Σάββατο 28 Δεκεμβρίου 2013

Χωρίς καράβι μέσα στις γιορτές Σάμος, Ικαρία και Φούρνοι

Την ασυδοσία εφοπλιστών - κυβέρνησης αναδεικνύουν τα αλλεπάλληλα κρούσματα στη συγκεκριμένη γραμμή από Πειραιά

Επιβεβαιώνονται οι καταγγελίες κατοίκων και φορέων της Σάμου, της Ικαρίας και των Φούρνων ότι τα νησιά τους θα μείνουν χωρίς καράβι για έξι μέρες μέσα στις γιορτές. Σύμφωνα με το τροποποιημένο πρόγραμμα που ανακοίνωσε η εταιρεία «ΝΕΛ», τα δρομολόγια από και προς τα παραπάνω νησιά σταματάνε από τις 3 έως τις 8 Γενάρη, παρά τις διαβεβαιώσεις από το υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας την προηγούμενη βδομάδα ότι «δεν υπάρχει καμία επίσημη ενημέρωση από την εταιρεία προς εμάς»και ότι το «πρόγραμμα των δρομολογίων θα εκτελεστεί όπως έχει αποφασιστεί».

Το εξαήμερο κενό στην ακτοπλοϊκή σύνδεση των νησιών με τον Πειραιά προκύπτει εξαιτίας της μεταφοράς και της ματαίωσης δρομολογίων λόγω των γιορτών, καθώς δεν υπάρχει δεύτερο καράβι για να αντικαταστήσει το «EUROPEAN EXPRESS» της εταιρείας «ΝΕΛ». Το συγκεκριμένο καράβι είναι το μοναδικό που εξυπηρετεί τη γραμμή Ικαρία, Φούρνοι, Σάμος και έχει κατασκευαστεί το 1974.

Οπως κατήγγειλε το Εργατικό Κέντρο Σάμου,«η απόφαση της εταιρείας δημιουργεί σοβαρά προβλήματα στους κατοίκους του νομού μας, αλλά και σε όσους θα ήθελαν να μας επισκεφθούν, καθώς δε θα έχουν τη δυνατότητα μετακίνησης χρονιάρες μέρες, σε όσους για λόγους υγείας θα πρέπει να μεταβούν στην Αθήνα ή στους φοιτητές του Πανεπιστημίου Αιγαίου που θα πρέπει να επιστρέψουν».

Τα ...καλά της «απελευθέρωσης»
Ελέω «απελευθέρωσης» των ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών (κανονισμός 3577/92 της ΕΕ), η οποία προβλήθηκε ότι θα έφερνε καλύτερες ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες και φτηνότερα εισιτήρια, ολόκληρα νησιά με χιλιάδες κατοίκους και επισκέπτες παραμένουν χωρίς καράβι για μεγάλα χρονικά διαστήματα, καθώς οι εφοπλιστές καλύπτονται νομικά να δρομολογούν και να αποδρομολογούν τα πλοία τους όποτε θέλουν, να έχουν εν πλω σαπάκια και να ναυτολογούν έναν ελάχιστο αριθμό πληρώματος.

Είναι χαρακτηριστικό ότι Ικαρία, Σάμος, Χίος, Μυτιλήνη και άλλα νησιά έχουν μόλις ένα καράβι στην κάθε γραμμή για να καλύψουν τις ανάγκες τους και αυτό είναι τύπου «ΘΕΟΦΙΛΟΣ», «ΤΑΞΙΑΡΧΗΣ», ή «EUROPEAN EXPRESS», με έτη κατασκευής 1975, 1976 και 1974, αντίστοιχα! Αντίστοιχα προβλήματα έχουν και οι Β. Κυκλάδες. Για παράδειγμα, η Σίφνος έχει μείνει με ένα καράβι, το «ΑΓ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ», με έτος κατασκευής το 1972!

Οι εφοπλιστές, πέρα από τα πανάκριβα εισιτήρια που έχουν επιβάλει, αυξάνοντας κάθε τόσο τις τιμές, βγάζουν χρήμα και από τις επιδοτήσεις για τις λεγόμενες «άγονες γραμμές». Για τη νέα δρομολογιακή περίοδο (1/11/2013 έως 31/10/2014), σύμφωνα με στοιχεία του υπουργείου Ναυτιλίας, το ποσό που έχει καθοριστεί για 25 «άγονες γραμμές» είναι στο σύνολο 416.645,90 ευρώ το δρομολόγιο! Ενας απλός υπολογισμός δείχνει ότι τα συνολικά ποσά που «ροκανίζουν» οι εφοπλιστές για τις λεγόμενες «άγονες γραμμές» ανέρχονται σε εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ.

Οδύσσεια για 722 επιβάτες
Αποκαλυπτική για την «ποιότητα» των ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών, όταν γίνονται τα δρομολόγια, είναι η ανακοίνωση της ΤΕ Ικαρίας - Φούρνων του ΚΚΕ, στην οποία σημειώνεται μεταξύ άλλων:

«Πριν από τρεις εβδομάδες το πλοίο "ΘΕΟΦΙΛΟΣ" (ετών 38) της εταιρείας "ΝΕΛ", πλοίο παροπλισμένο εδώ και περίπου ενάμιση χρόνο, έκανε ένα και μοναδικό δρομολόγιο στη γραμμή Σύρος - Ικαρία - Φούρνοι - Σάμος, που θα μείνει αξέχαστο στους επιβάτες. Το πλοίο απέπλευσε με καθυστέρηση, η τροφοδοσία καυσίμων έγινε μετά την επιβίβαση των επιβατών, η ατμόσφαιρα ήταν αποπνικτική με τις μυρωδιές των καυσίμων να πλημμυρίζουν το χώρο, οι τουαλέτες δεν λειτουργούσαν, η ταχύτητα του πλοίου ήταν μικρή, πιθανά να ταξίδευε με μια μηχανή. Επίσης επιβάτες καταγγέλλουν δυσκολία στους ελιγμούς.

Την Πέμπτη 19/12/2013, οι 722 επιβάτες του πλοίου "EUROPEAN EXPRESS" (ετών 39) πάλι της εταιρείας "ΝΕΛ", πάλι στο ίδιο δρομολόγιο, του μοναδικού πλοίου που εξυπηρετεί τη γραμμή των νησιών μας, έζησαν πάλι μια αξέχαστη ταξιδιωτική εμπειρία! Το πλοίο απέπλευσε από τη Σάμο στις τέσσερις το απόγευμα της Πέμπτης και κατέπλευσε στον Πειραιά την Παρασκευή 20/12, στις 11 το πρωί με τη μια κύρια μηχανή σε λειτουργία! Η δε εταιρεία ανακοινώνει ότι το τεχνικό πρόβλημα αποκαταστάθηκε, πριν ακόμα το πλοίο καταπλεύσει στον Πειραιά με τη μια του μηχανή!

Πέρα από την πολύωρη ταλαιπωρία, αναρωτιόμαστε αν οι καιρικές συνθήκες ήταν άσχημες, αν είχε φουρτούνα, τι θα σήμαινε το ταξίδι με μια μηχανή για την ασφάλεια των επιβατών;».
Αμεσοι στόχοι πάλης

Το ΚΚΕ καταγγέλλει ότι οι ακτοπλοϊκές εταιρείες, με τα υπέργηρα και υποσυντήρητα σαπάκια τους, «εξυπηρετούν» όποτε και όπως θέλουν τα νησιά, «καθορίζοντας ή κόβοντας δρομολόγια, αφήνοντας ακάλυπτα τα νησιά μας, με πανάκριβο εισιτήριο, επιβάλλοντας "μαύρη εργασία", τρομοκρατία, τριτοκοσμικές εργασιακές συνθήκες, σε βάρος των δικαιωμάτων των ναυτεργατών, και "κουρελιάζουν" κάθε άρθρο και από αυτούς τους υποτυπώδεις, εντελώς ανεπαρκείς κανόνες για την ασφάλεια της ανθρώπινης ζωής στη θάλασσα».

Το ΚΚΕ απαιτεί από την κυβέρνηση «να εξασφαλίσει με επάρκεια και με φθηνό εισιτήριο τις ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες». Καλεί το λαό να παλέψει μεταξύ άλλων για:
Απρόσκοπτη, τακτική, καθημερινή σύνδεση των νησιών μας, χειμώνα - καλοκαίρι, με την ηπειρωτική Ελλάδα και μεταξύ τους, με δρομολόγηση σύγχρονων και ασφαλών πλοίων με φτηνά εισιτήρια (να μειωθούν τώρα κατά 50%) και με εξασφάλιση της δουλειάς και των δικαιωμάτων των ναυτεργατών.
Να καταργηθεί ο κανονισμός 3577/92, ο νόμος Παπουτσή 2932/2001, καθώς και όλοι οι μετέπειτα νόμοι που απελευθερώνουν τις ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες και καταργούν το καμποτάζ.

«Παλεύουμε για την εφαρμογή μιας άλλης πολιτικής που δεν θα υπηρετεί το εφοπλιστικό κέρδος, αλλά θα ικανοποιεί τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες και όπου οι θαλάσσιες μεταφορές θα αποτελούν κοινωνικό αγαθό, στα πλαίσια ενός αποκλειστικά δημόσιου ενιαίου φορέα συγκοινωνιών, με κεντρικό σχεδιασμό και με εργατικό και λαϊκό έλεγχο για γρήγορη, ασφαλή και φτηνή μετακίνηση ανθρώπων και εμπορευμάτων», καταλήγει η ανακοίνωση.

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΜΠΟΡΙΚΗΣ ΝΑΥΤΙΛΙΑΣ
Παιχνίδι εντυπώσεων με τις τιμές των εισιτηρίων

Παιχνίδι εντυπώσεων για τον αποπροσανατολισμό επιβατών και ναυτεργατών στήνουν εφοπλιστές και κυβέρνηση, με αφορμή την απόρριψη από το Συμβούλιο της Επικρατείας της προσφυγής δύο ναυτιλιακών εταιρειών, που απαιτούσαν να ακυρωθούν ως «παράνομες και αντίθετες με την ευρωπαϊκή νομοθεσία» οι αποφάσεις του υπουργού Ναυτιλίας, με τις οποίες καθορίζονται το πλαφόν στις τιμές των ακτοπλοϊκών εισιτηρίων της οικονομικής θέσης και τα ωράρια των δρομολογίων.

Το ΣτΕ στο σκεπτικό του επικαλείται το «δημόσιο συμφέρον» και σημειώνει για τον καθορισμό των ναύλων ότι μπορεί να προσδιορίζονται από τον υπουργό Ναυτιλίας χωρίς να δημιουργούνται διακρίσεις μεταξύ των πλοιοκτητών. Επιπλέον, έκρινε ότι οι αποφάσεις του υπουργού είναι σύμφωνες με τις «συνταγματικές αρχές» της αναλογικότητας και της ευρωπαϊκής νομοθεσίας.

