Αγλαΐα Κυρίτση: Μόνο αν σωθεί η κοινωνία υπάρχει ελπίδα για τη χώρα μας

Ομιλία Αγλαΐας Κυρίτση, βουλευτού Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ, κατά τη χθεσινή κοινή συνεδρίαση των Κοινοβουλευτικών Επιτροπών Κοινωνικών Υποθέσεων, Οικονομικών και Δημόσιας Διοίκησης, όπου συζητήθηκε το νομοσχέδιο για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης 

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Αρχικά θέλω να επισημάνω ότι δεν είμαστε καθόλου ευχαριστημένοι που είμαστε υποχρεωμένοι, ως νέα κυβέρνηση, ένα από τα πρώτα μας νομοσχέδια να αφορά στην αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης.

Θα ήμασταν αντίθετα, πιστέψτε με, ιδιαίτερα ικανοποιημένοι εάν ίσχυαν όσα προσπάθησαν να πουν με παραπλανητικές ανακοινώσεις τις προηγούμενες μέρες η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ.

Και τι προσπάθησαν να μας πουν;

Ότι λίγο ως πολύ η ανθρωπιστική κρίση που προκλήθηκε από τα πέντε χρόνια εφαρμογής μνημονίων, από τα πέντε χρόνια εφαρμογής μιας βαθιά ταξικής λιτότητας, έχει αντιμετωπισθεί, ή τουλάχιστον ανασχεθεί.

Πραγματικά θα θέλαμε να ήμασταν μια κυβέρνηση της Αριστεράς που θα παραλάμβανε μια χώρα η οποία στέκεται στο πόδια της, και βασικό της μέλημα θα ήταν

η αναδιανομή του πλούτου υπέρ των εργαζομένων,

η ενίσχυση του κοινωνικού κράτους ή το βάθεμα της δημοκρατίας.

Δυστυχώς όμως, παραδώσατε μια χώρα υπό κατάρρευση και μια κοινωνία υπό διάλυση.

Και ξέρετε πολύ καλά ότι μακράν το πιο επικίνδυνο αποτέλεσμα των πολιτικών σας είναι η διάλυση του κοινωνικού ιστού.

Για τη συνέχεια, κάντε "κλικ" πιο κάτω:



Μια κοινωνία που παύει να λειτουργεί ως σώμα είναι η καλύτερη υποθήκη για ένα αβέβαιο και σκοτεινό μέλλον. Ωστόσο, πρέπει να τονίσω ότι παρά τη μεθοδική προσπάθειά σας, η ελληνική κοινωνία αντέδρασε ως ένα βαθμό θετικά και ελπιδοφόρο: Δομές αλληλεγγύης και ανθρώπινες συμπεριφορές αλληλο-στήριξης και βοήθειας που ενυπάρχουν στα πιο βαθιά δομικά χαρακτηριστικά ετούτου εδώ του λαού, ήρθαν στην επιφάνεια και κόντρα στις επιταγές κυβερνητικών κέντρων και πολλών ΜΜΕ, κράτησαν όρθιους χιλιάδες ανθρώπους που σπρώξατε με τον πιο βίαιο και ανήθικο τρόπο στο περιθώριο. Και επειδή αυτή είναι η ζώσα πραγματικότητα είναι σημαντικό από κάθε άποψη ότι το πρώτο νομοσχέδιο αυτής της κυβέρνηση αφορά την ανθρωπιστική κρίση.

Τα στοιχεία όλων των ερευνών από επίσημα ινστιτούτα και θεσμικούς φορείς είναι αμείλικτα και αναδεικνύουν όλη την ουσία των αποτελεσμάτων της άκρατης και βίαιης λιτότητας που βίωσε ο τόπος μας τα τελευταία 5 χρόνια.

«Η μαζική φτωχοποίηση της μεγαλύτερης μερίδας του Ελληνικού λαού οδήγησε, βάσει στοιχείων του Ινστιτούτου Prolepsis:

– 6 στους 10 μαθητές σε 64 σχολεία της Αθήνας αντιμετωπίζουν επισιτιστική ανασφάλεια.

– Το 61% των μαθητών στα παραπάνω σχολεία έχουν ένα γονιό χωρίς δουλειά, ενώ το 17% των οικογενειών δεν είχε κανένα γονιό που να εργάζεται.

- 11% από τα παιδιά είναι ανασφάλιστα και το 7% είχε ζήσει χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα για πάνω από μια βδομάδα κατά το έτος 2014, ενώ το 3% ζούσε ακόμα χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα.

– 406 σχολεία από όλη την Ελλάδα έλαβαν βοήθεια το 2014 για να σιτίσουν τους 61.876 μαθητές τους.

