ-ΝΑΤΟ!

- ΟΙ ΛΑΟΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΑΝΑΓΚΗ ΑΠΟ ΠΡΟΣΤΑΤΕΣ!

ΟΧΙ !...... Μήνυμα σε όλο τον κόσμο από έναν όρθιο και μαχόμενο λαό.

Το ηχηρό ΟΧΙ στο δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου καταγράφεται ως σημαντικό γεγονός εκδήλωσης του αντιστασιακού φρονήματος του ελληνικού λαού. Είναι ένα ΟΧΙ ενός όρθιου και μαχόμενου λαού απέναντι στα τελεσίγραφα της ευρωκρατίας, το καθεστώς αποικίας χρέους και την υποτέλεια.

Είναι ένα περήφανο ΟΧΙ σε δύσκολες συνθήκες, με τις τράπεζες κλειστές, με τα ΜΜΕ να εξαπολύουν ένα όργιο εκφοβισμού και ψέματος, με τους ξένους «θεσμούς» να παρεμβαίνουν ευθέως και καθημερινά στα εσωτερικά της χώρας απειλώντας και τρομοκρατώντας.

Είναι και ένα ηχηρό ΟΧΙ απέναντι στα συσπειρωμένα μνημονιακά κόμματα και όλους τους παράγοντες του παλιού πολιτικού συστήματος, τους πολιτικούς αρχηγούς, όλους τους ζώντες πρωθυπουργούς της μεταπολίτευσης που ανοιχτά κάλεσαν τον ελληνικό λαό σε υποταγή.

Είναι ένα πανεθνικό ΟΧΙ αφού επικράτησε παντού, σε όλους τους νομούς της χώρας, από μια ευρύτατη γκάμα κοινωνικών κατηγοριών και στρωμάτων, από έναν ολόκληρο λαό που θέλει να ζει σε μια ανεξάρτητη χώρα χωρίς μνημόνια και ντροπιαστική επιτήρηση.

Είναι ένα ΟΧΙ με τεράστια διεθνή διάσταση, αφού στέλνει μήνυμα αντίστασης στο νεοφιλελευθερισμό, τη δεσποτεία των αγορών, τους «ισχυρούς» του πλανήτη που οδηγούν στην καταστροφή ολόκληρες χώρες και λαούς. Είναι μήνυμα ιδιαίτερα προς τους ευρωπαϊκούς λαούς να πάρουν τη σκυτάλη του αγώνα ενάντια στη Γερμανική Ευρώπη και την ασφυξία που επιβάλλει.

Δεν πρόκειται λοιπόν απλά για ένα ΟΧΙ σε μια συγκεκριμένη «πρόταση των θεσμών που δεν βρίσκεται καν στο τραπέζι», όπως βάλθηκαν να μας πείσουν όλη την περασμένη βδομάδα τα κανάλια της διαπλοκής. Αυτό δεν κατάλαβαν… Ότι είναι ΟΧΙ ενός λαού που θέλει να ζήσει όρθιος, για μια χώρα που μπορεί να υπάρχει, να παράγει, να έχει υπόσταση, να έχει Δημοκρατία και Πολιτισμό, για μια χώρα που μπορεί να προχωρήσει αλλιώς.

Σκίτσο: Γιάννης Αντωνόπουλος

http://www.e-dromos.gr/

Παραιτήθηκε ο υπουργός Οικονομικών Γ. Βαρουφάκης

Την παραίτησή του από τη θέση του υπουργού Οικονομικών ανακοίνωσε ο Γιάνης Βαρουφάκης. 

Σε ανάρτηση στο blog του και στον λογαριασμό του στο Twitter, με τίτλο "Minister No More!", o κ. Βαρουφάκης γράφει μεταξύ άλλων ότι "λίγο μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων του δημοψηφίσματος, ήρθε εις γνώση μου μια προτίμηση ορισμένων συμμετεχόντων του Eurogroup και άλλων "εταίρων" για την... "απουσία" μου από την συνεδρίασή του· μια ιδέα που ο πρωθυπουργός έκρινε ότι θα ήταν πιθανώς βοηθητική για την επίτευξη συμφωνίας. Για τον λόγο αυτόν αποχωρώ από το Υπουργείο Οικονομικών σήμερα".


Η ανακοίνωση του Γ. Βαρουφάκη:

Το δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου θα μείνει στην παγκόσμια ιστορία ως μοναδική στιγμή που ένας μικρός ευρωπαϊκός λαός όρθωσε το ανάστημά του εναντίον της Χρεοδουλοπαροικίας.

Όπως όλες οι δημοκρατικές κατακτήσεις, έτσι κι αυτή η ιστορική απόρριψη του τελεσίγραφου του Eurogroup της 25ης Ιουνίου έχει μεγάλο κόστος. Είναι λοιπόν απαραίτητο το κεφάλαιο του ΟΧΙ να επενδυθεί άμεσα ώστε να μετατραπεί σε ΝΑΙ σε κάποια έντιμη συμφωνία-επίλυση – με αναδιάρθρωση χρέους, με μειωμένη λιτότητα, με αναδιανομή υπέρ των μη εχόντων, με πραγματικές μεταρρυθμίσεις.

Λίγο μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων του δημοψηφίσματος, μου κατέστη γνωστό ότι οι συμμετέχοντες στο Eurogroup, και λοιποί εταίροι, θα «εκτιμούσαν» την... απουσία μου από τις συνεδριάσεις του, κάτι που ο Πρωθυπουργός έκρινε ότι ίσως βοηθήσει στην επίτευξη συμφωνίας. Για αυτό και αποχωρώ από το Υπουργείο Οικονομικών.
Είναι καθήκον μου να βοηθήσω όσο μπορώ τον Αλέξη Τσίπρα να εκμεταλλευτεί, όπως εκείνος κρίνει, το κεφάλαιο που μας δώρησε ο ελληνικός λαός μέσω του δημοψηφίσματος.

Κι είναι τιμή μου η απαίτηση των δανειστών.
Η Αριστερά λειτουργεί συλλογικά και οι αριστεροί δεν αγαπάμε τις καρέκλες. Θα στηρίξω τον Αλέξη Τσίπρα, την νέα ηγεσία του Υπουργείου Οικονομικών, την κυβέρνηση της Αριστεράς.
Η υπερπροσπάθεια να τιμήσουμε τον γενναίο ελληνικό λαό, και το περίφημο ΟΧΙ που χάρισε χτες στους απανταχού δημοκράτες, μόλις ξεκινά!

euro2day.gr