Η απόφαση του ΣτΕ αξιοποιείται από την κυβέρνηση και ορισμένα Μέσα για να εμφανιστούν ο υπουργός και το δικαστήριο ως υπερασπιστές του «δημοσίου συμφέροντος», απέναντι στα συμφέροντα των εφοπλιστών. Κι αυτό όταν ο ίδιος ο υπουργός καθορίζει κάθε φορά το πλαφόν (ανώτατη τιμή) ανάλογα με τα συμφέροντα των εφοπλιστών, με τελευταία την αύξηση κατά 0,8% μόλις τον περασμένο Ιούλη (23/7), την τρίτη που έγινε σε διάστημα ενός χρόνου.

Μετά την αύξηση αυτή, το εισιτήριο - για παράδειγμα - από Πειραιά για Ικαρία καθορίστηκε από τα 29 στα 33 ευρώ. Ενώ τώρα, χωρίς υπουργική απόφαση, η πλοιοκτήτρια εταιρεία προχώρησε σε νέα αύξηση, με αποτέλεσμα το εισιτήριο της οικονομικής θέσης για Ικαρία να κοστίζει, αυτή τη στιγμή, μέσα στη χειμερινή περίοδο, 36 ευρώ! Πρόκειται για αύξηση, μέσα σε περίπου 7 μήνες, κατά 24,13%! Αντίστοιχα είναι τα στοιχεία για τη Σάμο, όπου το εισιτήριο της οικονομικής θέσης από 35 ευρώ εκτινάχτηκε στα 39, για τη Σύρο και πάει λέγοντας.

Η πρόκληση δεν σταματάει εδώ, καθώς το υπουργείο Ναυτιλίας ικανοποίησε μία ακόμα βασική αξίωση των εφοπλιστών και κατάργησε από 1η Νοέμβρη την έκπτωση κατά 50% στην τιμή των εισιτηρίων για τους συνταξιούχους ναυτεργάτες και τις συζύγους τους! Μάλιστα, καταγγέλλουν συνταξιούχοι ναυτεργάτες, όσοι είχαν κάνει κράτηση εισιτηρίων πριν την κατάργηση της έκπτωσης, όταν πήγαν μετά την 1η Νοέμβρη να παραλάβουν το εισιτήριό τους, τους ανάγκαζαν από το πρακτορείο να πληρώσουν τη διαφορά!

http://www.rizospastis.gr

Ο ΝΑ.Ο.Καρλοβάσου και η Χριστουγεννιάτικη Εκδήλωσή του




Στις εγκαταστάσεις του στο Λιμάνι Καρλοβάσου την Πέμπτη 26 Δεκεμβρίου διοργάνωσε με μεγάλη επιτυχία την καθιερωμένη χριστουγεννιάτικη εκδήλωσή του για τα παιδιά, ο Ναυταθλητικός Όμιλος Καρλοβάσου (ΝΑ.Ο.Κ)

Φωτο: Facebook του Ναυταθλητικού Ομίλου Καρλοβάσου

Καταδικάζετε τη μίζα, απ’ όπου και αν προέρχεται;

Του Σ. Κούλογλου


Περίμενα μέχρι αργά χθες βράδυ, κάποια ανακοίνωση θα έβγαζαν. Εδώ προχθές το ΠΑΣΟΚ είχε καταγγείλει μέχρι και την «φραστική επίθεση» που δέχθηκε η Αλ Σαλέχ από βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ μετά από τηλεοπτική εκπομπή. 

Ο λαλίστατος κυβερνητικός εκπρόσωπος ή η ΝΔ, που πάλι τις προάλλες είχε εκδώσει δριμεία ανακοίνωση επειδή ο Τσίπρας τραγούδησε το «παντιέρα ρόσα»; Για την απολογία Κάντα και τις συγκλονιστικές αποκαλύψεις που περιέχει, κάτι δεν θα έλεγαν; 

Τσιμουδιά. Τελευταίες ανακοινώσεις του ΠΑΣΟΚ: «Ο Πρόεδρος (το Π με κεφαλαίο στο πρωτότυπο-ΣΣ) Ευάγγελος Βενιζέλος, για τη γιορτή των Χριστουγέννων, έκανε την ακόλουθη δήλωση». «Από το Γραφείο Τύπου, με αφορμή την εμπρηστική επίθεση στα γραφεία του ΠΑΣΟΚ στη Ρόδο, εκδόθηκε η ακόλουθη ανακοίνωση». Από το Γραφείο Τύπου της Νέας Δημοκρατίας, εκδόθηκε η ακόλουθη ανακοίνωση: «Με απόφαση που πήρε η Κεντρική Επιτροπή Δεοντολογίας , διαγράφεται από τα μητρώα μελών του Κόμματος για αντιδεοντολογική (sic) συμπεριφορά, ο κ. Χάρης Τομπούλογλου»... «Με απόφαση που πήρε, χθες, η Κεντρική Επιτροπή Δεοντολογίας, διαγράφεται από τα μητρώα μελών του Κόμματος για αντιδεοντολογική συμπεριφορά, ο κ. Μιχάλης Λιάπης, σύμφωνα με όσα προβλέπει το Καταστατικό του Κόμματος». ‘Αραγε το Καταστατικό του κόμματος δεν προβλέπει τίποτα για τις μίζες; ....

Γιατί η κατάθεση Κάντα αποκαλύπτει με παταγώδη τρόπο την διακομματική συναίνεση ΠΑΣΟΚ-ΝΔ στην καταλήστευση των δημοσίων οικονομικών της χώρας, τις τελευταίες δεκαετίες. Πρώην πρωθυπουργός και αρχηγός της ΝΔ, υπουργοί και των δύο κομμάτων εμφανίζονται να υποστηρίζουν συγκεκριμένα οπλικά συστήματα, ενώ το ύψος της μίζας πρέπει να ξεπερνάει κάθε φαντασία: όταν ο πρώην αναπληρωτής διευθυντής Εξοπλισμών παραδέχεται ότι έλαβε για τον εαυτό του γύρω στα 10 εκατομμύρια ευρώ, καταλαβαίνει κανείς τι πήραν οι πιο πάνω.

Το δηλώνει αφοπλιστικά ο ίδιος ο Κάντας, μιλώντας για ένα μόνο δωράκι: «Όταν δόθηκαν 600.000 ευρώ σε εμένα, ο οποίος έφυγα πριν την υπογραφή και την υλοποίηση της σύμβασης, με βάση τον κοινό νου θεωρώ απίθανο να μην πήραν παράνομες προμήθειες οι από πάνω μου που αναφέρατε και θεωρώ βέβαιο ότι τα ποσά θα είναι μεγαλύτερα από τα δικά μου».. Οι εταιρίες όπλων δεν ήταν τόσο ανοιχτοχέρες χωρίς λόγο: για να γίνονται δωροδοκίες τέτοιου ύψους, καταλαβαίνει κανείς ότι οι αγορές είχαν υπερτιμολογηθεί. Προφανώς, αντί να διαπραγματεύονται τις καλύτερες τιμές για τη χώρα, οι αρμόδιοι κρατικοί και κυβερνητικοί παράγοντες ανέβαζαν μόνοι τους τις τιμές για να καρπώνονται περισσότερο, αφού σύμφωνα με τον Κάντα τα δωράκια έβγαιναν με ποσοστό επί της τελικής συμφωνίας. Πρόκειται για απολογία-πολιτικό σεισμό. 

Ανάλογες αποκαλύψεις διέλυσαν το Χριστιανοδημοκρατικό και το Σοσιαλιστικό Κόμμα στην Ιταλία και το ίδιο θα έπρεπε να είχε γίνει και στην Ελλάδα, αν τα δύο κόμματα που κυβέρνησαν δεν την λογάριαζαν για μπανανία, με κάφρους ιθαγενείς για κατοίκους. 

Το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ θα έπρεπε να διαλυθούν και από τα συντρίμμια τους να δημιουργηθούν νέοι πολιτικοί σχηματισμοί, αντί οι 58 της Κεντροαριστεράς να καταχειροκροτούν τον Κ. Σημίτη, όταν στην διάρκεια της δικής του πρωθυπουργίας έγιναν τα πιο μεγάλα πάρτι.

Από μια άποψη, είναι κατανοητή η σιωπή- γιατί τι να πεις για όλα αυτά- αλλά το ερώτημα παραμένει: καταδικάζετε τη μίζα, απ’ όπου και αν προέρχεται;

tvxs.gr

Οι Αλυκές της Σάμου έχουν επισκέψεις!


Τα φλαμίνγκο, οι αετογερακίνες, οι πάπιες και τα άλλα πολύχρωμα αποδημητικά πτηνά έχουν και φέτος τις μέρες αυτές στη Σάμο την τιμητική τους!


Συνηθίζουν να βρίσκουν καταφύγιο στις Αλυκές του νησιού, να κλέβουν το βλέμμα με τις θεαματικές πτήσεις τους πάνω από τα ήρεμα νερά.

Ο Νίκος Χατζηιακώβου που τα φωτογράφισε μας "απογειώνει" μαζί τους!

http://my-samos.blogspot.gr/

Λιμενικός κατηγορείται για σεξουαλική παρενόχληση συναδέλφου του!


Με εντολή του Υπουργού Ναυτιλίας & Αιγαίου, Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη και σχετικής απόφασης του Αρχηγού του Λ.Σ. - ΕΛ.ΑΚΤ., Αντιναυάρχου Λ.Σ. Δημήτριου Μπαντιά, τέθηκε άμεσα σε διαθεσιμότητα Αξιωματικός του Λιμενικού Σώματος, που φέρεται να εμπλέκεται σε περιστατικό παρενόχλησης συναδέλφου του, με χρήση σωματικής βίας.


Ο κ. Βαρβιτσιώτης, επιπρόσθετα, ζήτησε τη διενέργεια Ένορκης Διοικητικής Εξέτασης (ΕΔΕ), προκειμένου να διαλευκανθούν πλήρως όλες οι πτυχές του περιστατικού.

Σημειώνεται ότι, βραδινές ώρες της Πέμπτης 26.12.13, γυναίκα βαθμοφόρος του Λ.Σ. - ΕΛ.ΑΚΤ., η οποία υπηρετεί στο Λιμεναρχείο Ρεθύμνου, κατήγγειλε στην Υπηρεσία της ότι την 25-12-2013, κατά τη διάρκεια διατεταγμένης υπηρεσίας, δέχθηκε σεξουαλική παρενόχληση με τη χρήση σωματικής βίας από συνάδελφό της, βαθμοφόρο του Λ.Σ. - ΕΛ.ΑΚΤ., εντός του Λιμενικού Καταστήματος.

Για το εν λόγω συμβάν, ήδη διενεργείται προανάκριση από το Λιμεναρχείο Ρεθύμνου, ενώ, παράλληλα, ενημερώθηκε και ο Εισαγγελέας Ναυτοδικείου Χανίων.
epoli.gr

«Η Ελλάδα οδεύει προς την εργασιακή πειθαρχία του Μεσοπολέμου…»


Ο Δρ. Θεόδωρος A. Κουτρούκης (οικονομολόγος της εργασίας, διδάσκων στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου) μιλά στη Μαργαρίτα Ικαρίου για τις τρέχουσες εργασιακές, οικονομικές, κοινωνικές και πολιτικές εξελίξεις.