– 1.053 σχολεία έχουν κάνει αίτηση φέτος για να συμπεριληφθούν στο πρόγραμμα «Διατροφή», ώστε να λάβουν σίτιση οι 152.397 μαθητές τους εκ των οποίων σήμερα μόνο οι 15.520 μαθητές σε 150 σχολεία έχουν ήδη συμπεριληφθεί.

– 42.727 ερωτηματολόγια συμπληρώθηκαν από γονείς σε 23 νομούς όλης της χώρας και το 54% των οικογενειών αντιμετωπίζει επισιτιστική ανασφάλεια και το 21% πείνα.

Βάσει μελέτης του «Γραφείου Προϋπολογισμού του Κράτους» της Βουλής: 

– 3,8 εκατομμύρια Έλληνες ζουν κοντά στο όριο της φτώχειας (432 ευρώ το μήνα ανά άτομο)

– 2,5 εκατομμύρια Έλληνες ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας (233 ευρώ το μήνα ανά άτομο, που σημαίνει ακραία φτώχεια)

Δηλαδή το 58% του Ελληνικού πληθυσμού, 6,3 εκατομμύρια πολίτες, ζουν κοντά ή κάτω από το όριο της φτώχειας.

Εάν τα παραπάνω στοιχεία δεν δείχνουν εύγλωττα την τραγική, με κάθε έννοια, τροπή που έχει πάρει η ανθρωπιστική κρίση αλλά και την ανάγκη άμεσης αλλαγής των πολιτικών εξαθλίωσης που εφαρμόζονται, τότε οι λέξεις αλλά και τα στατιστικά έχουν χάσει την αξία τους».

Τα παραπάνω ανακοίνωσε πρόσφατα το Μητροπολιτικό Κοινωνικό Ιατρείο του Ελληνικού, το οποίο ιδρύθηκε το 2012 από το περίσσευμα αλληλεγγύης, γιατρών, νοσηλευτικού προσωπικού και εθελοντών και ώς σήμερα, προσπαθεί να καλύψει τις εγκληματικές συνέπειες της κατάρρευσης του Συστήματος Υγείας.

Και η αλήθεια είναι ότι τα καταφέρνει, όπως και χιλιάδες άλλες αλληλέγγυες και πρωτοβουλιακές δομές σε όλη τη χώρας, παρά τον ανοίκειο πόλεμο που δέχτηκαν από κάποιους ακροδεξιούς κύκλους της προηγούμενης συγκυβέρνησης.

Αγαπητοί συνάδελφοι

Όπως ίσως γνωρίζετε εκτός από βουλευτής είμαι και επικεφαλής της παράταξης «ΒΌΡΕΙΟ Αιγαίο- Γόνιμη Γραμμή» στην Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου.

Επιτρέψτε μου να σας μεταφέρω μια αποκαλυπτική εικόνα για την κατάσταση του Συστήματος Υγείας στα νησιά μας. Τα νησιά του Βορείου Αιγαίου με την τεράστια εθνική σημασία.

- Σύμφωνα με το ίδιο το Υπουργείο υπάρχουν 7.000 κενά σε θέσεις γιατρών ΕΣΥ.

- Στη Λήμνο, το Νοσοκομείο λειτουργεί χωρίς παθολόγο. Παρόλο δε που λειτουργεί και ως Κέντρο Υγείας δεν διαθέτει κανέναν γενικό γιατρό.

- Στο Νοσοκομείο Μυτιλήνης οι συμβάσεις των επικουρικών γιατρών λήγουν τον Ιούνιο. Η μία μόνιμη θέση νευροχειρουργού ανήκει σε γιατρό που είναι σε διαθεσιμότητα.

- Στη Χίο αντίστοιχα οι ελλείψεις είναι τεράστιες.

Δύο χρόνια παραμένει ακάλυπτο το άγονο ιατρείο των Ψαρών

- Στη Σάμο η κατάσταση είναι επίσης τραγική. Και είναι γνωστά σε όλους μας τα πολύ πρόσφατα τραγικά περιστατικά θανάτων εξαιτίας της έλλειψης μέσων και της υποστελέχωσης του ΕΚΑΒ.

-Στην ΙΚΑΡΙΑ, πέρα από τις ελλείψεις σε προσωπικό, σε φάρμακα και υγειονομικό υλικό, οι ηλικιωμένοι που διαμένουν σε απομακρυσμένες περιοχές θα πρέπει να κάνουν πάνω από 50 χιλιόμετρα για να συνταγογραφήσουν τα φάρμακά τους. Για να μην πούμε για τις εντελώς αποκομμένες περιοχές του νησιού, όπως το Καρκινάγρι που ζει σε συνθήκες πλήρους απομόνωσης. Η Ικαρία επιπλέον στερείται μονάδας αιμοκάθαρσης. Οι νεφροπαθείς με κίνδυνο της ζωής τους πρέπει μέρα παρά μέρα να περνούν …ακτοπλοϊκά στη Σάμο για την επιβαλλόμενη αιμοκάθαρση.