Έχετε δηλώσει στο πρόσφατο παρελθόν πως «οδεύουμε προς μια Γερμανική Ευρώπη». Τι μπορεί να σημαίνει αυτό, εκτός των άλλων, για την οικονομία της χώρας μας, τη σταθερότητα και κυρίως τη διαβίωση του απλού πολίτη σε άξονα 5ετίας;

Η οικονομική κρίση βρήκε την Ευρωπαϊκή Ένωση σε μεγάλο βαθμό απροετοίμαστη, καθώς δεν είχε καν προλάβει να αφομοιώσει πλήρως την ένταξη δέκα νέων μελών το 2004 και άλλων δύο το 2007. Στις νέες συνθήκες που συνοδεύτηκαν από την αστοχία πολλών χωρών του Νότου -αλλά όχι μόνο αυτών- στη διαχείριση του εθνικού δημόσιου χρέους, ήταν αναμενόμενο το «μαχαίρι και το πεπόνι» της κοινοτικής αλληλεγγύης να το κρατούν εκείνοι που μπορούσαν να δανείσουν τις χώρες, που έβλεπαν τις αγορές να τους κλείνουν την πόρτα κατάμουτρα. 

Οι δυνητικοί δανειστές εντός της Ε.Ε. ήταν κυρίως η Γερμανία και μερικές άλλες χώρες με ακμάζουσα οικονομία. Η κοινοτική αλληλεγγύη εκφράστηκε και πάλι (αν και μερικώς, γιατί συνέβαλε και το ΔΝΤ), ωστόσο αυτή τη φορά συνοδεύτηκε από μετρήσιμες δεσμεύσεις των βοηθούμενων χωρών να εξυγιάνουν τα δημόσια οικονομικά τους σε περιορισμένο χρόνο. Η Γερμανία βρέθηκε εκ των πραγμάτων στην οικονομική ηγεσία της Ευρώπης σε μια κρίσιμη στιγμή και δεν είμαι σίγουρος πως ήταν έτοιμη να διαχειριστεί την κατάσταση με ευρωπαϊκές και όχι πρωσικές συνταγές. Σε κάθε περίπτωση η ύφεση οδήγησε τους πληττόμενους λαούς να θεωρήσουν τη γερμανική κυβέρνηση εν πολλοίς υπεύθυνη για την οιονεί τιμωρητική επιβολή μέτρων δημοσιονομικής πειθαρχίας και εισοδηματικής λιτότητας. 

Το χειρότερο παράγωγο αυτής της εξέλιξης είναι πως η Ευρώπη έχει αρχίσει να γίνεται ολοένα και λιγότερο δημοφιλής και πως οι λαοί της δεν έχουν τη διάθεση να αγωνιστούν για την ευρωπαϊκή ιδέα. Η Ευρωπαϊκή Ένωση προσλαμβάνεται πλέον ως ένας μηχανισμός επιβολής περιοριστικών πολιτικών, αύξησης της ανεργίας κι επίτασης του κοινωνικού αποκλεισμού. Η Ε.Ε. των 28 προβληματίζεται έντονα για τον προσανατολισμό της κι αν δεν προχωρήσει σε δραστικές μεταρρυθμίσεις απειλείται με αποδιάρθρωση. 

Σε αυτές τις συνθήκες η Ελλάδα πρέπει αφενός να προετοιμάζεται για να αξιοποιήσει με βέλτιστο τρόπο τη συμμετοχή της στην Ε.Ε. κι αφετέρου να ετοιμάσει ένα plan B για την περίπτωση που το ευρωπαϊκό οικοδόμημα εμφανίσει μη αναστρέψιμες ρωγμές. Ελπίζω πως οι ηγεσίες -πολιτικές και οικονομικές- θα πράξουν τα δέοντα σε αυτή την κατεύθυνση, βελτιώνοντας την καθημερινότητα των πολιτών.

Είστε, εκτός των άλλων, Διαιτητής συλλογικών διαπραγματεύσεων. Σήμερα, που κατά γενική ομολογία, ζούμε σε έναν νέο «εργασιακό Μεσαίωνα» πως αισθάνεστε να βλέπετε το έργο σας να μην μπορεί πλέον να προστατεύσει τους εργαζομένους;



Το ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο ευημερίας κι εργασιακών δικαιωμάτων που μοιράστηκε η χώρα μας τα τελευταία τριάντα χρόνια με άλλους λαούς της Γηραιάς Ηπείρου έχει προ πολλού αρχίζει να ξεθωριάζει κυρίως ελέω της ταχύρρυθμης επέλασης της παγκοσμιοποίησης από τις αρχές του 21ου αιώνα. Οι εξωτερικές πιέσεις των εκτός Ε.Ε. χωρών για μείωση του κόστους παραγωγής είναι πλέον ασφυκτικές και η Ε.Ε. δε διαθέτει πλέον την «πολυτέλεια» να απολαμβάνει ένα υψηλό επίπεδο μοναδιαίου μισθολογικού κόστους.

Επιπλέον οι ασκούμενες πολιτικές για την αποτελεσματική διαχείριση του μεγάλου δημόσιου χρέους στη χώρα μας οδηγούν σε γοργή εξάρθρωση του συστήματος κοινωνικής προστασίας, την ανεξέλεγκτη ευελιξία της αγοράς εργασίας, τη δραστική συμπίεση των εργασιακών δικαιωμάτων, την αποδόμηση του συστήματος κοινωνικής εταιρικότητας, την δραστική απίσχνανση του συστήματος συλλογικών διαπραγματεύσεων και την εφιαλτική απαξίωση του εργατικού δικαίου, ως αμυντικού μηχανισμού της μισθωτής εργασίας. Αναφορικά με το ρόλο μου ως διαιτητή στις συλλογικές διαπραγματεύσεις, θα σας πω τούτο: ο Οργανισμός Μεσολάβησης και Διαιτησίας ήταν και είναι ένα νοσοκομείο εργασιακών διαφορών που μπορούσε να παράγει χρήσιμο κοινωνικό έργο, όσο η Πολιτεία και οι κοινωνικοί εταίροι παρείχαν τα μέσα για να το πράξει. Από τη στιγμή που με αλλεπάλληλες νομοθετικές πρωτοβουλίες απογυμνώθηκε από το μεγαλύτερο μέρος των αρμοδιοτήτων του, οι δυνατότητες παρέμβασης που έχει είναι δραστικά περιορισμένες. Δυστυχώς ο συρρικνωμένος ρόλος των μεσολαβητών και διαιτητών δε σημαίνει ότι οι εργασιακές διαφορές επιλύθηκαν. Απλά η αγορά αφέθηκε να τις διευθετήσει μόνη της με το δίκαιο του ισχυρότερου. Κατά κάποιο τρόπο στις εργασιακές σχέσεις βιώνουμε πλέον το σκηνικό του φιλμ «Η Απίστευτη Ιστορία του Μπέντζαμιν Μπάτον»: ο χρόνος κυλά αμείλικτα προς τα πίσω, προς τα πρότυπα εργασιακής πειθαρχίας του Μεσοπολέμου.

Ποιο είναι για σας, το χειρότερο σενάριο, για την οικονομία της χώρας μας και κατ’ επέκταση για τη συνεχιζόμενη οικονομική ύφεση; Υπάρχει success story-κι αν ναι, από πότε αυτό θα γίνει αντιληπτό από τον Έλληνα στην καθημερινότητά του;



Την τελευταία πενταετία οι ελληνικές κυβερνήσεις κλήθηκαν να διαχειριστούν την αδυσώπητη αντίφαση ανάμεσα στην περιορισμένη ικανότητα υλοποίησης των συμφωνηθέντων μέτρων πολιτικής -λόγω της λαϊκής αντίδρασης- και τις απαιτήσεις της Ε.Ε. και του ΔΝΤ για να τηρηθούν τα Μνημόνια και η δανειακή σύμβαση. 

Το άσχημο σενάριο -βραχυπρόθεσμα- θα ήταν να μην επιτευχθεί η βραδύρυθμη -έστω- ανασυγκρότηση της ελληνικής οικονομίας εντός της ΟΝE και να οδηγηθούμε σε μια άτακτη οπισθοδρόμηση και στην έξοδο από την Ευρωζώνη και ίσως από την Ε.Ε. 

Το ακόμη χειρότερο σενάριο θα ήταν να εγκαταλειφθεί η ευρωπαϊκή ενοποίηση και η χώρα μας να βρεθεί μόνη, έξω από μια συμμαχία χωρών στον ανελέητο στίβο της οικονομικής παγκοσμιοποίησης. Οσο για το λεγόμενο success story, αν με αυτό εννοούμε την επιστροφή της χώρας σε τροχιά μιας κάποιας αύξησης του ΑΕΠ μετά από αρκετά χρόνια ύφεσης, αυτή η εξέλιξη μάλλον θα συμβεί την επόμενη ή την μεθεπόμενη χρονιά. Αν, όμως, εννοούμε την επιστροφή στο προ της κρίσης βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων, νομίζω πως κάτι τέτοιο θα χρειαστεί πολλά χρόνια για να επιτευχθεί. Σε κάθε περίπτωση η Ελλάδα του 2020, λίγο θα θυμίζει την Ελλάδα του 2010.

Η τέχνη διώκεται χάριν της μορφώσεως, ή η μόρφωση καταδιώκεται άτεχνα από τεχνοκράτες: Τι από τα δύο συνέβη, κατά τη γνώμη σας στην περίπτωση του Πρύτανη Πελεγρίνη;

Δε θα ήθελα να κρίνω πρόσωπα. Επειδή όμως φαντάζομαι πως αναφέρεστε στην ενασχόληση του Πρύτανη του Πανεπιστημίου Αθηνών με το θέατρο, θα μου επιτρέψετε να πω ότι ο κάθε πρύτανης εκλέγεται για να διοικήσει ένα ΑΕΙ σε συνεργασία με τα άλλα θεσμικά όργανα της ακαδημαϊκής κοινότητας και ασφαλώς υπόκειται σε δημόσια λογοδοσία και νομικό έλεγχο για το πόσο αποτελεσματικά και σύννομα επιτελεί το έργο του. 

Από εκεί και πέρα, το αν στον ελεύθερο χρόνο του παίζει στο θέατρο, παρακολουθεί αγώνες ποδοσφαίρου ή μαγειρεύει γιουβαρλάκια σε τηλεοπτικό κανάλι είναι προσωπικό του θέμα και δεν αφορά σε κανέναν από εμάς. Επιτρέψτε μου επίσης να υπενθυμίσω ότι ο Πρύτανης εκπροσωπεί το Πανεπιστήμιο ως συλλογική οντότητα, ενώ τα συμφέροντα των επιμέρους μελών της ακαδημαϊκής κοινότητας εκπροσωπούνται από τους οικείους συλλόγους: τους φοιτητικούς για τους φοιτητές και τα εργατικά σωματεία για τους μισθωτούς στο αντίστοιχο ΑΕΙ. Στις δημόσιες συζητήσεις συχνά ξεχνούμε αυτά τα αυτονόητα που έχουν τη σημασία τους.

Ένα «θέατρο του παραλόγου» βιώνουν τους τελευταίους μήνες οι φοιτητές. Δεδομένου ότι είστε επίκουρος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου, ποιοι πιστεύετε ότι ευθύνονται για την κατάσταση και πως αυτή, θα μπορούσε ίσως να έχει αποφευχθεί ή επιλυθεί;


Το Πανεπιστήμιο βιώνει τις συνέπειες της ολόπλευρης κρίσης που κλονίζει συθέμελα την ελληνική κοινωνία μετά τα 2008. Για τη σημερινή κατάσταση ευθύνονται τόσο οι εξωτερικοί παράγοντες που πυροδότησαν την κρίση, όσο και οι εσωτερικοί παράγοντες του χώρου της παιδείας. Για λόγους που θα χρειαζόμουν πολλές ώρες για να αναπτύξω η ανώτατη εκπαίδευση δεν αντιμετώπισε έγκαιρα τις χρόνιες κακοδαιμονίες της, με συνέπεια όταν ενέσκηψε η κρίση να βρεθεί σε μεγάλο βαθμό ανοχύρωτη. Σε κάθε περίπτωση το «τι έφταιξε» θα πρέπει να το αναζητήσει ο ιστορικός ερευνητής του μέλλοντος. Αλλά στο ερώτημα «τι πρέπει να κάνουμε» από εδώ και πέρα νομίζω πως οφείλουμε να απαντήσουμε με τη συνεργασία όλων των συντελεστών του Πανεπιστημίου αλλά και των αρχών που εποπτεύουν τη λειτουργία του. 

Θα πρέπει, λοιπόν, όλοι μαζί να παραμερίσουν της προσωπικές και κομματικές σκοπιμότητες, προκειμένου τα Πανεπιστήμια να μην είναι απλώς «ανοικτά» αλλά και να λειτουργούν σε υψηλό επίπεδο επιτελώντας την αποστολή που τους ανέθεσε ο ελληνικάς λαός. Δυστυχώς η προηγουμένη εμπειρία δείχνει ότι κάθε φορά που στα Πανεπιστήμια εκτυλίσσεται μια κινητοποίηση, τα φώτα της δημοσιότητας στρέφονται στην επιφάνεια του προβλήματος π.χ. στο αν θα «χαθεί» το εξάμηνο των σπουδών για τους φοιτητές. Χωρίς να παραγνωρίζω τη σημασία που έχει η απρόσκοπτη λειτουργία των ΑΕΙ και ΤΕΙ για τις ελληνικές οικογένειες, που αναλώνουν από το υστέρημα τους για να προσφέρουν στα παιδιά τους, θαρρώ πως αξίζει τον κόπο να ξεκινήσει μια δημόσια συζήτηση για το πως και με ποιες δυσκολίες λειτουργούν τα Πανεπιστήμια και πως αποτιμάται η ποιότητα σπουδών που προσφέρουν…

-Λέγεται, ολοένα και περισσότερο, τον τελευταίο καιρό πως «εξέλειπαν οι μεγάλες προσωπικότητες» είτε από την πολιτική, είτε από το χώρο των πνευματικών ανθρώπων. Είναι αυτή μια συλλήβδην απαξίωση και των δύο κατηγοριών ή έχει μια βάση;

Ένας μεγάλος στοχαστής είχε πει ότι «κανένας δεν είναι καλύτερος από την εποχή του». Ο σταδιακός περιορισμός της εθνικής ισχύος και η μετατροπή του κόσμου σε ένα παγκόσμιο χωριό έχει αλλάξει συλλήβδην την ισορροπία ανάμεσα στην πολιτική και την οικονομική εξουσία. Στο γήπεδο της παγκοσμιοποίησης μοναδικοί ουσιαστικά παίκτες είναι το διεθνές χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο και οι παγκόσμιες εταιρίες και σ’ αυτές τις συνθήκες το βεληνεκές των εθνικά ιστάμενων πολιτικών ηγετών φθίνει συνεχώς. Όσο υπάρχει αυτή η αντίφαση ανάμεσα στην πανίσχυρη παγκοσμιοποιημένη οικονομική εξουσία και τα ανίσχυρα εθνικά κέντρα πολιτικής εξουσίας (που ας σημειωθεί αντιμάχονται το ένα το άλλο) δε νομίζω πως εύκολα θα ξαναδούμε ηγέτες διεθνούς ακτινοβολίας. 

Αν το διεθνές κεφάλαιο, χρειαζόταν τους εθνικούς ηγέτες για να προωθεί τις παγκόσμιες οικονομικές επιδιώξεις του -όπως θα έλεγε η μαρξιστική ανάλυση- μετά την επιτυχή επέλαση της παγκοσμιοποίησης, απλά δεν τους χρειάζεται πια. Οσο για τους πνευματικούς ηγέτες, σε μια εποχή που η ύλη και ο καταναλωτισμός βρίσκονται σε πρώτη ζήτηση και τα πνευματικά αγαθά απαξιώνονται, έχουν απωλέσει σε μεγάλο βαθμό την δύναμη επιρροής τους. Κάποτε ο ακαδημαϊκός και εγνωσμένης φήμης οικονομολόγος Άγγελος Αγγελόπουλος είχε πει -εν τη ρύμη της ταπεινοφροσύνης του- ότι οι ποιητές είναι οι σοφοί του κόσμου. Πόσο εισακούονται όμως σήμερα οι ποιητές;

Είναι υπεύθυνος και υπόλογος ο συνδικαλισμός για το ότι απεμπολήσαμε εργασιακά μας δικαιώματα εν μια νυκτί και χιλιάδες άνθρωποι βιώνουν την ανεργία, την υποαπασχόληση, τη μαύρη εργασία, τη διαθεσιμότητα; Οδηγηθήκαμε στην κρίση μέσω συγκεκριμένων πρακτικών;\


Ο εργατικός συνδικαλισμός μετά την μεταπολίτευση στρεβλώθηκε από δομικές κακοδαιμονίες: ήταν κρατικοδίαιτος και κομματικά εξαρτημένος, ευνόησε τους insiders της αγοράς εργασίας σε βάρος των outsiders, πίεσε το πολιτικό σύστημα για προώθηση στενών συντεχνιακών και «ηλικιακών» συμφερόντων, χρησιμοποιήθηκε για την προώθηση άνομων ατομικών επιδιώξεων και αθέμιτων πολιτικών φιλοδοξιών.

Όμως, ακόμη κι αν σήμερα τα συνδικάτα φαίνονται αναποτελεσματικά κι ελάχιστα γοητευτικά, δεν παύουν να είναι ο μοναδικός αμυντικός μηχανισμός που διαθέτουν οι μισθωτοί μέσα στο «ολοκαύτωμα» της αγοράς εργασίας. Τα συνδικάτα επινοήθηκαν γιατί ο μεμονωμένος εργαζόμενος διαθέτει πολύ μικρή διαπραγματευτική ισχύ για να επηρεάσει τις αποφάσεις που σχετίζονται με την εργασία του. Ακόμη κι αν μπορούν να καταλογιστούν πολλά σε πρόσωπα και καταστάσεις που παρεισέφρησαν στη δράση του συνδικαλιστικού κινήματος, το κρίσιμο ερώτημα είναι πώς θα διαμορφωθεί το σκηνικό στην αγορά εργασίας χωρίς έναν μηχανισμό προώθησης των συμφερόντων των εργαζομένων.

Σήμερα, η χώρα έχει περισσότερο από άλλοτε την ανάγκη ενός ισχυρού εργατικού συνδικαλισμού, που δε θα επαναλάβει τα λάθη του παρελθόντος και θα μπορεί να συμμετέχει ως αξιόπιστος συνομιλητής στις εθνικές και τις ευρωπαϊκές διαδικασίες κοινωνικού διαλόγου, όπως συμβαίνει σε ολόκληρη την Ε.Ε.

Μια κοινωνική αντίδραση με πρωτεργάτη ένα ισχυρό κίνημα πολιτών ή μια συμμαχία δυνάμεων θα μπορούσε, κατά τη γνώμη σας, να ανατρέψει τις πολιτικές βυθίσματος της χώρας σε ένα ολοένα και πιο βαθύ μνημόνιο;


Η κοινωνική ιστορία δείχνει πως η λαϊκή πίεση για ανατροπή του status quo μπορεί να φέρει αποτελέσματα. Ωστόσο, οι κοινωνικές αντιδράσεις συνήθως εκδηλώνονται με τρόπο αποσπασματικό και ανοργάνωτο. Οι καιροί έχουν αλλάξει. Μετά από μια τουλάχιστον εικοσαετία κλιμάκωσης του ατομικισμού ως κύριας οδού για την επίλυση των προβλημάτων των πολιτών και τα παρελκόμενα φαινόμενα (ρουσφέτι, γρηγορόσημο, φακελάκι κ.α.) είναι πολύ δύσκολο να αναγνωριστούν η αξία και οι δυνατότητες των κοινωνικών αγώνων.

Επιπλέον, νομίζω πως η καλύτερη διασύνδεση των εγχώριων οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών (συνδικάτα, οικολογικές κινήσεις, καταναλωτικό κίνημα, κοινωνικές οργανώσεις ειδικού σκοπού κ.λπ.) με τις ανάλογες οργανώσεις σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες θα αυξήσει την προστιθέμενη αξία και την αποτελεσματικότητα των κοινωνικών αγώνων. Παρά τη διόγκωση του ευρωσκεπτικισμού, η ευρωπαϊκή συνεργασία της κοινωνίας των πολιτών ακόμη και σε θέματα χαμηλής πολιτικής μπορεί να δώσει αποτελεσματικές απαντήσεις στα κοινωνικά αδιέξοδα της ύφεσης. Πιστεύω πως αν υπάρχει ελπίδα για επαναφορά της χώρας μας σε τροχιά ευημερίας στην μεσο-μακροπρόθεσμη περίοδο, αυτή η τροχιά μπορεί να διαγραφεί μόνο στον ευρωπαϊκό γαλαξία.

Ο φασισμός, στην όποια του μορφή, λένε πολλοί πως ενυπάρχει στο σύγχρονο άνθρωπο και εκδηλώνεται σε περιόδους κρίσης. Υπάρχει λανθάνον φασισμός στην Ελλάδα; Είναι επικινδυνότερος του εμφανούς; Εγκυμονεί κινδύνους για τη δημοκρατία;


Η βαθιά οικονομική ύφεση έχει οξύνει πάρα πολύ τις ακραίες προσεγγίσεις της πολιτικής ζωής αλλά και την επικράτηση απόψεων που επιχειρούν να μειώσουν την αξία της δημοκρατίας και του κοινοβουλευτισμού. Αυτές οι προσεγγίσεις στρέφονται - όχι πάντοτε άδικα- εναντίον των διεφθαρμένων πολιτικών και καλλιεργούν μια μυθολογία για την έλευση κάποιων αδέκαστων ηγετών, που θα έρθουν σαν τον μαρμαρωμένο βασιλιά να σώσουν την χώρα.