Δυστυχώς, αυτή είναι η κατάσταση. Αυτή την πραγματικότητα πρέπει να αντιμετωπίσουμε και θα το κάνουμε.

Επομένως, Οφείλουμε να παραδεχτούμε ως πολιτικό προσωπικό που μόλις μας εξέλεξε ο ελληνικός λαός -κι εμάς και εσάς ως αντιπολίτευση- ότι η χώρα, ο λαός της, πλήρωσε βαρύ τίμημα όλα αυτά τα χρόνια από την εφαρμογή των πολιτικών λιτότητας. Οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι τα προγράμματα των εταίρων που εφαρμόσατε επί 5 χρόνια μπορεί να έσωσαν τις ευρωπαϊκές τράπεζες, αλλά καταβαράθρωσαν τον ελληνικό λαό, χωρίς, μάλιστα, να αντιμετωπίσουν το τεράστιο ζήτημα του χρέους, για το οποίο –κατά τα λεγόμενά σας- επιβλήθηκαν.

Και το ερώτημα είναι αν αυτή η τραγική πραγματικότητα θα είναι το κοινό διαπραγματευτικό μας χαρτί στις επαφές μας με τους εταίρους και δανειστές μας ή όχι. Σ’ αυτό κρινόμαστε όλοι.

Γνωρίζουμε βέβαια, ότι η πραγματική ανάσχεση της ανθρωπιστικής κρίσης θα συμβεί όταν η χώρα θα σταθεί στα πόδια της, όταν οι επιτροπείες και οι επιτηρήσεις θα τελειώσουν οριστικά, όταν θα προχωρήσει με ουσιαστικούς όρους η παραγωγική ανασυγκρότηση, που στο επίκεντρό της θα έχει τους ανθρώπους και τις ανάγκες τους.

Με λίγα λόγια, θα είμαστε πραγματικά περήφανοι, μόνο όταν οι άνεργοι βρουν δουλειά. Όταν αναταχθεί η αγροτική παραγωγή. Όταν η χώρα μας ανακτήσει την εθνική της κυριαρχία, όταν ανατραπούν οριστικά οι πολιτικές λιτότητας, όταν πάψουμε να αναχρηματοδοτούμε ένα τεράστιο ταξικό και τοξικό χρέος που σφίγγει τη θηλιά στο λαιμό της Ελλάδας.

Μέχρι τότε, είμαστε υποχρεωμένοι, ταυτόχρονα με το μεγάλο αγώνα μας κόντρα στη γερμανική Ε.Ε., να αντιμετωπίσουμε, να ελαχιστοποιήσουμε τις βάρβαρες συνέπειες των προηγούμενων πολιτικών. Και αυτές οι πολιτικές, αγαπητοί συνάδελφοι της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ, έχουν ονοματεπώνυμα και τη δική σας πολιτική σφραγίδα.

Και αυτό το νομοσχέδιο που συζητάμε ακριβώς τις συνέπειες αυτές επιχειρεί να ανατρέψει.

Σ’ αυτήν την κατεύθυνση κάθε πρόταση ή κριτική είναι καλοδεχούμενη.

Κλείνοντας, καλώ την κυβέρνηση να δεσμευτεί ότι αυτό το νομοσχέδιο είναι το πρώτο από τα πολλά βήματα που προς αυτήν την κατεύθυνση πρέπει να γίνουν.

Καλώ την κυβέρνηση να επιμείνει στην αντίληψη ότι οι άνθρωποι είναι πάνω από τον όποιο οικονομικό υπολογισμό. Πάνω από όποια συμφωνία, πάνω από όποιον συσχετισμό.

Μόνο αν σωθεί η κοινωνία υπάρχει ελπίδα για τη χώρα μας. Μπορεί η τηλεοπτική επικαιρότητα να μονοπωλείται από τις διαπραγματεύσεις, από τις προκλητικές και κυνικές, θα έλεγα, πιέσεις των εταίρων μας, αλλά για μια κυβέρνηση της Αριστεράς πρέπει να καθορίζεται και καθορίζεται από την ανάταξη της κοινωνίας. Αυτό είναι το καθοριστικό, αυτό είναι το κρίσιμο και από αυτό θα κριθούμε όλοι μας.