Η ιστορία έχει δείξει ότι θα πρέπει να προσέχουμε τους σωτήρες, γιατί συνήθως οι πρώτες τους κινήσεις στοχεύουν στον παραμερισμό αν όχι την εξολόθρευση οποιουδήποτε θα μπορούσε να μας σώσει από εκείνους. Και επίδοξους σωτήρες στη χώρα μας έχουμε -φευ- αρκετούς.

Οι σύγχρονες δημοκρατίες θεμελιώθηκαν - στην δυνατότητα ελεύθερης ανταλλαγής ιδεών και απόψεων και στη δυνατότητα της μειοψηφίας να γίνει ανεμπόδιστα πλειοψηφία. Οτιδήποτε παραβαίνει αυτή την αρχή δεν χωράει στη δημοκρατία. Ας είμαστε, λοιπόν, προσεκτικοί γιατί ο φασισμός δεν κομίζει λύσεις, μόνο γιγαντώνει τα κοινωνικά προβλήματα. Οσο για τη δημοκρατία, παρά τις μύριες αδυναμίες της παραμένει το καλύτερο πολίτευμα, που έχει επινοήσει η ανθρωπότητα. Οφείλουμε να την προστατέψουμε ως κόρην οφθαλμού.

Πως ένας άνθρωπος που μπορεί με ορθολογιστικό τρόπο να διερευνά και να διδάσκει Οικονομία της Εργασίας μπορεί ταυτόχρονα να γράφει κείμενα εξαίρετης λογοτεχνικής χροιάς όπως «το curriculum vitae μιας βιβλιοθήκης» και «τα παραμύθια που δεν είχαν βασιλοπούλες»; Συνδέονται αυτοί οι δύο κόσμοι μέσα σας ή σας διχάζουν;


Θαρρώ πως όλοι μας έχουμε μέσα μας κρυμμένες πολλές και διαφορετικές ιδιότητες. Σκοπός ενός επιστημονικού κείμενου είναι να προαγάγει την οικουμενική γνώση, να βελτιώσει την τεχνική αντίληψη για την περιρρέουσα πραγματικότητα και να βοηθήσει τον άνθρωπο να αντιληφθεί τις δυνατότητες του. Αντίθετα, ένα λογοτεχνικό κείμενο θαρρώ πως συνδράμει την ανάγκη του ανθρώπου να ανακαλύψει την ομορφιά του κόσμου και να ανακαλύψει τις βαθύτερες αδυναμίες του. Δεν ισχυρίζομαι, φυσικά, ότι γράφω λογοτεχνικά κείμενα. Απλά αποτυπώνω μερικές σκέψεις και συναισθήματα, που μάλλον έχουν ολοκληρώσει την περίοδο της κυοφορίας τους και κλωτσούν λυσσαλέα για να εξέλθουν. Δεν ξέρω πως αυτές οι δύο πλευρές μου συνδέονται. Ακόμη προσπαθώ να το ανακαλύψω…

Πως και σε ποια ηλικία προέκυψε αυτή η ανάγκη έκφρασής σας μέσω του γραπτού λόγου; Πως νιώθετε κάθε φορά που ένα άρθρο σας, όχι καθαρά επιστημονικού αντικειμένου, αλλά μια γλαφυρή καταγραφή της πραγματικότητας, δημοσιεύεται σε ένα Μέσο Ενημέρωσης;



Μεγάλωσα σε ένα σπίτι από το οποίο δεν έλειπαν ποτέ το ψωμί, το γάλα και η εφημερίδα. Ήταν, επομένως, αναμενόμενο να θεωρώ την ενημέρωση και το σχολιασμό της επικαιρότητας ως αναπόσπαστο στοιχεία της κοινωνικής ζωής, ακόμη και στην παιδική μου ηλικία. Έχω διασώσει και ίσως κάποτε δημοσιεύσω κάποια εξ απαλών ονύχων κείμενα, στα οποία παρουσιάζω και σχολιάζω οικογενειακές συζητήσεις της πρώιμης μεταπολίτευσης, τότε που ακόμη οι οικογένειες συζητούσαν πρόσωπο με πρόσωπο κι όχι μέσα από τα social media. Φανταστείτε κείμενα του τύπου «ο παππούς είπε αυτό και ο πατέρας του απάντησε το άλλο», ενώ στο τέλος ακολουθούσε ο σχολιασμός του λιλιπούτειου συντάκτη. Ξέρετε τι μου κάνει εντύπωση ακόμη και σήμερα; ότι σε εκείνα τα κείμενα ήταν διαχωρισμένη η είδηση από το σχόλιο. Το φαντάζεστε;

Κάθε φορά που ένα κείμενο μου ρίχνεται στο καμίνι της δημοσιότητας -κι αυτό ξεκίνησε από το 1984- νιώθω πως προσφέρω ένα λουλούδι στον αναγνώστη: μπορεί να του αρέσει το χρώμα και το άρωμα ή όχι, αλλά ένα είναι βέβαιο: το ομορφότερο λιβάδι της ενημέρωσης και του δημόσιου διαλόγου είναι εκείνο που αφήνει όλα τα λουλούδια να ανθίσουν.

Αν μπορούσε ο μέσος αναγνώστης να διαβάσει ΕΝΑ και ΜΟΝΟ ένα από όσα έχετε γράψει μέχρι στιγμής, ποιο θα επιλέγατε να του προτείνετε; Ποιο είναι για σας, μέχρι στιγμής, το πιο «αγαπημένο» και απεικονιστικό;


Θα μπορούσε ο αναγνώστης να βρει πολλά κείμενα στο Διαδίκτυο και αρκετά από τα έργα μου στα βιβλιοπωλεία. Θεωρώ ενδιαφέρον πλην όμως σκληρό για το μέσο αναγνώστη το βιωματικό άρθρο μου «Τα δικά μου παραμύθια δεν είχαν βασιλοπούλες». Ξέρετε, όμως, η σπουδαία νομπελίστρια συγγραφέας Toni Morrison λέει κάπου πως αν υπάρχει ένα βιβλίο που θέλεις να διαβάσεις αλλά που δεν έχει γραφτεί ακόμα, τότε εσύ είσαι αυτός που πρέπει να το γράψει. Στο ίδιο πνεύμα ελπίζω ότι το πιο αγαπημένο και απεικονιστικό κείμενο μου δεν το έγραψα ακόμη.

Με το συνδυασμό μιας σύγχρονης ακαδημαϊκής γνώσης, τις οικογενειακές καταβολές αλλά και την επικοινωνιακή σας δεινότητα, το ενδεχόμενο να σας γίνουν προτάσεις για ενασχόλησή σας με την πολιτική ζωή του τόπου, μάλλον εμφανίζεται σίγουρο. Τι σκέπτεστε γι’ αυτό;


Η ερώτηση παραβλέπει τις δεξιότητες που απαιτούνται προκειμένου να ασχοληθεί ένα πρόσωπο με την πολιτική αλλά και το ευρύτερο πλαίσιο εντός του οποίου διεξάγεται ο λεγόμενος ανταγωνισμός των ιδεών. Δυστυχώς για τον τόπο μας, στον στίβο της πολιτικής δε συνωστίζονται για να προσφέρουν στην πατρίδα οι πιο ικανοί και καταξιωμένοι πολίτες, αλλά κυρίως εκείνοι που επιθυμούν διακαώς να εκμεταλλευτούν το συλλογικό πλούτο των Ελλήνων (και δεν εννοώ μόνο τον οικονομικό). 

Όπως είναι φυσικό, οι συνωστιζόμενοι δεν εντοπίζονται σε μια μόνο πλευρά του πολιτικού ουράνιου τόξου. Οι προτάσεις ξέρετε δεν λείπουν, αλλά νομίζω ότι έχω αρκετά ακόμη να προσφέρω στο κοινωνικό σύνολο από τις θέσεις, όπου υπηρετώ: στο Πανεπιστήμιο, τον Οργανισμό Μεσολάβησης και Διαιτησίας, τους ανεξάρτητους θεσμούς αξιολόγησης, την έρευνα. Δεν νομίζω πως η πολιτική ζωή του τόπου έχει πολλά να ωφεληθεί από την παρουσία μου. Αντίθετα τυχόν συμμετοχή μου ενδέχεται να διαταράξει το τρέχον state of the art της πολιτικής κονίστρας, το οποίο -μέσα στις αποτυχίες του- έχει τουλάχιστον μπορέσει να κατανείμει τα οφέλη των συμμετεχόντων στα δημόσια αξιώματα με ένα σχετικά συναινετικό τρόπο. Δεν θα ήταν άδικη η διατάραξη αυτής της διανομής για τους επαγγελματίες της πολιτικής, που επένδυσαν τόσο μεγάλο μέρος της επινοητικότητας τους για να επιβιώσουν σε τρομακτικά αντίξοες καταστάσεις την τελευταία πενταετία;

Θεόδωρος Κουτρούκης, σύντομο βιογραφικό:


Ο Δρ. Θεόδωρος A. Κουτρούκης είναι οικονομολόγος της εργασίας και διδάσκων στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου. Δίδαξε στα Πανεπιστήμια Αιγαίου, Ιωαννίνων, Θράκης, Μακεδονίας, Δυτικής Μακεδονίας, τα ΤΕΙ Θεσσαλονίκης και Καβάλας, την ΑΣΠΑΙΤΕ και το Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο. Είναι ακόμη Διαιτητής στον ΟΜΕΔ και αξιολογητής προγραμμάτων ΕΚΤ. Συμμετείχε σε ευρωπαϊκά δίκτυα ερευνητών, εθνικά και διεθνή ερευνητικά προγράμματα και σε πολλά συνέδρια. 

Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα εντοπίζονται σε θέματα αγοράς εργασίας, επαγγελματικής κατάρτισης, εργασιακών σχέσεων, εκπαίδευσης ενηλίκων, οικονομικής των ανθρώπινων πόρων και διαπραγματεύσεων. Στο έργο του περιλαμβάνονται δώδεκα βιβλία και πολλά άρθρα σε ελληνικά και ξένα επιστημονικά περιοδικά. Είναι μέλος επιστημονικών ενώσεων όπως η Διεθνής Εταιρία Εργασιακών Σχέσεων, η Ευρωπαϊκή Εταιρία Οικονομολόγων της Εργασίας, η Επιστημονική Ένωση Εκπαίδευσης Ενηλίκων, η Ελληνική Εταιρία Συμβουλευτικής και Προσανατολισμού κ.α ---

Σάμος: Χριστουγεννιάτικη συναυλία σήμερα στο κινηματογράφο ΟΛΥΜΠΙΑ


Τι θέση θα πάρει ο τουρκικός στρατός στην "αποκαθήλωση" Ερντογάν


Οι τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις δεν επιθυμούν να πάρουν θέση στις πολιτικές συζητήσεις για τις εξελίξεις στην πολιτική σκηνή της γειτονικής χώρας. Αυτό προβάλλουν, ως συμπέρασμα, δημοσιεύματα που αναρτήθηκαν στις ιστοσελίδες και μεταδίδονται από τα τηλεοπτικά δίκτυα, με αφορμή την σχετική ανακοίνωση που έγινε από το Αρχηγείο του Γενικού Επιτελείου των Ενόπλων Δυνάμεων της Τουρκίας..

Στην ανακοίνωση τονίστηκαν τα εξής:

<<Τις τελευταίες μέρες άρχισαν να αναφέρονται κάποια σχόλια, αναφορικά με τις τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις, στα ΜΜΕ σχετικά με τις ανακρίσεις που ξεκίνησαν.

Οι τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις, διατηρώντας τη θέση τους εκτός κάθε είδους πολιτικής αντίληψης, εκπληρώνουν τις υποχρεώσεις τους στο ανώτατο επίπεδο, έναντι του τουρκικού έθνους, βάσει των καθηκόντων και των ευθυνών που τις δίνονται από το σύνταγμα και τους νόμους.

Οι τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις, κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους, λαμβάνουν ως βάση το κράτος του δικαίου, που αναγνωρίζεται από το Σύνταγμα, την υπεροχή του νόμου και τις δημοκρατικές αρχές.

Στο πλαίσιο αυτό, οι τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις επέδειξαν μεγάλη επιμέλεια για να επιδειχθεί η συμπεριφορά στο πλαίσιο του δικαίου και της ανεξαρτησίας της δικαιοσύνης, στις ανακρίσεις που γίνονται, αναφορικά με ορισμένα μέλη της, ε.α. και εν ενεργεία. Στόχος είναι, πρωτίστως, να μην επηρεαστεί αρνητικά η θεσμική ταυτότητα των τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων.


Οι τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις δεν επιθυμούν, με κανέναν τρόπο, να λάβουν μέρος στις πολιτικές συζητήσεις και συνεχίζουν να παρακολουθούν στενά την ολοκλήρωση των εξελίξεων σχετικά με τα θέματα που αφορούν τη θεσμική ταυτότητα των τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων και τη νομική κατάσταση του προσωπικού τους, στο πλαίσιο του κράτους δικαίου και των αρχών της ευθυδικίας>>.

http://www.onalert.gr/

Σάμος: "Τα Χριστούγεννα μέσα από την τέχνη της Ζωγραφικής και της Μουσικής",


"κλικ" για μεγέθυνση πάνω στη φωτογραφία

Σχετικό δημοσίευμά μας: Εδώ...!

Λαθροθηρία στους Ελληνικούς Βιότοπους

Του Δημήτρη Προκοπίου


Δυστυχώς επιβεβαιώνεται ότι στην ελληνική ύπαιθρο και συχνά στους βιοτόπους η ατιμωρησία κυριαρχεί με αποτέλεσμα τη θανάτωση ειδών υπό εξαφάνιση. Δίποδα κτήνη σκότωσαν αρκούδα και το αρκουδάκι της στο Γράμμο Καστοριάς. 

Ακόμη και σήμερα, τέρατα δίποδα κυκλοφορούν ελευθέρα και πυροβολούν ό,τι θέλουν, η λαθροθηρία ανθεί στα νησιά και στην ηπειρωτική χώρα. Στα ελληνικά βουνά η λαθροϋλοτομία ανθεί επίσης.

Το περιστατικό

Δύο ακόμη αρκούδες, μία θηλυκή και το αρκουδάκι της, πυροβόλησαν και σκότωσαν άγνωστοι σε δασική περιοχή κοντά στα ελληνοαλβανικά σύνορα!

Τα δύο άτυχα ζώα εντοπίστηκαν το Σάββατο 14 Δεκεμβρίου στην περιοχή Πολυανέμου Καστοριάς από την Ομάδα Άμεσης Επέμβασης του ΑΡΚΤΟΥΡΟΥ που ειδοποιήθηκε από την Αστυνομία. Οι ενέργειες των αρχών για τη σύλληψη των δραστών παραμένουν άγνωστες.

Η θηλυκή αρκούδα, νεαρής όμως ηλικίας και βάρους 150 περίπου κιλών, είχε πυροβοληθεί στη μουσούδα, δηλαδή στο πρόσωπο ενώ το επίσης θηλυκό αρκουδάκι της έφερε τραύματα από πυροβόλο όπλο στο σώμα του. Το δολοφονημένο αρκουδάκι ηταν φετινής γέννας και δεν ζύγιζε περισσότερα από 35-40 κιλά.

Η δολοφονία της μητέρας αρκούδας έγινε μάλλον σε παρακείμενο δρόμο όπου και βρέθηκαν ίχνη αίματος και στη συνέχεια την έσυραν αιμόφυρτη μέσα στο δάσος.

Οι δύο αρκούδες βρέθηκαν αγκαλιασμένες σε κοντινή απόσταση από το δρόμο. Θεωρείται πιθανό ότι πρώτα σκότωσαν τη μητέρα, που έφερε τα πιο σοβαρά τραύματα, και το αρκουδάκι που τραυματίστηκε από τους πυροβολισμούς, αφού περιπλανήθηκε, γύρισε κοντά στη μητέρα του περιμένοντας την να ξυπνήσει και υπέκυψε δίπλα της… Η δολοφονία μωρών είναι ειδεχθές έγκλημα….

Η πρόσφατη βάρβαρη δολοφονία αρκούδας με το μικρό της στον Γράμμο επισημαίνει η ΚΑΛΛΙΣΤΩ, από θρασύδειλους, με τη χρήση πυροβόλου όπλου, επαναφέρει με τραγικό τρόπο στην επικαιρότητα τις σοβαρές ελλείψεις στη διαχείριση και φύλαξη περιβαλλοντικά ευαίσθητων περιοχών της χώρας. Δυστυχώς δεν είναι η πρώτη φορά που γινόμαστε μάρτυρες αντίστοιχων περιστατικών, αφού η θανάτωση της αρκούδας με το μικρό της στην περιοχή του Πολυάνεμου Καστοριάς, προστίθεται σε μία ήδη μακρά λίστα 34 εξακριβωμένων περιστατικών λαθροθηρίας αρκούδας, εκ των οποίων καμία μέχρι σήμερα δεν έχει τελεσιδικήσει.

Σύμφωνα με το άρθρο 258,παρ.2ε και 2ζ (Ν.Δ.86/69) του Δασικού κώδικα, απαγορεύεται ο φόνος, η αιχμαλωσία, η κατοχή και η έκθεση σε δημόσια θέα της καφέ αρκούδας. Στην Ελλάδα έως το 17ο αιώνα, η αρκούδα ζούσε ακόμη και στην Πελοπόννησο, σήμερα έχει περιοριστεί στη βόρεια Πίνδο και την κεντρική Ροδόπη

Ο πληθυσμός της δεν ξεπερνά τα 150 άτομα και αποτελεί το νοτιότερο τμήμα του Βαλκανικού πληθυσμού που δεν ξεπερνά τα 2.500 άτομα. Αλήθεια υπάρχει επιτήρηση των βουνών και των βιοτόπων από τον κίνδυνο των λαθροκυνηγών σε αυτή τη χώρα. Να σημειωθεί ότι η αρκούδα γεννά ανά δυο χρόνια ένα ή δυο έμβρια και η παιδική θνησιμότητα είναι 50%. Επιπλέον οι αρκούδες αποβάλουν συχνά λόγω ανεπάρκειας τροφής. Συνεπώς το έγκλημα θανάτωσης αρκούδας είναι τεραστίων διαστάσεων.

Οι δολοφονίες ζώων προστατευομένων αντιμετωπίζονται από την Ελληνική Αστυνομία επαρκώς; Θα συλληφθούν οι δολοφόνοι των δυο αρκούδων;

Σχετικό Δημοσίευμά μας:  εδώ..!

Η Αφίσα της Ημέρας


"Ένα δωράκι για Αντωνάκη"



«ΑΓΑΠΗΜΕΝΕ ΜΟΥ ΑΓΙΕ ΒΑΣΙΛΗ.

Είμαι πολύ στενοχωρημένος διότι κι εσύ, υποκύπτοντας στην παραπληροφόρηση των μου-μου-έξι και ξερός που κι αυτά με τη σειρά τους παίζουν το παιχνίδι ξενόφερτων κέντρων, με θεώρησες κακό παιδί και δεν μου έφερες φέτος ούτε ένα δωράκι. Άγιε μου Βασίλη, ο φίλος μου ο Φαήλος, μου ψιθύρισε στο αυτί πως είσαι προβοκάτορας και υποκινούμενος από την Αριστερά, εξ ου το κατακόκκινο ντύσιμό σου αλλά και η γενειάδα αλά Φιντέλ Κάστρο, στο πιο λευκό. Δεν ξέρω τι είναι προβοκάτορας, αλλά αν είναι κάτι κακό, δεν το είπα εγώ. Ο Φαήλος, μου το ψιθύρισε…

ΗΜΟΥΝ ΚΑΛΟ ΠΑΙΔΑΚΙ, το ορκίζομαι, όλο το χρόνο. Μπορεί να στο επιβεβαιώσει κι εκείνη η αυστηρή φράου Μέρκελ, που μου έχουν βάλει ως γκουβερνάντα. Μου το λένε, τραβώντας μου απαλά το αυτί, οι τροϊκανοί «μάγοι» που όλο έρχονται, αλλά χωρίς δώρα. Τι να τον κάναμε ωστόσο τον «λίβανον» σε μια Ελλάδα, που το λιβάνισμα πάει σύννεφο; (Κάθε βράδυ στα δελτία των οκτώ).

ΚΑΚΕΣ ΚΟΥΒΕΝΤΕΣ, δεν έλεγα. Μόνο από μέσα μου ή όταν μου έστηναν τη κάμερα για να με αυτοβρίσω, δήθεν-τάχα μου τυχαία. Τις περισσότερες φορές δεν ψέλλιζα ούτε λέξη. Με ρωτούσαν για κάτι διαθεσιμότητες, για φόρο ακινήτων και πλειστηριασμούς, για διαπλεκόμενα, τράπεζες και καρτέλ, για τριπλές κάλπες πρόωρες και διπλές κάλτσες βρώμικες, έναν ζουλιάπη με πινακίδες πλαστές, έναν τομπούλογλου με μίζες και μπρίζες. Άχνα εγώ! Μου έχωναν το μικρόφωνο στη μούρη και περίμεναν να τους πω τα παραμυθάκια που είχα μάθει απέξω, για τη κοκκινοσκουπίτσα και τον κακό Σόιμπλε, αλλά και το άλλο, με το πρωτογενές πλεόνασμα, success και story. Άλλοτε πάλι, ειδικά όταν βρισκόμουν με «ξένους», χαμογελούσα σαν τον Μπομπ τον Σφουγγαράκη και δεν έλεγα κουβέντα.

Καθόμουν εκεί, ήσυχα και καλά, περιμένοντας τον αντι-πρόεδρο της αντ-αλλαγής να κάνει κι άλλες χοντροπατάτες για να τσιμπήσω μοναδούλες στις δημοσκοπήσεις. Καλό παιδί, σου λέω…

ΒΟΛΤΕΣ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΣΥΧΝΑΖΟΥΝ ΑΣΤΕΓΟΙ, δεν έκανα. Που με έχανες που με έβρισκες στις ΗΠΑ-ξείπα. Ουάσινγκτον-Μαξίμου, Μαξίμου-Ομπάμα ήμουν όλο το χρόνο. Πότε-πότε πετιόμουν μέχρι τη Κίνα, να παίξω εκεί με τα σχιστομάτικα ομόλογά μου «παιδάκια», άλλοτε πάλι πήγαινα Ισραήλ. Κυρίως όμως ταξίδευα στας Ευρώπας, όπου κάτι κακοί κύριοι, μου φώναζαν διαρκώς! Εγώ, τους κοιτούσα με τα μεγάλα μου απορημένα μάτια κι έλεγα «γιες σερ», «γιες σερ» αλλά αυτοί συνέχιζαν να μου φωνάζουνε σε γλώσσες ακαταλαβίστικες. Κάτι για μάνη και μάνη λέγανε, μετά τέρκη και τέρκη οπότε κατάλαβα πως θέλανε για τα Χριστούγεννα «γαλοπούλα από τη Μάνη» κι έγνευσα καταφατικά. Τότε, μου χάιδεψαν το κεφάλι κι είπαν πως είμαι «γκουντ γκάη» αλλά αυτό, είπαμε, το ξέρουν οι πάντες!

ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΠΑΛΙΟΠΑΙΔΟ τον ατακτούλη Πολύδωρο που είναι στα πόδια γρήγορος, είχα ορκιστεί να τον δείρω, αλλά πάλι στάθηκα στο ύψος μου και απλά τον (δι)έγραψα, όπως τον Μιχάλη και τον Χάρη. Ξουτ-ξουτ, βρε! Κάτι άλλους που μου κάνανε το νταή, τους απείλησα πως η μαμά μου η κυρία (νέα) Δημοκρατία θα τους περιλάβει με τη δάδα και λουφάξανε. Τώρα, όποτε με βλέπουν τρέχουν να μου δώσουν ως και το κουλούρι τους-γίναμε κολλητάρια. Μόνο τη μικρή Ντορούλα δεν μπορώ να κάνω φίλη. Φοβάμαι το μπαμπά της που μοιάζει με τον Δρακουμέλ, μη με φάει…

ΞΕΧΑΣΑ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ, πόσο καλό παιδάκι είμαι και πόσο με αγαπά ο κόσμος. Όπου κι αν πάω, μένω για λίγη ώρα και δίπλα μου είναι κάτι ψηλοί και γεροδεμένοι για να μην με κατσιάσει ο κόσμος από την πολλή αγάπη του. Όλο δάχτυλα ανοιχτά και παλάμες υψωμένες-πόσο θέλουν να με αγκαλιάσουν…!

Πάω, κοιτάζω δεξιά κι αριστερά, κάνω «μμμ» και «ωωω» όπως μου έχουν πει και μετά ανεβαίνω σε ένα ξύλινο σκαλί και λέω το ποίημά μου, χωρίς να ξεχάσω λέξη! Με χειροκροτούν κάτι κύριοι που φορούν ΟΛΟΙ γαλάζια πουκάμισα και μετά, φεύγω χωρίς να μιλήσω σε κανέναν. Είμαι ντροπαλούλης…\

ΤΟ ΟΡΚΙΖΟΜΑΙ, Άγιε μου Βασίλη, δεν έδωσα εγώ το όπλο στον τρανσφόρμερ χρυσαυγουλίτη που βγήκε να παίξει στάκα-μαν κι έκανε αγγελάκι τον Παύλο. Ο Νικολομιχαλολιάκος το έκανε μάλλον, γιατί έλεγε πως τα μαυροφορεμένα εθνοπαιδάκια είναι καλά παιδάκια, πιο καλά από τα κόκκινα, που ήταν κι εκείνα πιο καλά από τα προηγούμενα πράσινα και τα πιο προηγούμενα γαλάζια και πως θα ήταν πιο καλά από εκείνα με τις ροζ βούλες του Αλέξη. Μεγάλο παράπονο έχω, γιατί εκεινού, του έφερες μια καρέκλα multimedia για να βλέπει καλύτερα κάτι ζαβολάκια που βγαίνουν στους δρόμους και φωνάζουν δολοφόνους τα τρία μικρά γουρουνάκια, όπως κατάλαβα. Εμένα όμως, δεν μου έφερες τίποτα…

ΔΕΝ ΖΗΤΗΣΑ, ΑΓΙΕ ΜΟΥ ΒΑΣΙΛΗ
ένα μίνι ουάν με ναβιγκάτορ που θέλει και το φιλαράκι μου ο Φαήλος. Δεν σου είπα να μου φέρεις το καινούριο βιντεογκέημ «πορτοκαλορίχτες και ματατζήδες», ούτε το νιντέντο «κάψε κι εσύ ένα κούτσουρο, μπορείς». Δεν θέλω το επιτραπέζιο «μονόπολη, αιθαλομιχλόπολη», ούτε είχα τόσο μεγάλη (διαόλου) κάλτσα για να χωρέσει μέσα το «trivial persuit» με ερωτήσεις του τύπου «ποιος ξεπάγιασε απόψε», «ποιο μαγαζί θα μείνει ανοιχτό στην Ερμού», «ποιος συνταξιούχος θα ζήσει», «ποιον θα πάρει ο άνεμος του μετασχηματισμού». Ένα δωράκι εξάντλησης τετραετίας ζήτησα κι ούτε αυτό δεν βρήκα δίπλα στο σβηστό μεσσηνιακό «μεγάλο τζάκι»…

Θα κλαίω…ΑΝΤΩΝΑΚΗΣ


Μαργαρίτα Ικαρίου
Δημοσιογράφος - Σύμβουλος Προβολής

Ανακοίνωση στήριξης στον Χάρη Τομπούλογλου



Ανακοίνωση με την οποία στηρίζουν... τον συλληφθέντα για εκβιασμό και χρηματισμό επικεφαλής τους, Χάρη Τομπούλογλου, εξέδωσαν τα μέλη της Δημοτικής Παράταξής του, στο Δ.Σ. Φιλαδέλφειας - Χαλκηδόνας. 


Παρόλο που ο κ. Τομπούλογλου πιάστηκε επ' αυτοφώρω να λαμβάνει χρήματα - προϊόντα εκβιασμού, και η Αστυνομία να κάνει λόγο για στοιχεία - «φωτιά» εναντίον του - τόσο σε ηχητικό όσο και οπτικό υλικό - οι σύμβουλοι της Παράταξης «Καλημέρα - Όμορφη πόλη», δεν αφήνουν κανένα περιθώριο σκέψης ότι, ο αρχηγός τους μπορεί και να είναι ένοχος!

Αντίθετα, μιλάνε για σκευωρία, η οποία, όπως αναφέρουν, «ήρθε να παγιδεύσει τον κ. Τομπούλογλου λίγους μήνες πριν την βέβαιη... νίκη του στις εκλογές».

Να σημειωθεί πάντως ότι, η σχετική ανακοίνωση υπογράφεται μονάχα από τα έξι στελέχη της Παράταξης που μετέχουν στο Δημοτικό Συμβούλιο και όχι από τα μέλη του ψηφοδελτίου, με κάποια από αυτά - όπως έγραψε ήδη το epoli.gr - να επιθυμούν αλλαγή στην «κεφαλή» του Συνδυασμού, σε μία προσπάθεια να "σωθεί η παρτίδα" μέχρι τις Εκλογές του Μαΐου.

Αναλυτικά η ανακοίνωση:



«Οι άνθρωποι του ανεξάρτητου Συνδυασμού Νέας Φιλαδέλφειας – Νέας Χαλκηδόνας «Καλημέρα Όμορφη Πόλη» εκφράζουν και με την παρούσα την αμέριστη συμπαράσταση, εμπιστοσύνη και πίστη στον ιδρυτή και εμπνευστή του Χάρη Τομπούλογλου. Στον Χάρη που ποτέ δεν συμβιβάστηκε, δεν έσκυψε το κεφάλι, δεν χαρίστηκε και δεν εξυπηρέτησε συμφέροντα.

Η ειλικρίνεια, το σθένος, η τόλμη έκφρασης λόγου και αντιπαράθεσής του με ισχυρά συμφέροντα, ενοχλούσε και ενοχλεί πολλούς. Για το λόγο αυτό, όπως όλοι γνωρίζουμε, δέχθηκε τόσες κακοήθεις επιθέσεις, έγιναν τόσες προσπάθειες σπίλωσής του και απόπειρες φίμωσής του. Όμως αυτά δεν ήταν ικανά να κάμψουν την ικανότητα και θέλησή του να προσφέρει στους πολίτες, στον τόπο που γεννήθηκε και αγαπάει.

Και τώρα που μια ολόκληρη πόλη στηρίζει τον ανεξάρτητο συνδυασμό του Χάρη Τομπούλογλου και είναι ορατή, είναι βέβαιη για όλους, φίλους και μη, η εκλογική νίκη του, στήθηκε μία ακόμη σκευωρία σε βάρος του με μοναδικό σκοπό την αποδυνάμωσή του και τον «εξαναγκασμό» του σε υποχώρηση.

Εμείς τα μέλη του Συνδυασμού τον πιστέψαμε και τον πιστεύουμε. Σύντομα θα ξεκαθαρίσουν τα πράγματα και θα αναφανεί η αλήθεια. Αυτός ο ατόφιος και χαρισματικός άνθρωπος, ο αγωνιστής για την ανθρωπιά με τον ακέραιο χαρακτήρα, θα συνεχίσει τον αγώνα του και δεν θα σκύψει το κεφάλι όση λάσπη και αν δεχθεί. Όσοι βιάστηκαν να πανηγυρίσουν θεωρώντας ότι αποδυναμώθηκε ο Χάρης και ο Συνδυασμός μας, πλανώνται πλάνην οικτρά.

Τα λαϊκά δικαστήρια που στήθηκαν προεξοφλώντας τις εξελίξεις και εκδίδοντας ετυμηγορίες, σαν να γνώριζαν και είχαν ήδη έτοιμα τα κείμενα λοιδορίας και λασπολογίας, θα απαντηθούν από τον κόσμο αυτού του τόπου όταν έρθει η στιγμή. Χάρη, ήσουν και είσαι ο άνθρωπος της γειτονιάς, ο άνθρωπος που πιστεύει τους ανθρώπους. Αυτό εκμεταλλεύθηκαν και αυτό πληρώνεις σήμερα. Όμως και πάλι όρθιος εσύ θα οδηγήσεις σε νίκη τον κόσμο που σε πιστεύει.

Ο γραμματέας της Παράταξης: Αντωνόπουλος Λευτέρης

Ο Αντιπρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου Νέας Φιλαδέλφειας - Νέας Χαλκηδόνας :
Κοπελούσος Χρήστος

Οι Δημοτικοί Σύμβουλοι : Γεωργαμλής Λύσσανδρος, Γραμμένος Σπύρος, Κοσκολέτος Σωτήρης, Τομπούλογλου Γιάννης»

epoli.gr

Παρασκευή 27 Δεκεμβρίου 2013

Στο Γράμμο Καστοριάς


Δυστυχώς επιβεβαιώνεται ότι στην ελληνική ύπαιθρο και συχνά στους βιοτόπους η ατιμωρησία κυριαρχεί με αποτέλεσμα τη θανάτωση ειδών υπό εξαφάνιση. Δίποδα κτήνη σκότωσαν αρκούδα και το αρκουδάκι της στο Γράμμο Καστοριάς. Ακόμη και σήμερα, τέρατα δίποδα κυκλοφορούν ελευθέρα και πυροβολούν ό,τι θέλουν, η λαθροθηρία ανθεί στα νησιά και στην ηπειρωτική χώρα. Στα ελληνικά βουνά η λαθροϋλοτομία ανθεί επίσης.

Το περιστατικό 



Δύο ακόμη αρκούδες, μία θηλυκή και το αρκουδάκι της, πυροβόλησαν και σκότωσαν άγνωστοι σε δασική περιοχή κοντά στα ελληνοαλβανικά σύνορα!

Τα δύο άτυχα ζώα εντοπίστηκαν το Σάββατο 14 Δεκεμβρίου στην περιοχή Πολυανέμου Καστοριάς από την Ομάδα Άμεσης Επέμβασης του ΑΡΚΤΟΥΡΟΥ που ειδοποιήθηκε από την Αστυνομία. Οι ενέργειες των αρχών για τη σύλληψη των δραστών παραμένουν άγνωστες.
Η θηλυκή αρκούδα, νεαρής όμως ηλικίας και βάρους 150 περίπου κιλών, είχε πυροβοληθεί στη μουσούδα, δηλαδή στο πρόσωπο ενώ το επίσης θηλυκό αρκουδάκι της έφερε τραύματα από πυροβόλο όπλο στο σώμα του. Το δολοφονημένο αρκουδάκι ηταν φετινής γέννας και δεν ζύγιζε περισσότερα από 35-40 κιλά.

Η δολοφονία της μητέρας αρκούδας έγινε μάλλον σε παρακείμενο δρόμο όπου και βρέθηκαν ίχνη αίματος και στη συνέχεια την έσυραν αιμόφυρτη μέσα στο δάσος.

Οι δύο αρκούδες βρέθηκαν αγκαλιασμένες σε κοντινή απόσταση από το δρόμο. Θεωρείται πιθανό ότι πρώτα σκότωσαν τη μητέρα, που έφερε τα πιο σοβαρά τραύματα, και το αρκουδάκι που τραυματίστηκε από τους πυροβολισμούς, αφού περιπλανήθηκε, γύρισε κοντά στη μητέρα του περιμένοντας την να ξυπνήσει και υπέκυψε δίπλα της… Η δολοφονία μωρών είναι ειδεχθές έγκλημα….

Η πρόσφατη βάρβαρη δολοφονία αρκούδας με το μικρό της στον Γράμμο επισημαίνει η ΚΑΛΛΙΣΤΩ, από θρασύδειλους, με τη χρήση πυροβόλου όπλου, επαναφέρει με τραγικό τρόπο στην επικαιρότητα τις σοβαρές ελλείψεις στη διαχείριση και φύλαξη περιβαλλοντικά ευαίσθητων περιοχών της χώρας. Δυστυχώς δεν είναι η πρώτη φορά που γινόμαστε μάρτυρες αντίστοιχων περιστατικών, αφού η θανάτωση της αρκούδας με το μικρό της στην περιοχή του Πολυάνεμου Καστοριάς, προστίθεται σε μία ήδη μακρά λίστα 34 εξακριβωμένων περιστατικών λαθροθηρίας αρκούδας, εκ των οποίων καμία μέχρι σήμερα δεν έχει τελεσιδικήσει.

Σύμφωνα με το άρθρο 258,παρ.2ε και 2ζ (Ν.Δ.86/69) του Δασικού κώδικα, απαγορεύεται ο φόνος, η αιχμαλωσία, η κατοχή και η έκθεση σε δημόσια θέα της καφέ αρκούδας. Στην Ελλάδα έως το 17ο αιώνα, η αρκούδα ζούσε ακόμη και στην Πελοπόννησο, σήμερα έχει περιοριστεί στη βόρεια Πίνδο και την κεντρική Ροδόπη. Ο πληθυσμός της δεν ξεπερνά τα 150 άτομα και αποτελεί το νοτιότερο τμήμα του Βαλκανικού πληθυσμού που δεν ξεπερνά τα 2.500 άτομα. Αλήθεια υπάρχει επιτήρηση των βουνών και των βιοτόπων από τον κίνδυνο των λαθροκυνηγών σε αυτή τη χώρα. Να σημειωθεί ότι η αρκούδα γεννά ανά δυο χρόνια ένα ή δυο έμβρια και η παιδική θνησιμότητα είναι 50%. Επιπλέον οι αρκούδες αποβάλουν συχνά λόγω ανεπάρκειας τροφής. Συνεπώς το έγκλημα θανάτωσης αρκούδας είναι τεραστίων διαστάσεων.

Οι δολοφονίες ζώων προστατευομένων αντιμετωπίζονται από την Ελληνική Αστυνομία επαρκώς; Θα συλληφθούν οι δολοφόνοι των δυο αρκούδων;

Πυθαγόρειο Σάμου: 68χρονη, αφαίρεσε σταδιακά .....


Σχηματισμός δικογραφίας σε βάρος ημεδαπής, για κλοπή 



Από το Αστυνομικό Τμήμα Πυθαγορείου της Σάμου, σχηματίσθηκε δικογραφία σε βάρος μίας 68χρονης ημεδαπής, για κλοπή.

Ειδικότερα, από τις έρευνες προέκυψε ότι, η 68χρονη, τον τελευταίο μήνα (Δεκέμβριος 2013), αφαίρεσε σταδιακά από παντοπωλείο στη Σάμο, ιδιοκτησίας 38χρονου ημεδαπού, διάφορα προϊόντα, απροσδιόριστης μέχρι στιγμής αξίας.

Ενεργείται προανάκριση.

Από την εθνική κατάθλιψη στην κοινωνική έκρηξη

Του Πέτρου Κατσάκου

Από πού να αρχίσεις και πού να τελειώσεις μέσα σε αυτόν τον ορυμαγδό των τραγικών ειδήσεων που βομβαρδίζουν την καθημερινότητά μας και δημιουργούν το σκηνικό της απόλυτης θλίψης στην οποία βυθιζόμαστε μέρα με την ημέρα.

«Νεοάστεγοι», αυτοκτονίες, φτώχεια, κουτσούρεμα και των ελάχιστων συντάξεων, πλειστηριασμοί, σπίτια που τυλίγονται στις φλόγες και όποιος αντέξει το 2014. Την ώρα που ένας ιδιόμορφος «τρίτος κόσμος» γεννιέται εντός των τειχών η συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας καλείται να βρει τις δυνάμεις όχι μονάχα να παλέψει για τη δική της επιβίωση, αλλά και για να καταθέσει το περίσσεμα της ψυχής της για τη διάσωση των ολοένα και αυξανόμενων «αποκλεισμένων» που βρίσκονται δίπλα μας.

Στο περιθώριο μιας υπερχρεωμένης κοινωνίας, που βαριανασαίνει κάτω από τον βραχνά δανείων, πιστωτικών καρτών, δόσεων και φόρων, μεγαλώνει καθημερινά ο κατάλογος των απελπισμένων, των παραιτημένων και των εξοβελισμένων....

Δείγμα της απελπιστικής κατάστασης την οποία βιώνουν όλο και περισσότεροι πολίτες και μιας χώρας που οδηγείται -και- μαθηματικά πλέον στην «εθνική κατάθλιψη».
Και πίσω από τη θαμπή βιτρίνα του κέντρου της πρωτεύουσας μια «πόλη αστέγων» που σέρνεται τις παγωμένες νύχτες σε παγκάκια και πλατείες. Σύμφωνα με εκτιμήσεις, περισσότεροι από 25 χιλιάδες είναι οι άστεγοι της Αθήνας με περίπου 1.250 από αυτούς να μην μπορούν να βρουν πουθενά καταφύγιο ούτε αυτές τις δύσκολες μέρες του χειμώνα.

Μια πραγματικότητα που έρχεται και βάζει την Ελλάδα στη λίστα των χωρών στις οποίες σύμφωνα με τον Economist «εμφανίζεται αυξανόμενος ο κίνδυνος κοινωνικών αναταραχών παγκοσμίως, έπειτα και από το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης, με τη λιτότητα παρούσα στην ατζέντα πολλών κρατών και για το 2014».

Όπως επισημαίνεται στη μελέτη, το μειωμένο εισόδημα και η υψηλή ανεργία δεν οδηγούν πάντα σε κοινωνικές αναταραχές. Μόνο στις περιπτώσεις στις οποίες η οικονομική δυσπραγία συνοδεύεται και από άλλους παράγοντες αδυναμίας και ευπάθειας, υπάρχει πραγματικός κίνδυνος κοινωνικής έκρηξης. Ιδιαίτερα σημαντικός και «εκρηκτικός» παράγοντας: η δημοκρατία σε κρίση, ή αλλιώς η έλλειψη εμπιστοσύνης σε κυβερνήσεις και θεσμούς. 

Λίγα μόλις βήματα χωρίζουν πλέον την εθνική κατάθλιψη από την κοινωνική έκρηξη. Και αυτή η απόσταση δεν μπορεί να συντηρηθεί ούτε με δωρεάν wifi ούτε με τη συνταγή της καταστολής. Το 2014 θα σηματοδοτήσει την ολική ανατροπή.

ΑΥΓΗ

Πώς διαμορφώνεται το ωράριο των καταστημάτων από την Παρασκευή στη Σάμο


Σε ρυθμούς εορτών μπαίνουν και πάλι από την Παρασκευή τα καταστήματα.

Ειδικότερα, το εορταστικό ωράριο στη πόλη της Σάμου και με μικρές διαφοροποιήσεις σε Καρλόβασι και Πυθαγόρειο, θα εφαρμοστεί ως εξής:


ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 27/12 08:30-14:00 & 17:30-20:30

ΣΑΒΒΑΤΟ 28/12 09:00-18:00

ΚΥΡΙΑΚΗ 29/12 10:30-15:30

ΔΕΥΤΕΡΑ 30/12 08:30-14:00 & 17:30-20:30

ΤΡΙΤΗ 31/12 09:00-18:00

ΤΕΤΑΡΤΗ 01/01/2014 ΚΛΕΙΣΤΑ

ΠΕΜΠΤΗ 02/02/2014 ΚΛΕΙΣΤΑ


Από την Παρασκευή 3 Ιανουαρίου 2014 επανέρχεται το κανονικό ωράριο λειτουργίας των καταστημάτων.

http://samostimes.gr/